Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

intentio

  • 61 bonus

    1) добрый, bonus vir, честный человек, который поступает справедливо и добросовестно и мнение (arbitratus, arbitrium) которого считается справедливым, отсюда: bono viro s. boni v. arbitrio convenit (1. 80 D. 17, 2. 1. 5 § 8 D. 26, 7);

    boni v. officio fungi (1. 4 § 1 D. 10, 2);

    bono v. committere (1. 75 pr. D. 30): in bonum v. remittere, предоставить на благоусмотрение честного человека (1. 137 § 2 D. 45, 1); в том смысле b. judex (1. 3 § 3 D. 13,6);

    b. paterfamilias, порядочный, осторожный отец семейства (1. 9 § 2 D. 7, 1. 1. 15 § 1 D. 7, 8. 1. 22 D. 40, 4);

    b. fides (см. s. 5);

    b. mores (см. mos s. l. b.);

    b. causa (см. s. 3);

    bonum (et) aequum, оценка, решение дела по справедливости: quanti bonum aequum videbitur judici (1. 42 D. 21, 1);

    in quantum ex bono et aequo res patitur (1. 1. D. 14, 5); (1. 18 pr. D. 47, 10);

    bono et aequo non convenit (1. 6 § 2 D. 23, 3);

    nec melius (nec) aequius (1. 66 § 7 D. 24, 3);

    bonum иногда просто в смысле: справедливый: pro bono aestimare (1. 13 § 1 D. 33, 1);

    actio in bonum et aequum concepta, иск, даваемый претором вместе с формулою, которая обязывала судью разбирать все дело по совести (bona fides) и по справедливости (aequitas), применяя все особенности каждого отдельного случая = actio bonae fidei (l. 8 D. 4, 5. 1. 10 D. 47, 10); в старой формулярной системе intentio начинается словами: "quidquid N. N. ex bono et aequo (= ex fide bona) dare fac. oportet". - Ex bono et aequo обознач. юридич. порядок, основанный на высшей справедливости, которым отличалось новейшее римское право, выработанное во время классических юристов, ex b. et aeq. est injur. actio (1. 11 § 1 D. 47, 10);

    ex b. et a. oritur actio de effusis, funeraria (1. 5 § 5 D. 9, 3. 1. 14 § 6 D. 11, 7);

    ex b. et a. introducta indebiti condictio (1. 66 D. 12, 6);

    quod ob rem datur, ex b. et a. habet repetitionem (1. 65 § 4 eod.);

    ex b. et a. exceptio accommodanda (1. 2 § 8 D. 2, 11).

    2) беспорочный, b. opinio, доброе имя (1. 6 C. 5, 43). 3) достойный похвалы, b. ratione (1. 3 § 5 D. 43, 29);

    dolus b., хитрость (в отношении к врагам) (1. 1 § 3 D. 4, 3).

    4) дельный, храбрый, b. miles (1. 5 § 6 D. 49, 16). 5) хороший, годный, о стоимости, ценности, aeque bonum reddere = eadem bonitate solvere (1. 3 pr. D. 12, 1);

    b. nomen (1. 1 pr. D. 14, 6. 1. 26 § 2. D. 17, 1).

    6) целительный, b. venenum (1. 236 D. 50, 16), тк. выгодный, полезный, quo bonum est? (1. 3 § 11. 1. 10 § 4. D. 37, 3);

    occasio b. (1. 13 D. 1, 3);

    bonis conditionibus emere, vendere (§ 2 J. 1, 8. 1. 54 D. 21, 1);

    meliorem conditionem facere, afferre, offerre (см. melior). - Bonum (subst.) выгода, польза, bono alicujus cedere, приносить кому пользу (1. 3 § 6 D. 15, 3);

    b. publicum, общественное благо (1. 1 D. 41, 3).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > bonus

  • 62 contentio

    1) спор (1. 26 D. 8, 2. 1. 43 D. 12, 6. 1. 20 D. 44, 7). 2) формула (часть) иска, см. intentio s. 4 (Gai. IV. 39, 60, 106).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > contentio

  • 63 deficere

    1) недоставать: si cibaria defecerint in navigatione (1. 2 § 2 D. 14, 2); (1. 35 pr. D. 12, 2). 2) не иметь места, не быть, deficit actio, exceptio (1. 5 § 12 D. 9, 3. 1. 21 D. 19, 5. 1. 31 § 18 D. 21, 1. 1. 2 § 5 D. 39, 3. 1. 1 § 1 D. 47, 4), interdictum (1. 3 § 13 D. 43, 19), anxilium Scti (1. 4 C. 4, 29); (1. 49 D. 10, 2); (1. 2 pr. D. 29, 6);

    defecta intentio (1. 20 C. 4, 19);

    deficit s. deficitur conditio, defecta conditio (1. 28 § 3 D. 28, 5. 1. 48 § 1 D. 28, 6. 1. 10 pr. D. 35, 1. cf. conditio s. 2. c.); отсюда defectus conditionis, ненаступление условия (1. 28 pr. D. 28, 2. 1. 5 D. 28, 3. 1. 28 § 4 D. 28, 5. 1. 27 § 1 D. 28, 7);

    deficit conventio (1. 2 D. 20, 4); особ. об отпавших отказах и о наследственной доле, deficit, quod ei relictum est;

    pars (legati) deficit s. defecit (1. 55 pr. I. 57. 59 D. 31);

    fideicommissum deficiens (l. 60 eod.);

    pars defecta s. deficiens (1. 31 D. 35, 1. 1. 78 D. 35, 2);

    deficere также о назначенных наследниках, которые не хотят или не могут принять наследства, ип parte deficientis esse heredem (1. 5 D. 28, 5);

    deficientium partes accipere (1. 53 § 1 D. 29, 2); (1. 8 D. 34, 1); (1. 78 D. 35. 2); (1. 57 § 2 D. 36,1).

    3) оставить, defici, недоставать, не хватать, defici actione, не иметь иска (1. 1 D. 14, 3);

    defici accusatore marito (1. 14 pr. D. 40, 9);

    deficere facultatibus ad munera vel honores (1. 4 § 1 D. 50, 4);

    fide veri deficere (1. 4 C. 1, 18);

    aequitas suggerit, etsi iure deficiamur (1. 2 § 5 D. 39, 3);

    iure civili deficere, не быть в состоянии сослаться на гражданское право (1. 6 § 1 D. 37. 1. 1. 2 D. 38, 8);

    iure deficit testamentum (1. 12 C. 6, 23);

    defici conditione (1. 8 § 7 D. 28, 7. 1. 31 D. 35, 1. 1. 13 pr. D. 40, 7).

    4) истощаться, испортиться: homo defectae senectutis;

    aetate defectus (1. 12 § 3 D. 7, 1. 1. 3 § 7 D. 29, 5); (1. 7 C. 11, 58); отсюда defectio praediorum, упадок, падение недвижимых имуществ (1. 12 eod.);

    defici facultalibus, обеднеть (1. 33 D. 23, 3); также просто deficere: si debitores defecerint (1. 3 § 8 D. 49, 14);

    cautio defecit, представленное обеспечение оказывается недостаточным (1. 73 D. 35, 1);

    defecta поmina, долговые требования против несостоятельного должника (1. 11 § 1 D. 22, 1).

    5) отложиться, отпасть (1. 5 § 1 D. 4, 5. 1. 3 § 21 D. 49, 16). 6) умереть, plerique, dum torquentur, deficere solent (1. 8 § 3 D. 48, 19); (1. 21 C. 9, 22).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > deficere

  • 64 defici

    1) недоставать: si cibaria defecerint in navigatione (1. 2 § 2 D. 14, 2); (1. 35 pr. D. 12, 2). 2) не иметь места, не быть, deficit actio, exceptio (1. 5 § 12 D. 9, 3. 1. 21 D. 19, 5. 1. 31 § 18 D. 21, 1. 1. 2 § 5 D. 39, 3. 1. 1 § 1 D. 47, 4), interdictum (1. 3 § 13 D. 43, 19), anxilium Scti (1. 4 C. 4, 29); (1. 49 D. 10, 2); (1. 2 pr. D. 29, 6);

    defecta intentio (1. 20 C. 4, 19);

    deficit s. deficitur conditio, defecta conditio (1. 28 § 3 D. 28, 5. 1. 48 § 1 D. 28, 6. 1. 10 pr. D. 35, 1. cf. conditio s. 2. c.); отсюда defectus conditionis, ненаступление условия (1. 28 pr. D. 28, 2. 1. 5 D. 28, 3. 1. 28 § 4 D. 28, 5. 1. 27 § 1 D. 28, 7);

    deficit conventio (1. 2 D. 20, 4); особ. об отпавших отказах и о наследственной доле, deficit, quod ei relictum est;

    pars (legati) deficit s. defecit (1. 55 pr. I. 57. 59 D. 31);

    fideicommissum deficiens (l. 60 eod.);

    pars defecta s. deficiens (1. 31 D. 35, 1. 1. 78 D. 35, 2);

    deficere также о назначенных наследниках, которые не хотят или не могут принять наследства, ип parte deficientis esse heredem (1. 5 D. 28, 5);

    deficientium partes accipere (1. 53 § 1 D. 29, 2); (1. 8 D. 34, 1); (1. 78 D. 35. 2); (1. 57 § 2 D. 36,1).

    3) оставить, defici, недоставать, не хватать, defici actione, не иметь иска (1. 1 D. 14, 3);

    defici accusatore marito (1. 14 pr. D. 40, 9);

    deficere facultatibus ad munera vel honores (1. 4 § 1 D. 50, 4);

    fide veri deficere (1. 4 C. 1, 18);

    aequitas suggerit, etsi iure deficiamur (1. 2 § 5 D. 39, 3);

    iure civili deficere, не быть в состоянии сослаться на гражданское право (1. 6 § 1 D. 37. 1. 1. 2 D. 38, 8);

    iure deficit testamentum (1. 12 C. 6, 23);

    defici conditione (1. 8 § 7 D. 28, 7. 1. 31 D. 35, 1. 1. 13 pr. D. 40, 7).

    4) истощаться, испортиться: homo defectae senectutis;

    aetate defectus (1. 12 § 3 D. 7, 1. 1. 3 § 7 D. 29, 5); (1. 7 C. 11, 58); отсюда defectio praediorum, упадок, падение недвижимых имуществ (1. 12 eod.);

    defici facultalibus, обеднеть (1. 33 D. 23, 3); также просто deficere: si debitores defecerint (1. 3 § 8 D. 49, 14);

    cautio defecit, представленное обеспечение оказывается недостаточным (1. 73 D. 35, 1);

    defecta поmina, долговые требования против несостоятельного должника (1. 11 § 1 D. 22, 1).

    5) отложиться, отпасть (1. 5 § 1 D. 4, 5. 1. 3 § 21 D. 49, 16). 6) умереть, plerique, dum torquentur, deficere solent (1. 8 § 3 D. 48, 19); (1. 21 C. 9, 22).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > defici

  • 65 elidere

    отказывать в, отвергать: ab accusatione elid. aliquem (1. 4 C. 7, 19); особ. обессилить иск посредст. отвода, отвод поср. реплики (replicatio), petere, quod quaque exceptione elidi potest (1. 2. 5 D. 44, 4);

    intentio per exceptionem elisa (1. 17 D. 21, 2);

    replicatione exceptionem elidere (1. 21 § 1 D. 20, 1).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > elidere

  • 66 exceptio

    1) исключение, ограничение, оговорка: habitationis exceptione - usus videtur exceptus (1 32 D. 7, 1); (1. 39 D. 19, 1. cf. 1. 72 § 1 D. 18, 1); (1. 7 pr 1. 22 § 1. 1. 31 § 1 D. 39, 2). 2) освобождение, exc. sordidorum munerum (1. 12 C. 10, 47). 3) возражение, отвод; в собственном смысле эксцепция есть такое возражение, которое не отрицает иска, но отнимает от него практическое действие, цель exceptionis - только парализировать действительность известного права, не нападая на его основания; самое название exceptio объясняется порядком составления исковой формулы, в которую вносились возражения ответчика в виде исключений оговорок, si non, extraquam si и т. д (Gai. IV. 115 seq. tit. J. 4, 13 D. 44, 1. C. 8, 36 1. 2 pr D. cit.) (1. 22 pr. eod);

    perpetuae, peremtoriae, разрушительные, постоянные - temporales, dilatoriae, отлагательная эксцепция может остановить действие иска или навсегда (peremtoria), или только на известное время (dilatotoria);

    peremtoriae (Gai. IV. 120 seq. 126. dilatoriae IV. 120 122. 126. cognitorae IV. 124);

    temporana - perpetua exceptionis defensio (1. 56 D. 12,6); (1. 1 D. 40, 14); (1. 10 D. 50, 16);

    per exceptionem infirmari, против. ipso uire actionem non habere (1. 112 D. 50, 17);

    intentio per exc. elisa (1. 17 D. 21, 2), exc. rei venditae et traditae (tit. D. 21,3): exc. doli mali имеет особенное значение no своему широкому применению и состоит в ссылке на обман со стороны истца при установлении права (tit. D. 44, 4. Gai. II. 76. 78. 84. 120. 198. III. 168. 179. IV. 116а. 117. 119. 121 cf. dolus s. 1. a);

    exc. rei iudicatae (tit. D. 44, 2. Gai. III. 181. IV. 106 seq. 126.);

    petenti opponere exceptionem: at si ea res iudicata non sit etc. (1. 9 § 2 eod.); (1. 2 eod.); (1. 21 § 2 D. 20, 1);

    exceptio: si ea rei Possessoris non sit (1. 17 D. 6, 2);

    exc.: si non ri. nec clam. nec precario feceris (1. 22 § 2 D. 43, 23).

    4) должность т. н. exceptor (1. 5. C. 12, 50).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > exceptio

  • 67 rutiliana actio

    иск, введенный юристом и претором Рутилием, поредством которого покупатель имущества упорного должника взыскивал различные его требования и претензии, причем т. н. intentio всегда составлялась на имя должника (продавца), a condemnatio на имя приобретателя (bonorum emtor'a) (Gai. IV. 35).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > rutiliana actio

  • 68 á-hugi

    a, m., prop. intention, mind; með þeim á. at …, transl. of Lat. intentio, Hom. 80, 655 xxiii; ok nú segir hann öllum hver fyrirætlun hans (honum?) er í áhuga, … what he is minded to do, Ísl. ii. 355.
    β. eagerness, impulse of the mind (now freq. in that sense); ekki skortir ykkr á., Nj. 137.
    γ. mind, opinion; eigi er því at leyna, hverr minn á. er um þetta, ek hygg …, Fær. 199.
    δ. care, solicitude, = áhyggja, Fms. ii. 146.
    COMPDS: áhugafullr, áhugalítill, áhugamaðr, áhugamikill, áhugasamt, áhugaverðr.

    Íslensk-ensk orðabók > á-hugi

  • 69 intention

    f. (lat. intentio) 1.намерение, замисъл, умисъл, цел; quelles sont vos intentions а son égard какви са намеренията ви спрямо него; а cette intention с тази цел; avoir l'intention de имам намерение да; 2. loc. prép. а l'intention de в чест на; в интерес на; dans l'intention de с намерение да. Ќ l'enfer est pavé de bonnes intentions погов. пътят към ада е послан с рози; intention de vote намерение да се гласува за даден кандидат.

    Dictionnaire français-bulgare > intention

  • 70 aie

    намерение (с.) ( с.)
    1)aie,aikomus,hanke,intentio,meininki,pyrkimys,suunnitelma,tarkoitus,tuuma

    Suomea test > aie

  • 71 aikomus

    намерение, замысел
    1)aie,aikomus,hanke,intentio,meininki,pyrkimys,suunnitelma,tarkoitus,tuuma
    2)aie

    Suomea test > aikomus

  • 72 tavoite

    ходатайство
    1)pyrkimys,aie,aikomus,hanke,intentio,pyrkiminen,päämäärä,suunnitelma,tarkoitus,tavoite,tuuma,yritys

    Suomea test > tavoite

  • 73 intenco

    Ger. Intention, Fre. intention, Ita. intenzione, Eng. intention, Lat. intentio

    Etymological dictionary of the esperanto language > intenco

  • 74 Внимание

    с. - attentio, onis,f;согл.: acies (aciem intendere); animadversio; consideratio; intentio; respectus;

    • сочувственное, благосклонное внимание - studium atque aures;

    • быть в центре внимания - maximae attentioni esse:

    • разновидность, достойная внимания - attentione digna varietas;

    • особого внимания заслуживает растение, собранное у тающих снегов - singulari attentione digna est (singularem attentionem meret) planta ad nives deliquescentes lecta;

    • привлечь внимание - attentionem movere,;

    • привлечь к себе внимание - attentionem attrahere;

    • не обращать внимания - neglego, lexi, lectum, ere verb. 3; aliud, alias res agere;

    • обратить внимание (ср. также заметить 1., 3.) animadverto, verti, versum, ere "verb. 3;(animum) attendo, tendi, tensum, ere verb. 3:

    • на ошибочность этого указания совершенно правильно уже обратил внимание Юзепчук - hanc indicationem erroneam rectissime animadvertit cl. Juzepczuk:

    • Турнефор обращал больше внимания на цветок, чем на плод - cl. Tournefortius magis ad florem quam ad fructum attendebat;

    • в особенности следует обратить Внимание на многолистный стебель и ланцетовидные листья - attendendum est praecipue ad caulem polyphyllum et folia lanceolata;

    • обрати внимание (букв. заметь хорошо)Nota bene;

    • обратить особое внимание - maxime attendere;

    • принять во внимание (ср. также учитывать) - respicio.spexi. spectum, ere verb. 3:

    • прими во внимание (учти) - respice;

    • уделить внимание - curam (diligentiam. studium) adhibere,

    • ycкользать от внимания - decipio, cepi, ceptum, ere verb. 3.

    • Это требует большого внимания - haec res maximam animi attentionem postulat; ad hanc rem perstudiose attendendum est;

    • приковывать внимание слушателей - capere aures;

    • заслуживающий внимания - haud spernendus;

    • полное внимания письмо - litterae plenae officii;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Внимание

  • 75 Намерение

    - consilium; intentio; desiderium; conatus; animus (recipiendi; revertendi); voluntas; propositum; mens; coeptum; coeptus,us; cogitatum; cogitatio; institutum; destinatio; scopus; намерения - destinata,-orum,n (destinatis alicujus adversari); desiderium;

    • благие намерения - pia desideria;

    • с благими намерениями - bono studio;

    • иметь наилучшие намерения - optime sentire;

    • поверять кому-л. все намерения (планы) - credere omnia consilia alicui;

    • с тем намерением, чтобы... - hoc animo, ut...

    • иметь иные намерения - videre aliud;

    • оставаться верным своему намерению - uti instituto suo; tenere propositum;

    • никак не отступать от своего намерения - remittere nihil de voluntate;

    • мое намерение непременно - perstat mihi mens;

    • скрывать намерение - propositum premere;

    • исполнить намерение - consilium explere / perficere;

    • расстроить чьи-либо намерения - consilia alicujus frangere / dissolvere / evertere;

    • переменить намерение - animi sententiam mutare; abjicere consilium;

    • при недостатке сил и намерение похвально - ut desint vires, tame nest laudanda voluntas;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Намерение

  • 76 Направление

    - directio; ductus,us; intentio; regio; cursus,us; familia (Peripateticorum);

    • во всех направлениях - quoquoversum;

    • в разных направлениях - in diversas partes;

    • по направлени ию к - versus; schola; via; secta;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Направление

  • 77 Напряжение

    - vis; contentio; intentio; intentus; nisus,us; conatus,us; labor;

    • с величайшим напряжением - summa (maxima) vi;

    • всё напряжение войны сосредоточено было в Капуе - vis omnis belli versa in Capuam erat;

    • держать слушателей в напряжении - suspendere exspectationem audientium;

    • электрическое напряжение - tensio electrica;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Напряжение

  • 78 Обвинение

    - criminatio; crimen; insimulatio (alicujus rei); accusatio; intentio; delatio; reatus;

    • поддержать чьё-л. обвинение - alicui accusanti subscribere;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Обвинение

  • 79 Стремление

    - impetus; appetitio; appetitus; studium; intentio; aviditas; nisus; cupido, inis f (ingens; urbis condendae); affectatio; animus; voluntas;

    • одинаковое стремление частиц к движению в противоположных направлениях - massularum nisus aequalis in directiones contrarias sese movendi;

    • стремление приобщиться к мистериям - accipiendorum sacrorum cupido;

    • стремление к власти - affectatio imperii;

    • стремление к реформам - studium novarum rerum;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Стремление

  • 80 Усилие

    - vis; conatus,-us; contentio; intentio; moles; nisus,-us; opus,-eris n; procuratio; (fig.) pulvis,-eris m;

    • объединив усилия (общими усилиями) - sociatis viribus;

    • приложить все усилия для достижения (необходимой) быстроты - nihil ad celeritatem sibi reliqui fecisse;

    • вот каких усилий стоило (это) - tantae molis erat;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Усилие

См. также в других словарях:

  • INTENTIO —         (лат.) направленность, стремление, усилие.         см. Интенционалъностъ. Философский энциклопедический словарь. М.: Советская энциклопедия. Гл. редакция: Л. Ф. Ильичёв, П. Н. Федосеев, С. М. Ковалёв, В. Г. Панов. 1983. INTENTIO …   Философская энциклопедия

  • Intentio — (lat.), derjenige Bestandteil de r Formula (s. Formularprozeß), in dem enthalten war, welchen Anspruch der Kläger gegen den Beklagten erhob …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • intentio — • aie, aikomus, hanke, intentio, meininki, pyrkimys, suunnitelma, tarkoitus, tuuma …   Suomi sanakirja synonyymejä

  • Intentio animi —         (лат.) внимание (направленность) духа. Термин схоластич. психологии, восходящий к Августину. Философский энциклопедический словарь. М.: Советская энциклопедия. Гл. редакция: Л. Ф. Ильичёв, П. Н. Федосеев, С. М. Ковалёв, В. Г. Панов. 1983 …   Философская энциклопедия

  • Intentio prima —         (лат.) направленность мысли на объект, создающая предмет познания или познаваемый образ. Схоластич. термин. Философский энциклопедический словарь. М.: Советская энциклопедия. Гл. редакция: Л. Ф. Ильичёв, П. Н. Федосеев, С. М. Ковалёв, В.… …   Философская энциклопедия

  • Intentio secunda —         (лат.) направленность мысли на объект, создающая понятие познаваемого предмета, вкладывающая в него смысл. Схоластич. термин. Философский энциклопедический словарь. М.: Советская энциклопедия. Гл. редакция: Л. Ф. Ильичёв, П. Н. Федосеев,… …   Философская энциклопедия

  • Intentio operis — Unter intentio operis wird im Gegensatz zu intentio auctoris (der dem Verfasser eines Textes unterstellten Absicht) sowie intentio lectoris (der Absicht des jeweiligen Lesers) die genuine Absicht des Textes selbst bezeichnet. Dieser kann durch… …   Deutsch Wikipedia

  • Intentio caeca mala — A concealed intention or meaning is bad. int entio inservire debet legibus, non leges intentions. Intention should be subservient to the laws, not the laws to intention. Intentio mea imponit nomen operi meo. My intent stamps or impresses a name… …   Ballentine's law dictionary

  • intentio — /intensh(iy)ow/ In the civil law, the formal complaint or claim of a plaintiff before the praetor. In old English law, a count or declaration in a real action (narratio) …   Black's law dictionary

  • intentio — /intensh(iy)ow/ In the civil law, the formal complaint or claim of a plaintiff before the praetor. In old English law, a count or declaration in a real action (narratio) …   Black's law dictionary

  • intentio — (Civil law.) Intent; intention; meaning; the formal complaint of the actor or plaintiff in an action …   Ballentine's law dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»