-
1 intervenire
1) быть, находиться между (1. 38 D. 8, 3. 1. 4 § 11 D. 10, 1. 1. 17 § 2, 3. 1. 18 D. 39, 3). 2) приходить, наступать: а) взять на себя чужой долг (intercedere), feminae pro alio interv. non possunt (1. 2 pr. D. 50, 17. 1. 60 eod. 1. 3 § 5 D. 15, 1. 1. 6 § 2 D. 17, 1);interv. fideiussorem (1. 31 pr. D. 3, 5. 1. 6 D. 45, 1. 1. 27 § 4 D. 46, 1. 1. 5 pr. D. 49, 1); относительно того, кто действует от имени другого, кто берет на себя защиту дела, ведение тяжбы (1. 10 § 13 D. 2, 4. 1. 33 § 5. 1. 40 § 4 D. 3, 3. 1. 17 § 2 D. 39, 2. 1. 3 § 1. 1. 5 § 3 D. 46, 7. 1. 11 § 2 D. 47, 10);
b) быть посредником (1. 8 pr. D. 2, 15. 1. 8 pr. D. 4, 2. 1. 30 D. 4, 8. 1. 27 pr. D. 9, 4. 1. 14 pr. D. 11, 7); с) вмешиваться: interv. negotiis alicuius (1. 24 pr. D. 4, 4. 1. 10 pr. 1. 13 pr. D. 33, 1);
colligendis naufragiis (1. 7 D. 47, 9);
d) присутствовать (1. 1 § 36 D. 16, 3. 1. 19 D. 23, 4); е) быть, существовать, si liberi non interveniant (1. 12 pr. 1. 24 eod. 1. 1 § 1 D. 33, 4);
f) являться, иметь место, intervenit cautio (1. 5 § 1 D. 7, 5. 1. 16 D. 10, 3. 1. 1 § 10 D. 29, 4);
stipulatio (1. 13 § 1 D. 4, 8);
pactum (1. 4 D. 23, 4);
arrogatio (1. 44 pr. D. 41, 3);
capitis deminutio (1. 1 § 8 D. 38, 17);
accusatio (1. 1 § 10 D. 48, 16);
abolitio (1. 7 eod.);
lex Falcidia (1. 7. 36. § 3. 1. 44. 71 D. 35, 2);
mora (1. 3 pr. § 4 D. 22, 1);
culpa (1. 91 § 3 D. 45, 1);
dolus (1. 7. § 3. 1. 8 D. 14, 4. 1. 4 § 17 D. 44, 7);
fraus (1. 7 § 1 D. 4, 1. 1. 10 § 1 D. 34, 9);
error (1. 17 § 1 D. 35, 1);
divortium (1. 57 pr. D. 24, 3. 1. 6 D. 1, 6).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > intervenire
-
2 offa
ae f.1) кусок, кусочек ( panis Col)o. melle soporata V — кусок, напоённый мёдомinter ōs atque offam multa intervenire potest погов. Cato ap. AG — между ртом и куском многое может произойти, т. е. об успехе дела нельзя судить до окончательного его завершения3) опухоль, шишка (nigra in facie o. J)4) бесформенный кусок, обрывок ( carmĭnis Pers)5) выкидыш, недоносок J, PM -
3 tempestive
tempestīvē adv. [ tempestivus ]в надлежащее время, своевременно ( arare Cato); вовремя, кстати ( intervenire Ap) -
4 apud
(praep.) 1)означ. лицо, а) во владении (detentio) которого находится что-нибудь (1. 63 D. 50, 16. 1. 47 § 1 D. 2, 14. 1. 28 D. 16, 3. 1. 7 § 10. D. 26, 7. 1. 3 § 2. 1. 4 D. 43, 5);concipere, edere partum ap. aliquem (l. 4 § 15. 1. 10 § 2. 1. 33. pr. D. 41, 3);
b) под властью которого остается кто-нибудь (1. 1. pr. D. 43, 30); ар. hostes esse, decedere (l. 19 § 5. 1. 20. D. 3, 5. 1. 3 § 1. D. 50, 16), ap. se retinere hominem liberum (1. 3 § 4 D. 43, 30);
c) которому служит известное право, tutela remanet ap. aliquem (1. 1 § 3. D. 26, 4);
legisactio est ap. aliquem (см. actio s. 2);
d) в присутствии которого совершаются юридические действия, ар. judicem agere (l. 10 § 1. D. 4, 2. 1. 25 pr. D. 28, 2), experiri (1. 23. D. 16, 3), petere (1. 9 § 2. D. 39, 2), postulare (1. 1 § 2, 6. D. 3, 1), provocare (1. 43. D. 10, 2), impetrare (1. 6. D. 5, 2), res defenditur (1. 5 eod), examinatur (I. 32. pr. D. 22, 1), quaeritur (§ 1. J. 4, 6), probare (1. 10 § 3. D. 2, 13);
ap. Praetorem adoptare (§ 8 J. 1, 11), manumittere (1. 1. Dю 1, 14);
Praeses ap. se adoptare potest (1. 2 D. 1, 18);
ap. semetipsum in adoptionem dari, emancipari (1. 3. D. 1, 7);
magistratus, ap. quem legisactio est (1. 4. eod.);
ap. Praef. audiri (1. 1 § 5. D. 1, 12), ap. consilium causam probare (1. 9 § 1. D. 26, 8);
ap. officium cavere (1. 17. D. 2, 4);
e) означ. верителя, за должннка которого кто-нибудь поручается, ар. aliquem pro aliquo fidem suam obligare, fidejubere, intervenire, obligari, mandatorem existere (1. 27 § 2. D. 16, 1. 1. 15 § 1. 1. 16 pr. 1. 21 § 3. 1. 24. 71. pr. D. 46, 1);
f) для означ. сочинений юристов, на которые кто-нибудь ссылается, ар. veteres dicitur (1. 53. pr. D. 50, 16); ар. antiquos quaerebatur (1. 21. pr. C. 6, 2); ар. Plautium placuit (1. 28 § 3. D. 24, 1);
ap. Julianum quaeritur (1. 39 § 2. D. 3, 3);
ap. Julianum Marcellus notat (1. 9. D. 50, 16);
ap. Ursejum Cassius scribit (1. 10 § 5. D. 7, 4);
g) для означ. лиц, у которых что-нибудь делается, что-нибудь имеет место, jus quod ар. omnes peraeque custoditur (1. 9. D. 1, 1);
ap. Graecos (1. 6 § 1. eod.);
ap. populum Rom. (1. 2 § 35. D. 1, 2);
ap. veteres, vetustiores (1. 1. pr. D. 1, 11. 1. 1. D. 1, 15);
2) при, для означ. места, ар. aedem deponere (1. 5 § 2. D. 16, 3);educari apud aliquem (1. 3. C. 5, 25).
ap. sedes suas et domicilium suum esse (1. 28 § 5. D. 40, 5);
3) ap. acta (см.).ap. civitatem incolam esse (1. 2. pr. D. 49, 18).
-
5 procuratorius
(adi.) касающийся представителя в процессе, procurator, напр. procurat. exceptio (1. 57 § 1. 1. 62 D. 3, 3. 1. 29 § 4 D. 17, 1. 1. 19 § 2 D. 22, 3. 1. 39 § 3 D. 39, 2. 1. 2 § 4. 1. 3 D. 44, 1. 1. 23 D. 46, 8. 1. 23 cit.);agere (1. 34 D. 3, 3. 1. 3 D. 10, 2. 1. 2 pr. D. 49, 4);
nunciare (1. 1 § 20. 1. 5 § 18 D. 39, 1. 1. 10 § 12 D. 17, 1);
condemnari (1. 31 pr. D. 3, 3);
exequi (Gai. II. 252);
iudicio intervenire (Gai. IV. 182).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > procuratorius
-
6 res
1) вещь, предмет, a) вооб. существующие предметы (1. 10 § 1 D. 1, 1);in rebus humanis esse;
rebus hum. eximi etc. (см. humanus s. 1.);
in rerum natura esse (см. natura s. b.);
b) вещь как предмет права (1. 5 pr. D. 50, 16. 1. 23 eod.);
c) особ. физический предмет, входящий в состав имущества, res, quarum corpus manet, forma mutata est (1. 13 § 1. cf. 1. 14 eod. 1. 222 eod. Gai. II. 146. III. 90. 175);
res bonorum alicuius (1. 31 § 6 D. 3, 5. 1. 204 D. 50, 17. cf. 1. 15 eod.);
servitutes rerum, прот. personarum (1. 1 D. 8, 1);
rebus (прот. personis) cautum (1. 188 § 1 D. 50, 16);
in rem (прот. in personam) actio est, per quam rem nostram, quae ab alio possidetur, petimus (1. 25 pr. D. 44, 7. cf. 1. 1 § 1 D. 6, 1);
d) предмет спора, quanti res est (см. quantus. cf. 1. 179 D. 50, 16. 1. 193 eod. 1. 246 § 1 eod.);
rei persecutio (1. 14 § 2. 1. 16 § 2 D. 4, 2. 1. 12 § 1 D. 29, 4. 1. 11 D. 42, 5. 1. 35 pr. D. 44, 7);
de eadem re agere (1. 5 D. 44, 2);
e) спор, процecc, iudex, apud quem res coepta est (1. 49 pr. D. 5, 1. 1. 31 eod.); (см. s 2. 1. 8 § 1 D. 5, 2);
res iudicata (см.);
Gai. IV. 121. 1. 3 pr. D. 2, 12);
amittere rem (1. 5 D. 46, 5. 1. 22 § 5 D. 46, 8. 1. 14 D. 3, 3. 1. 8 § 17 D. 2, 15);
de re cognoscere (1. 12 D. 2, 4. 1. 23 § 1. 2 D. 4, 2);
f) дело, rebus praeesse (1. 2 § 32 D. 1, 2. 1. 57 pr. D. 50, 16. 1. 1 § 2 D. 3, 1);
rebus alicuius intervenire (1. 13 pr. D. 33, 1. 1. 9 pr. D. 2, 13. 1. 33 § 1. 1. 58. 63 D. 3, 3. 1. 1 § 1 eod. 1. 40 § 2 D. 2, 14. 1. 2 § 5 D. 50, 1);
familiaris, имущество;
g) для обозн. природы вещей, сущности известного правоотношения, plus in re est, quam in existimatione mentis (1. 9 § 4 D. 22, 6. 1. 2 § 15 D. 41, 4. 1. 110 § 1 D. 45, 1);
in re (no природе) esse, ut etc. (1. 33 D. 29, 2);
e re s. non ab re esse, putare, cooбразно с природой вещей, по свойству дела (1. 1 D. 12, 1. 1. 14 D. 22, 3. 1. 86 § 1 D. 28, 5. 1. 1 pr. D. 38, 9. 1. 1 § 2 D. 39, 4. 1. 26 D. 42, 1. 1. 17 § 6 D. 48, 5. 1. 1 § 3 D. 48, 8);
ut res patitur (1. 2 D. 1, 5);
h) in rem,= indefinite, generaliter, вообще относительно правоотношения прот. отношению к известному лицу напр. pacta in rem прот. in personam) sunt quoties generaliter paciscor, ne petam (1. 7 § 18. 1. cf. l. 17 § 5. 1. 28 § 2. 1. 57 § 1 D. 2, 14);
2) совокупность вещей, имущество, состояние, ex re alicuius acquirere (1. 45 § 4 D. 29, 2. 1. 63 D. 46, 3. 1. 11 pr. D. 46, 4);in rem iurare, прот. de sua persona (1. 1 § 3 D. 44, 5. 1. 13 § 1 D. 4, 4. 1. 12 pr. D. 42, 5. 1. 9 § 1 D. 4, 2. 1. 5 § 3 42, 4. 1. 9 § 8 D. 4, 2. 1. 4 § 33 D. 44, 4. 1. 5 pr. D. 7, 9).
stipulari (1. 68 D. 3, 3);
non ad in (сопоставление двух предлогов) rem versum pertinet (1. 1 § 10 D. 15, 2);
mutuari, credere (1. 2 § 4 D. 17, 1. 1. 8 C. 4, 35);
alicui (1. 4 C. 2, 13); (см. s. b); (1. 24 D. 2, 14);
obligare aliquem (1. 1 pr. D. 27, 4. 1. 1 § 3 D. 4, 4. 1. 8 § 4 D. 2, 8. 1. 1. 5. 9. 11 D. 46, 6);
res uxoria (см.);
res privata (см. s. 2); особ. = bona s. 1. b. (1. 12 pr. D. 28, 8. 1. 5 § 1 D. 37, 11. 1. 8 D. 38, 6. 1. 25 C. 3, 28);
3) совокупность изв. учреждений, отношений, напр. res militaris, военные дела (rubr. D. 49, 16. C. 12, 36);rem ab intestato habere (1. 16 D. 37, 5. 1. 1 § 8 D. 38, 6).
respublica, община, государство, напр. regimenta reip. (1. un. pr. D. 1, 11. 1. 14 D. 50, 1. 1. 1 pr. D. 50, 3. 1. 5 § 1. 1. 40 pr. D. 4, 6. 1. 15 § 1 D. 48, 5. 1. 1 pr. D. 50, 15. 1. 18 D. 17, 1. 1. 45 eod. 1. 32. 35. 36. 38 § 1. 1. 39. 41 seq. D. 4, 6. 1. 31 § 1 D. 47, 2. 1. 13 § 1 D. 39, 4);
4) факт. действие, rebus ipsis declarare voluntatem (1. 32 § 1 D. 1, 3. 1. 20 D. 50, 1. 1. 24 pr. D. 48, 5. 1. 1 § 1 D. 47, 10. 1. 7 § 8 cf. 1. 9 pr. eod.);servus reip. (1. 3 D. 45, 3); тк. форма правления: colonia, quae italicae coloniae remp. accepit (1. 1 § 2 D. 50, 15).
restituta hereditas videtur re ipsa (прот. cautione) facere collationem (1. 1 § 11 D. 37, 6, 1. 2 pr. D. 2, 14. 1 4 pr. D. 17, 2);
obligationes ex contractu aut re (nepeдача вещи) contrahuntur, aut verbis, aut consensu (1. 1 § 1 seq. cf. 1. 52 pr. § 1. 3 D. 44, 7. 1. 80 D. 46, 3. 1.. 9 § 3 D. 12, 1. 1. 46 D. 44, 7. 1. 4 eod. pr. I. 4, 1);
re ipsa s. revera, действительно, в самом деле (1. 13 § 1 D. 1, 18. 1. 6 § 11 D. 3, 5. 1. 30 § 2 D. 29, 2);
5)услуга, действие как объект обязательства (1. 7 § 6 D. 2, 14. cf. 1. 3 pr. D. 18, 5);mora in re (facta), re ipsa subsecuta (см. mora s. b. б. вв.).
6) последствие, результат (1. 41 § 1 D. 40, 7). 7) знакомство (1. un. C. 9, 11).dare ob rem (1. 1 pr. 1. 16 D. 12, 4. 1. 52 D. 12, 6. cf. causa s. 1. e).
-
7 simpliciter
(adv.) 1) просто, без ограничения, безусловно (1. 6 § 3 D 29 4);simpl. (прот. per inquisitionem) datus tutor (1. 5 C. 5, 59. 1. 9 § 9 D. 26, 7);
simpl. (прот. ad iudicem) denunciare (1. 17 pr. D. 48, 5);
simpl. (прот. poena adiecta) promittere (1. 27 § 7 D. 4, 8);
simpl. (прот. sub ronditione) donare (1. 9 § 1 D. 14, 6);
simpl. (прот. invicem) rogare, restituere (1. 6 pr. C. 6, 49);
simpl. interrogatus, прот. ita interrogatus: intra Calendas quintas? (1. 1 § 3 D. 45, 1);
2) прямо, откровенно (1. 3 § 1 D. 22, 5. 1. 5 § 4 D. 26, 8). 3) по глупости (1. 6 § 4 D. 3, 5).simpl. intervenire, прот. satisdare (1. 5 § 3 D. 46, 7).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > simpliciter
-
8 intervenio
, interveni, interventum, intervenire 4 (c. dat.)прерывать, прекращать
См. также в других словарях:
intervenire — v. intr. [dal lat. intervenire intervenire, sopravvenire ] (coniug. come venire ; aus. essere ). 1. (non com.) [di evento, porsi in atto, venire fuori, manifestarsi: nessun bene e nessun male interviene agli uomini da se solo (G. Leopardi)]… … Enciclopedia Italiana
intervenire — INTERVENÍRE s.f. Acţiunea, faptul de a interveni. [< interveni]. Trimis de LauraGellner, 13.09.2007. Sursa: DN … Dicționar Român
intervenire — in·ter·ve·nì·re v.intr. (io intervèngo; essere) 1. LE avvenire, accadere: dirimpetto al luogo dove il fatto doveva intervenire (Boccaccio); capitare, toccare in sorte | anche impers.: così intervien a qual di noi non crede (Poliziano) 2. FO avere … Dizionario italiano
intervenire — {{hw}}{{intervenire}}{{/hw}}v. intr. ( coniug. come venire ; aus. essere ) 1 Intromettersi, frapporsi: intervenire in una lite; intervenire negli affari interni di un Paese | Intervenire in una guerra, entrarvi. 2 Partecipare a cerimonie,… … Enciclopedia di italiano
intervenire — v. intr. 1. (in una discussione, in una lite, ecc.) intromettersi, interferire, frapporsi, interporsi, frammettersi □ interloquire, parlare CONTR. disinteressarsi, restar fuori, estraniarsi □ tacere 2. (a una cerimonia, a uno spettacolo, ecc.)… … Sinonimi e Contrari. Terza edizione
semper qui non prohibet pro se intervenire, mandare creditur — /sempar kway non prow(h)abat prow siy intarvanayriy, maenderiy kredatar/ He who does not prohibit the intervention of another in his behalf is supposed to authorize it … Black's law dictionary
Semper, qui non prohibet pro se intervenire, mandare creditur — One who does not forbid another to act in his stead is always deemed to have authorized him to do so. The maxim is one of equity applicable to the ratification by a principal of the unauthorized act of an agent by silence or acquiescence. See… … Ballentine's law dictionary
Intervegnì — intervenire … Mini Vocabolario milanese italiano
'ndrìbbnì — intervenire, mettersi in mezzo, conciliare, partecipare, contribuire … Dizionario Materano
intervenir — [ ɛ̃tɛrvənir ] v. intr. <conjug. : 22> • 1363; entrevenir 1155; lat. intervenire 1 ♦ Dr. Arriver, se produire au cours d un procès. Une ordonnance est intervenue. Par ext. Un accord est intervenu entre la direction et les grévistes. 2 ♦… … Encyclopédie Universelle
interveni — INTERVENÍ, intervín, vb. IV. intranz. 1. A veni între..., a veni la mijloc, a intra în acţiune; spec. a lua cuvântul, a intra în vorbă. ♦ A se amesteca spre a mijloci o împăcare, o înţelegere etc., a face un demers în favoarea cuiva sau pentru… … Dicționar Român