Перевод: со всех языков на русский

с русского на все языки

iusiurandum

  • 1 iusiurandum

    присяга (tit. D. 12, 2. C. 4, 1. 1. 1 D. cit. 1. 2 eod. cf. 1. 1 pr. D. 44, 5). iurei. decisa res (1. 56 D. 42, 1);

    transactum negotium (1. 31 D. h. t. 1. 5 § 4. 1. 34 § 9 eod. 1. 39 eod.);

    iusiur. deferre, referre, remittere (см.);

    exceptio iurisi. (1. 9 § 4. 5. 1. 11 pr. 1. 26 § 1. 1. 28 § 4. 7 seq. 1. 29. 39. 42 eod.);

    iurisi. obligationem contrahere (1. 7 pr. D. 38, l);

    iusi. de calumnia (см.), in litem (см.).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > iusiurandum

  • 2 iusiurandum libertini

    Универсальный англо-русский словарь > iusiurandum libertini

  • 3 adigere

    принуждать, заставлять, ad. aliquem (ad) iusiurandum (1. 6 pr. § 2. 1. 15 D. 37, 14.I. 31. 32 pr. D. 40, 9).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > adigere

  • 4 deferre

    1) относить куда заносить, in oppidum, in civitatem def. aliquid (1. 12 § 1 D. 7, 8. 1. 2 D. 50, 11); (1. 5 § 4. 1. 9 § 1 D. 10, 4. 1. 9 § 1. 3 D, 39, 2); (1. 3 C. 4, 33). 2) предлагать, предоставлять, def. alicui facultatem, privilegium (1. 1 C. 9, 9), optionem (1. 79 D. 36, 1), conditionem (см. cond. s. 3), iurisdictionem (1. 6 D. 2, 1), restitutionis auxilium (1. 26 § 9 D. 4, 6): defertur alicui honor (1. 10. 11. pr. D. 50, 4);

    onus alicui delatum (1. 2 C. 10, 60);

    actio alicui delata (1. 64 § 6 D. 24, 3);

    iusiurandum deferre alicui, предлагать кому исполнение присяги, delatio iurisiurandi, предложение присяги (1. 3. 5 § 3. 4. 1. 6. 7. 9 § 3 -7. 1. 16-20. 34. 37. D. 12, 2);

    bon. possessio defertur alicui (1. 2 § 4 D. 37, 11. 1. 2. § 1. 1. 19 pr. D. 38, 2. 1. 227 pr. D. 50, 16);

    quibus bon. possessionem detulit Praetor (1. 1 pr. D. 38, 9);

    si lex deferat bon. possessionem (1. un. § 2 D. 38, 14);

    hereditas defertur, открывается наследетво, т. е. кто-ниб. получает право на наследетво (1. 151 D. 50, 16); (1. 2 рг. D. 10, 2); (1. 35 pr. D. 29, 2. 1. 9 D. 38, 16);

    successio defertur alicui, наследство переходит к кому-нб. (1. 91 D. 50, 17);

    intestati iure deferri bona (1. 42 § 1 D. 38, 2); (1. 2 D. 49, 17); (1. 8 D. 35, 3. 1. 6 § 3 D. 36, 1. 1. 1 pr. D. 38, 9); (1. 1 pr. D. 38, 3); 1). 2 § 1 D. 10, 2);

    deferri касается и отдельных предметов открывшагося наеледства, напр. fundus iure hereditario delatus (1. 37 D. 18, 1), то же назначенных отказов, напр. legatum servo delatum dominus potest repudiare (1. 7 D. 30), или назначения опеки (1. 7 pr. D. 4, 5. cf. 1. 1 pr. 1. 3 pr. 1. 6 D. 26, 4);

    tutela ex testamento delata (1. 45 pr. D. 27. 1);

    cura delata (1. 41 pr. eod.). - 3) oбъявлять, а) имущество для оценки (1. 4 pr. § 5- 7 D. 50, 15. 1. 7. 8 C. 8, 54);

    b) (потеп s. aliquem) def., обвинять кого в преступлении (1. 10 D. 37, 14. 1. 3 D. 48, 2. 1. 7. § 2 D. 48, 4. 1. 15 § 4 D. 48, 5. 1. 5 § 11 D. 25, 3); такой смыслиыеют выражения causam alicuius def., напр. milites, qui causas alienas deferre под posssunt (1. 13. D. 48, 2); также crimen def. (1. 27 § 7 D. 48, 5): delatio criminum, донос о преступлении (1. 30 C. 9, 9);

    delator criminis, обвинитель (1. 20 C. 9, 1);

    c) deferre, delatio, особ. доносить о конфискациях, causam def. fisco, ad aerarium (1. 21 D. 48, 2. 1. 13 pr. 1. 42 § 1 D. 49, 14); (1. 18 § 8 eod.);

    rem def. (1. 18 § 9 eod.); (1. 16. 18 pr. § 1 seq. eod.);

    deferre se nemo cogitur, quod thesaurum invenerit (1. 3 § 11 eod.); (1. 15 § 3 eod.); (1. 5 § 20 D. 34, 9. cf. 1. 16 D. 49, 14);

    delationes fiscales (1. 25 eod.);

    delator, доносчик, указатель таких преступлений, которые влекли за собой конфискацию имущества (1. 22 § 3. 1. 4. 16. 18 § 5. 1. 23. 24. 44 eod.);

    vacantium bonorum delator (1. 10 pr. D. 44, 3);

    delatorius, касающийся доносчика, ему свойственный, delat. curiositas (l. 6 D. 22, 6).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > deferre

  • 5 demittere

    1) спускать, опускать, barbam (оmpoщать) (1. 15 § 27 D. 47, 10). 2) зависеть от чего, res in iusiurandum demissa (1. 34 § 9 D. 12, 2). 3) выпустить, ex portu demitti naves (1. 3 C. Th. 7, 16).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > demittere

  • 6 imponere

    1) класть, поставить, посадить, merces imp. in navem (1. 4 § 2 D. 4, 9. 1. 2 § 2 D. 14, 2);

    impositi - deportati (1. 10 pr. eod. 1. 37 § 1 D. 11, 7. 1. 14 § 1 D. 25, 1. 1. 44. 61. D. 7, 1. 1. 59 D. 6, l. 1. 17 § 10. 1. 18 § 1 D. 19, 1. 1. 39 D. 31. 1. 18 § 4 D. 39, 2. 1. 24 D. 8, 2);

    servo imp. (1. 24 D. 8, 2);

    servo imp. vindictam (см.).

    2) назначать: magistrum navi, locandis navibus etc. imp. (1. 1 pr. § 3 D. 14, 1). 3) налагать, навязывать, возлагать, imp. alicui necessitatem (1. 8. 9. D. 1, 18. 1. 31 § 2 D. 36, 1);

    legem (1. 7 § 8 D. 24, 1);

    conditionem (1. 4 § 1 D. 28, 5);

    iusiurandum (1. 6 § 4 D. 37, 14);

    onera (1. 88. § 2 D. 31);

    operas (1. 95 D. 30. 1. 7 § 3. 1. 33. 37. § 1. 1. 38 pr. 1. 47 D. 38, 1. 1. 2 pr. eod. 1. 8 D. 39, 5. 1. 44 pr. D. 40, 1);

    poena imposita (1, 3 § 7 D. 3, 2. 1. 1 § 1 D. 47, 18. 1. 131 § l D. 50, 16. 1. 19 D. 8, 1. 1. 17 pr. 1. 23 § 1 D. 8, 2. 1. 32 D. 8, 3. 1. 105 D. 35, 1. 1. 47 D. 39, 2. 1. 1 § 23 D. 39, 3. 1. 205 D. 50, 17).

    4) дать, придавать: nomen impositum (1. 106 D. 45, 1);

    imp. libertatem (1. 11 § 1 D. 4, 4. 1. 7 § 8 D. 24, 1. 1. 10 C. 6, 21).

    5) сделать, совершать, imp. rationem (счет) legis Falcidiae, legatorum (1. 6 pr. 1. 8 C. 6, 50);

    imp. fugam (1. 8 C. Th. 3, 1).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > imponere

  • 7 inferre

    1) вносить, res inf. in fundum pignoris nomine (1. 1 § 1 D. 43, 33);

    pignori res illata (1. 1 § 5 D. 43, 32. 1. 11 § 5 D. 13, 7. 1. 4 pr. 1. 7 § 1 D. 20, 2. 1. 11 § 2 D. 20, 4. 1. 5 D. 4, 65);

    mortuum, ossa mortui (in locum aliquem, in sepulcrum) inferre, хоронить: interdictum de mortuo inferendo (tit. D. 11 8. cf. 1. 6 § 4 D. 1, 8. 1. 17 pr. D. 7, 1. 1. 6 § 6 D. 10, 3. 1. 2 § 1. 2. 1. 4. 6 pr. 1. 10. 11. 43 pr. D. 11, 7. 1. 39 D. 17, 2. 1. 20 § 3 D. 29, 2. l. 3 § 3 D. 47, 12);

    illatio, похороны: ill. quae sepulturae causa fit;

    ill. testatoris (1. 2 § 3. 1. 4 D. 11, 7);

    pedem finibus inferre, вступать в чужие пределы (1. 18 § 2 D. 41, 2).

    2) вносить, ставить в счет, записывать (1. 38 D. 3, 5. 1. 22 § 8 D. 33, 2. 1. 12 D. 34, 3. 1. 40 pr. D. 40, 7). 3) уплачивать, fisсо, aerario (s. in aerarium) inf. pecuniam, solidos, poenam (1. 3 § 5 D. 47, 12. 1. 15 § 6. 1. 36, D. 49, 14);

    inf. vectigal (1. 7 § 1 D. 39, 4. 1. 8 C. 10, 47. 1. 17 § 4 D. 22, 1. l. 11 pr. eod.);

    inf. pensiones (1. 58 pr. D. 7, 1);

    annua (1. 21 § 5 D. 33, 1);

    summam dotis (1. 12 D. 33, 4. 1. 78 § 14 D. 36, 1);

    pretium (1. 34 § 1 D. 31. 1. 9 § 2 D. 41, 1);

    aestimationem (1. 14 § 2 D. 32. 1. 101 pr. D. 46, 3);

    illatio, внесение подати (1. 2 C. 11, 61. 1. 2 C. Th. 6, 22. 1. 13 C. Th. 8, 5. 1. 2 C. Th. 11, 1. 1. 1 C. Th. 11, 19);

    ill. capitalis, платить подушное (1. 23 pr. C. 11, 47).

    4) наносить, причинять, in corpus inf. iniuriam (1. 1 § 2 D. 47, 10);

    vilnus inf. alicui (1. 7 § 8 eod);

    manus inf. (1. 1 § 1 eod. 1. 3 pr. § 3. 5. 6 D. 48, 21. 1. 74 D. 50, 17);

    damnum (1. 41 D. 21. 1. 1. 24 pr. D. 39, 2);

    vim, metum (1. 3 § 1. 1. 8 pr. 1. 14 § 5. 12. 1. 21 pr. D. 4, 2. 1. 45 § 4 D. 9, 2. 1. 8 D. 48, 8. 1. 1 § 4 eod. 1. 29 § 9 D. 48, 5);

    illatio stupri (Paul. V. 4 § 1).

    5) иск предъявлять, иногда обвинять, inf. actionem (1. 52 § 1 D. 15, 1. 1. 39 pr. D. 26, 7. 1. 77 § 14 D. 31. 1. 24 § 3 D. 40, 12. 1. 28 D 44, 7. 1. 44 § 1 D. 5. 1. 1. 4 pr. D. 35, 3. 1. 10 D. 44, 1. 1. 39 § 3 D. 40, 12. 1. 2 D. 40, 15. 1 10 C. 2. 4. 1. 76 § 9 D. 31. 1. 12 D. 48, 10. 1. 1 § 9. 10 D. 48, 16. 1. 11. 18 C. 9, 9);

    calumniam (1. 14 D. 48, 1).

    6) возлагать на кого что, inf. necessitatem (1. 55 § 2 D. 36, 1). 7) предлагать: inf. iusiurandum (1. 28 § 10 D. 12, 2. 1. 25 § 3 D. 22, 3. 1. 1. 11 C. 4, 1);

    illatio sacramenti = delatio (1. 26 § 1 C. 4, 32).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > inferre

  • 8 lis

    1) спор, процесс (гражданский);

    litis nomen omnem actionem significat, sive in rem sive in personam sit (1. 36 D. 50, 16);

    lis proprietatis, de proprietate instituta (1. 33 D. 4, 3. 1. 33 § 1 D. 7, 1. 1. 102 D. 45, 1);

    lis inofficiosi (1. 6 D. 37, 7);

    litem suscipere, defendere (1. 69. 78 pr. D. 3, 3);

    liti subsistere (см.), litem contestari, litis contestatio (см. contestari);

    lis coepta, inchoata (см.);

    lis in iudicium deducta;

    in litem deduci (см. deducere s. 2); (1. 3 § 3 D. 19, 1);

    litem praeparare, ordinare, inferre, instituere (см.);

    lites habere (Gai. IV. 122);

    litem deserere, derelinquere, a lite discedere, liti renuntiare (см.), litem perdere (см.);

    lis vivit - moritur, perit (см.);

    litem in alium transferre (1. 4 § 3. 1. 11 D. 4, 7. 1. 15 C. 2, 13. 1. 20. 22 C. 4, 35. 1. 22 § 2 D. 49, 14. 1. 2 C. 2, 18);

    litis procurator (1. 86 D. 46, 3);

    dominus (см. s. 2);

    litis consortes, (см.);

    litis impendia, impensae, sumtus (см.);

    de lite incerta neque finita transigere (1. 1 D. 2, 15. 1. 7 § 1 D. 4, 4);

    litem suam facere, о судье, который обязан вознаградить вред и убытки, причиненные его неправильным приговором (pr. I. 4, 5. Gai. IV. 52. 1. 15. 16 D. 5, 1. 1. 5 § 4 D. 44, 7. 1. 6 D. 50, 13).

    2) предмет спора, интерес истца: litem aestimare, litis aestimatio (Gai. IV. 75. 89);

    in litem iurare, iusiurandum in litem, присяга истца на величину и верность своих убытков (tit. D. 12, 3. D. 5, 53. 1. 1 D. cit. 1. 2 § 1 eod. cf. 1. 18 pr. D. 4, 3. 1. 64 pr. D. 5, 1. 1. 20 § 21 D. 5, 3. 1. 46. 68 D. 6, 1. 1. 7 D. 8, 5. 1. 8 § 1 D. 25, 2. 1. 15 § 9 D. 43, 24);

    praesenti litem addictio (L. XII, tab. I. 8);

    sive litis (eod. XII. 4).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > lis

  • 9 offerre

    1) предлагать, off. alicui utrum - an etc. (1. 7 D. 46, 6. 1. 2 pr. 1. 20 D. 18, 2);

    off. iusiurandum = deferre (1. 14 § 3 C. 4, 30);

    off. cognitionem, заявить желание, подвергнуть дело судебному разбирательству (1. 3 pr. D. 36, 4);

    contra legem fidem suam off., взять на себя обязанность, как фидуциарный наследник, выдать наследство третьему лиду (1. 3 C. 6, 50);

    oblata defensio (1. 5 § 3 D. 42, 4);

    off. satis s. satisdationem (1. 21 § 2 D. 13, 5. 1. 5 D. 26, 10. 1. 1 § 1 D. 36, 4. 1. 21 § 1 D. 39, 1. 1. 2 § 1 D. 43, 3. 1. 1 § 8 D. 43, 4), cautionem (1. 80 D. 35, 1. 1. 14 § 6 D. 36, 1. 1. 8 D. 37, 6. 1. 50 § 1 D. 40, 1. 1. 10 pr. D. 46, 1), reum numerare paratum (1. 34 § 1 D. 40, 7); особ. о намерении удовлетворить кредитора, solidum off. creditoribus (1. 4 § 19 D. 40, 5);

    off. pecuniam (1. 56 § 1. D. 17, 1. 1. 2. 3 D. 20, 5. 1. 1 § 3. 1. 7 D. 22, 1. 1. 64 D. 46, 1), pretium (1. 13 § 8 D. 19, 1. 1. 18 pr. D. 28, 6. 1. 14 pr. 28 D. 9, 4. 1. 29 D. 10, 2. 1. 12 § 6 D. 40, 6. 1. 1 D. 41, 4).

    2) se offerre, предлагать свои услуги с целью совершения известного действия, ведения чужих дел (без уполномочия), брать, взять на себя, negotiis alienis (gerendis) se off. (1. 3 § 9 D. 3, 5. 1. 36 § 1 D. 5, 1. 1. 5 pr. D. 44, 7. 1. 55 § 3 D. 47, 2);

    se off. deposito (1. 1 § 35 D. 16, 3);

    liti, defensioni (1. 61 D. 3, 3. 1. 22 pr. D. 4, 6. 1. 39 § 1 D. 9, 4. 1. 4 pr. § 1 D. 42, 1); особ. litis (s. petitioni, rei defensioni) se off. касаетса того, кто выдает себя за владельца со злым намерением укрыть от иска виновное лицо и причинить истцу (собственнику) ущерб (1. 13 § 13. D. 5, 3. 1. 45 eod. 1. 25. 27 pr. D. 6, 1. 1. 10 D. 7, 2); то же самое обоз. se off. alicui (1. 39 D. 4, 3).

    3) дaвать, sibi off. medicamentum (1. 9 pr. D. 9, 2); вручать: libellus divortii oblatus (1. 7 D. 24, 2. 1. 19 cf. 1. 31 C. 7, 62), furtum oblatum (§ 4 I. 4, 1); предавать суду, отдавать под суд (1. 7 C. 1, 55. 1. 1 C. 9, 39);

    se off. Praesidi prov. (1. 1 C. 9, 16. 1. 9 § 3 D. 47, 10. 1. 18 § 7 D. 48, 18);

    filius a patre oblatus (1. 9 § 3 D. 1, 16. 1. 13 § 6 D. 49, 16).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > offerre

  • 10 referre

    1) назад нести, относить, приносить (1. 10 § 1. 1. 12 § 1 D. 13, 6. 1. 20 § 2 D. 19, 5);

    se referre, возвращаться, прятаться (1. 10 § 1 D. 48, 13).

    2) обратно отдавать, ob referendam vicem se sponsione constringere (1. un. pr. C. 4, 3);

    ref. iusiurandum, religionem, отвести присягу, прот. deferre, inferre iusi. (1. 17 pr. 24. 25. 34 pr. § 7 seq. 1. 38 D. 12, 2. 1. 25 § 3 D. 22, 3. 1. 8. 9. 12 § 1 C. 4, 1);

    relatio, отведенная присяга (1. 34 pr. § 9 D. 12, 2. 1. 12 § 1 C. cit.);

    ref. iurgium, вступать в процесс, отвечать на иск, прот. inferre (1. 25 C. 2, 13);

    relatio criminis, возражение преступления, обратное обвинение в преступлении, сваливание вины на другого (1. 5 pr. D. 48, 1).

    3) противопоставлять, предъявлять, ref. quaestionem, controversiam (1. 11 pr. D. 21, 2. 1. 7 § 1 D. 37, 9. 1. 5 D. 48, 5. 1, 2 C. 4, 56. 1. 11. 12 C. 8, 45);

    ref. exceptionem (1. 36 C. 10, 31).

    4) зачислять в счет (1. 34 D. 3, 5. 1. 6 D. 49, 14);

    acceptum ref. aliquid in tabulas, записать что в расходную книгу (1. 29 § 2 D. 32);

    accepta recte relata (1. 82 D. 35, 1. 1. 32 § 2 D. 16, 1. 1. 48 § 1 D. 23, 3); тк. просто referre = acceptum referre, напр. quaestum ref. patri (1. 4 § 2 D. 2, 13);

    mercedem ref. heredi (1. 14 pr. D. 40, 7).

    5) ref. in medium = conferre, вносить (1. 65 § 15. 1. 71 § 1 D. 17, 2). 6) докладывать, сообщать, sententiam ref., решать, постановлять решение;

    relatum est, о мнениях юристов (в их сочинениях) (1. 2 § 2 D. 12, 5. 1. 22 pr. D. 13, 7. 1. 4 pr. D. 21, 2. 1. 2 § 5 D. 26, 6. 1. 3 § 4 D. 28, 5. 1. 3 pr. D. 47, 10. 1. 2 § 5 D. 50, 1); особ. представлять что-нб. на решение высшего суда;

    relatio, такой доклад, рапорт, сообщение (1. 13 § 3 C. 3, 1. 1. 1. 2 C. 7, 61. 1. 11 C. 12, 36);

    relatio minus plena (1. 1 cf. 1. 2. 3 C. 7, 61);

    minus retulisse, о неполном, неверном докладе (1. 6 § 1 D. 48, 3);

    relationes a publicis personis destinandae,= elogia (1. 14 C. 9, 2).

    7) относить, ref. significationem, appellationem ad aliquid (1. 195 § 1. 2 D. 50, 16. 1. 51 pr. D. 47, 2. 1. 1 § 2 D. 43, 1. 1. 18 § 1 D. 13, 5);

    relatio, отношение: rel. facta ad aliquid (1. 11 D. 1, 1).

    8) (только в 3 лице ед. ч.) важно, касается, полезно, ref. quid acti esset (1. 38 § 2 D, 19, 1);

    qua mente, emerim (1. 46 pr. D. 3, 5. 1. 7 § 2 D. 3, 4. 1. 21 § 1. 1. 47 § 1 D. 3, 5. 1. 7 § 1 D. 46, 1. 1. 7 § 3 2. 1. 9 § 2 D. 47, 10).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > referre

  • 11 religio

    1) религия, вера (1. 1 pr. C. 1. 1);

    iusiurandum improbatae publice relig. (1. 5 § 3 D. 12, 2).

    2) религиозный обряд - religionis causa coire (1. 1 § 1 D. 47, 22). 3) религиозное чувство, богопочтение, чествование: erga deum rel. (1. 2 D. 1, 1. 1. 20 D. 10, 2). 4) святость места или вещей (святыня - святилище), предмет религиозного почитания (1. 1 C. 9, 19. 1. 2 D. 2, 4);

    red. sepulcri (1. 14 § 1 D. 8, 1. 1. 9 § 2. D. 1, 8).

    5) святость действия: rel. iurisiurandi, sacramenti (1. 1 D. 12, 2. 1. 77 § 23 D. 31. 1. 3 C. 2, 43. Gai. IV. 171. 1. 4 pr. C. 2, 56. 1. 2 C. 4, 1. 1. 8 C. 6, 37); обозн. тк. самое действие, напр. присягу: stari religioni debet (1. 21 D. 4, 3. 1. 44 pr. D. 40, 12. 1. 8 pr. D. 28, 7. 1. 25 § 3 D. 22, 3. 1. 25 D. 12, 2 1. 24 eod.). 6) добросовестность в исполнении обязанностей, совесть, = officium s. 1. b.напр. ad relig. Praesidis pertinere (1. 6 § 2 D. 1, 18. 1. 2 § 8 D. 50, 5. 1. 13 D. 22, 5. pr. I. 4, 5. 1. 12 D. 26, 10. 1. 5 § 11 D. 27, 9. 1. 6 § 4 D. 29, 4. 1. 33 D. 42, 1. 1. 1 § 17 D. 48, 18. 1. 1 C. 5, 63. 1. 5 C. 5, 71. 1. 1 § 2 D. 27, 9. 1. 79 § 1 D. 5, 1);

    partem religionis implere (1. 3 C. 5, 51. 1. 61 C. 5, 18. 1. 5 C. 4, 20).

    7) сомнение, мнительность, беспокойство совести - sine religione a sacerdotio discedcre non posse (1. 13 pr. D. 50, 5).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > religio

См. также в других словарях:

  • iusiurandum — index oath Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • serment — Serment, m. acut. Est le juron qui se fait pour affirmer quelque propos qu on tient, et en estre creu, Sacramentum. Dont il est fait par syncope, tout ainsi que juron, ou jurum de Iusiurandum. Lequel estant deferé et exigé par justice, retient ce …   Thresor de la langue françoyse

  • JURAMENTUM — in iudiciis et actionrbus, apud omnes semper gentes, cum circalitigantes, tum circa testes, non exigui usûs fuit: Unde Arist. μετα θείας παραλήφεως φάσις ἀναποδεικτος, cum divina sibi assumptione Dictio non demonstrabilis, Rhetoric. ad Alex.c. 18 …   Hofmann J. Lexicon universale

  • jurer — Jurer, Iurare, Fidem dare. Jurer de tenir ce que quelqu un aura fait, Iurare in alicuius acta. B. ex S. Jurer en tesmoignage de quelque chose, Iusiurandum ad alicuius rei testimonium accommodare. Jurer contre quelqu un, Coniurare. Jurer Dieu,… …   Thresor de la langue françoyse

  • Benedictus (Song of Zechariah) — The Benedictus (also Song of Zechariah or Canticle of Zachary), given in Gospel of ; bibleref|Mark|1:2|NIV; bibleref|Luke|3:4|NIV). The Benedictus is part of Lauds, probably because of the song of thanksgiving for the coming of the Redeemer in… …   Wikipedia

  • Horkos — (altgriechisch Ὅρκος, „der Eid“, latinisiert Orcus[1], latein Iusiurandum) ist in der griechischen Mythologie die Personifikation der bindenden Kraft des Eides. Bei Hesiods Theogonie ist Horkos ein Nachkomme der Göttin der Zwietracht Eris,… …   Deutsch Wikipedia

  • Ius iurandum —    • Ius iurandum.     I. У греков όρκος. Здесь клятва, в противоположность к тому значению, какое она имела у римлян, должна быть рассматриваема первоначально как религиозно нравственное учреждение, к которому лишь позже присоединилось… …   Реальный словарь классических древностей

  • FOEDUS — vel a FIDE, quod in foedere interponatur fides, Fest, vel, quod in eo feta porca foede et crudeliter feriretur; vel a Foecialibus, i. e. Sacerdotibus, per quos olim Foedere fiebant, Gr. ςπονδὴ libando, item συνθήκη, συνθεσία appellatum, obligatio …   Hofmann J. Lexicon universale

  • MYSTERIUM — Graeca vox, paganis olim frequens, nec Scripturis Patribusque ignota. Origo nominis Hebraica, satar enim eccultare est: Mistar, aut Mister est res obscondita, secretum. Graeci Grammatici etymon varie explicant, Μυεῖν est arcanam doctrinam tradere …   Hofmann J. Lexicon universale

  • PARENTES — a PARIENDO dicti, magno in honore ubique habiti sunt. Cum enim natura exiguam hominibus vitae periodum circumscripserit, eiusque usuram dederit, tamquam pecuniae, nullâ praestitutâ die, facile suis exhauriretur civitas civibus, nisi cives… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • QUATERNIO — vis Decadis, et Decas natura Numeri, Pythagorae, Lucianus Βίων πράσει. Pyth. Quomodo numeras? Merc. Unum, duo, tria, quatuor, Pyth. Ο῾ρᾷς, ἃσὺ δοκέεις τέτταρα, ταῦτα δέκα εἰσὶ, καὶ ἡμέτερον ὅρκιον, καὶ τρίγωνον εντελὲς τὰ τέτταρα, vides! Quae… …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»