Перевод: со всех языков на русский

с русского на все языки

je+pars

  • 121 COARS

    Универсальный англо-русский словарь > COARS

  • 122 qui quitte sa place la perd

    разг.
    (qui quitte sa place la perd [тж. qui va à la chasse или à la ducasse] perd sa place)
    кто место свое покидает, тот его теряет

    La fausse reine. -... Tu te disais: "Je pars, je reste, je pars. La pauvre reine est amoureuse de moi". Qui va à la chasse perd sa place. Il est plus brave que toi, plus beau qui toi, plus jeune que toi... (J. Cocteau, Les Chevaliers de la table ronde.) — Лжекоролева. -... Ты твердил: "Еду, остаюсь, еду. Бедняжка королева влюблена в меня". Кто место покидает, тот его теряет. Он храбрее, красивее, моложе тебя...

    Le bureaucrate s'inquiéta: - Il voudrait revenir? Quand il n'y a plus de danger? La ficelle est un peu grosse... Qui va à la ducasse perd sa place! (J. Fréville, Plein vent.) — Чиновник заволновался: - Он хотел бы вернуться? Когда ему уже ничто больше не угрожает? Уловка не из хитрых... Уж кто место свое покидает, тот его теряет!

    Dictionnaire français-russe des idiomes > qui quitte sa place la perd

  • 123 abscedere

    удаляться, отступать
    a) = discedere s. 2.
    напр. absc. a templorum cultu (1. 112 C. Th. 12, 1);
    b) отделять, вычесть из, pars dimidia absc. a bonis (1. 11 § 3 D. 35, 2);

    dos absc. a bonis patris (1. 9 D. 37, 7);

    pars hereditatis absc. alicui (1. 7 D. 37, 8. 1. 35 D. 28, 6);

    c) отделяться от,

    nomina novatione a pristina obligatione absc. (1. 21 § 3 D. 33, 1);

    proprietas abscedente usufructu (1. 3 § 2. 1. 56. D. 7, 1).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > abscedere

  • 124 accrescere

    1) прирастать, увеличиваться: а) rei alicui, часть к целому, fundo alluvione аccr. (1. 13 § 14 D. 19, 1);

    fructus, partus, et quod accrevit rei (1. 12 D. 12, 4);

    pars legato accr. (1. 2 pr. D. 43, 3);

    ususfr. proprietati accr. (1. 18 § 1 D. 13, 7. 1. 31 § 3 D. 21, 1);

    b) personae alicui, о наследстве, прибавляться, именно когда наследственная, вакантная доля идет в приращение сонаследникам или солегатариям, portio, pars hereditatis s. legati alicui accr. (1. 10 D. 7, 2. 1. 31. 35 D. 29, 2. 1. 61 § 1 D. 31. 1. 5 p 37, 1. 1. 12 pr. D. 37, 4);

    ususfr. (duobus coniunctis) legatus alteri accrescit (1. 1 § 3 D 7, 2);

    ius accrescendi, такое наследственное право приращения (1. 1. 3. 6 § 1. 1. 8 D. 7, 2. 1. 17 D. 28, 5. 1. 3 § 9 D. 37, 1); особое значение имело ius accr. в древнем наследств. праве по отношению к дочерям и дальнейшим нисходящим родным, находящимся под отеческою властью завещателя, а не упомянутым в завещании; эти лица, в случае обхода их, участвовали в наследовании вместе с назначенными наследниками (pr. I. 2, 13. 1. 4 C. 7, 28).

    2) прибавляться, причисляться (Gaius., II. 124 Ulp. 22, 17). 3) accrescentes, подставные рекруты, заступники; также относит. уплаты податей (1. un. C. 11. 12. 1. 3 § 1 C. mh. 6, 35. 1. 11 C. mh. 7, 1).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > accrescere

  • 125 certus

    известный, а) определенный: certa s. certi stipulatio, стипуляция, предмет, которой точно определен (1. 68. 74 D. 45, 1. 1. 118 § 2 eod.); также certus s. cerli contractus (1. 1 § 6 D. 13, 5. 1. 18 pr. D. 46, 4);

    certum condicere, petere, certi condictio (1. 6 D. 12, 1. 1. 9 eod. 1. 1 D. 13, 3);

    c. summae debitor dictus (1. 5 D. 18, 4);

    c. summa compromissa (1. 28 D. 4, 8);

    c. nummos stipulari (1. 37 D. 45, 1);

    c. corpus in stipulationem deducere, legare, etc. (1. 10 D. 46, 4. 1. 26 § 1. 1. 47 § 1 D. 30. 1. 10 D. 34, 2);

    c. quantitatem legare, debere (1. 3 § 6 D. 33, 1. 1. 18 § 4 D. 33, 7);

    speciem relinquere (1. 34 § 5 D. 30);

    c. partem heredit. legare (1. 8 § 5 D. 31);

    c. pondus, genus argenti legare (1. 1 § 1 D. 34, 2);

    penus c. cum vasis c. legata (1. 2 D. 33, 9);

    c. hominem emere, debere (1. 17 D. 40, 12. 1. 23 D. 45, 1);

    c. pretium habere (1. 7 § 2 D. 18, 1);

    c. pars fundi, часть физическая, прот. идеальной, pars pro indiviso (1. 25 D. 7, 4. 1. 6. D. 8, 1);

    c. locus прот. "pro ihdiviso portio fundi" (1. 1 D. 21, 2);

    c. loco (в определенном месте, напр. исполнить обязательство) dari oportere, dare promittere, sese soluturum obligare (rubr. D. 13, 4. tit. C. 3, 18);

    c. loco vel tempore reddere commodatum (l. 5 pr. D. 13, 6);

    ad c. usum. с. temporibus uti aliqua re (1. 25 D. 15, 1);

    c. tempus прот. infinitum (1. 91 D. 35, 1);

    dies certa, veluti Calendis Januariis centesimis (1. 21 pr. D. 36, 2);

    c. aetas (1. 23 § 3 D. 40, 5);

    c. personae прот. incertae, omnes, genus personarum (1. 21 § 1 D. 4, 6. 1. 4 D. 34, 5. 1. 39 pr. D. 35, 1. 1. 220 pr. D. 50, 16);

    certi прот. omnes (1. 8 pr. D. 10, 3);

    c. familia (urbana aut rustica) прот. universa (1. 65 pr D. 31);

    ex c. uxore natum scribere heredem (1. 28 § 2 D. 28, 2);

    c. procurator (1. 2 D. 3, 3);

    tutor cert. rerum vel causarum (1. 12 D. 26, 2);

    c. conditione muneribus se adstringere (1. 2 pr. D. 50, 6);

    c. lege donare (1. 22 C. 8, 54), in arbitrum compromissum, ut с. sententiam (решение, постановленное сторонами) diceret (1. 19 pr. D. 4, 8);

    certae solennesque actiones, иски, предъявленные в точно определенных, торжественных формулах (1. 2 § 6 D. 1, 2); с. condemnatio (1. 59 § 2 D. 42, 1);

    certum confiteri (1. 6 pr. D. 42, 2);

    certam continuamque possessionem habere, о вещных, сельских сервитутах (1. 14 pr. D. 8, 1);

    b) истинный, верный, несомненный: certo certius est (1. 17 pr. D. 26, 2. 1. 38 § 5 D. 45, 1. 1. 28 § 5 D. 5, 1);

    res c. et indubitata (1. 1 D. 2, 15);

    vera et e. scientia (1. 76 D. 50, 17);

    c. jure utimur (1. 10 § 1 D. 2, 11. 1. 49 pr. D. 30);

    certi, certissimi juris esse (1. 37 § 1 D. 4, 4. 1. 2 C. 4, 8);

    c. status esse (1. 2 § 3 D. 38, 7);

    mater semper certa est, etiamsi vulgo conceperit (1. 5 D. 2, 4);

    certe (adv.), верно, без сомнения (1. 52 § 2 D. 9, 2); по крайней мере (1. 6 § 12. 1. 8 pr. 1. 38 D. 3, 5. 1. 29 § 1 D. 21, 2); с) не сомневаться в чем, наверно рассчитывать на что, qui agit, certus esse debet etc. (1. 42 D. 50, 17);

    certus accusationis (1. 14 D. 37, 1);

    certiorem facere aliquem, извещать (1. 1 § 1 D. 21, 1. 1. 16 § 4 D. 26, 2);

    d) быть осторожным: certius et modestius esse (1. 14 § 3 D. 23, 2).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > certus

  • 126 deficere

    1) недоставать: si cibaria defecerint in navigatione (1. 2 § 2 D. 14, 2); (1. 35 pr. D. 12, 2). 2) не иметь места, не быть, deficit actio, exceptio (1. 5 § 12 D. 9, 3. 1. 21 D. 19, 5. 1. 31 § 18 D. 21, 1. 1. 2 § 5 D. 39, 3. 1. 1 § 1 D. 47, 4), interdictum (1. 3 § 13 D. 43, 19), anxilium Scti (1. 4 C. 4, 29); (1. 49 D. 10, 2); (1. 2 pr. D. 29, 6);

    defecta intentio (1. 20 C. 4, 19);

    deficit s. deficitur conditio, defecta conditio (1. 28 § 3 D. 28, 5. 1. 48 § 1 D. 28, 6. 1. 10 pr. D. 35, 1. cf. conditio s. 2. c.); отсюда defectus conditionis, ненаступление условия (1. 28 pr. D. 28, 2. 1. 5 D. 28, 3. 1. 28 § 4 D. 28, 5. 1. 27 § 1 D. 28, 7);

    deficit conventio (1. 2 D. 20, 4); особ. об отпавших отказах и о наследственной доле, deficit, quod ei relictum est;

    pars (legati) deficit s. defecit (1. 55 pr. I. 57. 59 D. 31);

    fideicommissum deficiens (l. 60 eod.);

    pars defecta s. deficiens (1. 31 D. 35, 1. 1. 78 D. 35, 2);

    deficere также о назначенных наследниках, которые не хотят или не могут принять наследства, ип parte deficientis esse heredem (1. 5 D. 28, 5);

    deficientium partes accipere (1. 53 § 1 D. 29, 2); (1. 8 D. 34, 1); (1. 78 D. 35. 2); (1. 57 § 2 D. 36,1).

    3) оставить, defici, недоставать, не хватать, defici actione, не иметь иска (1. 1 D. 14, 3);

    defici accusatore marito (1. 14 pr. D. 40, 9);

    deficere facultatibus ad munera vel honores (1. 4 § 1 D. 50, 4);

    fide veri deficere (1. 4 C. 1, 18);

    aequitas suggerit, etsi iure deficiamur (1. 2 § 5 D. 39, 3);

    iure civili deficere, не быть в состоянии сослаться на гражданское право (1. 6 § 1 D. 37. 1. 1. 2 D. 38, 8);

    iure deficit testamentum (1. 12 C. 6, 23);

    defici conditione (1. 8 § 7 D. 28, 7. 1. 31 D. 35, 1. 1. 13 pr. D. 40, 7).

    4) истощаться, испортиться: homo defectae senectutis;

    aetate defectus (1. 12 § 3 D. 7, 1. 1. 3 § 7 D. 29, 5); (1. 7 C. 11, 58); отсюда defectio praediorum, упадок, падение недвижимых имуществ (1. 12 eod.);

    defici facultalibus, обеднеть (1. 33 D. 23, 3); также просто deficere: si debitores defecerint (1. 3 § 8 D. 49, 14);

    cautio defecit, представленное обеспечение оказывается недостаточным (1. 73 D. 35, 1);

    defecta поmina, долговые требования против несостоятельного должника (1. 11 § 1 D. 22, 1).

    5) отложиться, отпасть (1. 5 § 1 D. 4, 5. 1. 3 § 21 D. 49, 16). 6) умереть, plerique, dum torquentur, deficere solent (1. 8 § 3 D. 48, 19); (1. 21 C. 9, 22).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > deficere

  • 127 defici

    1) недоставать: si cibaria defecerint in navigatione (1. 2 § 2 D. 14, 2); (1. 35 pr. D. 12, 2). 2) не иметь места, не быть, deficit actio, exceptio (1. 5 § 12 D. 9, 3. 1. 21 D. 19, 5. 1. 31 § 18 D. 21, 1. 1. 2 § 5 D. 39, 3. 1. 1 § 1 D. 47, 4), interdictum (1. 3 § 13 D. 43, 19), anxilium Scti (1. 4 C. 4, 29); (1. 49 D. 10, 2); (1. 2 pr. D. 29, 6);

    defecta intentio (1. 20 C. 4, 19);

    deficit s. deficitur conditio, defecta conditio (1. 28 § 3 D. 28, 5. 1. 48 § 1 D. 28, 6. 1. 10 pr. D. 35, 1. cf. conditio s. 2. c.); отсюда defectus conditionis, ненаступление условия (1. 28 pr. D. 28, 2. 1. 5 D. 28, 3. 1. 28 § 4 D. 28, 5. 1. 27 § 1 D. 28, 7);

    deficit conventio (1. 2 D. 20, 4); особ. об отпавших отказах и о наследственной доле, deficit, quod ei relictum est;

    pars (legati) deficit s. defecit (1. 55 pr. I. 57. 59 D. 31);

    fideicommissum deficiens (l. 60 eod.);

    pars defecta s. deficiens (1. 31 D. 35, 1. 1. 78 D. 35, 2);

    deficere также о назначенных наследниках, которые не хотят или не могут принять наследства, ип parte deficientis esse heredem (1. 5 D. 28, 5);

    deficientium partes accipere (1. 53 § 1 D. 29, 2); (1. 8 D. 34, 1); (1. 78 D. 35. 2); (1. 57 § 2 D. 36,1).

    3) оставить, defici, недоставать, не хватать, defici actione, не иметь иска (1. 1 D. 14, 3);

    defici accusatore marito (1. 14 pr. D. 40, 9);

    deficere facultatibus ad munera vel honores (1. 4 § 1 D. 50, 4);

    fide veri deficere (1. 4 C. 1, 18);

    aequitas suggerit, etsi iure deficiamur (1. 2 § 5 D. 39, 3);

    iure civili deficere, не быть в состоянии сослаться на гражданское право (1. 6 § 1 D. 37. 1. 1. 2 D. 38, 8);

    iure deficit testamentum (1. 12 C. 6, 23);

    defici conditione (1. 8 § 7 D. 28, 7. 1. 31 D. 35, 1. 1. 13 pr. D. 40, 7).

    4) истощаться, испортиться: homo defectae senectutis;

    aetate defectus (1. 12 § 3 D. 7, 1. 1. 3 § 7 D. 29, 5); (1. 7 C. 11, 58); отсюда defectio praediorum, упадок, падение недвижимых имуществ (1. 12 eod.);

    defici facultalibus, обеднеть (1. 33 D. 23, 3); также просто deficere: si debitores defecerint (1. 3 § 8 D. 49, 14);

    cautio defecit, представленное обеспечение оказывается недостаточным (1. 73 D. 35, 1);

    defecta поmina, долговые требования против несостоятельного должника (1. 11 § 1 D. 22, 1).

    5) отложиться, отпасть (1. 5 § 1 D. 4, 5. 1. 3 § 21 D. 49, 16). 6) умереть, plerique, dum torquentur, deficere solent (1. 8 § 3 D. 48, 19); (1. 21 C. 9, 22).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > defici

  • 128 dimidius

    половинный: pars s. portio dimidia, половина: ex parte dim. heredem esse;

    pars dim. hereditatis (1. 25 § 15 D. 5, 3. 1. 3. 9 D. 5, 4. 1. 142 D. 50, 16);

    dim. portio legati (1. 89 § D. 31).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > dimidius

См. также в других словарях:

  • Pars pro toto — (lateinisch) bedeutet übersetzt: Ein Teil [steht] für das Ganze. Das Prinzip des Pars pro toto kann als sprachliches Phänomen eine rhetorische Figur bezeichnen, aber auch praktisch als gesellschaftliche oder psychologische Handlungsweise und… …   Deutsch Wikipedia

  • Pars — may refer to: Fārs Province, modern Persian language name for Pars Province, central Iranian kingdom of the ancient Persian empire Pars News Agency and Pars Agency, names of the national Iranian news agency prior to the Iranian Revolution in 1979 …   Wikipedia

  • Pars (Panzer) — Pars 8×8 von vorne Pars 8×8 von hinten Pars ( …   Deutsch Wikipedia

  • Pars destruens/pars construens — Saltar a navegación, búsqueda Pars destruens/pars construens es una expresión latina que refiere a las diferentes partes de una argumentación. La parte negativa, con visos críticos y destructivos, es la pars destruens. Y la parte positiva,… …   Wikipedia Español

  • Pars — steht für: das lateinische Wort für Teil (siehe auch: pars pro toto, Part, Partie) das türkische Wort für Leopard, Panther einen türkischen Radpanzer, siehe Pars (Panzer) eine alte Bezeichnung für das Perserreich eine alte Bezeichnung für die… …   Deutsch Wikipedia

  • Pars Khodro — پارس خودرو Rechtsform Public Gründung 1956 bis 1967: Jeep Trading جیپ بازرگانی 1967 bi …   Deutsch Wikipedia

  • PARS 3 LR — PARS 3 Long Range PARS 3 LR Type Air to surface, air to air, surface to air, and surface to surface missil …   Wikipedia

  • Pars destruens/pars construens — ( lat .) is in common parlace about different parts of an argumentation. The negative part of criticizing views is the pars destruens. And the positive part of stating one s one position and arguments is the pars construens.The distinction goes… …   Wikipedia

  • Pars-les-Chavanges — Pars lès Chavanges Pars lès Chavanges Pays & …   Wikipédia en Français

  • Pars-les-Romilly — Pars lès Romilly Pars lès Romilly Pays   …   Wikipédia en Français

  • Pars-lès-chavanges — Pays & …   Wikipédia en Français

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»