Перевод: с латинского на французский

с французского на латинский

iugulō

  • 1 iugulo

        Iugulo, iugulas, pen. corr. iugulare. Liu. Esgosiller, Couper la gorge à aucun, Esgorger.
    \
        Iugulare hominem suis verbis, vel sua confessione. Teren. Cic. Prendre et convaincre une personne par ses parolles.
    \
        Iugulare aliquem gladio plumbeo. Cic. Le vouloir convaincre par un argument de petite force et effect.

    Dictionarium latinogallicum > iugulo

  • 2 attempero

    attempero, (adtempero), āre, ātum - tr. - ajuster, diriger (contre qqn, alicui).    - gladium sibi adtemperare, Sen. Ep. 30, 8: diriger soi-même l'épée d'un autre sur sa gorge.
    * * *
    attempero, (adtempero), āre, ātum - tr. - ajuster, diriger (contre qqn, alicui).    - gladium sibi adtemperare, Sen. Ep. 30, 8: diriger soi-même l'épée d'un autre sur sa gorge.
    * * *
        Attempero, attemperas, pe. cor. attemperare. vt Attemperare gladium iugulo. Seneca. Addresser le glaive, ou mettre droict à la gorge.

    Dictionarium latinogallicum > attempero

  • 3 ferrum

    ferrum, i, n. [st2]1 [-] fer. [st2]2 [-] objet en fer: glaive, épée, lance, couteau, hache, chaîne, ciseaux... [st2]3 [-] dureté de coeur, insensibilité. [st2]4 [-] Ov. patience, fermeté. [st2]5 [-] guerre.    - nascitur ibi in maritimis regionibus ferrum, Caes.: il y a là du fer dans les régions maritimes.    - in pectore ferrum gerit, Ov.: il a un coeur de fer.    - ferro flammaque (ferro ignique): par le fer et par le feu.    - C. Marium e civili ferro eripuerunt: ils arrachèrent C. Marius à la guerre civile.    - qui videret ferrum suum in igni esse, Sen. (prov.): voyant qu'il s'agissait de lui (qu'il était sur le tapis).
    * * *
    ferrum, i, n. [st2]1 [-] fer. [st2]2 [-] objet en fer: glaive, épée, lance, couteau, hache, chaîne, ciseaux... [st2]3 [-] dureté de coeur, insensibilité. [st2]4 [-] Ov. patience, fermeté. [st2]5 [-] guerre.    - nascitur ibi in maritimis regionibus ferrum, Caes.: il y a là du fer dans les régions maritimes.    - in pectore ferrum gerit, Ov.: il a un coeur de fer.    - ferro flammaque (ferro ignique): par le fer et par le feu.    - C. Marium e civili ferro eripuerunt: ils arrachèrent C. Marius à la guerre civile.    - qui videret ferrum suum in igni esse, Sen. (prov.): voyant qu'il s'agissait de lui (qu'il était sur le tapis).
    * * *
        Ferrum, huius ferri. Plin. Fer.
    \
        Absumere ferro aliquem. Virg. Tuer d'un glaive.
    \
        Accipere ferrum pectoribus. Sil. Recevoir un coup d'espee en la poictrine.
    \
        Adegit ferrum in viscera. Sil. Il a fourré dedens les entrailles.
    \
        Ardens ferrum. Valer. Flac. Reluisant et flamboyant.
    \
        Collapsus ferro. Virg. Qui tombe mort, et tué d'un glaive.
    \
        Condit ferrum sub aduerso pectore. Virgil. Il cache et met dedens.
    \
        Consumere ferrum pectore. Stat. Recevoir l'espee dedens la poictrine, Quand on ha la poictrine traversee d'un coup d'espee.
    \
        Demetere aliquid ferro. Horat. Abbatre, Copper.
    \
        Demittere ferrum in artus. Ouid. Fourrer tout dedens.
    \
        Detegere ferrum. Lucan. Desgainer.
    \
        Elicere ferrum e terrae cauernis. Cic. Tirer hors.
    \
        Eripere ferrum vagina. Virgil. Desgainer.
    \
        Exigere spiritum ferro. Senec. Se tuer.
    \
        Exegit ferrum per viscera domini. Lucan. Il a poulsé ou fourré son espee à travers de, etc.
    \
        Hausit pectora ferro. Ouid. Il luy a fourré l'espee dedens la poictrine.
    \
        Immori ferro. Senec. Mourir sur une espee.
    \
        Incumbere ferro. Ouid. Se jecter sur la poincte d'une espee, S'enferrer.
    \
        Ferro semet induere. Senec. S'enferrer d'une espee.
    \
        Instructi ferro. Virgil. Garniz.
    \
        Mergere ferrum iugulo. Senec. Fourrer dedens la gorge.
    \
        Moliri ferrum in aliquem. Ouid. Lever pour frapper aucun.
    \
        Petere aliquem ferro. Ouid. Envahir, Assaillir.
    \
        Reponere ferrum. Stat. Rengainer, Remettre en la gaine.
    \
        Resoluit iugulum ferro. Ouid. Coppe la gorge.
    \
        Retundere ferrum iugulis. Lucan. Reboucher.
    \
        Stringere ferrum. Stat. Desgainer.
    \
        Superare ferrum duritia. Ouid. Estre plus dur que fer.
    \
        Traiecta ferro pectora. Virg. Percé tout oultre.

    Dictionarium latinogallicum > ferrum

См. также в других словарях:

  • ABRADATAS — Rex susorum fuit, et maritus Pantheae nobilissimae mattonae, quam cum, a Cyro captam, caste et liberalierer haberi praeter spem intellexisset, ad cam accedens quaesvit, quid sibi illa faciendum censeret; quo pro tanti principis beneficio gratiam… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • COSTA — I. COSTA Roderici frater, Hispan. Rex, an. ab Urb. Cond. 1452 II. COSTA apud Plin. l. 11. c. 37. Costae horum tantum octonae, suibus denae, cornigeris tredecim, serpentibus triginta: quid sit, notum. Apud Pausaniam vero, l. 1. Protophani Magnesio …   Hofmann J. Lexicon universale

  • CULTER — apud Plinium, l. 18. c. 18. pars aratri: Ita enim is, Vomerum plura genera. Culter vocatur praedensam, prius quam proscindatur, terram secans, futurisque sulcis vestigia praescribens incisuris, quas resupinus inarando mordeat vomer. Nempe… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • GENU — ex Graeco γόνυ, roboris sedes, Artemid. l. 1. c. 49. Τὰ γόνατα πρὸς τε ἰχὺν καὶ εὐανδρείαν ἐςτὶ ληπτέα καὶ πρὸς κινήσεις, καὶ πρὸς πράξεις κτλ. Quibus proin debilitatis, totum corpus imbecillum est. Plaut. Curcul. Act. 2. sc. 3. v. 30. Tenebrae… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • GLADIATORII Ludi — inter eos, qui Honorarii dicebantur, apud Romanos olim maxime frequentes, Muneris nomine non raro apud Auctores veniunt, quique eos edere soliti, Munerarii appellantur. Origo illis a ludis funebribus, in quibus homines mactati defunctis Inferiae… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • GUTTUR — animae canalis, Plin. Graece λάρυγξ, βρόγχος, et τραχεῖα αρτηρία, canna pulmonis et aspera arteria, ex Heb. Gap desc: Hebrew fortasse a sono glutientis. Plin. l. XI. c. 37. Homini tantum et vibus intumescit, aquarum quae potantur vitio,… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • HALEC — piscium genus, qui argenteo quodam squamarum fulgore, noctu praesertim, lucentes, vix dodrante maiores sunt et thrissatum generi accensentur, a Rondeletio rei piscariae gravissimo Iudice. Leucomenidas Franc. Maslarius vocat et cum gerribus Plinii …   Hofmann J. Lexicon universale

  • HELVETII — gens nobilissima cuius caput Aventicum olim, unâ cum Sequanis, Celtis sive Gallis proprie dictis attribuuntur a Caefare l. 1. c. 1. 2. et 3. qui illos reliquos Gallos virtute praecedere, omnibusque praestare, et totius Galliae plurimum posse ait …   Hofmann J. Lexicon universale

  • JOCALIA — apud Ingulfum p. 838. Reges Merciorum iocalia plurima in sanctae Eccl. ornamentum contulerant, aliosque medii et recentioris aevi; monilia sunt, gemmae, annuli aliaque id genus pretiosa, Anglis Iewels, Gellis Ioyaux. Proprie autem hisce sic… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • JUGULARE — vox in sacris usitata. Lev. c. 1. v. 5. ubi de bove in holocaustum oblato, et iugulabit iuvencum coram Iehova et offerentes filii Aharonis Sacerdotes sanguinem illius spargent sanguinem illum circumquaque super illud altare. Nempe, postquam bos… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • NERO Domitius — Roman. Imperator, omnium quos terra sustulit, crudelissimus; Hinc proprium nomen in appellativum commutatum est, ut Nerones crudeles, et Neroniores crudeliores dicamus. Est autem Nero (teste Gelliô l. 13. c. 22.) verbum Sabinum, quô significatur… …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»