-
21 sacrum
sacrum ī, n [sacer], something consecrated, a holy thing, sacred vessel, sacred utensil, holy place, sanctuary, temple: sacrum qui clepsit rapsitque: metuens velut contingere sacrum, H.: arma conici in acervum iussit sacrumque id Volcano cremavit, L.: pyrā sacri sub imagine factā, O.: sacra ex aedibus suis eripuisse, sacred vessels: Iunonis sacra ferre, H.: cumque suis penetralia sacris, i. e. the Penates, O.— A sacred act, religious rite, act of worship, sacrifice, religious service: Graecum illud sacrum monstrare: neve initianto Graeco sacro, according to the Grecian rites: Cereris sacrum Volgare arcanae, H.: pueri Sacra canunt, sacred songs, V.: sacris pontifices quinque praefecit: sacra diis aliis Albano ritu facit, L.: Orphica, festival: Bacchica, O.: Arcana sacra, H.— Plur, divine worship, religion: Sabinos in civitatem ascivit, sacris communicatis: religio sacrorum.— Private religious rites, gentile rites, family worship (peculiar to a gens or family, and preserved by tradition): sacra privata perpetua manento: gentilicia, L.: amissis sacris paternis: iugalia, marriage solemnities, O.— A secret, mystery: mihi iam puero caelestia sacra placebant, poetic inspiration, O.: Sacra tori, O.* * *sacrifice; sacred vessel; religious rites (pl.) -
22 spīrō
spīrō āvī, ātus, āre, to breathe, draw breath, respire: dum spirare potero: ne spirare quidem sine metu possunt: sunt qui ab eo (Clodio) spirante forum putent potuisse defendi, i. e. while alive: margarita viva ac spirantia saxis avelli, Ta.: spirantia consulit exta, still panting, V.: non sunt ausi admovere (corpori), velut spiranti, manūs, Cu.: graviter spirantis copia thymbrae, i. e. of strong odor, V.: Di maris et terrae... spirate secundi, i. e. be propitious, V.—With acc, to breathe out, exhale, emit: flammas, L.: flamina, O.: divinum odorem, V.—To breathe, blow, be exhaled, burst forth: Letiferis calidi spirarunt flatibus austri, O.: Quā vada non spirant, rage, V.: fervet fretis spirantibus aequor, boiling, V.—Fig., to breathe, live, be alive: videtur Laeli mens spirare etiam in scriptis: spirat adhuc amor puellae, H.: Parii lapides spirantia signa, V.—To be inspired, have poetic inspiration: Quod spiro, tuum est, H. —With acc, to breathe forth, exhale, be full of, be inspired with, aim at: mendacia, Iu.: amores, H.: tribunatum, L.: maiora, Cu.: immane, V.* * *spirare, spiravi, spiratus Vbreathe; blow; live; breathe out; exhale; breathe the spirit of -
23 vāticinius
vāticinius [vates+1 CAN-], prophetic, vaticinal: libri, L.* * *vaticinia, vaticinium ADJprophetic, vaticanial; revealing future by divine inspiration -
24 vāticinor
vāticinor ātus, ārī, dep. [vaticinus], to foretell, predict, prophesy, forebode: vera: Consulem velut vaticinantem audiebat, L.: Haec duce deo, O.: saevam laesi fore numinis iram Vaticinatus erat, O.: Parcite, vaticinor, etc., I warn you as a prophet, O.—To sing by inspiration, celebrate in verse: carminibus Graecis vaticinatus, quae, etc. —To rave, rant, talk idly: eos vaticinari atque insanire dicebat: sed ego fortasse vaticinor.* * *vaticinari, vaticinatus sum V DEPprophesy; utter inspired predictions/warnings; rave, talk wildly -
25 vāticinus
vāticinus adj. [vates+1 CAN-], prophetical, vaticinal: libri, L. (al. vaticinii): furores, O.* * *vaticina, vaticinum ADJprophetic, vaticanial; revealing future by divine inspiration -
26 adflatus
breath, snorting; breeze, wind, draught, (hot) blast; stench; inspiration -
27 adimpletor
inspirer, he who fills (by inspiration) -
28 afflatus
breath, snorting; breeze, wind, draught, (hot) blast; stench; inspiration, flash -
29 aricolor
aricolari, aricolatus sum V DEPspeak by divine inspiration/with second sight, prophesy, divine; (facetious?) -
30 caelitus
from heaven; heavenly; from Emperor (L+S); divinely; by divine inspiration -
31 haricolor
haricolari, haricolatus sum V DEPspeak by divine inspiration or with second sight, prophesy, divine; (facetious?) -
32 inspiratio
inspiration; act of breathing in (Souter); breath of life; soul (without body) -
33 divinitus
divine influence, admirably, nobly, by inspiration. -
34 inflatus
I.blowing into, blast, inspiration.II.pompous, swollen, puffed up, inflated. -
35 adflatus
1. 2. I.A blowing or breathing on, a breeze, blast, breath, etc., as of the wind, men, or animals:B.afflatusex terrā mentem ita movens ut, etc.,
Cic. Div. 2, 57, 117:adflatu nocent,
by the effluvia, Ov. M. 7, 551:ambusti adflatu vaporis,
Liv. 28, 23:ignes caelestes adussisse levi adflatu vestimenta,
id. 39, 22:Favonii,
Plin. 6, 17, 21, § 57:noxius,
id. 4, 12, 26 al. —Of animals:frondes adflatibus (apri) ardent,
by his breath, Ov. M. 8, 289:serpentis,
Stat. Th. 5, 527:polypus adflatu terribili canes agebat,
Plin. 9, 30, 48, § 92.—And of the aspiration in speech: Boeotii sine adflatu vocant collīs Tebas, i. e. without the h, Varr. R. R. 3, 1, 6.—Esp., a flash or glow of light (cf. afflo, I.):II.juncturae leni adflatu simulacra refovent,
Plin. 36, 15, 22, § 98.—Fig., afflation of the divine spirit, inspiration:nemo vir magnus sine aliquo adflatu divino umquam fuit,
Cic. N. D. 2, 66:sine inflammatione animorum et sine quodam adflatu quasi furoris,
id. de Or. 2, 46. -
36 adimpletor
ădimplētor, ōris, m. [adimpleo], he who fills (by inspiration), the inspirer:Filius Dei adimpletor prophetarum,
Aug. de Temp. Serm. 144, 3. -
37 adtono
at-tŏno (better than adt-), ŭi, ĭtum, 1, v. a., to thunder at; hence, to stun, stupefy (a poet. word of the Aug. per.; most frequent as P. a.; syn.: percello, perturbo, terreo): altitudo attonat, Maecen. ap. Sen. Ep. 19:A.quis furor vestras attonuit mentes!
Ov. M. 3, 532; id. H. 4, 50.—Hence, attŏnĭtus ( adt-), a, um, P. a., thundered at; hence trop. as in Gr. embrontêtheis, embrontêtos.Thunderstruck, stunned, terrified, stupefied, astonished, amazed, confounded:B.attonitus est stupefactus. Nam proprie attonitus dicitur, cui casus vicini fulminis et sonitus tonitruum dant stuporem,
Serv. ad Verg. A. 3, 172:quo fragore edito concidunt homines, exanimantur, quidam vero vivi stupent, et in totum sibi excidunt, quos vocamus attonitos, quorum mentes sonus ille caelestis loco pepulit,
Sen. Q. N. 2, 27:aures,
Curt. 8, 4, 2; Petr. 101:talibus attonitus visis ac voce deorum,
Verg. A. 3, 172:attonitus tanto miserarum turbine rerum,
Ov. M. 7, 614; 4, 802; 8, 777; 9, 409 and 574; 11, 127; 8, 681 al.: alii novitate ac miraculo attoniti, Liv 1, 47; 2, 12; 5, 46; 3, 68 fin.; 7, 36; 30, 30; 39, 15;44, 10: subitae rei miraculo attoniti,
Tac. H. 4, 49; so id. ib. 2, 42; 3, 13. —With de:mentis de lodice parandā Attonitae,
crazed, bewildered about getting a bed-blanket, Juv. 7, 67.—Also without an abl.:Attonitae manibusque uterum celare volenti, Ov M. 2, 463: mater... Attonitae diu similis fuit,
id. ib. 5, 510; 6, 600;12, 498: ut integris corporibus attoniti conciderent,
Liv. 10, 29:attoniti vultus,
Tac. H. 1, 40:circumspectare inter se attoniti,
id. ib. 2, 29:attonitis etiam victoribus,
id. ib. 4, 72:attonitā magis quam quietā contione,
id. A. 1, 39:attonitis jam omnibus,
Suet. Caes. 28; id. Claud. 38; id. Dom. 17:attonitos habes oculos,
Vulg. Job, 15, 12; ib. Prov 16, 30.— Poet., with gen.:attonitus serpentis equus,
Sil. 6, 231.—Also poet. transf. to inanimate things:neque enim ante dehiscent Attonitae magna ora domūs,
Verg. A. 6, 53 (but acc. to Serv. in an act. sense, syn. with attonitos facientes, stupendae, stunning, terrifying, as pallida senectus, etc.):mensa,
Val. Fl. 1, 45:arces,
Sil. 4, 7 Drak.:quorundam persuasiones,
Plin. 29, 1, 8, § 28. —Seized with inspiration, smitten with prophetic fury, inspired, frantic:attonitae Baccho matres,
Verg. A. 7, 580:Bacchus attonitae tribuit vexilla catervae,
Stat. S. 5, 1, 116: Vates, * Hor. C. 3, 19, 14.—* Adv.: attŏnĭtē, frantically, etc.:Britannia hodieque eum attonite celebrat etc.,
Plin. 30, 1, 4, § 13 (Jan, attonita). -
38 aethereus
I.Lit.:II.sidera aetheriis affixa cavernis,
Lucr. 4, 391:(truncus) vivit et aetherias vitalīs suscipit auras,
id. 3, 405:altissima aetheriaque natura,
Cic. N. D. 2, 24 fin.: post ignem aetheriā domo Subductum, * Hor. C. 1, 3, 29.—Transf.A.Pertaining to heaven, heavenly, celestial:B.arces,
Ov. M. 15, 858:umbrae,
the shade spread through the heavens, Cat. 66, 55:pater,
Mart. 9, 36:Olympus,
id. 9, 4:Taurus mons aetherio vertice,
i. e. which touches heaven, Tib. 1, 8, 15: aetherios animo conceperat ignes, i. e. heavenly inspiration (Gr. enthousiasmos), Ov. F. 1, 473.—Pertaining to the air in gen.:C.nubes,
Lucr. 4, 182:aurae,
id. 3, 406:aqua,
i. e. rain, Ov. F. 1, 682.—Pertaining to the upper world:vesci aurā Aetheriā,
Verg. A. 1, 546.— Comp.:aetherior,
Jul. Val. Res Gest. Alex. M. 3, 68 Mai. -
39 aetherius
I.Lit.:II.sidera aetheriis affixa cavernis,
Lucr. 4, 391:(truncus) vivit et aetherias vitalīs suscipit auras,
id. 3, 405:altissima aetheriaque natura,
Cic. N. D. 2, 24 fin.: post ignem aetheriā domo Subductum, * Hor. C. 1, 3, 29.—Transf.A.Pertaining to heaven, heavenly, celestial:B.arces,
Ov. M. 15, 858:umbrae,
the shade spread through the heavens, Cat. 66, 55:pater,
Mart. 9, 36:Olympus,
id. 9, 4:Taurus mons aetherio vertice,
i. e. which touches heaven, Tib. 1, 8, 15: aetherios animo conceperat ignes, i. e. heavenly inspiration (Gr. enthousiasmos), Ov. F. 1, 473.—Pertaining to the air in gen.:C.nubes,
Lucr. 4, 182:aurae,
id. 3, 406:aqua,
i. e. rain, Ov. F. 1, 682.—Pertaining to the upper world:vesci aurā Aetheriā,
Verg. A. 1, 546.— Comp.:aetherior,
Jul. Val. Res Gest. Alex. M. 3, 68 Mai. -
40 afflatus
1. 2. I.A blowing or breathing on, a breeze, blast, breath, etc., as of the wind, men, or animals:B.afflatusex terrā mentem ita movens ut, etc.,
Cic. Div. 2, 57, 117:adflatu nocent,
by the effluvia, Ov. M. 7, 551:ambusti adflatu vaporis,
Liv. 28, 23:ignes caelestes adussisse levi adflatu vestimenta,
id. 39, 22:Favonii,
Plin. 6, 17, 21, § 57:noxius,
id. 4, 12, 26 al. —Of animals:frondes adflatibus (apri) ardent,
by his breath, Ov. M. 8, 289:serpentis,
Stat. Th. 5, 527:polypus adflatu terribili canes agebat,
Plin. 9, 30, 48, § 92.—And of the aspiration in speech: Boeotii sine adflatu vocant collīs Tebas, i. e. without the h, Varr. R. R. 3, 1, 6.—Esp., a flash or glow of light (cf. afflo, I.):II.juncturae leni adflatu simulacra refovent,
Plin. 36, 15, 22, § 98.—Fig., afflation of the divine spirit, inspiration:nemo vir magnus sine aliquo adflatu divino umquam fuit,
Cic. N. D. 2, 66:sine inflammatione animorum et sine quodam adflatu quasi furoris,
id. de Or. 2, 46.
См. также в других словарях:
inspiration — [ ɛ̃spirasjɔ̃ ] n. f. • 1120; bas lat. inspiratio I ♦ A ♦ L inspiration. 1 ♦ Sorte de souffle émanant d un être surnaturel, qui apporterait aux hommes des conseils, des révélations; état mystique de l âme sous cette impulsion surnaturelle.… … Encyclopédie Universelle
Inspiration — may refer to: * Artistic inspiration, sudden creativity in artistic production * Revelation, an uncovering or disclosure of something hidden via communication from the divine * Biblical inspiration, the doctrine in Judeo Christian theology… … Wikipedia
Inspiration — In spi*ra tion, n. [F. inspiration, L. inspiratio. See {Inspire}.] [1913 Webster] 1. The act of inspiring or breathing in; breath; specif. (Physiol.), the drawing of air into the lungs, accomplished in mammals by elevation of the chest walls and… … The Collaborative International Dictionary of English
inspiration — inspiration, afflatus, fury, frenzy, especially when qualified by divine or poetic, all designate the seemingly involuntary element in the arts of expression for which the artist often holds a power outside himself responsible. Inspiration may… … New Dictionary of Synonyms
Inspiration- — (album) Inspiration Album par Yngwie Malmsteen Sortie 1996 Genre(s) heavy metal / hard rock Label Foundation Albums de … Wikipédia en Français
Inspiration — Sf schöpferischer Einfall erw. fremd. Erkennbar fremd (17. Jh.) Entlehnung. Entlehnt aus l. īnspīrātio ( ōnis), eigentlich Einhauchen, Einatmen , einem Abstraktum zu l. īnspīrāre einflößen, hineinblasen , zu l. spīrāre blasen, wehen, hauchen und… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
inspiration — Inspiration. s. f. Action d inspirer, & la chose inspirée. Inspiration Divine, de Dieu, d enhaut. il luy vint une sainte inspiration. j ay eu une bonne inspiration … Dictionnaire de l'Académie française
inspiration — c.1300, immediate influence of God or a god, especially that under which the holy books were written, from O.Fr. inspiracion inhaling, breathing in; inspiration, from L.L. inspirationem (nom. inspiratio), noun of action from pp. stem of L.… … Etymology dictionary
inspiration — Inspiration, Instinctus, huius instinctus. Inspiration divine, Diuinus afflatus, siue inflatus … Thresor de la langue françoyse
inspiration — [in΄spə rā′shən] n. [ME inspiracioun < OFr inspiration < LL inspiratio] 1. a breathing in, as of air into the lungs; inhaling 2. an inspiring or being inspired mentally or emotionally 3. a) an inspiring influence; any stimulus to creative… … English World dictionary
Inspiration — (v. lat. Inspiratio), 1) das Einathmen, s.u. Athmen; daher Inspirationsmuskeln, die zum Einathmen dienenden Muskeln; 2) (gr. Theopneustie), die besondere Einwirkung Gottes, mittelst welcher er durch den Heiligen Geist die Apostel so unterstützte… … Pierer's Universal-Lexikon