Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

irremediable

  • 1 dēspērātus

        dēspērātus adj. with comp. and sup.    [P. of despero], given up, despaired of, irremediable, desperate: res p.: desperatas pecunias exigere: fuga.—Prov.: desperatis adhibere medicinam: haec nunc multo desperatiora: desperatissimum perfugium.— Without hope, desperate: homines, Cs.: senes.
    * * *
    desperata -um, desperatior -or -us, desperatissimus -a -um ADJ
    desperate/hopeless; despairing/lacking hope; desperately ill/situated; reckless

    Latin-English dictionary > dēspērātus

  • 2 insanabilis

    insanabilis, insanabile ADJ
    incurable; irremediable

    Latin-English dictionary > insanabilis

  • 3 despero

    dē-spēro, āvi, ātum, 1, v. n. and a., to be hopeless; to have no hope of, to despair of, to give up (freq. and class.).—Constr. most freq. with de, the acc., or acc. and inf.; less freq. with the dat. or absol.
    (α).
    With de (in Cic. rarely):

    de sua virtute aut de ipsius diligentia,

    Caes. B. G. 1, 40, 4:

    de pugna,

    id. ib. 1, 40, 8:

    de officio imperatoris,

    id. ib. 1, 40, 10,:

    de expugnatione,

    id. ib. 7, 36:

    de salute,

    id. ib. 7, 85, 3:

    de republica,

    Cic. Att. 8, 11, D, §

    6: de summa rerum,

    Liv. 26, 41: de se, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 21, 3; Cic. Fam. 7, 3, 2; 9, 15, 5; Lact. 6, 24, 1; Sen. Tranq. An. 5, 2.—
    (β).
    With acc. (in Caes. only in the part. perf.):

    honores,

    Cic. Cat. 2, 9:

    honorem,

    id. Mur. 21, 43:

    rempublicam,

    id. Fam. 12, 14, 3:

    pacem,

    id. Att. 8, 15, 3:

    voluntariam deditionem,

    Liv. 23, 14:

    membra invicti Glyconis,

    Hor. Ep. 1, 1, 30; Sen. Ep. 29, 3; 104, 12.—In the pass.:

    sive restituimur, sive desperamur,

    Cic. Q. Fr. 1, 3, 7; Quint. 1, 10, 8:

    hujus salus desperanda est,

    Cic. Lael. 24, 90; cf.:

    nil desperandum Teucro duce,

    Hor. Od. 1, 7, 27:

    desperatis nostris rebus,

    Caes. B. G. 2, 24, 4; cf. id. ib. 3, 26, 5:

    desperata salute,

    id. ib. 3, 3, 3 et saep.:

    desperato improviso tumultu,

    Liv. 10, 14 et saep.— Middle: desperatis hominibus, who gave themselves up, i. e. were desperately resolved, desperate, Caes. B. G. 7, 3.—
    (γ).
    With acc. and inf.:

    ego non despero fore aliquem aliquando, qui, etc.,

    Cic. de Or. 1, 21, 95; id. Div. 2, 21, 48; Quint. 5, 12, 3; Hor. A. P. 150; Ov. M. 9, 724 et saep.—
    (δ).
    With dat.:

    saluti,

    Cic. Clu. 25, 68:

    oppido,

    id. Pis. 34 fin.:

    rebus tuis,

    id. ib. 36, 89:

    suis fortunis,

    Caes. B. G. 3, 12, 3:

    sibi,

    id. ib. 7, 50, 4; Cic. Mur. 21 fin.:

    saluti suae,

    id. Clu. 25.—
    (ε).
    Absol.:

    sive habes aliquam spem de republica sive desperas,

    Cic. Fam. 2, 5; id. Off. 1, 21 fin.; Quint. 2, 4, 10; 12 prooem. § 2; Ov. M. 10, 371 et saep.:

    spem habere a tribuno plebis, a senatu desperasse,

    Cic. Pis. 6.—Hence, *
    1.
    dēspēranter, adv., hopelessly, despairingly:

    loqui secum,

    Cic. Att. 14, 18, 3.—
    2.
    dēspērātus, a, um, P. a., given up, despaired of, irremediable, desperate (most freq. in Cic.):

    exercitum collectum ex senibus desperatis,

    Cic. Cat. 2, 3:

    remedium aegrotae ac prope desperatae reipublicae,

    id. Div. in Caecil. 21, 70; cf.:

    reipublicae morbi,

    id. Sull. 27 fin.:

    collegium,

    id. Leg. 3, 10, 24:

    desperatas pecunias exigere,

    id. Mur. 20 fin. et saep.:

    desperatos vocant, quia corpori suo minime parcunt (of the Christians),

    Lact. 5, 9, 12. —Prov.:

    desperatis Hippocrates vetat adhibere medicinam,

    Cic. Att. 16, 15, 5.— Comp.:

    haec nunc multo desperatiora,

    Cic. Fam. 7, 22.— Sup.:

    perfugium,

    Cic. Verr. 2, 2, 41 fin.: spes, Balb. ap. Cic. Att. 9, 7, B, § 2.—
    * Adv., dēspērātē, desperately:

    non desperate sollicitus,

    Aug. Ep. ad Celer. 237.

    Lewis & Short latin dictionary > despero

  • 4 inremediabilis

    irrĕmĕdĭābĭlis ( inr-), e, adj. [2. inremediabilis], incurable, irremediable, beyond cure (post-Aug.).
    I.
    Lit.:

    in vino cicuta,

    Plin. 25, 13, 95, § 152.—
    II.
    Trop.
    A.
    In gen.:

    scelus,

    Plin. 11, 53, 115, § 279:

    summa malorum, Salv. Gub. Dei, 4, p. 121: lacrimae,

    not to be checked, Vulg. Job, 10, 4. —
    B.
    Implacable: factio, Maecenas ap. Sen. Ep. 114, 5.

    Lewis & Short latin dictionary > inremediabilis

  • 5 irremediabilis

    irrĕmĕdĭābĭlis ( inr-), e, adj. [2. inremediabilis], incurable, irremediable, beyond cure (post-Aug.).
    I.
    Lit.:

    in vino cicuta,

    Plin. 25, 13, 95, § 152.—
    II.
    Trop.
    A.
    In gen.:

    scelus,

    Plin. 11, 53, 115, § 279:

    summa malorum, Salv. Gub. Dei, 4, p. 121: lacrimae,

    not to be checked, Vulg. Job, 10, 4. —
    B.
    Implacable: factio, Maecenas ap. Sen. Ep. 114, 5.

    Lewis & Short latin dictionary > irremediabilis

См. также в других словарях:

  • irrémédiable — [ iremedjabl ] adj. • 1452; lat. irremediabilis ♦ À quoi on ne peut remédier (pr. et fig.). Aggravation irrémédiable d un état de santé. Maladie irrémédiable. ⇒ incurable, insoignable. Avarie irrémédiable. Perte, désastre irrémédiable. ⇒… …   Encyclopédie Universelle

  • Irremediable — Single por Yuridia del álbum Nada Es Color De Rosa Lanzado 29 de junio de 2009 …   Wikipedia Español

  • irremediable — ir·re·me·di·a·ble /ˌir rə mē dē ə bəl/ adj: impossible to remedy, correct, or redress irremediable harm irremediable conduct ir·re·me·di·a·bly adv Merriam Webster’s Dictionary of Law. Merriam Webster. 1996 …   Law dictionary

  • irremediable — Irremediable. adj. de tout genre. A quoy on ne peut remedier. C est une maladie irremediable. Il se dit aussi fig. Une faute. une perte irremediable …   Dictionnaire de l'Académie française

  • Irremediable — Ir re*me di*a*ble, a. [L. irremediabilis: cf. F. irr[ e]m[ e]diable. See {In } not, and {Remediable}.] Not to be remedied, corrected, or redressed; incurable; as, an irremediable disease or evil. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • irremediable — adjetivo 1. Que no se puede remediar o evitar: Lo que ha pasado era irremediable, nadie hubiera podido evitarlo …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • irremediable — (adj.) mid 15c., from L.L. irremediabilis, from assimilated form of in not, opposite of (see IN (Cf. in ) (1)) + remediabilis (see REMEDIAL (Cf. remedial)) …   Etymology dictionary

  • irremediable — Irremediable, à quoy on ne peut remedier, Irremediabilis. Plin …   Thresor de la langue françoyse

  • irremediable — (Del lat. irremediabĭlis). adj. Que no se puede remediar …   Diccionario de la lengua española

  • irremediable — ► ADJECTIVE ▪ impossible to remedy. DERIVATIVES irremediably adverb …   English terms dictionary

  • irremediable — [ir΄i mē′dē ə bəl] adj. [L irremediabilis] that cannot be remedied or corrected; incurable or irreparable irremediableness n. irremediably adv …   English World dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»