-
1 dēspērātus
dēspērātus adj. with comp. and sup. [P. of despero], given up, despaired of, irremediable, desperate: res p.: desperatas pecunias exigere: fuga.—Prov.: desperatis adhibere medicinam: haec nunc multo desperatiora: desperatissimum perfugium.— Without hope, desperate: homines, Cs.: senes.* * *desperata -um, desperatior -or -us, desperatissimus -a -um ADJdesperate/hopeless; despairing/lacking hope; desperately ill/situated; reckless -
2 insanabilis
insanabilis, insanabile ADJincurable; irremediable -
3 despero
dē-spēro, āvi, ātum, 1, v. n. and a., to be hopeless; to have no hope of, to despair of, to give up (freq. and class.).—Constr. most freq. with de, the acc., or acc. and inf.; less freq. with the dat. or absol.(α).With de (in Cic. rarely):(β).de sua virtute aut de ipsius diligentia,
Caes. B. G. 1, 40, 4:de pugna,
id. ib. 1, 40, 8:de officio imperatoris,
id. ib. 1, 40, 10,:de expugnatione,
id. ib. 7, 36:de salute,
id. ib. 7, 85, 3:de republica,
Cic. Att. 8, 11, D, §6: de summa rerum,
Liv. 26, 41: de se, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 21, 3; Cic. Fam. 7, 3, 2; 9, 15, 5; Lact. 6, 24, 1; Sen. Tranq. An. 5, 2.—With acc. (in Caes. only in the part. perf.):(γ).honores,
Cic. Cat. 2, 9:honorem,
id. Mur. 21, 43:rempublicam,
id. Fam. 12, 14, 3:pacem,
id. Att. 8, 15, 3:voluntariam deditionem,
Liv. 23, 14:membra invicti Glyconis,
Hor. Ep. 1, 1, 30; Sen. Ep. 29, 3; 104, 12.—In the pass.:sive restituimur, sive desperamur,
Cic. Q. Fr. 1, 3, 7; Quint. 1, 10, 8:hujus salus desperanda est,
Cic. Lael. 24, 90; cf.:nil desperandum Teucro duce,
Hor. Od. 1, 7, 27:desperatis nostris rebus,
Caes. B. G. 2, 24, 4; cf. id. ib. 3, 26, 5:desperata salute,
id. ib. 3, 3, 3 et saep.:desperato improviso tumultu,
Liv. 10, 14 et saep.— Middle: desperatis hominibus, who gave themselves up, i. e. were desperately resolved, desperate, Caes. B. G. 7, 3.—With acc. and inf.:(δ).ego non despero fore aliquem aliquando, qui, etc.,
Cic. de Or. 1, 21, 95; id. Div. 2, 21, 48; Quint. 5, 12, 3; Hor. A. P. 150; Ov. M. 9, 724 et saep.—With dat.:(ε).saluti,
Cic. Clu. 25, 68:oppido,
id. Pis. 34 fin.:rebus tuis,
id. ib. 36, 89:suis fortunis,
Caes. B. G. 3, 12, 3:sibi,
id. ib. 7, 50, 4; Cic. Mur. 21 fin.:saluti suae,
id. Clu. 25.—Absol.:1. 2.sive habes aliquam spem de republica sive desperas,
Cic. Fam. 2, 5; id. Off. 1, 21 fin.; Quint. 2, 4, 10; 12 prooem. § 2; Ov. M. 10, 371 et saep.:spem habere a tribuno plebis, a senatu desperasse,
Cic. Pis. 6.—Hence, *dēspērātus, a, um, P. a., given up, despaired of, irremediable, desperate (most freq. in Cic.):exercitum collectum ex senibus desperatis,
Cic. Cat. 2, 3:remedium aegrotae ac prope desperatae reipublicae,
id. Div. in Caecil. 21, 70; cf.:reipublicae morbi,
id. Sull. 27 fin.:collegium,
id. Leg. 3, 10, 24:desperatas pecunias exigere,
id. Mur. 20 fin. et saep.:desperatos vocant, quia corpori suo minime parcunt (of the Christians),
Lact. 5, 9, 12. —Prov.:desperatis Hippocrates vetat adhibere medicinam,
Cic. Att. 16, 15, 5.— Comp.:haec nunc multo desperatiora,
Cic. Fam. 7, 22.— Sup.:perfugium,
Cic. Verr. 2, 2, 41 fin.: spes, Balb. ap. Cic. Att. 9, 7, B, § 2.— -
4 inremediabilis
irrĕmĕdĭābĭlis ( inr-), e, adj. [2. inremediabilis], incurable, irremediable, beyond cure (post-Aug.).I.Lit.:II.in vino cicuta,
Plin. 25, 13, 95, § 152.—Trop.A.In gen.:B.scelus,
Plin. 11, 53, 115, § 279:summa malorum, Salv. Gub. Dei, 4, p. 121: lacrimae,
not to be checked, Vulg. Job, 10, 4. —Implacable: factio, Maecenas ap. Sen. Ep. 114, 5. -
5 irremediabilis
irrĕmĕdĭābĭlis ( inr-), e, adj. [2. inremediabilis], incurable, irremediable, beyond cure (post-Aug.).I.Lit.:II.in vino cicuta,
Plin. 25, 13, 95, § 152.—Trop.A.In gen.:B.scelus,
Plin. 11, 53, 115, § 279:summa malorum, Salv. Gub. Dei, 4, p. 121: lacrimae,
not to be checked, Vulg. Job, 10, 4. —Implacable: factio, Maecenas ap. Sen. Ep. 114, 5.
См. также в других словарях:
irrémédiable — [ iremedjabl ] adj. • 1452; lat. irremediabilis ♦ À quoi on ne peut remédier (pr. et fig.). Aggravation irrémédiable d un état de santé. Maladie irrémédiable. ⇒ incurable, insoignable. Avarie irrémédiable. Perte, désastre irrémédiable. ⇒… … Encyclopédie Universelle
Irremediable — Single por Yuridia del álbum Nada Es Color De Rosa Lanzado 29 de junio de 2009 … Wikipedia Español
irremediable — ir·re·me·di·a·ble /ˌir rə mē dē ə bəl/ adj: impossible to remedy, correct, or redress irremediable harm irremediable conduct ir·re·me·di·a·bly adv Merriam Webster’s Dictionary of Law. Merriam Webster. 1996 … Law dictionary
irremediable — Irremediable. adj. de tout genre. A quoy on ne peut remedier. C est une maladie irremediable. Il se dit aussi fig. Une faute. une perte irremediable … Dictionnaire de l'Académie française
Irremediable — Ir re*me di*a*ble, a. [L. irremediabilis: cf. F. irr[ e]m[ e]diable. See {In } not, and {Remediable}.] Not to be remedied, corrected, or redressed; incurable; as, an irremediable disease or evil. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
irremediable — adjetivo 1. Que no se puede remediar o evitar: Lo que ha pasado era irremediable, nadie hubiera podido evitarlo … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
irremediable — (adj.) mid 15c., from L.L. irremediabilis, from assimilated form of in not, opposite of (see IN (Cf. in ) (1)) + remediabilis (see REMEDIAL (Cf. remedial)) … Etymology dictionary
irremediable — Irremediable, à quoy on ne peut remedier, Irremediabilis. Plin … Thresor de la langue françoyse
irremediable — (Del lat. irremediabĭlis). adj. Que no se puede remediar … Diccionario de la lengua española
irremediable — ► ADJECTIVE ▪ impossible to remedy. DERIVATIVES irremediably adverb … English terms dictionary
irremediable — [ir΄i mē′dē ə bəl] adj. [L irremediabilis] that cannot be remedied or corrected; incurable or irreparable irremediableness n. irremediably adv … English World dictionary