-
1 whose
kimin; ki onun, -en, -an; (nesneler için) ki onun, -en, -an -
2 whose
pron. kimin, ki onun* * *kimin* * *[hu:z] 1. adjective, pronoun(belonging to which person(?): Whose is this jacket?; Whose (jacket) is this?; Whose car did you come back in?; In whose house did this incident happen?; Tell me whose (pens) these are.) kimin, kimin[]2. relative adjective, relative pronoun(of whom or which (the): Show me the boy whose father is a policeman; What is the name of the man whose this book is?) ki onun,...-en/an -
3 i don't know who did that
bunu kimin yaptığını bilmiyorum. -
4 who cares
boşver, kimin umurunda -
5 i don't know who did that
bunu kimin yaptığını bilmiyorum. -
6 who cares
boşver, kimin umurunda
См. также в других словарях:
kimin nesi? — kimin yakını anlamında kullanılan bir söz … Çağatay Osmanlı Sözlük
kimin arabasına binerse onun türküsünü çağırır — çıkar sağladığı kimsenin hoşuna gidecek biçimde davranan dönek ve dalkavuk kimseler için kullanılan bir söz … Çağatay Osmanlı Sözlük
neyin nesi (kimin fesi) — 1) kimdir, nasıl bir kişidir? En iyisi, adam böyle böyle, evi kiraya istiyor, git, sor, soruştur, neyin nesi, kimin fesidir, derim. O. Kemal 2) ne idiği belirsiz … Çağatay Osmanlı Sözlük
Allah verince kimin oğlu, kimin kızı demez — Tanrı dilerse hiç tanınmayan, yoksul bir aile çocuğunu da üne, zenginliğe kavuşturur anlamında kullanılan bir söz … Çağatay Osmanlı Sözlük
hancı sarhoş yolcu sarhoş — kimin ne yaptığı, ne ettiği belli değil anlamında kullanılan bir söz … Çağatay Osmanlı Sözlük
hangi peygambere kulluk edeceğini şaşırmak — kimin sözünü yerine getireceğini bilemeyerek şaşkınlık içinde kalmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
ak koyun kara koyun geçit başında belli olur — kimin ne olduğu deney veya sınav sonunda anlaşılır anlamında kullanılan bir söz … Çağatay Osmanlı Sözlük
MECHUL-ÜL AHVAL — Kimin nesi olduğu bilinmeyen kimse … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MECHUL-ÜN NESEB — Kimin çocuğu olduğu bilinmeyen kişi … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
faili meçhul — Kimin yaptığı belli olmayan veya bilinmeyen … Hukuk Sözlüğü
əl — is. 1. Qolun biləkdən dırnaqlara qədər olan hissəsi. Əli ilə tutmaq. Sağ əl. Əllərini yumaq. Əlini çiyninə qoymaq. Əli ilə sığallamaq. Əli ilə götürmək. İnsan işlərinin çoxunu əlləri ilə görür. – Tək əldən səs çıxmaz. (Ata. sözü). Əfsus ki,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti