-
1 kan dökmek
пролива́ть чью-л. кровь, убива́ть -
2 kan
кровь (ж)* * *kan gelmek — кровото́чить
kan gitmek — а) кровото́чить ( о прямой кишке); б) быть оби́льной ( о менструации)
kan kaybetmek — теря́ть кровь
kan oturmak — образова́ться (о синяке, гематоме)
kan tükürmek — ха́ркать кро́вью
kan zehirlenmesi — зараже́ние кро́ви
••- kan akıtmakkanı kanla yumazlar, kanı suy ile yurlar — посл. кровь кро́вью не смыва́ют, кровь отмыва́ют водо́й
- kan akmak
- kan alacak damarı bilmek
- kan başına
- kan beynine beynine sıçramak
- kan başına çıkmak
- kan boğmak
- kana boyamak
- kan çanağı gibi
- kan çekmek
- kan çıkmak
- kanına dokunmak
- kanı donmak
- kan dökmek
- kanına ekmek doğramak
- kanını emmek
- kanına girmek
- kan gövdeyi götürmek
- cephelerde kan gövdeyi götürürken...
- kan gütmek
- kanı ısınmak
- kan istemek
- kanını içine akıtmak
- kanı kaynamak
- kanını kaynatmak
- kanı kurumak
- kanını kurutmak
- kan kusturmak
- kan olmak
- aralarında kan olmak
- kanıyle ödemek
- kanı pahasına
- kan revan içinde
- kan a susamak
- kan ına susamak
- kanı temizlenmek
- kan tere batmak
- kan tere içinde
- kan ter içinde kalmak
- kan tutmak
- kanını yerde koymak -
3 خون ريختن
kan dökmek; kanamak -
4 iç
1.1) врз. вну́тренность, вну́тренняя часть (чего-л.)evin içi — вну́тренняя часть до́ма
2) внутренняя часть, заключённая в твёрдую оболочку: сердцеви́на, ядро́ağaç içi — ядро́ древеси́ны
badem içi — минда́лина
ekmek içi — мя́киш
3) начи́нка, фаршkabak içi — начи́нка для кабачко́в
4) вну́тренности, нутро́, утро́баiçi bulanmak — мути́ть, испы́тывать тошноту́
5) се́рдце, душа́, духо́вный мир ( человека)içim ferah — на душе́ у меня́ ра́достно
içimde bir heyecan vardı — у меня́ на душе́ бы́ло ка́к-то неспоко́йно
içime bir şüphe düştü — в меня́ вкра́лись сомне́ния
6) то, что совершается в пределах чего-л.şehir içi haberleşme — внутригородска́я перепи́ска
aile içi ilişkiler — внутрисеме́йные отноше́ния
7) разг. содержа́ние2.1) врз. вну́треннийiç avlu — вну́тренний двор
iç kapı — вну́тренняя дверь
2) ни́жний, нате́льный ( о белье)3.в функции служ. имени- içiınde- içinden••- içini açmak
- içi almıyor
- içine almak
- içine atmak
- içi bayılmak
- içini boşaltmak
- içi cız etti
- içi çekmek
- içine çekmek
- içini çekmek
- iç çekmek
- iç geçirmek
- içi çıfıt çarşısı
- içinden çıkmak
- içini çürütmek
- içi daralmak
- içi dayanmamak
- içine dert olmak
- içi dışı bir
- içi dışına çıkmak
- içine doğmak
- içine dokunmak
- içini dökmek
- içinde duymak
- iç etmek
- içine etmek
- içi ezilmek
- içini ezmek
- içinden geçirmek
- içi geçmek
- içinden geçmek
- içinden gelmek
- iç gıcıklamak
- içi gitmek - içine hüzün çökmek
- içim ısınıyor
- içi içine geçmek
- içine işlemek
- içi içine sığmamak
- içi içini yemek
- içi kabul etmemek
- içi kalkmak
- içi kabarmak
- içi kan ağlamak
- içinden kan gitmek
- içine kapanmak
- içi kararmak
- içi kazınmak
- içi kıyılmak
- içinden bir şeyler kopmak
- içine kurt düştü
- içini kemirmek
- içini kurt yemek
- içinden okumak
- içini okumak
- içine oturmak
- içine öyle gelmek
- içi paralanmak
- içi parçalanmak
- içi parça parça olmak
- içim rahat değil
- içini sarmak
- içine sıçmak
- içi sıkılıyor
- içini sıkmak
- içi sızlamak
- içi burkulmak
- içine sokacağı gelmek
- içi sürmek
- içine tükürmek
- içi yağ bağlamak
- içinin yağı erimek
- içini yakmak
- içi yanmak
- içinden yanmak
- içini yemek
- içinde yüzmek
- para içinde yüzüyor -
5 ter
пот; испа́ринаter alıştırmak — а) дать пообсо́хнуть по́ту; б) перен. передохну́ть
ter boşanmak — ли́ть[ся] — о по́те
ter dökmek — а) си́льно вспоте́ть, пропоте́ть; облива́ться (покрыва́ться) по́том; б) перен. стара́ться
ter gözü — ка́пля по́та
ter içinde kalmak — а) си́льно поте́ть, облива́ться по́том; б) (тж. kan tere batmak, kan ter içinde kalmak) перен. запа́риться, си́льно уста́ть; ума́яться разг.
tere yatmak — пропоте́ть (от горячего питья или под тёплым одеялом)
şoğuk ter — холо́дный пот
◊
ter kebesi — тёплая во́йлочная попо́на для ло́шади◊
terini soğutmak — осты́ть (осты́нуть, охлади́ться) в тени́◊
alın teriyle — в по́те лица́; че́стным трудо́м -
6 deniz
мо́ре (с)* * *1) мо́реdeniza açılmak — выходи́ть в мо́ре, отплыва́ть
deniz baskını — внеза́пный си́льный прили́в на мо́ре
denize indirmek — спусти́ть на́ воду (судно, шлюпку)
deniz raporu — деклара́ция капита́на
deniz [seyrü] seferi — а) морепла́вание, морехо́дство; б) путеше́ствие / пое́здка по́ мо́рю
deniz üzerine çıkmak — всплыва́ть на пове́рхность мо́ря
açık deniz — откры́тое мо́ре
durgun deniz — споко́йное мо́ре
iç deniz — вну́треннее мо́ре
inik deniz — ма́лая вода́
kabarık deniz — по́лная вода́
kapalı deniz — закры́тое мо́ре
2) волне́ние на мо́реdeniz bindirmek — внеза́пно разбушева́ться ( о море)
deniz çıkmak — подня́ться ( о шторме)
deniz durmak / düşmek — утиха́ть ( после шторма)
ağır / fırtınalı deniz — штормово́е мо́ре
bugün deniz var — сего́дня мо́ре неспоко́йно
ilkbahara doğru çok deniz olur — к весне́ быва́ет мно́го што́рмов
3) перен. мо́ре, ма́сса (чего-л.)çiçek denizi — мо́ре цвето́в
kan denizi — мо́ре кро́ви
yeşillik denizi — мо́ре зе́лени
••denize düşen yılana sarılır — посл. утопа́ющий за соло́минку хвата́ется
denizde kum, onda para — погов. у него́ де́нег - ку́ры не клюю́т
denizdeki balığın pazarlığı olmaz — посл. ≈ дели́ть шку́ру не уби́того медве́дя
- deniz çıkmakdenizden geçip çayda boğulmak — погов. переплы́ть мо́ре, а в речу́шке утону́ть
- denizden çıkmış balığa dönmek
- denize dalmak
- denize dökmek
- denize dökülmek
- denize girmek
- deniz kazası
- deniz nakliyatı -
7 deniz
1) мо́реdenize açılmak — выходи́ть в мо́ре, отплыва́ть
deniz baskını — прили́в на мо́ре
deniz basması — геол. трансгре́ссия мо́ря
deniz bilim — океаногра́фия
deniz bindirmek — [внеза́пно] разбушева́ться — о мо́ре
deniz bölgesi — аквато́рия
deniz buzulu — а) припа́й, ма́ссы прибре́жного льда; б) а́йсберг; плаву́чая льди́на
deniz çekilmesi — морско́й отли́в
denize dalmak — а) ныря́ть; б) погружа́ться (о подводной лодке)
denize dökmek — а) сбра́сывать в мо́ре; б) перен. пуска́ть на ве́тер (напр. деньги)
denize dökülmek — впада́ть в мо́ре (о реке)
deniz durmak или deniz düşmek — утиха́ть (о море после шторма)
deniz elverişliği — морехо́дность, морехо́дные ка́чества
denize girmek — ку́паться в мо́ре
deniz hâkimiyeti — госпо́дство на мо́ре
- ı denize indirmek — спусти́ть на́ воду (судно, шлюпку)
deniz inşaat tezgâhı — ста́пель; слип
denize kabiliyetli — морехо́дный
deniz kazası — кораблекруше́ние
deniz kulübü — яхт-клу́б
deniz mıntakası = deniz bölgesi —
deniz musluğu — мор. ки́нгстон, забо́ртный кла́пан
deniz nakliyat grubu — воен. а) конво́й; б) карава́н судо́в
deniz nakliyat şirketi — парохо́дство; судохо́дная компа́ния
deniz ödüncü — юр. бодмере́я
deniz raporu — деклара́ция капита́на
deniz sathı — у́ровень мо́ря
deniz (seyrü)seferi — а) морепла́вание; морехо́дство; б) путеше́ствие (пое́здка) по мо́рю
denizde sefer ilmi — навига́ция (наука)
deniz üssü — вое́нно-морска́я ба́за
deniz üzerine çıkmak — всплыва́ть на пове́рхность мо́ря
deniz yolları — морски́е ли́нии (пути́)
deniz yoluyla — мо́рем, по мо́рю
2) волне́ние (шторм) на мо́реdeniz tutması — морска́я боле́знь
onu deniz tuttu — его́ укача́ло
deniz(ler) var — на мо́ре во́лны; на мо́ре волне́ние
bugün çok deniz var — сего́дня на мо́ре си́льное волне́ние
ilkbahara doğru çok deniz olur — к весне́ быва́ет мно́го штормо́в
3) перен. мо́ре, ма́сса (чего-л.)çiçek denizi — мо́ре цвето́в
kan denizi — мо́ре кро́ви
См. также в других словарях:
kan dökmek — ölüme yol açmak, cana kıymak Şimdiyse durum değişmiş, şu sazevinde oturanlar toprak için kan bile dökebilirlerdi. Y. Kemal … Çağatay Osmanlı Sözlük
kan — is. 1) Atardamar ve toplardamarların içinde dolaşarak hücrelerde özümleme, yadımlama görevlerini sağlayan plazma ve yuvarlardan oluşmuş kırmızı renkli sıvı Cebinden çıkardığı mendille ellerine bulaşan kanları silerek haykırdı. Ö. Seyfettin 2) mec … Çağatay Osmanlı Sözlük
dem dökmek — kadınlar aybaşında kan yitirmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
SEFH — (C.: Süfuh) Dağ eteği. * Su dökmek. * Kan dökmek … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
iç — is. 1) Herhangi bir durumun, cismin veya alanın sınırları arasında bulunan bir yer, dâhil, dış karşıtı Deniz gecenin içinde, gece denizin içindedir. Ç. Altan 2) Oyuk şeylerin boşluğu 3) Cisimlerin yüzeyleri arasında kalan her nokta Tahtanın içi… … Çağatay Osmanlı Sözlük
kanlı — sf. 1) Kan bulaşmış Kanlı eğeyi mi saklamışlardı, başka bir delil mi? R. H. Karay 2) Kanı olan 3) Kan dökülmesine neden olan Bu savaş çok kanlı olacak, beyler. T. Buğra 4) İsteyerek kan dökmüş olan (kimse), hunriz, katil 5) Kanlanmış olan Kanlı… … Çağatay Osmanlı Sözlük
dem — 1. is., Far. dem 1) Hazırlanan çayın renk ve koku bakımından istenilen durumu 2) hlk. Pişirilen yemeklerin yenecek kıvamda olması 3) esk. Soluk, nefes 4) esk. Zaman, çağ Âdemden bu deme neslim getirdi / Bana türlü türlü meyve getirdi. Âşık Veysel … Çağatay Osmanlı Sözlük
para — is., ekon., Far. pāre 1) Devletçe bastırılan, üzerinde değeri yazılı kâğıt veya metalden ödeme aracı, nakit 2) Kazanç Balıkçılıkta para vardır ama dalgıçlık kadar genç işidir. S. F. Abasıyanık 3) esk. Kuruşun kırkta biri Birleşik Sözler para… … Çağatay Osmanlı Sözlük