Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

insisto/la

  • 1 insisto

    insisto, ĕre, instĭtī, instĭtum    - intr. avec dat. [st2]1 [-] se placer sur, se poser sur, s'appuyer sur, se tenir sur; s'arrêter. [st2]2 [-] s'arrêter sur, insister, persister, donner des soins à. [st2]3 [-] continuer, persister. [st2]4 - tr. et intr. - marcher, marcher sur, poursuivre de près, fouler, suivre (un chemin). [st2]5 [-] s'acquitter (d'un devoir).    - alternis pedibus insistere, Quint. 11, 3, 128: se tenir tantôt sur un pied, tantôt sur un autre.    - hostibus insistere: se mettre aux trousses des ennemis.    - ad spolia legenda insistere: s’occuper à ramasser les dépouilles.    - vestigiis insistere, Liv. 25, 33: suivre les traces.    - alicui rei insistere: s’occuper de qqch ou s’arrêter sur qqch.    - limen insistere, Virg. En. 6.563: mettre le pied sur le seuil, entrer.    - munus insistere: poursuivre une tâche.    - sic institit ore, Virg. En. 12.47: il s'empressa de répondre en ces termes.    - institi: voir également insto.
    * * *
    insisto, ĕre, instĭtī, instĭtum    - intr. avec dat. [st2]1 [-] se placer sur, se poser sur, s'appuyer sur, se tenir sur; s'arrêter. [st2]2 [-] s'arrêter sur, insister, persister, donner des soins à. [st2]3 [-] continuer, persister. [st2]4 - tr. et intr. - marcher, marcher sur, poursuivre de près, fouler, suivre (un chemin). [st2]5 [-] s'acquitter (d'un devoir).    - alternis pedibus insistere, Quint. 11, 3, 128: se tenir tantôt sur un pied, tantôt sur un autre.    - hostibus insistere: se mettre aux trousses des ennemis.    - ad spolia legenda insistere: s’occuper à ramasser les dépouilles.    - vestigiis insistere, Liv. 25, 33: suivre les traces.    - alicui rei insistere: s’occuper de qqch ou s’arrêter sur qqch.    - limen insistere, Virg. En. 6.563: mettre le pied sur le seuil, entrer.    - munus insistere: poursuivre une tâche.    - sic institit ore, Virg. En. 12.47: il s'empressa de répondre en ces termes.    - institi: voir également insto.
    * * *
        Insisto, insistis, institi, pen. corr. institum, pen. corr. insistere. Plin. Se tenir ferme sur quelque chose.
    \
        Insistere digitis. Plin. Se tenir ou soustenir sur ses doigts.
    \
        Insistere hastae. Plin. iunior. Estre appuyé sus, S'appuyer sus.
    \
        Insistere, Cui opponitur Procedere et progredi. Cic. S'arrester en quelque lieu, ou en parlant s'arrester sur un propos.
    \
        Insistendum ei quoque paulum videtur. Plin. Il se fault un peu arrester, et traicter plus longuement de cest arbre.
    \
        Ne insistas credere huic. Plaut. Ne t'arreste ou amuse point à croire à ses parolles.
    \
        Insistere. Caesar. Poursuyvre en diligence et presser que quelque chose se face, Insister.
    \
        Insistere argumentari. Colum. Persister, ou Continuer et perseverer de, etc.
    \
        Insistere mente et animo in rem aliquam. Caes. Y employer tout son sens et entendement.
    \
        Insistere limen. Virgil. Mettre le pied sur le sueil de l'huis, Entrer en la maison.
    \
        Insistere negotium aliquod. Plaut. Poursuyvre quelque affaire.
    \
        Insistebat in manu Cereris dextra simulachrum pulcherrime factum Victoriae. Cic. Il y avoit en la main dextre de Ceres, etc.
    \
        Quibus vestigiis primum institi, in iis fere soleo perorare. Cic. Par telle maniere que j'ay commencé, J'achevé mon oraison, Je suys tousjours la trace que, etc.
    \
        Insistere vestigiis alienis. Quintil. Suyvre la maniere de faire des autres, La trace d'aucun, Tenir le chemin des autres.
    \
        Insistere vestigiis laudum suarum. Liu. Continuer tousjours à bien faire.
    \
        Insistere vestigia. Virgil. Asseurer ou affermir son pied, ou son pas, Marcher fermement.
    \
        Omnes itinera insistant sua. Plaut. Chascun s'en aille ou poursuyve son chemin.
    \
        Quam insistam viam? Terent. Quel chemin tiendray je?
    \
        Insistere viis, aut ingredi. Cic. Se tenir és voyes, ou marcher.

    Dictionarium latinogallicum > insisto

  • 2 insisto

    insisto insisto, stiti, -, ere наступать, теснить, преследовать

    Латинско-русский словарь > insisto

  • 3 insisto

    insisto insisto, stiti, -, ere настаивать, требовать

    Латинско-русский словарь > insisto

  • 4 insisto

    insisto insisto, stiti, -, ere требовать, настаивать

    Латинско-русский словарь > insisto

  • 5 insisto

    insisto, 3, press upon, L. 11:53.*

    English-Latin new dictionary > insisto

  • 6 insisto

    īn-sisto, stitī, —, ere
    1) становиться, ступать (in aliquā re, aliquam rem или alicui rei; поэт. aliquā re)
    i. (summis) digĭtis O, Senстать на цыпочки
    i. vestigiis alicujus C, Sen etc. — идти по чьим-л. следам
    i. iter L, Pt, viam Ter, C, V и viā Ter — вступить на путь, идти по пути
    i. vestigia certa viae Lcrстать на верный путь
    2) стоять (на), находиться (in manu alicujus C; in tantā gloriā C)
    villae, quae fluminis margine insīstunt PJ — города, находящиеся на берегу реки
    curriculo quadrigarum i. Tуправлять квадригой
    pluribus munimentis i. T — стоять на многих основаниях, т. е. сильно укрепить своё положение
    3) идти по следам, преследовать, теснить (i. hostes Nep и hostibus L)
    4) настаивать, требовать (i. alicui H, Col)
    5) предпринимать, приступать, начинать (i. negotium C; obsidioni QC)
    6) предаваться (i. spei T); усердно заниматься (i. in или ad aliquam rem Cs, L и alicui rei L)
    8) колебаться, сомневаться (i. in aliquā re C)
    9) наступать, начинаться ( tempora institerant O)

    Латинско-русский словарь > insisto

  • 7 insisto

    īn-sisto, stitī, ere, I) auf etwas sich stellen, sich hinstellen, hintreten, auftreten, konstr. mit in u. Akk. od. Abl., mit bl. Abl., m. Dat., m. Acc. u. absol., A) eig.: 1) im allg.: in sinistrum pedem, Quint.: ille cingulus lunae, in quo qui insistunt etc., auftreten = stehen, Cic.: insistere in terra, auf den Boden treten, Curt.: digitis (auf die Fußzehen), Ov.: summis digitis (auf die Fußspitzen), Sen. rhet.: iacentibus, auf die Gefallenen, Caes.: campis, Tac.: margine ripae, Ov.: virgā solum, quo insistebat, denotavit, Val. Max.: plantam, limen, auf den Fuß, auf die Schw. treten, Plaut. u. Verg.: firmiter od. firme, fest auftreten, festen Fuß fassen, Caes. u. Suet.: pedum primis vestigia plantis, zuerst auftreten (v. kleinen Kindern), Verg.: ins. vestigiis alcis, in jmds. Fußtapfen treten, -wandeln (bildl.), Cic. u.a.: u. so nimium fraternis vestigiis, Sen. rhet.: dissolutis membris insistere (auftreten) nequibat, Tac. – v. Örtl., nec desunt villae, quae secutae fluminis amoenitatem margini insistunt, auf dem R. festen Fuß fassen, d.i. aufgebaut sind, Plin. ep. 8, 8, 6. – 2) insbes.: a) einen Weg usw. betreten, einschlagen, ihn wandeln, iter, Plaut. u. Liv. (s. Brix Plaut. capt. 791): vestigia certa viae, Lucr. – b) mit dem Nebenbegr. der feindl. Nähe = jmdm. auf dem Fuße folgen, auf dem Nacken sitzen, ihn hart bedrängen, ihm zusetzen, referentibus pedem, Liv.: dies noctesque hostibus, Liv. – B) übtr.: 1) im allg.: quam insistam viam u. quā quaerere insistam viā, Ter.: perge tenere istam viam, quam institisti, Cic.: iter, quod insistis, ego quoque probo, Liv.: viam domandi, Verg.: absol., ne impulsus irā prave insistas, einen verkehrten Weg einschlägst, Ter.: in tanta gloria insistentes (zu gewärtigen haben), ut omnia humana leviora videri debeant, Cic. – 2) insbes.: a) etwas mit Eifer und Tätigkeit vornehmen, -betreiben, -verfolgen, einer Sache zusetzen, bei od. in etw. beharren, an etw. festhalten, in dolos, Plaut.: u. so totus et mente et animo in bellum insistit, wendet seine ganze Aufmerksamkeit u. Tätigkeit auf den Krieg, Caes.: ad spolia legenda foedamque etiam hostibus spectandam stragem, sich anschicken, Liv. 22, 51, 5: mit bl. Acc., munus, Cic.: quam rationem belli insisterent, welche Art der Kriegführung, Caes.: u. so rationem doli, Plaut.: hanc rationem, Plaut. (s. Brix Plaut. mil. 774): insiste hoc negotium, Cic.: mit Dat., muris, Liv.: ei rei, Liv.: rebus magnis, Tibull.: spei, Tac.: studiis, Quint.: temporum notis, die Epochen der Geschichte durchforschen, Vell.: honoribus, Plin. ep.: acrius obsidioni, Curt.: perdomandae Campaniae, Tac.: absol., sic institit ore, fuhr fort, Verg. Aen. 12, 47. – b) hinter jmd. hersein, daß er etw. tut, jmdm. zusetzen, quod nimium institerat viventi, Hor. sat. 2, 5, 88: insistere atriensibus, ut supellectilem exponant, Colum. 12, 3, 9. – II) (mit dem Nbbgr. der gehemmten Bewegung) stehen bleiben, still stehen, A) eig.: insistentibus et irridentibus, qui etc., indem stehen blieben usw., Tac.: u. so stellae insistunt, stehen (scheinbar) still, Cic. – B) übtr.: 1) in der Rede Halt machen, a) Halt machen, innehalten, (den Zusammenhang) abbrechen, quae cum dixisset paulumque institisset, ›Quid est?‹ inquit, Cic.: quid est cur claudere aut insistere orationem malint, quam cum sententia pariter excurrere? Cic.: efficiendum est nobis, ne fluat oratio, ne vagetur, ne insistat interius, Cic.: insistentes clausulae, Quint.; vgl. Jahn Cic. or. 170. – b) bei etwas stehen bleiben = verweilen, ut si singulis (peccatorum gradibus) insistere velim, progredi iste non possit, Cic.: vitiis amicae, Ov.: cum in rebus singulis insistas et intellegas, quid quisque concedat, Cic. – 2) bei etwas fest beharren, importune, Cic.: crudelitati, Tac.: m. folg. Infin., flagitare Cornutum, ut etc., Cic.: sequi, Cic.: orare dictatorem, Liv. – 3) Anstand nehmen = zweifeln, in reliquis rebus, Cic. Acad. 2, 107. – / Vgl. für das Perf. den Artikel insto.

    lateinisch-deutsches > insisto

  • 8 insisto

    īn-sisto, stitī, ere, I) auf etwas sich stellen, sich hinstellen, hintreten, auftreten, konstr. mit in u. Akk. od. Abl., mit bl. Abl., m. Dat., m. Acc. u. absol., A) eig.: 1) im allg.: in sinistrum pedem, Quint.: ille cingulus lunae, in quo qui insistunt etc., auftreten = stehen, Cic.: insistere in terra, auf den Boden treten, Curt.: digitis (auf die Fußzehen), Ov.: summis digitis (auf die Fußspitzen), Sen. rhet.: iacentibus, auf die Gefallenen, Caes.: campis, Tac.: margine ripae, Ov.: virgā solum, quo insistebat, denotavit, Val. Max.: plantam, limen, auf den Fuß, auf die Schw. treten, Plaut. u. Verg.: firmiter od. firme, fest auftreten, festen Fuß fassen, Caes. u. Suet.: pedum primis vestigia plantis, zuerst auftreten (v. kleinen Kindern), Verg.: ins. vestigiis alcis, in jmds. Fußtapfen treten, - wandeln (bildl.), Cic. u.a.: u. so nimium fraternis vestigiis, Sen. rhet.: dissolutis membris insistere (auftreten) nequibat, Tac. – v. Örtl., nec desunt villae, quae secutae fluminis amoenitatem margini insistunt, auf dem R. festen Fuß fassen, d.i. aufgebaut sind, Plin. ep. 8, 8, 6. – 2) insbes.: a) einen Weg usw. betreten, einschlagen, ihn wandeln, iter, Plaut. u. Liv. (s. Brix Plaut. capt. 791): vestigia certa viae, Lucr. – b) mit dem Nebenbegr. der feindl. Nähe = jmdm. auf dem Fuße folgen, auf dem Nacken sitzen, ihn hart bedrängen, ihm zusetzen, referentibus pedem, Liv.:
    ————
    dies noctesque hostibus, Liv. – B) übtr.: 1) im allg.: quam insistam viam u. quā quaerere insistam viā, Ter.: perge tenere istam viam, quam institisti, Cic.: iter, quod insistis, ego quoque probo, Liv.: viam domandi, Verg.: absol., ne impulsus irā prave insistas, einen verkehrten Weg einschlägst, Ter.: in tanta gloria insistentes (zu gewärtigen haben), ut omnia humana leviora videri debeant, Cic. – 2) insbes.: a) etwas mit Eifer und Tätigkeit vornehmen, -betreiben, -verfolgen, einer Sache zusetzen, bei od. in etw. beharren, an etw. festhalten, in dolos, Plaut.: u. so totus et mente et animo in bellum insistit, wendet seine ganze Aufmerksamkeit u. Tätigkeit auf den Krieg, Caes.: ad spolia legenda foedamque etiam hostibus spectandam stragem, sich anschicken, Liv. 22, 51, 5: mit bl. Acc., munus, Cic.: quam rationem belli insisterent, welche Art der Kriegführung, Caes.: u. so rationem doli, Plaut.: hanc rationem, Plaut. (s. Brix Plaut. mil. 774): insiste hoc negotium, Cic.: mit Dat., muris, Liv.: ei rei, Liv.: rebus magnis, Tibull.: spei, Tac.: studiis, Quint.: temporum notis, die Epochen der Geschichte durchforschen, Vell.: honoribus, Plin. ep.: acrius obsidioni, Curt.: perdomandae Campaniae, Tac.: absol., sic institit ore, fuhr fort, Verg. Aen. 12, 47. – b) hinter jmd. hersein, daß er etw. tut, jmdm. zusetzen, quod nimium institerat viventi, Hor. sat. 2, 5, 88: insistere atriensibus, ut supellecti-
    ————
    lem exponant, Colum. 12, 3, 9. – II) (mit dem Nbbgr. der gehemmten Bewegung) stehen bleiben, still stehen, A) eig.: insistentibus et irridentibus, qui etc., indem stehen blieben usw., Tac.: u. so stellae insistunt, stehen (scheinbar) still, Cic. – B) übtr.: 1) in der Rede Halt machen, a) Halt machen, innehalten, (den Zusammenhang) abbrechen, quae cum dixisset paulumque institisset, ›Quid est?‹ inquit, Cic.: quid est cur claudere aut insistere orationem malint, quam cum sententia pariter excurrere? Cic.: efficiendum est nobis, ne fluat oratio, ne vagetur, ne insistat interius, Cic.: insistentes clausulae, Quint.; vgl. Jahn Cic. or. 170. – b) bei etwas stehen bleiben = verweilen, ut si singulis (peccatorum gradibus) insistere velim, progredi iste non possit, Cic.: vitiis amicae, Ov.: cum in rebus singulis insistas et intellegas, quid quisque concedat, Cic. – 2) bei etwas fest beharren, importune, Cic.: crudelitati, Tac.: m. folg. Infin., flagitare Cornutum, ut etc., Cic.: sequi, Cic.: orare dictatorem, Liv. – 3) Anstand nehmen = zweifeln, in reliquis rebus, Cic. Acad. 2, 107. – Vgl. für das Perf. den Artikel insto.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > insisto

  • 9 insisto

    insistere, institi, - V
    stand/tread upon, stand, stop; press on, persevere (with); pursue, set about

    Latin-English dictionary > insisto

  • 10 insisto

    to enter upon [a journey] tread; (with d.) follow.

    Latin-English dictionary of medieval > insisto

  • 11 insisto

    Словарь корней и производных форм языка Эсперанто с переводом на русский язык > insisto

  • 12 insisto

    in-sisto, stĭti, 3, v. n., to set foot upon, to stand, tread, or press upon; constr. mostly with dat., also with in and abl. or acc., or the simple acc. (class.).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.
    (α).
    With dat.:

    nec desunt villae quae secutae fluminis amoenitatem margini insistunt,

    Plin. Ep. 8, 8, 6:

    ut proximi jacentibus insisterent,

    stepped upon them, Caes. B. G. 2, 27:

    alternis pedibus,

    Quint. 11, 3, 128:

    volucres metuunt insistere ramis,

    Luc. 3, 407:

    vestigiis,

    Liv. 25, 33 fin.:

    huic (saxo) institerat frustra,

    Ov. F. 5, 150:

    plantis,

    Juv. 6, 96:

    clamoso circo,

    occupy a place in, id. 9, 144.—
    (β).
    With in and abl.:

    insistebat in manu Cereris dextra simulacrum Victoriae,

    Cic. Verr. 2, 4, 49, § 110:

    cingulus australis, in quo qui insistunt,

    id. Rep. 6, 20:

    in jugo,

    Caes. B. G. 4, 33:

    ipse non insistere in terra poterat,

    Curt. 7, 7, 6.—
    (γ).
    With in and acc.:

    in sinistrum pedem,

    Quint. 11, 3, 125; cf.:

    corvus repente super galeam insistit,

    lights, Gell. 9, 11, 7.—
    (δ).
    With the simple acc.:

    plantam,

    Plaut. Cas. 4, 4, 21:

    limen,

    to step upon, to tread the threshold, Verg. A. 6, 563:

    vestigia nuda sinistri pedis,

    id. ib. 7, 690:

    primis infans vestigia plantis,

    id. ib. 11, 574:

    cineres,

    Hor. Epod. 16, 11.—
    B.
    Esp.
    1.
    To enter on or pursue a way, path, or journey:

    cum semel institerunt vestigia certa viaï,

    Lucr. 1, 407:

    huc an illuc iter,

    Plaut. Cist. 4, 2, 11:

    omnes itinera insistant sua,

    id. Capt. 4, 2, 14:

    quam insistam viam,

    Ter. Eun. 2, 3, 3; id. Phorm. 1, 4, 14; Liv. 37, 7, 8.—
    2.
    In hostile sense, to follow, pursue, press on; with dat.:

    effusis hostibus,

    Liv. 26, 44, 4:

    fugientibus,

    id. 27, 13, 4:

    contenti non institere cedentibus,

    Curt. 8, 11, 18; Nep. Eum. 4.— Pass. impers.:

    ut fracto jam Maroboduo, usque in exitium insisteretur,

    Tac. A. 2, 62.—
    II.
    Trop.
    A.
    In gen., to follow, pursue.
    (α).
    With acc.:

    viam domandi,

    Verg. G. 3, 164:

    rationem pugnae,

    plan, Caes. B. G. 3, 14, 3.—
    (β).
    With dat.:

    vestigiis laudum suarum,

    Liv. 5, 30, 2:

    honoribus,

    Plin. Ep. 4, 8, 4.—
    B.
    Esp.
    1.
    To follow up, pursue an object or enterprise; to press vigorously, apply one ' s self to:

    in dolos,

    Plaut. Mil. 2, 4, 4:

    totus et mente et animo in bellum,

    Caes. B. G. 6, 5. — With acc.:

    hoc negotium,

    Plaut. Mil. 3, 3, 54:

    manus,

    Cic. de Or. 3, 45, 176.—With dat.:

    rebus magnis,

    Tib. 4, 1, 135:

    perdomandae Campaniae,

    Tac. H. 3, 77.—
    2.
    To set about, devote one's self to, to begin with zeal; with inf.: tribuni orare dictatorem insistunt, ut, etc., Liv. 8, 35, 2:

    Appium institit sequi,

    id. 25, 19, 8; 24, 26, 11; 24, 46, 1; cf.:

    postero die ad spolia legenda foedamque spectandam stragem insistunt,

    id. 22, 51, 5:

    flagitare senatus institit Coruntum, ut,

    Cic. Fam. 10, 16, 1. — Absol.:

    sic institit ore,

    i. e. began to speak, Verg. A. 12, 47; cf.:

    sic insistit secumque corde volutat,

    i. e. to reflect, think, id. ib. 4, 533.—
    3.
    To persevere, continue, persist in; with inf.:

    credere,

    Plaut. Capt. 3, 4, 53:

    tueri,

    Nep. Att. 11.—With dat.:

    sin crudelitati insisteret,

    Tac. A. 16, 25:

    spei,

    id. H. 2, 46:

    caedibus,

    id. A. 2, 21:

    studiis,

    to pursue diligently, Quint. 1, 12, 10:

    obsidioni,

    Curt. 7, 6, 23:

    curae rerum,

    Plin. 28, 1, 1, § 2:

    funeri,

    to set forward, id. 7, 52, 53, § 177. — Absol.:

    importune,

    to persist, Cic. Ac. 2, 25, 80; Tac. A. 4, 60.—
    4.
    To press upon, urge; with dat.:

    atriensibus ut supellectilem exponant,

    Col. 12, 3, 9:

    id bellum ipsis institit moenibus,

    was at, Liv. 2, 51, 2.— Absol.:

    dilataque tempora taedae Institerant,

    were at hand, Ov. M. 9, 769:

    institit quantum potuit ut illum ex eorum manibus liberaret,

    urged, insisted, Aug. in Psa. 63, 4. —
    III.
    To press upon, repress; and hence, to halt, pause, stop, stand still:

    stellarum motus insistunt,

    Cic. N. D. 2, 40, 103:

    ut non referat pedem, insistet certe,

    id. Phil. 12, 3, 8; Tac. A. 4, 60:

    quae cum dixisset paulumque institisset,

    Cic. Fin. 5, 25, 75; id. Or. 56, 187:

    saepe accidit, ut aut citius insistendum sit, aut longius procedendum,

    id. ib. 66, 221; so, to pause in thought, hesitate, doubt:

    ille in reliquis rebus non poterit eodem modo insistere?

    Cic. Ac. 2, 33, 107; 2, 29, 94.—
    B.
    To dwell upon, delay at, treat or consider at length:

    ut si singulis insistere velim, progredi iste non possit,

    Cic. Verr. 2, 3, 74, § 172:

    insistendum ei (arbori) paulum,

    Plin. 13, 16, 30, § 100:

    profuit adsidue vitiis insistere amicae,

    Ov. R. Am. 315.

    Lewis & Short latin dictionary > insisto

  • 13 insisto

    , insiti, -, insistere 3
      становиться на что-нибудь, останавливаться

    Dictionary Latin-Russian new > insisto

  • 14 insisto

    Esperanto-Belarusian dictionary > insisto

  • 15 insisto

    insistance

    Dictionnaire espéranto-français > insisto

  • 16 insisto

    insistence, pressure, urgency

    Esperanto-English dictionary > insisto

  • 17 laŭ insisto de

    at the instance of

    Esperanto-English dictionary > laŭ insisto de

  • 18 give up

    1) (to stop, abandon: I must give up smoking; They gave up the search.) dejar de, abandonar; rendirse
    2) (to stop using etc: You'll have to give up cigarettes; I won't give up all my hobbies for you.) renunciar a, desistir
    3) (to hand over (eg oneself or something that one has) to someone else.) ceder, renunciar a, sacrificar
    4) (to devote (time etc) to doing something: He gave up all his time to gardening.) sacrificar, consagrar, dedicar
    5) ((often with as or for) to consider (a person, thing etc) to be: You took so long to arrive that we had almost given you up (for lost).) dar por
    give up vb dejar / abandonar
    : dejar, renunciar a, abandonar
    to give up smoking: dejar de fumar
    expr.
    darse por vencido, -a expr.
    v.
    darse por vencido v.
    dejar v.
    desasir v.
    desposeer v.
    entregar v.
    rendirse v.
    renunciar v.
    1) v + o + adv, v + adv + o
    a) (renounce, cease from) \<\<alcohol\>\> dejar; \<\<pleasures/title\>\> renunciar a; \<\<job/project\>\> dejar, renunciar a; \<\<principle/fight\>\> abandonar

    to give up hope — perder* las esperanzas

    to give up -ing — dejar de + inf

    b) (relinquish, hand over) \<\<territory/position\>\> ceder, renunciar a; \<\<ticket/keys\>\> entregar*

    to give up one's seat to o for somebody — cederle or darle* el asiento a alguien

    2) ( surrender)

    to give oneself up — entregarse*

    3) (devote, sacrifice) \<\<time\>\> dedicar*
    4) v + adv
    a) (cease fighting, trying) rendirse*

    the campaign is in its sixth week, you can't give up now! — estamos en la sexta semana de la campaña no vas a abandonar la lucha ahora!

    all right, I give up — ( in guessing games etc) está bien, me rindo or me doy por vencido

    to give up on somebody: I've given up on them, they're hopeless — yo con ellos no insisto más or no pierdo más tiempo, son un caso perdido

    5) v + o + adv ( abandon hope for)

    to give somebody up for lost — dar* a alguien por desaparecido

    1. VT + ADV
    1) (=yield up) [+ seat, place] ceder; [+ authority] ceder, traspasar

    to give o.s. up to the police — entregarse a la policía

    to give o.s. up to — [+ vice] entregarse a, darse a

    2) (=hand over) [+ ticket] entregar
    3) (=renounce) [+ habit] dejar; [+ job, post] renunciar a, dejar; [+ friend] dejar de ver; [+ boyfriend] dejar, romper con; [+ beliefs, idea] abandonar
    4) (=devote) [+ one's life, time] dedicar (to a)
    5) (=sacrifice) [+ one's life] entregar ( for por); [+ career] renunciar a ( for por)

    they gave up their lives for their countryentregaron or sacrificaron sus vidas por la patria

    6) (=abandon hope for) [+ patient] desahuciar
    2.
    VI + ADV (=stop trying) rendirse

    I give up! (trying to guess) ¡me rindo!, ¡me doy por vencido!

    don't give up yet! — ¡no te rindas todavía!

    * * *
    1) v + o + adv, v + adv + o
    a) (renounce, cease from) \<\<alcohol\>\> dejar; \<\<pleasures/title\>\> renunciar a; \<\<job/project\>\> dejar, renunciar a; \<\<principle/fight\>\> abandonar

    to give up hope — perder* las esperanzas

    to give up -ing — dejar de + inf

    b) (relinquish, hand over) \<\<territory/position\>\> ceder, renunciar a; \<\<ticket/keys\>\> entregar*

    to give up one's seat to o for somebody — cederle or darle* el asiento a alguien

    2) ( surrender)

    to give oneself up — entregarse*

    3) (devote, sacrifice) \<\<time\>\> dedicar*
    4) v + adv
    a) (cease fighting, trying) rendirse*

    the campaign is in its sixth week, you can't give up now! — estamos en la sexta semana de la campaña no vas a abandonar la lucha ahora!

    all right, I give up — ( in guessing games etc) está bien, me rindo or me doy por vencido

    to give up on somebody: I've given up on them, they're hopeless — yo con ellos no insisto más or no pierdo más tiempo, son un caso perdido

    5) v + o + adv ( abandon hope for)

    to give somebody up for lost — dar* a alguien por desaparecido

    English-spanish dictionary > give up

  • 19 insto

    insto, āre, instĭtī    - intr. avec dat. ou in + abl. et qqf. tr. -    - inf. fut. Liv.: instaturum, am, um.    - institi: également parf. de insisto. [st1]1 [-] se tenir sur, se tenir dans; être au-dessus de, être suspendu sur.    - instare jugis, Virg.: rester sur les hauteurs.    - instat aquae, Virg.: (le rocher) domine les ondes.    - instare saxo in globoso, Pac.: se tenir debout sur une pierre ronde.    - tantum eum instat exitii, Plaut.: tant de malheurs sont amoncelés sur sa tête. [st1]2 [-] être voisin, être imminent, approcher, presser, menacer (en parl. d'événements).    - tibi ab eis instat periculum, Cic.: un danger te menace de leur part.    - bellum instat moenibus, Liv.: la guerre menace les remparts.    - bellum instat: la guerre est imminente.    - quum illi iter instaret, Cic.: comme il était près de partir.    - adest, instat, urget, Cic.: il arrive, il pousse, il presse.    - hiems instat, Liv.: l'hiver est proche.    - instantia ora, Ov.: gueule menaçante. [st1]3 [-] suivre (un chemin), suivre de près, poursuivre.    - hostibus acrius institit: il serra de plus près l'ennemi.    - instare vestigiis alicujus, Plin.: suivre les traces de qqn.    - ni cedenti instaturum alterum timuissent, Liv. 10: s'ils n'avaient craint que celui qui céderait fût poursuivi par l'autre. [st1]4 [-] s'appesantir sur, s'appliquer à, ne pas cesser de, persister.    - institit tueri: il continua de secourir.    - operi instare: s'appliquer à une besogne. [st1]5 [-] presser (en paroles), insister, demander avec instance.    - instare alicui ut: demander de façon pressante à qqn de.    - tibi instat ut eas, Cic.: il te conjure d'aller.    - uxor acriter tua instat ne mihi detur, Plaut. Cas. 2, 5, 33: ta femme demande instamment qu'on ne me la donne pas.    - instat poscere: il réclame avec insistance, il ne cesse de réclamer.    - unum instare de indutiis, Caes.: (Pompée, disait-il) n’insistait que sur un seul point, la suspension d’armes.    - instando evincere ut... Liv.: obtenir à force d'instances que...    - voir instans.
    * * *
    insto, āre, instĭtī    - intr. avec dat. ou in + abl. et qqf. tr. -    - inf. fut. Liv.: instaturum, am, um.    - institi: également parf. de insisto. [st1]1 [-] se tenir sur, se tenir dans; être au-dessus de, être suspendu sur.    - instare jugis, Virg.: rester sur les hauteurs.    - instat aquae, Virg.: (le rocher) domine les ondes.    - instare saxo in globoso, Pac.: se tenir debout sur une pierre ronde.    - tantum eum instat exitii, Plaut.: tant de malheurs sont amoncelés sur sa tête. [st1]2 [-] être voisin, être imminent, approcher, presser, menacer (en parl. d'événements).    - tibi ab eis instat periculum, Cic.: un danger te menace de leur part.    - bellum instat moenibus, Liv.: la guerre menace les remparts.    - bellum instat: la guerre est imminente.    - quum illi iter instaret, Cic.: comme il était près de partir.    - adest, instat, urget, Cic.: il arrive, il pousse, il presse.    - hiems instat, Liv.: l'hiver est proche.    - instantia ora, Ov.: gueule menaçante. [st1]3 [-] suivre (un chemin), suivre de près, poursuivre.    - hostibus acrius institit: il serra de plus près l'ennemi.    - instare vestigiis alicujus, Plin.: suivre les traces de qqn.    - ni cedenti instaturum alterum timuissent, Liv. 10: s'ils n'avaient craint que celui qui céderait fût poursuivi par l'autre. [st1]4 [-] s'appesantir sur, s'appliquer à, ne pas cesser de, persister.    - institit tueri: il continua de secourir.    - operi instare: s'appliquer à une besogne. [st1]5 [-] presser (en paroles), insister, demander avec instance.    - instare alicui ut: demander de façon pressante à qqn de.    - tibi instat ut eas, Cic.: il te conjure d'aller.    - uxor acriter tua instat ne mihi detur, Plaut. Cas. 2, 5, 33: ta femme demande instamment qu'on ne me la donne pas.    - instat poscere: il réclame avec insistance, il ne cesse de réclamer.    - unum instare de indutiis, Caes.: (Pompée, disait-il) n’insistait que sur un seul point, la suspension d’armes.    - instando evincere ut... Liv.: obtenir à force d'instances que...    - voir instans.
    * * *
        Insto, instas, institi, institum, pen. corr. instare. Caesar. Se tenir et serrer pres, Presser de pres, Tenir de court, Poursuyvre de pres.
    \
        Instare res aliqua dicitur. Cic. Chose urgente, Qui nous presse.
    \
        Instare, datiuo iunctum. Cic. Soliciter et presser instamment une personne de faire quelque chose.
    \
        Instare funeri. Plin. Se haster et diligenter de faire les funerailles.
    \
        Instare operi. Virgil. Haster la besongne.
    \
        Instare vestigiis alterius. Plin. iunior. Tenir et garder, et suyvre la maniere de faire d'iceluy.
    \
        Instare vestigiis alicuius. Liu. Le suyvre de pres comme pas à pas.
    \
        Vtrum hac, an illac iter institit? Plaut. A il prins son chemin par ci ou par là?
    \
        Est ne hoc vt dico Litane? L. rectam instas viam. Plaut. Tu es au droict chemin, Il est ainsi que tu dis. Per translationem.
    \
        Ego illud sedulo negare factum: ille instat factum. Terent. Soustient à toute force qu'il est faict.
    \
        Instat ire ad eum. Plaut. Persevere et continue d'aller à luy.
    \
        Instare. Sallust. Estre pres et prochain, S'approcher.
    \
        Instant a me tibi bona. Plaut. Je suis sur le poinct de te faire du bien.
    \
        Partus prope instat. Terent. Elle est preste d'enfanter.

    Dictionarium latinogallicum > insto

  • 20 insist on

    insist upon v + prep + o

    to insist on -ing — insistir en + inf/en que (+ subj)

    I insist on seeing the manager — exijo ver al director, insisto en que quiero ver al director

    if you insist on playing that music, I'm leaving — si te empeñas en seguir tocando esa música, yo me voy

    I insisted on this point in my speechinsistí sobre or hice hincapié en este punto en mi charla

    * * *
    insist upon v + prep + o

    to insist on -ing — insistir en + inf/en que (+ subj)

    I insist on seeing the manager — exijo ver al director, insisto en que quiero ver al director

    if you insist on playing that music, I'm leaving — si te empeñas en seguir tocando esa música, yo me voy

    I insisted on this point in my speechinsistí sobre or hice hincapié en este punto en mi charla

    English-spanish dictionary > insist on

См. также в других словарях:

  • Wikipedia:Candidatos a artículos destacados — Ir a la tabla de contenidos Atajo WP:CADWP:CAD   [ …   Wikipedia Español

  • Wikipedia:Café (todos) — Atajos WP:CWP:C …   Wikipedia Español

  • Candidatos a artículos destacados — Wikipedia:Candidatos a artículos destacados Saltar a navegación, búsqueda Ir a la tabla de contenidos Atajo WP:CADWP:CAD …   Wikipedia Español

  • įstoti — įstoti; SD169, H, H169 1. intr. K, J, LL234, Rtr, Š, NdŽ, KŽ žengiant įlipti, atsistoti kame: Įstojo į purvyną DŽ1. | refl. K, Rtr, Š, NdŽ: Jiems sveikiau įsistoti į šiltą vandenį, tada palūkėjus atsiklaupti, atsisėsti ir pagaliau atsigulti Vd. ║ …   Dictionary of the Lithuanian Language

  • Café (todos) — Wikipedia:Café (todos) Saltar a navegación, búsqueda Atajos WP:C …   Wikipedia Español

  • Present tense — For other uses, see Present tense (disambiguation). The present tense (abbreviated pres or prs) is a grammatical tense that locates a situation or event in present time.[1] This linguistic definition refers to a concept that indicates a feature… …   Wikipedia

  • Ernesto Sanz — Saltar a navegación, búsqueda Ernesto Sanz Senador de la Nación Argentina por Mendoza Actualmente en el cargo Desde el 10 de diciembre de 2003 …   Wikipedia Español

  • Rafa Pons — Saltar a navegación, búsqueda Rafa Pons Información personal Nombre real Rafael Pons …   Wikipedia Español

  • Revalidación de artículos destacados — Wikipedia:Revalidación de artículos destacados Saltar a navegación, búsqueda Ir a la tabla de contenidos Atajo WP:RADWP:RAD …   Wikipedia Español

  • Espacio de nombres para tablas y listados — Wikipedia:Espacio de nombres para tablas y listados Saltar a navegación, búsqueda Atajo WP:CTLWP:CTL Esta es una propuesta para la creación de un nuevo espacio de nombres dentro de la Wikipedia en español, cuya finalidad es almacenar información… …   Wikipedia Español

  • Discusión:Jaime Nebot/Archivo2 — Este es el archivo por el cual se llegó a un consenso de edición tras la protección de la página debida a constantes ediciones que faltaban la neutralidad. ¡Por favor no modificar! →EPiovesan │ ¿Discrepancias?← 04:19 24 feb 2008 (UTC) Contenido 1 …   Wikipedia Español

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»