-
1 innixus
innixus innixus, a, um опёршийся -
2 innixus
innīxus, a, um part. pf. к innitor -
3 innixus
innixus, v. innitor init. -
4 innitor
innītor, innīti, innixus (innīsus) sum - dép. intr. [st2]1 [-] s'appuyer sur, être soutenu par, être fixé par. [st2]2 [-] reposer sur, dépendre de. - inniti alicui, alicui rei: s'appuyer sur qqn, sur qqch. - inniti patri: s'appuyer sur son père. - inniti hastae: s'appuyer sur sa lance. - inniti aliquo, aliqua re: s'appuyer sur qqn, sur qqch. - inniti hastâ: s'appuyer sur sa lance. - inniti in aliquem, in aliquam rem: s'appuyer sur qqn, sur qqch. - inniti in cubitum: s'appuyer sur le coude. - uni viro hostium fortuna innititur, Liv.: la fortune des ennemis repose sur un seul homme. - salutem suam incolumitati Pisonis inniti, Tac. An. 15, 60: (il avait répondu) que sa vie reposait sur le salut de Pison.* * *innītor, innīti, innixus (innīsus) sum - dép. intr. [st2]1 [-] s'appuyer sur, être soutenu par, être fixé par. [st2]2 [-] reposer sur, dépendre de. - inniti alicui, alicui rei: s'appuyer sur qqn, sur qqch. - inniti patri: s'appuyer sur son père. - inniti hastae: s'appuyer sur sa lance. - inniti aliquo, aliqua re: s'appuyer sur qqn, sur qqch. - inniti hastâ: s'appuyer sur sa lance. - inniti in aliquem, in aliquam rem: s'appuyer sur qqn, sur qqch. - inniti in cubitum: s'appuyer sur le coude. - uni viro hostium fortuna innititur, Liv.: la fortune des ennemis repose sur un seul homme. - salutem suam incolumitati Pisonis inniti, Tac. An. 15, 60: (il avait répondu) que sa vie reposait sur le salut de Pison.* * *Innitor, pen. prod. inniteris, pen. cor. innixus vel innisus sum, inniti, datiuo, vel accusatiuo, aut ablatiuo varie construitur. S'appuyer et tenir ferme.\Baculo innitens. Ouid. S'appuyant à un baston.\Cubito innixa. Virgil. Appuyee sur son coulde, Accouldee.\Innixus in humeris. Cic. Appuyé sur les espaules. -
5 innitor
in-nītor, nīxus sum, nītī, sich auf od. an etwas stemmen, -stützen, -anlehnen, I) eig.: in cubitum, Nep.: in fratrem, Plin.: scutis, Caes.: cuspide parmāque, Liv.: hastā, Liv.: baculo, Ov. u. Sen. rhet.: umeris, Tac.: assuetis fulmentis (v. wilden Tieren), Solin.: templa innixa columnis, Ov.: artium adminiculis (bildl.), Tac. dial.: patri, Tac.: servis duobus, Plin. ep.: u. (im Bilde) non secus ac praesenti tibi innixus, tuis umeris se patriamque sustentans, Plin. pan.: fractae hastae, Stat.: alis, fliegen, Ov.: inn. idonee, auftreten (v. Schritt), Apul. – innixum sidus = Engonasi (w. s.), Avien. – syllabae nostrae in b litteram et d innituntur adeo aspere, ut etc., laufen aus in usw., schließen mit usw., Quint. 12, 10, 32. – II) übtr.: salutem suam incolumitate Pisonis inniti, Tac.: omnia curae unius innixa, Quint.: uni viro, Messio, fortuna hostium innititur, Liv. 4, 28, 7. – / Partiz. Perf. gew. innīxus, selten innīsus, wie Tac. ann. 2, 29 u. 15, 51. Plin. ep. 10, 52 (60). Ampel. 14, 2; aber Ov. met. 15, 726. Liv. 28, 15, 5 u. 44, 33, 9 jetzt innixus.
-
6 innitor
in-nītor, nīxus sum, nītī, sich auf od. an etwas stemmen, -stützen, -anlehnen, I) eig.: in cubitum, Nep.: in fratrem, Plin.: scutis, Caes.: cuspide parmāque, Liv.: hastā, Liv.: baculo, Ov. u. Sen. rhet.: umeris, Tac.: assuetis fulmentis (v. wilden Tieren), Solin.: templa innixa columnis, Ov.: artium adminiculis (bildl.), Tac. dial.: patri, Tac.: servis duobus, Plin. ep.: u. (im Bilde) non secus ac praesenti tibi innixus, tuis umeris se patriamque sustentans, Plin. pan.: fractae hastae, Stat.: alis, fliegen, Ov.: inn. idonee, auftreten (v. Schritt), Apul. – innixum sidus = Engonasi (w. s.), Avien. – syllabae nostrae in b litteram et d innituntur adeo aspere, ut etc., laufen aus in usw., schließen mit usw., Quint. 12, 10, 32. – II) übtr.: salutem suam incolumitate Pisonis inniti, Tac.: omnia curae unius innixa, Quint.: uni viro, Messio, fortuna hostium innititur, Liv. 4, 28, 7. – ⇒ Partiz. Perf. gew. innīxus, selten innīsus, wie Tac. ann. 2, 29 u. 15, 51. Plin. ep. 10, 52 (60). Ampel. 14, 2; aber Ov. met. 15, 726. Liv. 28, 15, 5 u. 44, 33, 9 jetzt innixus. -
7 innitor
I.Lit.A.In gen.:(α).vineis breves ad innitendum cannas circumdare,
Plin. 17, 22, 35, § 185.With dat. and abl.:(β).innititur hastae,
Ov. M. 14, 655:fractae hastae,
Stat. Th. 12, 144:scutis innixi,
Caes. B. G. 2, 27:templa vastis innixa columnis,
Ov. P. 3, 2, 49:arbores radicibus innixae,
Plin. 16, 31, 56, § 127:hasta innixus,
Liv. 4, 19, 4:moderamine navis,
Ov. M. 15, 726.—With in and acc.:B.in Pansam fratrem innixus,
Plin. 7, 53, 54, § 182.—In partic., to lean upon in order to press down, to press or bear upon:II.elephantus lixam genu innixus,
Hirt. B. Afr. 84.—Trop.A.In gen.:B. C.praecipuus, cui secreta imperatorum inniterentur,
Tac. A. 3, 30:salutem suam incolumitati Pisonis,
id. ib. 15, 60:omnia curae tutelaeque unius innixa,
Quint. 6, 1, 35:tuis promissis freti et innixi,
Plin. Pan. 66, 5.—Innixum sidus, i. q. En gonasi, Avien. Arat. 205. -
8 baculum
ī n. и baculus, ī m.1) палка, посохpastor baculo innixus O — пастух, опёршийся на посох2) трость или жезл ( augur dextra manu baculum tenens L) -
9 innitor
in-nītor, nīxus (nīsus) sum, nītī depon.1) упираться, опираться (aliquā re Cs, L etc., реже alicui rei T, PM или in aliquid PM etc.)i. in cubitum Nep — облокотитьсяi. alis O — парить на крыльях2) основываться, зависеть ( curae unius Q)3) оканчиваться (in «d» litteram Q) -
10 acquiesco
ac-quiēsco (ad-quiēsco), quiēvī, quiētum, ere, bei od. nach etw. zur Ruhe kommen, Ruhe finden, I) körperl. ausruhen, a) v. leb. Wesen, Cic. u.a.: tres horas, Cic.: in lecto, Curt.: in manipulo feni, Sen.: lassitudine (vor M.), Nep. – dah. α) mit u. ohne somno = schlafen, Curt. u.a. – β) euphemist., wie unser Ruhe finden, zur Ruhe kommen, -eingehen = sterben, morte, Tac. ann. 14, 64: absol., anno acquievit sexagesimo, Nep. Hann. 13, 1: innixus genibus acquievit, Val. Max. 9, 12. ext. 1: u. auf Grabsteinen = ruhen, hic acquiescit N.N., Corp. inscr. Lat. 11, 1436 u. 13, 5384: bene acquiescas, frater Aucte Tulli, Borm. Uned. Inschr. no. 17, 1. – b) v. Lebl., zur Ruhe kommen, Ruhe finden od. haben, ruhen, aliquid laxamenti, quo hominum oculi ab humano cruore acquiescant, Sen.: aures in eo (extremo) acquiescant, Cic.: civitas acquiescens, Cic.: rem familiarem saltem acquiescere, nicht angegriffen werde, Liv.: dolor admotis consolationibus acquiescit, Plin. ep. – II) geistig, a) übh.: mentis agitatio, quae numquam acquiescit, Cic. de off. 1, 19. – b) im Gemüte Ruhe gewinnen, sich beruhigen, sich beruhigt fühlen, Trost u. Ruhe finden, numquam sinit (improbitas) eum respirare, numquam acquiescere, Cic.: in his (litteris tuis) acquiesco, Cic.: litteris lectis aliquantum acquievi, Cic. ep.: in quo uno (sc. in te) acquiesco, Cic.: parvā spe cum acquievisset, Liv. – c) mit seinen Wünschen usw. zur Ruhe kommen = mit Befriedigung, mit Wohlbehagen bei etw. verweilen, sich durch etwas befriedigt od. erfreut fühlen, in adulescentium caritate, Cic.: m. bl. Abl., Clodii morte, Cic.: m. Dat., Sen. u.a. – d) mit jmd. einverstanden sein, jmdm. beipflichten, Glauben beimessen, recht geben, m. Dat., Suet. u. ICt. – non acqu. m. Infinit. od. m. Acc. u. Infinit. = nicht damit einverstanden sein, sich nicht dazu verstehen, Eccl. – / Synk. Perf.-Form adquierunt, Cic. Mil. 102.
-
11 baculum
baculum, ī, n. u. (spätere Form) baculus, ī, m. (verwandt mit βάκτρον, von βάω, βάζω, gehen), der Stab, Stock (eig. als Stütze beim Gehen, dann auch = scipio, ein Stab zur Zierde, u. = fustis, ein Stock zum Schlagen), bacula valida, Cels.: summa papaverum capita baculo decutere, Liv.: baculum, quo angui rana excussa sit, parturientes adiuvat, Plin. – als Hirtenstab, baculi cuspis, Plin.: baculum pastorale, Sil.: pastor baculo innixus, Ov. – als Augurstab (lituus), augur dextrā manu baculum sine nodo aduncum tenens, Liv. – als Szepter, ipse veste purpureā argenteoque baculo et regium in morem fronte redimitā, Flor.: u. der Bühnenkönige, elapsum baculum cito resumere, Suet. – als Stütze beim Gehen, baculum aureum inclusum corneo, Liv.: baculum sambuceum, Flor.: innitens baculo, Sen. rhet. u. Ov.: innixa baculo senectus, Sen.: dah. als Attribut der zynischen Philosophen, pera et baculum, Apul., pera, baculus, Auson.: hunc novi cum baculo peraque senem, Mart. – als Stütze, Krücke für Fußkranke, minus baculo eget crus, Cels.: für Blinde, caecorum baculum fuit (bildl. v. einer Pers.), Hier. ep. 60, 10. – zum Dreschen, baculis excutere (ausdreschen) spicas, Col. – als Riegel, durch einen Kloben zu stecken, Vitr. – / Form baculum, zB. Cels. 8, 10, 2. § 4. Plin. 30, 129. Flor. 4, 5, 3. Ov. met. 2, 681 u. 15, 655. Plur. Cels. 8, 20. § 16: Form baculus, zB. Auson. epigr. 49, 1. p. 209 Schenkl. Vulg. genes. 38, 18 u. ö. Ambros. de Tob. 5 extr.; vgl. Prob. append. (IV) 197, 22. u. Caper (VIII) 108, 7.
-
12 acquiesco
ac-quiēsco (ad-quiēsco), quiēvī, quiētum, ere, bei od. nach etw. zur Ruhe kommen, Ruhe finden, I) körperl. ausruhen, a) v. leb. Wesen, Cic. u.a.: tres horas, Cic.: in lecto, Curt.: in manipulo feni, Sen.: lassitudine (vor M.), Nep. – dah. α) mit u. ohne somno = schlafen, Curt. u.a. – β) euphemist., wie unser Ruhe finden, zur Ruhe kommen, -eingehen = sterben, morte, Tac. ann. 14, 64: absol., anno acquievit sexagesimo, Nep. Hann. 13, 1: innixus genibus acquievit, Val. Max. 9, 12. ext. 1: u. auf Grabsteinen = ruhen, hic acquiescit N.N., Corp. inscr. Lat. 11, 1436 u. 13, 5384: bene acquiescas, frater Aucte Tulli, Borm. Uned. Inschr. no. 17, 1. – b) v. Lebl., zur Ruhe kommen, Ruhe finden od. haben, ruhen, aliquid laxamenti, quo hominum oculi ab humano cruore acquiescant, Sen.: aures in eo (extremo) acquiescant, Cic.: civitas acquiescens, Cic.: rem familiarem saltem acquiescere, nicht angegriffen werde, Liv.: dolor admotis consolationibus acquiescit, Plin. ep. – II) geistig, a) übh.: mentis agitatio, quae numquam acquiescit, Cic. de off. 1, 19. – b) im Gemüte Ruhe gewinnen, sich beruhigen, sich beruhigt fühlen, Trost u. Ruhe finden, numquam sinit (improbitas) eum respirare, numquam acquiescere, Cic.: in his (litteris tuis) acquiesco, Cic.: litteris lectis aliquantum acquievi, Cic. ep.: in quo uno (sc. in te) acquiesco,————Cic.: parvā spe cum acquievisset, Liv. – c) mit seinen Wünschen usw. zur Ruhe kommen = mit Befriedigung, mit Wohlbehagen bei etw. verweilen, sich durch etwas befriedigt od. erfreut fühlen, in adulescentium caritate, Cic.: m. bl. Abl., Clodii morte, Cic.: m. Dat., Sen. u.a. – d) mit jmd. einverstanden sein, jmdm. beipflichten, Glauben beimessen, recht geben, m. Dat., Suet. u. ICt. – non acqu. m. Infinit. od. m. Acc. u. Infinit. = nicht damit einverstanden sein, sich nicht dazu verstehen, Eccl. – ⇒ Synk. Perf.-Form adquierunt, Cic. Mil. 102.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > acquiesco
-
13 baculum
baculum, ī, n. u. (spätere Form) baculus, ī, m. (verwandt mit βάκτρον, von βάω, βάζω, gehen), der Stab, Stock (eig. als Stütze beim Gehen, dann auch = scipio, ein Stab zur Zierde, u. = fustis, ein Stock zum Schlagen), bacula valida, Cels.: summa papaverum capita baculo decutere, Liv.: baculum, quo angui rana excussa sit, parturientes adiuvat, Plin. – als Hirtenstab, baculi cuspis, Plin.: baculum pastorale, Sil.: pastor baculo innixus, Ov. – als Augurstab (lituus), augur dextrā manu baculum sine nodo aduncum tenens, Liv. – als Szepter, ipse veste purpureā argenteoque baculo et regium in morem fronte redimitā, Flor.: u. der Bühnenkönige, elapsum baculum cito resumere, Suet. – als Stütze beim Gehen, baculum aureum inclusum corneo, Liv.: baculum sambuceum, Flor.: innitens baculo, Sen. rhet. u. Ov.: innixa baculo senectus, Sen.: dah. als Attribut der zynischen Philosophen, pera et baculum, Apul., pera, baculus, Auson.: hunc novi cum baculo peraque senem, Mart. – als Stütze, Krücke für Fußkranke, minus baculo eget crus, Cels.: für Blinde, caecorum baculum fuit (bildl. v. einer Pers.), Hier. ep. 60, 10. – zum Dreschen, baculis excutere (ausdreschen) spicas, Col. – als Riegel, durch einen Kloben zu stecken, Vitr. – ⇒ Form baculum, zB. Cels. 8, 10, 2. § 4. Plin. 30, 129. Flor. 4, 5, 3. Ov. met. 2, 681 u.————15, 655. Plur. Cels. 8, 20. § 16: Form baculus, zB. Auson. epigr. 49, 1. p. 209 Schenkl. Vulg. genes. 38, 18 u. ö. Ambros. de Tob. 5 extr.; vgl. Prob. append. (IV) 197, 22. u. Caper (VIII) 108, 7. -
14 baculum
-
15 in-nītor
in-nītor nīxus (-nīsus, Ta.), ī, dep., to lean upon, support oneself by: innititur hastae, O.: moli, O.: scutis innixi, Cs.: hastā innixus, L. -
16 moderāmen
moderāmen inis, n [moderor], a means of managing, rudder, helm: Innixus moderamine navis, O.— Management, control: equorum, O.— Fig.: rerum, the helm of the state, O.* * *rudder; management, government -
17 pāla
-
18 innitor
Iinniti, innisus sum V DEPlean on, be supported by (with ABL)IIinniti, innixus sum V DEPlean/rest on (w/DAT), be supported by (w/ABL) -
19 moderamen
mŏdĕrāmen, ĭnis, n. [id.], a means of managing or governing, e. g. a rudder, helm ( poet. and in post-class. prose).I.Lit.A.Innixus moderamine navis, Ov. M. 15, 726; so in plur., id. ib. 3, 644.—B.Management, direction, control:II.equorum,
Ov. M. 2, 48.—Trop.: rerum, the helm, i. e. the management of affairs, the government of the state, Ov. M. 6, 677; also, a means of moderating, mitigating, controlling: verum serenitas nostra certum moderamen invenit, Cod. Th. 11, 30, 64. -
20 pala
pāla, ae, f. [contr. from pagela, from pago, pango:I.pala a pangendo,
Varr. L. L. 5, § 134 Müll.], a spade.Lit.:II.palas vendundas sibi ait... ut hortum fodiat,
Plaut. Poen. 5, 2, 58:sarcula VIII., palas IV.,
Cato, R. R. 10, 3:palae innixus,
Liv. 3, 26:juncosus ager verti pala debet,
Plin. 18, 6, 8, § 46:palis laxatus,
id. 17, 17, 27, § 123; Col. 10, 45.—Transf.A.A peel for putting bread into the oven, Cato, R. R. 11 fin. —B.A winnowing-shovel, Tert. Praescr. 3; so Juvenc. 1, 371.—C.The bezel of a ring = funda:D.palam anuli ad palmam convertere,
Cic. Off. 3, 9, 38.—The shoulder-blade, Cael. Aur. Acut. 2, 35; id. Tard. 3, 2.—E.An Indian tree, the plantain-tree: Musa Paradisiaca, Linn.; Plin. 12, 6, 12, § 24.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
INNITENDI familiaribus mos — Principibus viris feminisque in usu, occurtit 2 Reg. c. 7. v. 17. ubi de Satrapa, cui innitebatur solens Rex Israelis. Sic Naaniano innitebatur Rex Syriae, ibid. c. 5. Idem mos Graecis, Romanisque ut mox videbimus. Idque ad splendorem et… … Hofmann J. Lexicon universale
Innitency — In*ni ten*cy, n. [L. inniti, p. p. innixus, to lean upon; pref. in in, on + niti to lean.] A leaning; pressure; weight. [R.] Sir T. Browne. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Der Sturz des Ikarus — Dädalus und Ikarus, Relief in der Villa Albani (Rom) Ikarus (bekannt auch unter seinem latinisierten Namen Icarus, griechisch Íkaros) war in der griechischen Mythologie der Sohn des Dädalus (griechisch: Daidalos; lateinisch: Daedalus). Beide… … Deutsch Wikipedia
Ikaros — Dädalus und Ikarus, Relief in der Villa Albani (Rom) Ikarus (bekannt auch unter seinem latinisierten Namen Icarus, griechisch Íkaros) war in der griechischen Mythologie der Sohn des Dädalus (griechisch: Daidalos; lateinisch: Daedalus). Beide… … Deutsch Wikipedia
Outram Bangs — Dieser Artikel wurde aufgrund von formalen und/oder inhaltlichen Mängeln in der Qualitätssicherung Biologie zur Verbesserung eingetragen. Dies geschieht, um die Qualität der Biologie Artikel auf ein akzeptables Niveau zu bringen. Bitte hilf mit,… … Deutsch Wikipedia
Dendrocopos cathpharius — Pic à plastron rouge Dendrocopos cathpharius … Wikipédia en Français
Pic à plastron rouge — Dendrocopos cathpharius … Wikipédia en Français
Charles Christopher Frost — Born November 1, 1805(1805 11 01) Brattleboro, Vermont Died March 16, 1880(1880 03 16) … Wikipedia
James Lee Peters — (* 13. August 1889 in Boston, Massachusetts; † 19. April 1952 in Cambridge, Massachusetts) war ein US amerikanischer Ornithologe, Kurator des Museum of Comparative Zoology und Autor zahlreicher Fachpublikationen. Er war der Initiator des… … Deutsch Wikipedia
Пульвероболет — Пульвероболет … Википедия
AEDUI — Hedui Plinio l. 4. c. 18. et aliis, Galliae Celticae populi potentissimi, quorum regio Burgundiae Ducatus, et urbs Augustodunum; a Sequanis populis alterius Burgundiae, Arari fluvio divisi. Horum tractus hodie l. Autunois dicitur, ab eorum urbe… … Hofmann J. Lexicon universale