-
1 rozmówca
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozmówca
-
2 rozmówczyni
m rozmów|ca, rozmówczyni f (partner w rozmowie) interlocutor książk.; (podczas wywiadu) interviewed person; (osoba lubiąca rozmawiać) conversationalist- błyskotliwy/dowcipny rozmówca a brilliant/witty conversationalist- był świetnym rozmówcą/była świetną rozmówczynią he/she was great to talk to- jego/jej rozmówca the person he/she is talking to* * *The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozmówczyni
-
3 interlokutorka
m interlokuto|r, interlokutorka f książk. interlocutor książk.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > interlokutorka
-
4 interlokuto|r
m interlokuto|r, interlokutorka f książk. interlocutor książk.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > interlokuto|r
-
5 popraw|ić
pf — popraw|iać impf Ⅰ vt 1. (doprowadzić do porządku) to tidy up- poprawić makijaż to touch up one’s make-up- poprawić strój i włosy to smarten a. tidy oneself up- poprawiła sobie uczesanie przed lustrem she neatened a. tidied her hair in front of the mirror- poprawił krawat he straightened his tie- poprawiła poduszki she plumped up the cushions a. pillows2. (udoskonalić) to improve on [wyniki, rekord]; to amend [ustawę]- dobry koniak poprawił nam humory (a) good cognac raised our spirits- sąsiad poprawił jej nastrój swoją opowieścią the neighbour cheered her up with his story3. (zreperować) to mend- poprawić walący się płot to repair the dilapidated fence- poprawić źle uszytą suknię to make alterations to a. alter a badly-made dress4. (usunąć błędy, wprowadzić poprawki) to correct- poprawić dyktando/wypracowanie [nauczyciel] to mark a. correct mistakes in a dictation/composition; [uczeń] to correct one’s dictation/composition- poprawiała tekst czerwonym ołówkiem she marked a. corrected the text with a red pencil- poprawił błędy w korekcie/w maszynopisie he made corrections on the (galley) proofs/he made corrections to the manuscript5. (zwrócić uwagę mówiącemu) to correct- poprawiać swego rozmówcę to correct one’s interlocutor- poprawić błędnie wymówione nazwisko to correct a mispronounced name- nauczyciel angielskiego poprawiał wymowę uczniów the English teacher corrected the pupils’ pronunciation6. (powtórzyć cios) to hit (again)- uderzył go mocno i jeszcze poprawił he hit him hard and added another blow for good measureⅡ poprawić się — poprawiać się 1. (wygodniej usiąść) to sit more comfortably- poprawić się na krześle/w siodle to settle oneself more comfortably in one’s chair/the saddle2. (inaczej się wyrazić) to correct oneself- mówca starannie dobierał słowa i ciągle się poprawiał the speaker chose his words carefully and kept correcting himself- przejęzyczył się, ale zaraz się poprawił he made a slip of the tongue, but quickly amended what he had said3. (polepszyć się) to improve- pogoda się wreszcie poprawiła the weather’s improved at last- dzięki temu lekowi stan zdrowia pacjenta znacznie się poprawił the patient made a marked improvement with this drug4. (przytyć) to put on weight- dziecko poprawiło się i opaliło nad morzem the child put on weight and acquired a suntan at the seaside5. (zmienić się na lepsze) poprawić się w nauce to make better progress at school- poprawił się pod wpływem dobrego kolegi his behaviour improved under his friend’s good influence- □ poprawić rekord Sport to set a (new) record■ poprawiać zeszyty to mark a. correct homework- poprawiała zeszyty przez trzy godziny she spent three hours marking a. correcting the pupils’ exercise booksThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > popraw|ić
-
6 rozmów|ca
m rozmów|ca, rozmówczyni f (partner w rozmowie) interlocutor książk.; (podczas wywiadu) interviewed person; (osoba lubiąca rozmawiać) conversationalist- błyskotliwy/dowcipny rozmówca a brilliant/witty conversationalist- był świetnym rozmówcą/była świetną rozmówczynią he/she was great to talk to- jego/jej rozmówca the person he/she is talking toThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozmów|ca
-
7 rozmówca rozmówc·a
-
8 rozmówczyni rozmówczy·ni
См. также в других словарях:
interlocutor — INTERLOCUTÓR, OÁRE, interlocutori, oare, s.m. şi f. Persoană care vorbeşte cu alta sau cu alţii, care participă la o conversaţie. – Din fr. interlocuteur. Trimis de valeriu, 21.07.2003. Sursa: DEX 98 INTERLOCUTÓR s. (livr.) conlocutor, (înv.)… … Dicționar Român
Interlocutor — may refer to:* Interlocutor (music), the master of ceremonies of a minstrel show * Interlocutor (politics), someone who informally explains the views of a government and also can relay messages back to a governmentee also* Interlocutory … Wikipedia
interlocutor — index adjuster, advocate (counselor), spokesman Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
Interlocutor — In ter*loc u*tor (?; 277), n. [Cf. F. interlocuteur.] [1913 Webster] 1. One who takes part in dialogue or conversation; a talker, interpreter, or questioner. Jer. Taylor. [1913 Webster] 2. (Law) An interlocutory judgment or sentence. [1913… … The Collaborative International Dictionary of English
interlocutor — UK US /ˌɪntəˈlɒkjʊtər/ US / ṱɚˈlɑːkjəţə˞/ noun [C] FORMAL ► someone who arranges a deal or agreement between two organizations or groups, or who speaks on behalf of an organization or group of people: »The vast majority of our interlocutors… … Financial and business terms
interlocutor — interlocutor, ra sustantivo internuncio, oyente. Internuncio es el que participa en un debate en representación de otra persona. * * * Sinónimos: ■ colocutor, dialogador, oyente … Diccionario de sinónimos y antónimos
interlocutor — 1510s, agent noun from L. interlocut , pp. stem of interloqui interrupt, from inter between (see INTER (Cf. inter )) + loqui to speak (see LOCUTION (Cf. locution)). Related: Interlocutory … Etymology dictionary
interlocutor — |ô| s. m. 1. Cada uma das pessoas que toma parte numa conversação. 2. O que fala em nome de vários … Dicionário da Língua Portuguesa
interlocutor — meaning ‘a person who takes part in a dialogue or conversation’, is spelt or, not er, and is pronounced with the stress on the third syllable … Modern English usage
interlocutor — interlocutor, ra sustantivo masculino,f. 1. Cada una de las personas que intervienen en un diálogo: los interlocutores de un coloquio. Presta atención a tus interlocutoras … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
interlocutor — interlocutor, ra (De inter y el lat. locūtor, ōris, hablante). m. y f. Cada una de las personas que toman parte en un diálogo … Diccionario de la lengua española
