-
1 intrigue
[ɪn'triːg] 1. n 2. vt* * *1. [in'tri:ɡ, 'intri:ɡ] noun(the activity of plotting or scheming; a plot or scheme: He became president as a result of (a) political intrigue.) intryga2. [in'tri:ɡ] verb1) (to fascinate, arouse the curiosity of or amuse: The book intrigued me.) (za)intrygować2) (to plot or scheme.) intrygować• -
2 mischief
['mɪstʃɪf]n( naughtiness) ( of child) psoty pl; ( playfulness) figlarność f; ( maliciousness) intrygi plto do sb/o.s. a mischief — robić (zrobić perf) komuś/sobie krzywdę
* * *['mis if]1) (action or behaviour (especially of children) that causes small troubles or annoyance to others: That boy is always up to some mischief.) psota, figiel2) (evil, damage or harm.) szkoda•- mischievous
- mischievously -
3 scheme
[skiːm] 1. nplan m; ( of government etc) program m2. vispiskować, knuć or snuć intrygi* * *[ski:m] 1. noun1) (a plan or arrangement; a way of doing something: a colour scheme for the room; There are various schemes for improving the roads.) system, plan, projekt2) (a (usually secret) dishonest plan: His schemes to steal the money were discovered.) intryga2. verb(to make (especially dishonest) schemes: He was punished for scheming against the President; They have all been scheming for my dismissal.) spiskować, intrygować- schemer- scheming -
4 scheming
См. также в других словарях:
intryga — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. intrygaydze {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zaplanowane, przemyślane, podstępne działanie (wykorzystujące często nieświadome niczego osoby), prowadzone dla osiągnięcia… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
intryga — ż III, CMs. intrygaydze; lm D. intrygayg 1. «chytre, podstępne działanie dla osiągnięcia jakiegoś celu; podstęp, knowanie, matactwo» Babska intryga. Intrygi dworskie, dyplomatyczne, polityczne. Knuć, prowadzić, snuć intrygi przeciw komuś.… … Słownik języka polskiego
but — 1. Szyć, uszyć komuś buty «robić, zrobić intrygi przeciw komuś»: To zapewne pan jest owym panem Brolem, pogromcą zwierząt? Przy tych słowach zwrócił się w kierunku bosmana. Aha, Pawłow już uszył mi buty – pomyślał marynarz, lecz nie okazując… … Słownik frazeologiczny
być — 1. Być do niczego «nie nadawać się do niczego»: Jak ocenia pan kandydatów do prezydenckiego fotela? – Jeden rozumie sam przez się, drugi rozumie to, co mu inni pokazują, trzeci nie rozumie ani sam przez się, ani gdy mu inni pokazują. Pierwszy… … Słownik frazeologiczny
intryga — Snuć sieć intryg; snuć intrygi zob. snuć … Słownik frazeologiczny
nić — Skupiać, trzymać w (swoich) rękach, w (swoim) ręku (wszystkie) nici czegoś «kierować czymś, mieć decydujący wpływ na bieg wydarzeń, panować nad sytuacją»: W charakterystyczny sposób zachowywali się Krzyżacy. Dawali Witoldowi posiłki zbrojne, ale… … Słownik frazeologiczny
snuć — sieć intryg, snuć intrygi «intrygować, działać podstępnie»: Obecnie krąży między cesarskim Burgiem a zaprzyjaźnionym Wersalem i z dala snuje misterną sieć intryg międzynarodowych przeciwko dawnemu kochankowi. M. Brandys, Poniatowski … Słownik frazeologiczny
alkowiany — przym. od alkowa. przen. «dotyczący życia erotycznego; miłosny, erotyczny» Alkowiane podboje, intrygi … Słownik języka polskiego
broń — ż V, DCMs. broni; lm M. bronie, D. broni 1. zwykle blm «narzędzie walki, każda rzecz służąca do obrony własnej lub do rażenia nieprzyjaciela; oręż» Broń myśliwska, sportowa, wojskowa. Broń przeciwlotnicza, przeciwpancerna. Broń ręczna,… … Słownik języka polskiego
buduarowy — 1. «dotyczący buduaru, odbywający się w buduarze; intymny, poufały» Buduarowe sekrety, intrygi. 2. «podobny do buduaru, urządzony na wzór buduaru» Gabinecik buduarowy … Słownik języka polskiego
intrygant — m IV, DB. a, Ms. intrygantncie; lm M. intrygantnci, DB. ów «człowiek robiący intrygi, działający skrycie i podstępnie» Sprytny, przebiegły intrygant … Słownik języka polskiego
