Перевод: со всех языков на французский

с французского на все языки

insigne+capitis

  • 1 insigne

    insigne, is, n. (surtout au plur.) [st2]1 [-] signe particulier, marque distinctive. [st2]2 [-] insignes, ornements, honneurs, distinctions. [st2]3 [-] signal.    - insigne veri, Cic.: la marque distinctive de la vérité.    - insignia luctus: les signes du deuil.    - insignia Fori, Cic.: les ornements du Forum.    - insignia morbi, Hor.: les symptômes de la maladie.    - insigne nocturnum, Liv.: signal de nuit.
    * * *
    insigne, is, n. (surtout au plur.) [st2]1 [-] signe particulier, marque distinctive. [st2]2 [-] insignes, ornements, honneurs, distinctions. [st2]3 [-] signal.    - insigne veri, Cic.: la marque distinctive de la vérité.    - insignia luctus: les signes du deuil.    - insignia Fori, Cic.: les ornements du Forum.    - insignia morbi, Hor.: les symptômes de la maladie.    - insigne nocturnum, Liv.: signal de nuit.
    * * *
        Insigne, insignis, Substantiuum. Plin. Enseigne et marque.
    \
        Erat insigne quum ad arma concurri oporteret. Caesar. C'estoit le signe quand, etc.
    \
        Quod erat insigne, cum, qui id faceret, facere ciuibus omnibus consilii sui copiam. Cic. Qui estoit signe que, etc.
    \
        Insigne ad memoriam. Liu. Chose digne de memoire.
    \
        Insigne, et quod frequentius dicitur, Insignia, insignium, dicuntur. Virgil. Liu. Enseignes, Marques et armoiries.
    \
        Insignia in vnaquaque dicuntur re, quae maxime conspicua sunt. Cic. Toutes choses d'apparence et de grande monstre, ou d'excellence.
    \
        Capitis summi praeclarum insigne. Lucret. Diademe, Couronne royale.
    \
        Insigne regni. Cic. Habit et accoustrement royal, Ce à quoy on congnoist que c'est le roy.

    Dictionarium latinogallicum > insigne

  • 2 cidaris

    cĭdăris, ăris, f. (cĭdăr, is, n. Fort.) [st2]1 [-] cidaris (diadème des souverains d'Orient). [st2]2 [-] tiare (porté par le grand-prêtre des Juifs).    - cidarim Persae vocabant regium capitis insigne, Curt. 3: les Perses appellent cidaris le diadème des rois.
    * * *
    cĭdăris, ăris, f. (cĭdăr, is, n. Fort.) [st2]1 [-] cidaris (diadème des souverains d'Orient). [st2]2 [-] tiare (porté par le grand-prêtre des Juifs).    - cidarim Persae vocabant regium capitis insigne, Curt. 3: les Perses appellent cidaris le diadème des rois.
    * * *
        Cidaris, huius cidaris, vel etiam citaris ex Polluce, f. g. pe. corr. Curt. Accoustrement de teste, de quoy usoyent les rois de Perse.

    Dictionarium latinogallicum > cidaris

См. также в других словарях:

  • PILEUS — I. PILEUS insigne domus, in urbe Siciliae Catana, cuius inhabitatores hominum pessimi, dicuntur Taisnierio apud Thom. Fazellum, de Rebus Sic. l. 1. c. 1. Tritum, inquiit, Taisnierius in Chiromantia sua, est proverbium, inter totius orbis homines… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • TIARA — capitis tegmen vel vinculum, pavoninis pennis insigne, Schol. aristoph. ad Acharn. act. 1. sc. 2. quod forsan de galea bellica, non de habitu pacifico intelligendum. Claudian. de 6. Consul. Honorii, v. 69. s. Te linguis variae gentes, missique… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • GALENUS et UM et IUM — GALENUS, et UM, et IUM a galeae similitudine nomen habet, pileumqueve significat, ex pelle caesae hostiae factum, Isid. Vet. Dict. Galerium pileus ex corio; ita proprie esset γαλερὸν, ex pelle γαλέας, i. e. felis. Gloss. Isid. Galeria pileum… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • GALEA — I. GALEA an Lacedaemoniorum, ut vult Plin. l. 7. c. 56. an Aegyptiorum, ut Herod l. 4. an Curetum, ut Diod. l. 5. c. 15. inventum: a galero, quo multi antiquorum usi, dicta est, Varroni: aliis ex Graeco γαλέη quod ex felina pelle fiebant, vide… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • CORONA — I. CORONA Urbs Daciae mediterranea forsan Palmissa antiqu. Nunc urbs Transylvaniae ad Burciam amnem, Stephanopolis et Brassovia etiam: munita in regiuncul. Burcza; ubi 3. suburbia, quorum unum Bulgari, 2. Hungari, 3. Saxones incolunt. 12. leuc.… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • CAPILLOS ornandi ratio — non una semper fuit. Triplex olim maxime celebris, tangitur Clementi in Canonibus: Οὐκ ἔξ εςτί ςοι τρέφειν τὰς τρίκας τῆς κεφαλῆς, καὶ ποιεῖν εἰς ἓν, ὃ ἐςτὶ ςπατάλιον, ἢἀπόχυμα, ἢ μεμερισμένην τηρεῖν. Una nempe erat, cum crinis colligebatur et in …   Hofmann J. Lexicon universale

  • FASCIA — ex Graeco Βασκία, ut videre est, apud Salmas. ad Solin. p. 138. non modo in vestitu, sed etiam in ornatu numeratur, Martiano Capellae l. 2. de Nupt. At cingulum, quo pectus annecteret, sibi prudens mater exolvit, et ne Philologia ipsius Phronesis …   Hofmann J. Lexicon universale

  • ALMUCIUM seu ALMUTIUM — Almucia seu Armutia, insigne indumentum, seu amiculum, quô in Ecclesia Romana Canonici caput humerosque tegebant. Ioh. de Ianua in Voce Flamen. Quicumque erat Sacerdos, in signum Sacerdoti deferebat Almucium. In Statutis Massiliensibus MSS. idem… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • DIADEMA — Graece διάδημα, fascia fuit candida ut plutimum et lata, quâ Reges olim Principesque caput evinciebant. Unde Senec. iin Thyest. Act. 2. in Choro. Non frontis, nota Regiae, item vinculum, Stat. Theb. l. 12. v. 89. Accipe, nate, tui nova libamenta… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • PRAETEXTA — Togae species, Etruscae, ut Plinius censet, originis, ita appellata est, quod in extrema ora limboque purpuram praetextam sive circumtextam haberet: quam ob rem a Plutarcho περιπόρφυρος nominatur. Instituisse illam omnium primum Romae Tullium… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • STEMMA — in Aula Constantinopolitana dici coepit, quod prius Diadema vocatum est. Curopalates de Offic. Aulae Constantin. Quod nunc apellatur Stemma, id olim nominatum suit Diadema. Id autem erat textile aureum, cum lapillis et margaritis positum ad… …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»