-
1 geçici
adj. interlocutory, temporary, transient, provisional, pro forma, ad interim, Band-aid, casual, curable, deciduous, ephemeral, extrinsic, fading, flying, fortuitous, fugacious, fugitive, impermanent, interim, jury, makeshift, momentary, palliative--------adv. ad interim* * *1. deciduous 2. ephemeral 3. makeshift 4. provisional 5. temporal 6. temporary 7. tentative 8. transient 9. transitory -
2 ara
adj. interim, recessional, interlocutory, intermediary, intermediate, mediate--------n. space, gap, distance; break, breather, breathing space, short break; discontinuance, discontinuation, interruption, time out, cessation, chasm, check, discontinuity, interim, interlude, intermission, interregnum, interspace, interval, lull, recess--------pref. bye, meso -
3 aralık
n. December, twelfth and final month of the Gregorian calendar* * *1. ajar 2. December 3. december 4. hiatus 5. interim 6. intermission 7. interspace 8. interval 9. ajar (adv.) 10. ajar (adj.) 11. spacing (n.) 12. break (n.) -
4 geçici olarak
adv. temporarily, momentarily, ad interim, pro forma, pro temp, pro tempore, rough* * *1. provisionally 2. temporally 3. temporarily 4. tentatively 5. transitorily -
5 ara bilanço
n. interim balance -
6 geçici olarak yapılan şey
n. interim -
7 geçici şey
n. interim -
8 geçici önlem
n. filler, interlocutory injunction, improvisation, interim injunction, makeshift, stopgap -
9 ihtiyati tedbir
n. interim injunction -
10 bu arada
meanwhile, in the meantime, in the interim, by the way, incidentally -
11 geçici
"1. passing, ephemeral, fleeting, temporary, transitory, transient. 2. temporary, provisional, interim. 3. contagious, infectious. - madde temporary clause, provisional article (to a law, contract, etc.). - olarak temporarily; provisionally." -
12 hülle
Islamic law interim marriage (considered necessary before a man can remarry a woman whom he has divorced three times in succession). -
13 muvakkat
",-ti temporary; interim; provisional."
См. также в других словарях:
intérim — [ ɛ̃terim ] n. m. • 1412; lat. interim « pendant ce temps » 1 ♦ Intervalle de temps pendant lequel une fonction vacante est exercée par une autre personne que le titulaire. L intérim dura un mois. Fonction exercée par intérim. Le lieutenant «… … Encyclopédie Universelle
interim — in‧ter‧im [ˈɪntərɪm] adjective [only before a noun] 1. intended to be used or accepted for a short time only, until something final can be made: • an interim payment of £15,000 • an interim pay offer … Financial and business terms
Interim — Intérim Cette page d’homonymie répertorie les différents sujets et articles partageant un même nom … Wikipédia en Français
interim — in·ter·im 1 / in tə rəm/ n: an intervening time see also ad interim interim 2 adj: done, made, appointed, or occurring for an interim an interim disposition Merriam Webster’s Dictionary of Law. Merriam Webster … Law dictionary
interim — INTERIM. subst. m. Mot purement Latin, qu on employe quelquefois, pour dire, L entretemps. L Empereur Charles Quint pour pacifier les troubles de la Religion en Allemagne accorda un interim. les Princes qui joüissent de l interim. il devoit… … Dictionnaire de l'Académie française
Interim — (lat. „inzwischen, unterdessen“) bezeichnet u. a. allgemein eine vorübergehende Regelung für eine Übergangszeit (etwa als Interimslösung oder Übergangsregierung) ein Fachbegriff aus der Waffenkunde, siehe Ad interim (Waffe) oder auch… … Deutsch Wikipedia
Interim — Sn Übergangslösung per. Wortschatz fach. (17. Jh.) Entlehnung. Entlehnung und Substantivierung des Adverbs l. interim unterdessen, zwischenzeitlich (zu l. inter). Häufiger sind Komposita (Interims Regierung usw.). Adjektiv: interimistisch.… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
INTERIM — nomen formulae Religionis, Protestantibus, post Obitum Lutheri, victis, a Cardo V. Germaniae obtrusae, cui quoscumque subscribere volebat, donec Conc. Generali religionis controversiae deciderentur A. C. 1548. Huius sententiam refutârunt scripris … Hofmann J. Lexicon universale
interim — / interim/ s.m. [dal lat. intĕrim, avv., frattanto, nel frattempo , der. di inter tra ]. 1. [incarico assunto provvisoriamente, in attesa dell insediamento del nuovo titolare: assumere l i. dell Interno ] ▶◀ interinato. ▲ Locuz. prep.: ad interim … Enciclopedia Italiana
interim — ínterim adv. Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic ÍNTERIM s.n. (Rar) Interimat. [< fr. intérim]. Trimis de LauraGellner, 13.09.2007. Sursa: DN … Dicționar Român
ínterim — s. m. 1. Tempo durante o qual está interrompida a execução ou o funcionamento de alguma coisa, ou ela não é regida por aquele a quem incumbe. • adv. 2. Durante o tempo de espera ou de interrupção; no intervalo. = ENTREMENTES, ENTRETANTO 3. neste… … Dicionário da Língua Portuguesa