-
1 jazgot
сущ.• гул• звон• лязг* * *♂, Р. \jazgotu 1. крик, шум, гомон;2. шум; лязг; грохот;\jazgot gąsienic лязг гусениц
* * *м, Р jazgotu1) крик, шум, го́мон2) шум; лязг; гро́хотjazgot gąsienic — лязг гу́сениц
-
2 jazgot zajadły
ярый ожесточённыйOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > jazgot zajadły
-
3 dziki jazgot
дикий лязгOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > dziki jazgot
-
4 przeraźliwy jazgot
ужасный лязгOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > przeraźliwy jazgot
-
5 słyszeć jazgot
слышать лязгOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > słyszeć jazgot
-
6 uliczny jazgot
уличный лязгOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > uliczny jazgot
-
7 wrogi jazgot
вражеский лязгOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > wrogi jazgot
-
8 wściekły jazgot
взбесились лязгOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > wściekły jazgot
См. также в других словарях:
jazgot — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. jazgotocie, zwykle w lp {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} hałas powstały w wyniku jednoczesnego mówienia, piszczenia lub krzyku wielu ludzi, np. podczas głośnej kłótni,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
jazgot — m IV, D. u, Ms. jazgotocie zwykle blm 1. «gwar, wrzawa powstałe ze zmieszanych głosów wielu ludzi; krzykliwa kłótnia, rozmowa; wrzask, pisk» Jazgot głosów. Jazgot przekupek. Wybuchnąć jazgotem. 2. «mieszanina głośnych, piskliwych dźwięków; hałas» … Słownik języka polskiego