Перевод: с ирландского на польский

с польского на ирландский

kazać

  • 1 abair

    1 dyktować 2 kazać 3 mówić 4 opowiadać 5 opowiedzieć 6 powiedzieć 7 wskazać 8 śpiewanie 9 śpiewać

    Foclóir Íoslainnis-Polainnis > abair

  • 2 déan

    1 browar 2 dokonywać 3 doprowadzać 4 dopuszczać 5 dziekan 6 kazać 7 napar 8 odkrywać 9 osadzać 10 parzyć 11 piwo 12 popełniać 13 popełnić 14 potwierdzenie 15 powierzać 16 powierzyć 17 poświęcać 18 produkować 19 przekazać 20 robić 21 sporządzać 22 tworzyć 23 uczynić 24 ujednolicić 25 warzyć 26 wynosić 27 wyrabiać 28 wytwarzać 29 zaangażować 30 zatwierdzanie 31 zmuszać 32 zobowiązać 33 zobowiązywać 34 zrobić

    Foclóir Íoslainnis-Polainnis > déan

  • 3 innis

    1 dyktować 2 kazać 3 mówić 4 odnosić 5 opowiadać 6 opowiedzieć 7 powiedzieć 8 relacjonować 9 wiązać 10 wskazać 11 wykazać 12 wykazywać 13 łączyć

    Foclóir Íoslainnis-Polainnis > innis

  • 4 ordú

    1 dowodzić 2 dowództwo 3 kazać 4 komenda 5 komenderować 6 nakazać 7 opanowanie 8 panować 9 polecenie 10 rozkaz 11 rozkazywać 12 rozporządzać 13 zamawiać 14 znajomość

    Foclóir Íoslainnis-Polainnis > ordú

  • 5 tairiscint

    1 kazać 2 licytacja 3 licytować 4 odzywka 5 oferować 6 oferta 7 ofiarowanie 8 ofiarować 9 podaż 10 proponowanie 11 propozycja 12 przedkładanie 13 wezwać 14 zaofiarować 15 zaofiarowywać 16 zaproponować

    Foclóir Íoslainnis-Polainnis > tairiscint

  • 6 údar

    1 autor 2 cel 3 kazać 4 powodować 5 powód 6 proces 7 przyczyna 8 racja 9 spowodować 10 sprawa 11 sprawca 12 sprawiać 13 sprawić 14 twórca

    Foclóir Íoslainnis-Polainnis > údar

См. также в других словарях:

  • kazać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk a. dk IIa, każę, każe {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} polecać coś zrobić, wydawać rozkaz; żądać, zarządzać, nakazywać: Lekarz kazał stosować okłady. Matka kazała synowi wynieść śmieci …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • kazać — ndk a. dk IX, każę, każesz, każ, kazał 1. «wydawać rozkaz, polecenie; żądać, polecać, nakazać» Kazać komuś coś zrobić, coś wykonać. ◊ Kazać się komuś kłaniać «przesyłać ukłony; forma pozdrowienia kogo za pośrednictwem innej osoby» □ Kazał pan,… …   Słownik języka polskiego

  • kazać — Każ się wypchać (trocinami) zob. wypchać się …   Słownik frazeologiczny

  • казать — кажу: выказать, показать, сказать, отказать, приказать, также указ, приказ, рассказ и т. д., укр. казати говорить , ст. слав. казати, кажѫ δεικνύναι, λέγειν, болг. кажа, казвам говорю , сербохорв. казати, ка̑же̑м сказать , словен. kazati, kâžem… …   Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера

  • Kasimir — Kasimir, auch Casimir geschrieben, ist ein männlicher Vorname und Familienname. Als Vorname ist er im deutschen Sprachraum selten geworden. Inhaltsverzeichnis 1 Herkunft und Bedeutung 2 Namenstag 3 Varianten …   Deutsch Wikipedia

  • Achtyrski — Siedlung städtischen Typs Achtyrski Ахтырский Flagge …   Deutsch Wikipedia

  • drzwi — 1. Chodzić od drzwi do drzwi «żebrać»: Skarżyć się Bogu na głód będziemy mieć prawo dopiero wtedy, gdy wszyscy zaczniemy chodzić od drzwi do drzwi, prosząc o chleb (...). Z. Kossak, Pożoga. 2. Drzwi się gdzieś nie zamykają «gdzieś jest duży ruch …   Słownik frazeologiczny

  • koń — 1. Czarny koń «osoba lub rzecz, która niespodziewanie wygrywa w jakiejś konkurencji, okazuje się lepsza od faworytów»: Żaden z czarnych koni prezydenckiego wyścigu w USA nie wytrzymał nawet połowy prawyborów. GW 01/03/2000. 2. Gnać, jechać,… …   Słownik frazeologiczny

  • wspólny — 1. Mieć z kimś, z czymś coś wspólnego a) «być podobnym do kogoś, do czegoś, odznaczać się jakimiś cechami, które upodabniają, zbliżają, łączą»: Suita op. 25 w swej neobarokowej pastiszowości dowodzi, iż Schönberg miał też coś wspólnego ze… …   Słownik frazeologiczny

  • chować — ndk I, chowaćam, chowaćasz, chowaćają, chowaćaj, chowaćał, chowaćany 1. «kłaść, umieszczać w miejscu zakrytym, zamkniętym, osłoniętym, bezpiecznym; przechowywać» Chować pieniądze do portfela, chustkę do kieszeni. Chować listy w biurku, bieliznę w …   Słownik języka polskiego

  • dosadzić — dk VIa, dosadzićdzę, dosadzićdzisz, dosadzićsadź, dosadzićdził, dosadzićdzony dosadzać ndk I, dosadzićam, dosadzićasz, dosadzićają, dosadzićaj, dosadzićał, dosadzićany 1. «posadzić (rośliny) do końca, do określonego miejsca, skończyć sadzenie»… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»