Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

julius+caesar

  • 21 Caesar Julius

    Julius Caesar [`si:zə] — Гай Юлий Цезарь (102 или 100 — 44 до н.э.), римский полководец; сосредоточив в своих руках ряд важнейших республиканских должностей, стал фактическим монархом; был убит в результате заговора республиканцев

    Англо-русский универсальный дополнительный практический переводческий словарь И. Мостицкого > Caesar Julius

  • 22 Caesar

    Caesar ['si:zə(r)]
    César;
    Julius Caesar Jules César
    ►► Cookery Caesar salad = salade à base de romaine, de croûtons et d'une vinaigrette additionnée d'œuf

    Un panorama unique de l'anglais et du français > Caesar

  • 23 Caesar

    English-French dictionary > Caesar

  • 24 Julius

    Julius pr n Jules ; Julius Caesar Jules César.

    Big English-French dictionary > Julius

  • 25 julius

    I
    Julius; (Roman gens name); (C. julius Caesar 102-44 BC)
    II
    Julia, Julium ADJ
    July (month/mensis understood); abb. Jul.; renamed from Quintilis in 44 BC
    III
    Julia, Julium ADJ
    Julius; Roman gens/family; (C. julius Caesar 102-44 BC); of a/the Julians

    Latin-English dictionary > julius

  • 26 Caesar

    1. n ист. Цезарь
    2. n цезарь, римский император
    3. n император Священной Римской империи; кайзер
    4. n библ. кесарь
    5. n самодержец, император; верховная власть

    great Caesar! — бог мой!, ого!

    Синонимический ряд:
    supreme ruler of an empire (noun) czar; dictator; emperor; monarch; potentate; ruler; sovereign; supreme ruler of an empire

    English-Russian base dictionary > Caesar

  • 27 Julius

    ['dʒuːlɪəs]
    nome proprio Giulio
    * * *
    Julius /ˈdʒu:lɪəs/
    n.
    ● (stor.) Julius Caesar, Giulio Cesare.
    (First names) Julius /ˈdʒu:lɪəs/
    m.
    * * *
    ['dʒuːlɪəs]
    nome proprio Giulio

    English-Italian dictionary > Julius

  • 28 caesar

    Caesar, cognomen of Julian gens; (C. Julius caesar); (adopted by emperors); Emperor

    Latin-English dictionary > caesar

  • 29 Julius

    ['ʤuːlɪəs]
    сущ.
    2) ист. Юлий

    Julius Caesar(Гай) Юлий Цезарь (римский император; 1-й в. до н.э.)

    Pope Julius IIпапа Юлий Второй (римский папа с 1503 по 1513 гг.)

    Англо-русский современный словарь > Julius

  • 30 Julius

    ['dʒuːlɪǝs]
    N Julio

    English-spanish dictionary > Julius

  • 31 Julius

    1. n Джулиус, Джульес; Юлий
    2. n ист. юлиус

    English-Russian base dictionary > Julius

  • 32 Caesar

    Caesar, aris, m., ein röm. Familienname des julischen Geschlechts. Am berühmtesten ist C. Iulius Caesar, der den Pompejus besiegte, die Republik stürzte u. als Diktator königliche Gewalt erhielt, aber von Brutus u. Kassius im J. 44 v. Chr. ermordet wurde. Sein Neffe u. Erbe Oktavius, der nachher auch seinen Namen C. Iulius Caesar (Octavianus) führte, setzte die Alleinherrschaft fort. Nach ihm hatten alle Kaiser den Beinamen Caesar neben dem Titel Augustus (vgl. Suet. Galb. 11), bis unter Hadrian der Unterschied entstand, daß Caesar Augustus den wirklich regierenden Kaiser und Caesar den bestimmten Nachfolger desselben, den Thronerben (der in neuern Zeiten »römischer König« hieß) bezeichnete, Spart. Hel. 1, 2. Aur. Vict. Caes. 13, 12. – Germanicus Caesar, s. Germanicus. – Dav. abgel.: A) Caesareus, a, um, a) den Julius Cäsar betreffend, cäsarisch, sanguis, Ov.: forum, von Cäsar angelegt, Stat. – subst., Caesareum, ī, n. (sc. templum), ein dem Cäsar geweihter Tempel, Corp. inscr. Lat. 9, 1556; 10, 415 u. 11, 948. – b) kaiserlich, amphitheatrum, vom Kaiser Domitian erbaut, Mart.: leones, von dems. in den Tierkampf gegeben, Mart. – B) Caesariānus (nachaug. auch Caesareānus), a, um, a) cäsarianisch, des Cäsar, civile bellum, Nep.: nex, Suet.: familia, Capit.: orationes, Lobreden Ciceros auf Cäsar, Serv. Verg.: aequitas (Ggstz. Sullana violentia), Val. Max.: subst., Caesariānī, ōrum, m., die Anhänger Cäsars im Bürgerkriege, die Cäsarianer, Auct. b. Afr. – b) cäsarianisch = des Mitregenten, nomen, imperium, Scriptt. hist. Aug. – c) kaiserlich, der Kaiser, collyrium, Cels.: Pallas, vom Kaiser Domitian bes. verehrt, Mart.: Caesareanorum temporum scriptor, Vopisc.: subst., Caesariānī, ōrum, m., eine Art Provinzialbeamter, spät. ICt. – d) Caesareānus als Beiname v. der Eroberung von Caesarea, Treb. Poll. trig. tyr. 2. § 2. – C) Caesariēnsis, e, Beiname mehrerer Ortschaften, wie: Mauritania, der östliche Teil von Mauritanien, Tac.: Colonia, ICt. – D) Caesarīnus, a, um, cäsarinisch, des (Jul.) Cäsar, celeritas, Cic. ad. Att. 16, 10, 1.

    lateinisch-deutsches > Caesar

  • 33 Caesar

    Caesar, aris, m., ein röm. Familienname des julischen Geschlechts. Am berühmtesten ist C. Iulius Caesar, der den Pompejus besiegte, die Republik stürzte u. als Diktator königliche Gewalt erhielt, aber von Brutus u. Kassius im J. 44 v. Chr. ermordet wurde. Sein Neffe u. Erbe Oktavius, der nachher auch seinen Namen C. Iulius Caesar (Octavianus) führte, setzte die Alleinherrschaft fort. Nach ihm hatten alle Kaiser den Beinamen Caesar neben dem Titel Augustus (vgl. Suet. Galb. 11), bis unter Hadrian der Unterschied entstand, daß Caesar Augustus den wirklich regierenden Kaiser und Caesar den bestimmten Nachfolger desselben, den Thronerben (der in neuern Zeiten »römischer König« hieß) bezeichnete, Spart. Hel. 1, 2. Aur. Vict. Caes. 13, 12. – Germanicus Caesar, s. Germanicus. – Dav. abgel.: A) Caesareus, a, um, a) den Julius Cäsar betreffend, cäsarisch, sanguis, Ov.: forum, von Cäsar angelegt, Stat. – subst., Caesareum, ī, n. (sc. templum), ein dem Cäsar geweihter Tempel, Corp. inscr. Lat. 9, 1556; 10, 415 u. 11, 948. – b) kaiserlich, amphitheatrum, vom Kaiser Domitian erbaut, Mart.: leones, von dems. in den Tierkampf gegeben, Mart. – B) Caesariānus (nachaug. auch Caesareānus), a, um, a) cäsarianisch, des Cäsar, civile bellum, Nep.: nex, Suet.: familia, Capit.: orationes, Lobreden Ciceros
    ————
    auf Cäsar, Serv. Verg.: aequitas (Ggstz. Sullana violentia), Val. Max.: subst., Caesariānī, ōrum, m., die Anhänger Cäsars im Bürgerkriege, die Cäsarianer, Auct. b. Afr. – b) cäsarianisch = des Mitregenten, nomen, imperium, Scriptt. hist. Aug. – c) kaiserlich, der Kaiser, collyrium, Cels.: Pallas, vom Kaiser Domitian bes. verehrt, Mart.: Caesareanorum temporum scriptor, Vopisc.: subst., Caesariānī, ōrum, m., eine Art Provinzialbeamter, spät. ICt. – d) Caesareānus als Beiname v. der Eroberung von Caesarea, Treb. Poll. trig. tyr. 2. § 2. – C) Caesariēnsis, e, Beiname mehrerer Ortschaften, wie: Mauritania, der östliche Teil von Mauritanien, Tac.: Colonia, ICt. – D) Caesarīnus, a, um, cäsarinisch, des (Jul.) Cäsar, celeritas, Cic. ad. Att. 16, 10, 1.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Caesar

  • 34 Julius

    I Jūlius, a, um
    Юлий, римск. nomen, связывавшееся, по официальной римской версии, с именем сына Энея, Аскания-Иула; наиболее известен C. J. Caesar (см. Caesar)
    II Jūlius, a, um [ Julius I \]
    юлиев, юлианский (lex C; sidus H)
    J. mensis Sen, M etc.июль
    portus J. Suвоенный порт, созданный при Октавиане между Байями и Путеолами (Кампания)

    Латинско-русский словарь > Julius

  • 35 Caesar

    noun
    Cäsar, Caesar ( der)
    * * *
    cae·sar
    [ˈsi:zəʳ, AM -zɚ]
    n
    1. (autocrat) Cäsar m
    2. BRIT MED ( fam) see Caesarean II.
    * * *
    ['siːzə(r)]
    n
    Cäsar m, Caesar m
    * * *
    Caesar [ˈsiːzə(r)] s
    1. Cäsar m (Titel der römischen Kaiser):
    render unto Caesar the things that are Caesar’s gebt dem Kaiser, was des Kaisers ist
    2. auch caesar Autokrat m
    Caesar, Gaius Julius [ˈsiːzə(r), ɡaıəs dʒuːlıəs] Eigenn Cäsar m (100-44 v.Chr.; Römischer Feldherr, Staatsmann und Schriftsteller)
    * * *
    noun
    Cäsar, Caesar ( der)

    English-german dictionary > Caesar

  • 36 Caesar

    aris m.
    Цезарь, cognomen в роде Юлиев; наиболее известны
    1) L. Julius C., консул в 90 г. до н. э., вместе со своим братом, оратором C. J. Strabo, убит в 87 г. до н. э. марианцами C, VP, AG, Fl
    2) C. (Gajus) Julius C. ( 10044 гг. до н. э.), политик, полководец, оратор и писатель, историк, описавший свои походы, завоеватель Галлии Cs, Su
    3) цезарь ( титул); со времени Октавиана (63 г. до н. э.14 г. н. э.), внучатого племянника и приёмного сына Юлия Цезаря, все римск. императоры сами принимали титул Caesar и присваивали его своим сыновьям (преим. наследникам) Su

    Латинско-русский словарь > Caesar

  • 37 Caesar's wife must be above suspicion

    1) Общая лексика: жена Цезаря должна быть выше подозре (Julius Caesor divorced his wife Pompeia not because he believed her guilty, but because the wife of Caesar must not even be suspected of crime)
    2) Переносный смысл: жена Цезаря должна оставаться выше подозрений (авторитет официального лица или органа должен быть безупречным. НЕ путать с неприкосновенным.)

    Универсальный англо-русский словарь > Caesar's wife must be above suspicion

  • 38 Julius

    , i m
      Юлий, римск. nomen; C. J. Caesar см. Caesar

    Dictionary Latin-Russian new > Julius

  • 39 Caesar

    , aris m
      Цезарь, римский cognomen; Gaius Julius C. Гай Юлий Ц., полководец, оратор, писатель, политический деятель (100 – 44 до н.э.); после него C. – титул римских императоров

    Dictionary Latin-Russian new > Caesar

  • 40 Gaius Julius

    Caesar, Gaius Julius [ˈsiːzə(r), ɡaıəs dʒuːlıəs] Eigenn Cäsar m (100-44 v.Chr.; Römischer Feldherr, Staatsmann und Schriftsteller)

    English-german dictionary > Gaius Julius

См. также в других словарях:

  • JULIUS CAESAR° — (c. 100–44 B.C.E.), Roman leader. During the civil war between him and Pompey (49 B.C.E.), Caesar freed aristobulus ii , the deposed ruler of Judea, planning to send him to Syria, along with troops to aid him to recover his throne. Pompey s… …   Encyclopedia of Judaism

  • Julius Caesar — see CAESAR2 (Gaius) Julius …   English World dictionary

  • Julius Caesar — For other uses, see Julius Caesar (disambiguation). Gaius Julius Caesar Dictator of the Roman Republic …   Wikipedia

  • Julius Caesar — Gaius Iulius Caesar (Porträtkopf, Antikensammlung Berlin) Gaius Iulius Caesar (deutsch: Julius Cäsar; * 13. Juli[1] 100 v. Chr. in Rom; † 15. März 44 v. Chr. in Rom) war ein …   Deutsch Wikipedia

  • Julius Caesar — Iulius Caesar  Cette page d’homonymie répertorie les différentes personnes de la Rome antique partageant un même nom. Article détaillé : Iulii. Les Iulii Caesar sont des patriciens romains membres d une branche de la gens des Iulii que… …   Wikipédia en Français

  • Julius Caesar — 1. See Caesar, Gaius Julius. 2. (italics) a tragedy (1600?) by Shakespeare. 3. a walled plain in the first quadrant of the face of the moon: about 55 miles (88 km) in diameter. * * * ▪ work by Shakespeare       tragedy in five acts by William… …   Universalium

  • JULIUS Caesar — I. JULIUS Caesar Rom. Imp. vide Caesar. Eius res gesatas breviter petstrinxit Plin. l. 7. c. 25. Iuliorumautem nomen abFulo Ascanio nio Aeneae fil. tractum putatut. Vitg. Aen. l. 1. v. 271. Huius honori tributum est, ut septimus Anni mensis (eo… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Julius Caesar — Ju|li|us Cae|sar a play by William Shakespeare about the murder of the Roman leader Julius Caesar, and about his friend Brutus, who thinks Caesar is taking too much power and so joins his murderers. After Julius Caesar s death his friend Mark… …   Dictionary of contemporary English

  • Julius Caesar — noun conqueror of Gaul and master of Italy (100 44 BC) (Freq. 1) • Syn: ↑Caesar, ↑Gaius Julius Caesar • Derivationally related forms: ↑Julian, ↑Caesarian (for: ↑Caesar), ↑ …   Useful english dictionary

  • Julius Caesar — (c. 100–44 BC)    Roman leader. In the Roman civil war, Julius Caesar defeated his rival Pompey at the battle of Pharsalus in 48 BC, thus gaining control of Syrian Palestine. The Judean ruler HYRCANUS II and his chief adviser ANTIPATER then… …   Who’s Who in Jewish History after the period of the Old Testament

  • JULIUS Caesar (C.) — C. JULIUS Caesar Dictator perpetuus fil. L. Caesaris, ex Aurelia Cottae filia, originem ab Iulo Aeneae filio per Patrem, ab Anco vero Martio, quarto Romanorum Rege per aviam Marciam trahens, natus est die 12. Iulii, A. C. 654. Urb. Cond. 98. ante …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»