Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

inm

  • 121 imminentia

    immĭnentĭa ( inm-), ae, f. [immineo], imminence, nearness: ab instantia atque imminentia fraudis, Nigid. ap. Gell. 9, 12, 6.

    Lewis & Short latin dictionary > imminentia

  • 122 immineo

    immĭnĕo ( inm-), ēre, v. n. [in-mineo], to project over or towards a thing, to bend or lean towards, to hang down over, overhang (syn. impendeo).
    I.
    Lit. (mostly poet.):

    collis plurimus urbi Imminet,

    commands, Verg. A. 1, 420; cf.:

    imminens prope ipsis moenibus tumulus,

    Liv. 29, 35, 7:

    imminens villae tua pinus esto,

    Hor. C. 3, 22, 5:

    candida populus antro Imminet,

    Verg. E. 9, 41:

    aër his,

    Ov. M. 1, 52:

    caelumque quod imminet orbi,

    id. ib. 2, 7:

    scopulus aequoribus,

    id. ib. 4, 525:

    apex collis subjectis arvis,

    id. ib. 7, 779:

    nemus desuper,

    Verg. A. 1, 165:

    arbos,

    Ov. M. 4, 459:

    imminet e celsis audentius improba muris Virgo,

    Val. Fl. 6, 681; Quint. 11, 3, 130:

    choros ducit Venus imminente luna,

    shining overhead, Hor. C. 1, 4, 5: cum ageretur togata, simulans, caterva tota clarissima concentione in ore impuri hominis imminens contionata est: Huic vitae tuae, etc., bending or turning towards, Cic. Sest. 55, 118; cf.:

    gestu omni imminenti,

    bent towards him, id. de Or. 2, 55, 225.—
    B.
    Transf., to be near to a thing, to touch on, border upon.
    1.
    In gen. (rare):

    imminet hic, sequiturque parem, similisque tenenti Non tenet,

    Ov. M. 7, 785:

    tergo fugacis,

    id. ib. 1, 542:

    carcer imminens foro,

    adjoining, Liv. 1, 33, 8:

    imminentia muro aedificia,

    id. 2, 33, 7.—
    2.
    In partic. (like impendere and instare), in an inimical sense, to threaten, menace, by nearness or commanding position (class.):

    nimis imminebat propter propinquitatem Aegina Piraeeo,

    Cic. Off. 3, 11, 46; cf.:

    Carthago imminere jam fructuosissimis insulis populi Romani videbatur,

    id. Agr. 2, 32, 87:

    certior sum factus, Parthos... Ciliciae magis imminere,

    id. Att. 5, 20, 2:

    imminent duo reges toti Asiae,

    id. de Imp. Pomp. 5, 12:

    circum insulas Italiae inminentes,

    Liv. 21, 49, 1:

    Mithridates Italiae quoque,

    Vell. 2, 18, 4:

    Parthi Latio,

    Hor. C. 1, 12, 53:

    Germaniae et Britanniae,

    Suet. Calig. 19:

    bello subegit gentem rebus populi Romani imminentem,

    Cic. Rep. 2, 20:

    instabat agmen Caesaris atque universum imminebat,

    Caes. B. G. 1, 80 fin.:

    imbrium divina avis imminentŭm,

    Hor. C. 3, 27, 10:

    turris ingens inminebat,

    Liv. 21, 7, 7; 21, 11, 10:

    inminentes tumuli,

    id. 3, 7, 2. —
    II.
    Trop. (class.).
    A.
    To strive eagerly ofter a thing, to be eager for, to long for, be intent upon:

    hujus mendicitas aviditate conjuncta in nostras fortunas imminebat,

    Cic. Phil. 5, 7, 20; Liv. 30, 28, 9:

    in alterius ducis exercitusque opprimendi occasionem imminebat,

    id. 25, 20, 5:

    huc imminet: om nes Dirigit huc sensus,

    Verg. Cul. 89:

    alieno imminere,

    Sen. Ep. 2 fin.:

    rebus,

    Tac. A. 16, 14:

    quod imminere emptioni publicanos videbat,

    Suet. Aug. 24:

    peritus rerum popularium imminensque ei potestati,

    Liv. 3, 51, 9:

    spei majoris honoris,

    id. 4, 25, 9:

    occasioni alloquendi regem,

    Curt. 5, 11:

    exitio conjugis,

    Ov. M. 1, 146:

    Verres avaritia semper hiante atque imminenti fuit,

    Cic. Verr. 2, 2, 54, § 134.—
    B.
    Transf. (acc. to I. B.), to be near at hand, to impend.
    1.
    In gen.:

    sunt qui ea, quae quotidie imminent, non videant,

    Cic. Cat. 1, 12, 30:

    mors, quae propter incertos casus quotidie imminet,

    id. Tusc. 1, 38, 91.—
    2.
    In partic., to threaten by nearness, to be imminent:

    periculum, quod imminere ipsi portenderetur,

    Suet. Claud. 29:

    periculum ambobus,

    id. Tit. 9:

    imminentes undique insidiae,

    id. Caes. 86:

    discrimina undique,

    id. Tib. 25:

    summum discrimen,

    Quint. 8, 4, 22:

    bellum,

    id. 12, 1, 43:

    taedio praesentium et imminentium metu,

    Suet. Vit. 15.

    Lewis & Short latin dictionary > immineo

  • 123 imminuo

    immĭnŭo ( inm-), ŭi, ūtum, 3, v. a. [inminuo], to lessen, diminish a thing (class.; esp. freq. in the trop. signif.; cf. diminuo, comminuo).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    si istas exiguas copias quam minime imminueris,

    Cic. Fam. 3, 3, 2:

    pondus,

    Plin. 33, 3, 13, § 47.—
    B.
    Pregn., to weaken, impair, enfeeble:

    corpus otio, animum libidinibus imminuebant,

    Tac. H. 2, 93; cf.:

    Gauda, morbis confectus, et ob eam caussam mente paululum inminuta,

    Sall. J. 65, 1:

    vires (Venus),

    Lucr. 5, 1017; cf. ib. 626.—In mal. part.:

    virginem,

    App. Flor. p. 350; Lact. 1, 10 fin.
    II.
    Trop.
    A.
    In gen., to lessen, diminish, abate:

    aestivorum tempus comitiorum mora imminuerat,

    Sall. J. 44, 3:

    quod populi semper proprium fuit, quod nemo imminuit, nemo mutavit,

    Cic. Agr. 2, 7, 19:

    imminuitur aliquid de voluptate,

    id. de Or. 1, 61, 259:

    nihil ex consuetudine luxus atque desidiae,

    Suet. Ner. 42:

    postquam se dolor imminuit,

    Ov. H. 15, 113:

    verbum imminutum,

    contracted, Cic. Or. 47, 157.—
    B.
    In partic., pregn., to encroach upon, to violate, injure, subvert, ruin, destroy:

    nullum jus tam sanctum atque integrum, quod non ejus scelus atque perfidia violarit et imminuerit,

    Cic. Rosc. Am. 38, 109:

    cupiditas imminuta ac debilitata,

    id. Phil. 12, 3, 7:

    bellum attenuatum atque imminutum,

    id. de Imp. Pomp. 11, 30:

    pudicitiam,

    Plaut. Cist. 1, 1, 90:

    auctoritatem,

    Cic. Att. 1, 18, 5; cf. id. Verr. 2, 4, 27, § 60:

    jus legationis,

    id. ib. 2, 1, 33, §

    84: laudem alicujus,

    id. Att. 14, 17, A, 2:

    libertatem,

    id. Caecin. 12, 35:

    Bocchi pacem,

    Sall. J. 81, 4:

    mentes hominum (ebrietas),

    Gell. 15, 2, 4:

    Agrippa discidio domum imminuerat,

    Tac. A. 2, 86.—With acc. pers. only in Tac.:

    quamquam Augusta se violari et imminui quereretur,

    Tac. A. 2, 34:

    perculso Seneca, promptum fuit Rufum Fenium imminuere,

    id. ib. 14, 57.—Hence, immĭnūtus, a, um, P. a., diminished, smaller, weak:

    mens,

    Tac. A. 6, 46:

    modus intercalandi interdum cumulatior, interdum imminutior,

    Sol. 1, § 44 [p. 893]

    Lewis & Short latin dictionary > imminuo

  • 124 imminutio

    immĭnūtĭo ( inm-), ōnis, f. [imminuo], a lessening, aiminution; a weakening, impairing, injuring (rare but class.).
    I.
    Lit.:

    pravitas imminutioque corporis,

    i. e. mutilation, Cic. Fin. 5, 17, 47. —In mal. part., i. q. devirgin tio, a deflowering, Aus. Cent. Nupt. Idyll. 13.—
    II.
    Trop.
    A.
    In gen.:

    dignitatis,

    Cic. Fam. 3, 8, 2:

    criminis,

    Quint. 7, 4, 3:

    malorum,

    id. 5, 10, 33.—
    B.
    In partic., as a figure of speech, the use of a weaker expression for a stronger, Cic. de Or. 3, 54, 207; Quint. 9, 1, 34; 9, 3, 90.

    Lewis & Short latin dictionary > imminutio

  • 125 immisceo

    immiscĕo ( inm-), scŭi, xtum, or stum, 2 (archaic inf. pres. pass. immiscerier, Verg. G. 1, 454) v. a. [in-misceo], to mix in, intermix, intermingle, blend (not freq. till after the Aug. per.; not in Cic. or Cæs.).
    I.
    Lit.:

    semina farinae,

    Col. 11, 3, 5; 12, 20, 3; 12, 38, 6 sq.:

    vos meorum militum corpori immiscui,

    Curt. 10, 3, 10:

    elephanti per modica intervalla agmini immixti,

    id. 8, 12, 7:

    manus manibus,

    Verg. A. 5, 429:

    summis ima,

    Ov. M. 7, 278:

    sin maculae incipient rutilo immiscerier igni,

    Verg. G. 1, 454:

    immixta corporibus semina,

    Lucr. 3, 393; cf. id. 1, 877:

    immixtus castris hostium,

    Vell. 1, 2, 1:

    mediis se immiscuit armis,

    Verg. A. 11, 815; cf.:

    feminas metus turbae virorum immiscuerat,

    Liv. 22, 60, 2:

    se nubi atrae,

    Verg. A. 10, 662.—
    B.
    Transf., to cling to:

    vestis immiscet cutem,

    Sen. Herc. Oet. 829.—
    C.
    Esp.: se immiscere, or immisceri, to join, unite with any one, associate with:

    turbae servientium,

    Tac. Agr. 4, 40:

    turbae sacricolarum,

    id. H. 3, 74:

    manipulis,

    id. Agr. 28:

    cur immisceri sibi in cavea patres plebem nollent,

    Liv. 34, 54, 6:

    equites se peditibus,

    id. 31, 35, 5:

    ita se immiscuit mediis,

    id. 39, 31, 8:

    se hostibus,

    id. 9, 36, 4:

    veteribus militibus,

    id. 40, 38, 11; 7, 12, 4; 3, 50, 10:

    vadimus immixti Danais,

    Verg. A. 2, 396:

    se alienae familiae venali,

    Quint. 7, 2, 26; cf.:

    se pavonum gregi,

    Phaedr. 1, 3, 7.—
    II.
    Trop.
    A.
    In gen.:

    caelestibus immisceri,

    Sen. ad Helv. 1, 8:

    si virtuti se voluptas immiscuisset,

    id. Vit. Beat. 7, 2; id. Ep. 87, 27:

    vera falsis,

    id. ib. 90, 29:

    sic enim vitia virtutibus inmixta sunt,

    id. ib. 114, 12:

    non fugienda petendis Immiscere,

    Hor. S. 1, 2, 76:

    quibus necessitudinibus immiscere te mihi parem,

    Tac. A. 4, 40 fin.:

    immixtaque vota timori,

    Ov. H. 6, 73:

    nec parvis periculis immixtus,

    Tac. H. 4, 85.—
    B.
    Esp.
    1.
    To mingle, associate, connect one thing with another:

    sortem fortunae regnique sui cum rebus Romanis,

    Liv. 45, 14, 3 (dub. Weissenb. ex conj. miscuisset).—
    2.
    Se immiscere (immisceri) alicui rei, to take part in, concern one's self with, meddle with:

    fero et contionibus et comitiis se immiscere,

    Liv. 34, 2, 1; cf.:

    ne adfinitatibus, ne propinquitatibus immisceamur,

    id. 4, 4, 6:

    ne Philippus rebus Graeciae immisceretur,

    id. 27, 30, 5:

    cum se immiscuissent colloquiis montanorum,

    Liv. 21, 32, 10:

    Fidenati bello se jam ante immiscuerant,

    id. 5, 8, 6:

    se negotiis alienis,

    Dig. 3, 5, 3 fin.:

    se bonis hereditariis,

    Gai. Inst. 2, 163.

    Lewis & Short latin dictionary > immisceo

  • 126 immiserabilis

    immĭsĕrābĭlis ( inm-), e, adj. [inmiserabilis], unpitied:

    periret immiserabilis Captiva pubes,

    Hor. C. 3, 5, 17.—
    II.
    Pitiless, Serv. Verg. A. 6, 315.

    Lewis & Short latin dictionary > immiserabilis

  • 127 immisericordia

    immĭsĕrĭcordĭa ( inm-), ae, f. [immisericors], pitilessness, unmercifulness (post-class.), Tert. Spect. 20.

    Lewis & Short latin dictionary > immisericordia

  • 128 immisericors

    immĭsĕrĭcors ( inm-), ordis, adj. [inmisericors], pitiless, merciless (very rare, but class.):

    ipsum immisericordem, superbum fuisse,

    Cic. Inv. 2, 36, 108:

    judex immisericors atque inexorabilis contra improbos,

    Gell. 14, 4, 3.—Of things: flucti (i. e. fluctus) inmisericordes jacere, Att. ap. Non. 488, 12 (Fragm. Trag. v. 33 Rib.); Vulg. Jer. 50, 42.—
    * Adv.: immĭsĕrĭcordĭter, unmercifully:

    factum a vobis duriter immisericorditerque,

    Ter. Ad. 4, 4, 28.

    Lewis & Short latin dictionary > immisericors

См. также в других словарях:

  • INM — ist die Abkürzung für: Leibniz Institut für Neue Materialien, Saarbrücken Institut für Neue Medien, Frankfurt am Main Instituto Nacional de Migración, Nationale Einwanderungsbehörde Mexikos Diese Seite i …   Deutsch Wikipedia

  • INM — Cette page d’homonymie répertorie les différents sujets et articles partageant un même nom.   Sigles d’une seule lettre   Sigles de deux lettres > Sigles de trois lettres   Sigles de quatre lettres …   Wikipédia en Français

  • INM — The initials INM may stand for: *Ireland s Independent News Media *Mexico s Instituto Nacional de Migración *Quebec s Institut du nouveau monde *Spain s former Instituto Nacional de la Meteorología …   Wikipedia

  • INM — international narcotics matters …   Military dictionary

  • INM — abbreviation for a nautical mile (1.852 kilometres, 1.151 miles or 1 minute latitude of the great circle of the earth) …   Dictionary of ichthyology

  • INM — Integrated Noise Model (Academic & Science » Electronics) Innamincka, South Australia, Australia (Regional » Airport Codes) * Institución Nacional de Meteorología (International » Spanish) …   Abbreviations dictionary

  • INM — Integrated Network Management …   Acronyms

  • INM — Inmunología (Servicio de) …   Diccionario de siglas médicas y otras abreviaturas

  • inm — ISO 639 3 Code of Language ISO 639 2/B Code : ISO 639 2/T Code : ISO 639 1 Code : Scope : Individual Language Type : Ancient Language Name : Minaean …   Names of Languages ISO 639-3

  • INM — abr. Instituciуn Nacional de Meteorologнa …   Diccionario de Abreviaturas de la Lengua Española

  • INM — Integrated Network Management …   Acronyms von A bis Z

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»