-
1 autoinspektors
▪ Terminiru автоинспектор auto.LZAsr -
2 inspektors
I.1. инспектор по музеямII. n.1. (о женщине;) инспектор (Грам. инф.: Окончания: \inspektorsа: и. мн. инспектора)LKLv59▪ Terminilv dzelzc.ru инспекторSku98▪ EuroTermBank terminiEk, Finru инспекторMašB, BūVPru инспектоpIzgl, Ped, PedStrlv inspektoreru инспекторUzņ, Ek, Dokru инcпeктopETB▪ Skaidrojumilv Izcelsme - latīņu inspector ‘novērotājs, uzraudzītājs’lv Amatpersona, kas uzrauga un kontrolē kādu noteikumu, likumu izpildi noteiktā sfērāJum99▪ SinonīmiI. lietv.1. kontrolieris; revidents2. kontrolieris; uzraugs; vadītājsII. kontroles darbinieks; pārbaudes darbinieksT09 -
3 kontrolieris
n. контролёрLKLv59▪ Terminilv ekon.ru контролерen inspectoren controllerde KontrolleurLZAlvi▪ EuroTermBank terminiEk, Finru контролерEl, IT, Komru контролёрUzņ, Ek, Dokru кoнтpoлepETB▪ Skaidrojumilv Izcelsme - franču contrôleurlv 1. Cilvēks, kurš veic kontroli vai kura pienākums ir to darītlv 2. Kontroles vai reģistrācijas ierīceJum99▪ SinonīmiI. lietv.1. brāķētājs2. kontroliere3. pārbaudītājs4. inspektors; revidents5. eksperts; revidents6. inspektors; uzraugs; vadītājsII. galvenais grāmatvedisT09 -
4 nodokļu inspektors
▪ Terminilv ekon.ru инспектор налоговыйLZAlvi▪ EuroTermBank terminiZin, Ek, Rūp, Ekru податной инспекторъUzņ, Ek, Dokru инcпeктop нaлoгoвыйETB▪ Sinonīmifinanšu inspektorsT09 -
5 pieminekļu inspektors
▪ Terminilv muzeol.ru инспектор по охране памятниковLMA97 -
6 revidents
I.1. ревизор2. (о женщине;) обследователь (Грам. инф.: м.; Окончания: \revidentsя; р. мн. \revidentsей)LKLv59▪ Terminilv ekon.ru ревизорen auditoren inspectorde RevisorLZAlvi▪ EuroTermBank terminiEk, Finru ревизорru аудиторUzņ, Ek, Dokru peвизopETB▪ Skaidrojumilv Izcelsme - vācu Revident \< latīņulv Persona, kas pilnvarota izdarīt revīziju, pārbaudīt kādas iestādes vai amatpersonas darbībuJum99▪ SinonīmiI. lietv.1. inspektors; kontrolieris2. eksperts; kontrolierisII. auditors; norēķinu kontrolierisT09 -
7 sabiedriskais kontrolieris
▪ Terminilv ekon.ru контролер общественныйLZAlvi▪ EuroTermBank terminiUzņ, Ek, Dokru кoнтpoлep oбщecтвeнныйETB
См. также в других словарях:
inspector — INSPÉCTOR, OÁRE, inspectori, oare, s.m. şi f. Persoană împuternicită să inspecteze, să controleze activitatea unei persoane, unei instituţii etc. – Din rus. inspector. cf. lat. i n s p e c t o r, fr. i n s p e c t e u r. Trimis de valeriu,… … Dicționar Român
inspector — inspector, ra sustantivo masculino,f. 1. Persona que tiene por oficio controlar lo que otros hacen para que se cumplan ciertas normas: inspector de aduanas, inspector de hacienda, inspector de enseñanza. Locuciones 1. inspector de policía Cargo o … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
inspector — inspector, ra (Del lat. inspector, ōris). 1. adj. Que reconoce y examina algo. U. t. c. s.) 2. m. y f. Empleado público o particular que tiene a su cargo la inspección y vigilancia del ramo a que pertenece y del cual toma título especial el… … Diccionario de la lengua española
Inspector — In*spect or, n. [L.: cf. F. inspecteur.] 1. One who inspects, views, or oversees; one to whom the supervision of any work is committed; one who makes an official view or examination, as a military or civil officer; a superintendent; a supervisor; … The Collaborative International Dictionary of English
inspector — in·spec·tor n 1: a person employed or authorized to inspect something 2: a police officer in charge of a number of precincts and ranking below a superintendent or deputy superintendent Merriam Webster’s Dictionary of Law. Merriam Webster. 1996 … Law dictionary
inspector — c.1600, overseer, superintendent, from L. inspector, agent noun from pp. stem of inspicere (see INSPECTION (Cf. inspection)). As a police ranking between sergeant and superintendent, it dates from 1840. Related: Inspectorial. Of the 18c. feminine … Etymology dictionary
inspector — ► NOUN 1) an official who ensures that regulations are obeyed. 2) a police officer ranking below a chief inspector. DERIVATIVES inspectorate noun inspectorial adjective inspectorship noun … English terms dictionary
inspector — Individual(s) appointed to authorize and direct Trustees in the administration of estates, pursuant to the Bankruptcy and insolvency Act (Ontario Bankruptcy Dictionary) A person appointed by creditors at the first or subsequent meeting of… … Glossary of Bankruptcy
INSPECTOR — Hebr. Gap desc: Hebrew a libro inspiciendo dictus est, qui euram habebat lectionis Legis, ut illa in Synagogis accurate perageretur; adeoqueve adstabat Lectori, librumque insprciendo, si forte male legisset, eum monebat Graece Ε᾿πίσκοπον diecas,… … Hofmann J. Lexicon universale
inspector — inspector, ra sustantivo revisor, visitador, controlador. Revisor se utiliza cuando se trata de transportes públicos. * * * Sinónimos: ■ vigilante, revisor, interventor, controlador, comproba … Diccionario de sinónimos y antónimos
inspector — |ètô| s. m. 1. Encarregado de inspecionar alguma coisa. • adj. 2. Que inspeciona. ♦ [Portugal] Grafia de inspetor antes do Acordo Ortográfico de 1990. ♦ Grafia no Brasil: inspetor … Dicionário da Língua Portuguesa