Перевод: с английского на все языки

со всех языков на английский

irritate

  • 41 irritate

    English-Ukrainian analytical chemistry dictionary > irritate

  • 42 irritate

    behicandin
    --------
    qehirandin

    English-Kurdish dictionary > irritate

  • 43 irritate

    1 kitkan, meradang
    2 memarahkan, menjengkelkan, menyebabkan gatal, menya-
    * * *
    mengganggu
    * * *
    memarahkan, menjengkelkan, menyebabkan gatal, menya kitkan, meradang
    * * *
    mengganggu

    English-Indonesian dictionary > irritate

  • 44 irritate

    mayamot

    English-Tagalog dictionary > irritate

  • 45 irritate

    v.t.
    chheyRna / GHussah dilaana / khaTakana / teyz karna

    English-Urdu dictionary > irritate

  • 46 irritate

    VT
    1. उत्तेजित\irritateकरना
    Untidiness irritates me.
    2. खुजली\irritateहोना
    Aspirin irritates my stomach.

    English-Hindi dictionary > irritate

  • 47 irritate

    cuir tochas i

    English-Irish dictionary > irritate

  • 48 irritate

    v
    1) дратувати, роздратовувати
    2) мед. викликати збудження (запалення)
    3) юр. робити недійсним, анулювати
    * * *
    I [`iriteit] v
    1) дратувати, сердити
    2) мeд. викликати подразнення, запалення
    3) мeд. завдавати подразнення, подразнювати
    II [`iriteit] v; юр.
    робити недійсним, анулювати

    English-Ukrainian dictionary > irritate

  • 49 irritate

    I [`iriteit] v
    1) дратувати, сердити
    2) мeд. викликати подразнення, запалення
    3) мeд. завдавати подразнення, подразнювати
    II [`iriteit] v; юр.
    робити недійсним, анулювати

    English-Ukrainian dictionary > irritate

  • 50 irritate

    v. 1. уурлуулах, янзы нь үзэх, уцаарлуулах. 2. цочроох, хорсгох, үрэвсүүлэх, улайлгах. irritated adj. ууртай, уур нь хүрсэн. irritating adj. 1. уур уцаар хүргэсэн. 2. цочроох, үрэвсүүлэх. irritation n. 1. уурласан/ уцаарласан байх. 2. цочрол, үрэвсэл.

    English-Mongolian dictionary > irritate

  • 51 irritate

    vt. 짜증나게(초조하게)하다, 화나게 하다, 안달하게하다, 자극하다, 염증을 일으키다, 무효로하다, 실효시키다

    English-Korean dictionary > irritate

  • 52 irritate

    გაღიზიანება (გააღიზიანებს)
    his incapability of talking calmly irritated me წყნარად ლაპარაკის უნარი არ ჰქონდა, რაც მე მაღიზიანებდა
    his failure to answer irritated the judge მისმა დუმილმა მოსამართლე გააღიზიანა

    English-Georgian dictionary > irritate

  • 53 irritate

    (gen) a irita

    English-Romanian technical dictionary > irritate

  • 54 irritate

    عصباني‌ كردن‌ ، برانگيختن‌ ، خشمگين‌ كردن‌ ، خراش‌دادن‌ دادن‌، سوزش‌ دادن‌، آزردن‌ ، رنجاندن‌

    English to Farsi dictionary > irritate

  • 55 irritate

    vt dražiti, razdraži(va)ti; (raz)ljutiti, ići na živce (komu), iritirati; podraži(va)ti vt [jur] poništiti
    * * *

    ići na živce
    izazvati
    nadražiti
    razdražiti
    razljutiti

    English-Croatian dictionary > irritate

  • 56 irritate

    дразни, воспалува (кожа), стимулира (лит)
    * * *
    v. предизвикува, раздразнува; нервира, иритира, дразни, налутува, раздразнува; налутува; раздразнува

    English-Macedonian dictionary > irritate

  • 57 irritate

    v irritar

    English-Catalan dictionary > irritate

  • 58 irritate

    يهيج
    * * *
    يُهَيِّج

    English-Arabic Medical Dictionary > irritate

  • 59 irritate

    • dražiti; iritirati; izazvati; ljutiti; nadražiti; nadraživati; nervirati; prenadraživati; razdraživati; razljutiti; sekirati

    English-Serbian dictionary > irritate

  • 60 irritate

    I
    verb
    1) раздражать, сердить
    2) med. вызывать раздражение, воспаление
    3) physiol. вызывать деятельность органа посредством раздражения
    II
    verb leg.
    делать недействительным, аннулировать
    Syn:
    unsettle
    * * *
    (v) раздражать; раздразить
    * * *
    раздражать, злить
    * * *
    [ir·ri·tate || 'ɪrɪteɪt] v. раздражать, бередить, сердить, злить
    * * *
    аннулировать
    бесить
    взбесить
    воспаление
    обозлить
    раздражать
    раздражить
    разозлить
    рассердить
    сердить
    * * *
    I гл. 1) а) возмущать б) досаждать 2) а) мед. вызывать раздражение б) физиол. вызывать деятельность органа посредством раздражения II гл.; юр. делать недействительным

    Новый англо-русский словарь > irritate

См. также в других словарях:

  • Irritate — Ir ri*tate, v. t. [imp. & p. p. {Irritated}; p. pr. & vb. n. {Irritating}.] [L. irritatus, p. p. of irritare. Of doubtful origin.] [1913 Webster] 1. To increase the action or violence of; to heighten excitement in; to intensify; to stimulate.… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • irritate — [ir′i tāt΄] vt. irritated, irritating [< L irritatus, pp. of irritare, to excite, stimulate, irritate < ir , in + IE base * erei , to excite, agitate > ROAM] 1. to excite to anger; provoke; annoy; exasperate 2. to cause (an organ or part …   English World dictionary

  • irritate — [v1] upset, anger abrade, affront, aggravate, annoy, bother, bug*, burn*, chafe, confuse, distemper, disturb, drive up the wall*, enrage, exasperate, fret, gall, get, get on nerves*, get under skin*, grate, harass, incense, inflame, infuriate,… …   New thesaurus

  • Irritate — Ir ri*tate, a. Excited; heightened. [Obs.] [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Irritate — Ir ri*tate, v. t. [See 1 st {Irritant}.] To render null and void. [R.] Abp. Bramhall. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • irritate — I verb affront, aggravate, agitate, anger, annoy, badger, bother, bully, chafe, discompose, displease, disturb, enrage, exacerbate, exasperate, excite anger, excite impatience, fret, gall, give offense, grate, harass, hector, incense, inflame,… …   Law dictionary

  • irritate — (v.) 1530s, stimulate to action, rouse, incite, from L. irritatus, pp. of irritare excite, provoke. An earlier verb form was irrite (mid 15c.), from O.Fr. irriter. Meaning annoy, make impatient is from 1590s. Related: Irritated; irritating …   Etymology dictionary

  • irritate — irritate, exasperate, nettle, provoke, aggravate, rile, peeve are comparable when meaning to excite a feeling of angry annoyance in a person. Something which irritates greatly displeases or offends and evokes a display of feeling ranging from… …   New Dictionary of Synonyms

  • irritate — ► VERB 1) make annoyed or angry. 2) cause inflammation in (a part of the body). DERIVATIVES irritating adjective irritation noun. ORIGIN Latin irritare …   English terms dictionary

  • irritate — irritator, n. /ir i tayt /, v., irritated, irritating. v.t. 1. to excite to impatience or anger; annoy. 2. Physiol., Biol. to excite (a living system) to some characteristic action or function. 3. Pathol. to bring (a body part) to an abnormally… …   Universalium

  • irritate */ — UK [ˈɪrɪteɪt] / US [ˈɪrɪˌteɪt] verb [transitive] Word forms irritate : present tense I/you/we/they irritate he/she/it irritates present participle irritating past tense irritated past participle irritated 1) to make someone feel annoyed or… …   English dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»