kimin+kimə/xx

См. также в других словарях:

• kim — 1. əvəz. 1. Cümlədə sual mənasında işlənib, insan adlarını və insan təsəvvürü verən varlıqların adlarını əvəz edir; hansı adam. Kim gəlib? O sözü kim dedi? Bu gün kim növbə çəkəcək? – Uşaq mənimdir, baba, dəxli nədir sizlərə? Kim sizi qəyyum edib …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• kim — 1. zm. Hangi kişi? anlamında cümlede, özne, tümleç, nesne, yüklem görevinde kullanılan bir soru sözü Kim sesini çıkarırsa karşısında beni bulur. H. Z. Uşaklıgil Bunu kim söyledi? Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller kim bilir ... kim ... kim kim… …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• kim vurduya gitmek — bir kalabalık arasında öldürülen veya vurulan kimsenin kimin tarafından öldürüldüğü veya vurulduğu anlaşılamamak Herkes suçlu bu ortamda, herkes kim vurduya gidiyor, herkes korkuyor. A. Kulin …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• kim-kimsə(nə) — is. Yaxın adam, dostaşna, qohum, qohum əqrəba. Mənim səndən özgə yoxdur bir kəsim; Yüz kimin kimsənən o ki var sənin. Q. Z.. Yəqin Həpir ağıllanıb, kamil adam olub, bir də ki, . . şəhərdə kimkimsəsi yoxdur. M. C …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• araşmaq — f. məh. Axtarmaq, aramaq; soraqlaşmaq, xəbər almaq. Kimin kim eşq bağlar əl ayağın, dəxi açılmaz; Bu müşkül mənini çox kimsədən Qövsi araşıbdır. Qövsi …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• bədhal — sif. <fars. bəd və ər. hal> Halı pis, halı ağır, vəziyyəti ağır. Xəstə dünən bədhal idi. – Öylə bədhaləm ki, əhvalım görəndə şad olur; Hər kimin kim, dövr cövründən dili naşadı var. F …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• qəriblik — is. 1. Yad yerdə olan, qürbətdə olan adamın halı. // Qürbət. Qəriblikdə yaşamaq. Qəriblikdə ölmək. – Qəriblik ixtiyar etməz, kimin kim, yarı yar olsa. K.. Qəriblikdə yada düşər, yanaram; Aşna, yoldaş, yar, müsahib, ellər, hey. M. V. V.. Durnalar… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• əl — is. 1. Qolun biləkdən dırnaqlara qədər olan hissəsi. Əli ilə tutmaq. Sağ əl. Əllərini yumaq. Əlini çiyninə qoymaq. Əli ilə sığallamaq. Əli ilə götürmək. İnsan işlərinin çoxunu əlləri ilə görür. – Tək əldən səs çıxmaz. (Ata. sözü). Əfsus ki,… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• baş — is. 1. İnsan bədəninin kəllə və sifətdən ibarət olan yuxarı hissəsi. İri baş. Onun başı ilə bədəni arasında tənasüb yoxdur. – Baş bədənin tacıdır, gözlər onun daş qaşı. (Ata. sözü). // Heyvan bədəninin beyin olan yuxarı və ya ön hissəsi. Toğlular …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• Грамматика турецкого языка — Турецкий язык относится к агглютинативным (или «приклеивающим») языкам и, тем самым, существенно отличается от индоевропейских. Содержание 1 Морфология 1.1 Гармония гласных 1.2 Число …   Википедия

• it — is. 1. Canavar, tülkü kimi heyvanların mənsub olduğu yırtıcı məməli heyvanların xüsusi fəsiləsinə mənsub ev heyvanı. Çoban iti. Həyət iti. Ov iti. – İt, qulağını kəsəndən qorxar. (Məsəl). Hərdən it hürüşməsi, səsküy eşidilməsəydi, yarım… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti