-
1 invetero
invetero invetero, avi, atum, are укоренять -
2 invetero
invetero invetero, avi, atum, are старым делать, придавать давность -
3 invetero
in-vetero, āvī, ātum, āre1) делать старым, придавать давность (i. vina PM)i. peregrinam novitatem QC — чужеземному новшеству придать облик (родной) старины2) pass. inveterari стариться, перен. пускать корни, укореняться, внедряться ( cum saeculis aetatibusque C). — см. тж. inveteratus -
4 inveterasco
inveterāsco, āvī, —, ere [inchoat. к invetero ]1) стариться, стареть ( compluribus bellis Cs)2) укореняться, внедряться, глубоко засесть (consuetudo inveterascit Cs; malum inveteravit CC; opinio inveterascit C)i. alicui rei — срастись с чем-л. ( honor huic urbi inveteravit C)3) оседать, обосноваться, надолго поселиться (hiemare atque i. in Gallia Cs)5) устаревать, приходить в забвение ( inveterascet hoc quoque T) -
5 inveteratio
inveterātio, ōnis f. [ invetero ]укоренившееся зло, застарелая болезнь (i. aegrius depellitur quam perturbatio C) -
6 inveteratus
1. inveterātus, a, umpart. pf. к invetero2. adj.укоренившийся ( licentia Nep); старый ( amicitia C); застарелый (malum, invidia C)
См. также в других словарях:
inveterare — in·ve·te·rà·re v.intr. (io invètero; essere) OB invecchiare | estens., perseverare, spec. in una cattiva abitudine {{line}} {{/line}} DATA: sec. XIV. ETIMO: dal lat. invĕtĕrāre, comp. di in con valore raff. e vetus, eris vecchio … Dizionario italiano
inveterar — v. tr. e pron. Arraigar( se) no ânimo (com o hábito e o tempo). ‣ Etimologia: latim invetero, are … Dicionário da Língua Portuguesa