-
1 inlacrimor
inlacrimor ātus, ārī, dep. [1 in+lacrima], to weep over, lament: inlacrimare, H.: cuius morti.* * *inlacrimari, inlacrimatus sum V DEPweep over/at (with DAT); shed tears; water (eyes) -
2 inlacrimor
illăcrĭmo ( inl-), āvi, ātum, 1, v. n., and illăcrĭmor ( inl-), ātus, 1, v. dep. [in-lacrimo], to weep at or over a thing, to bewail, lament (not freq. till after the Aug. period).I.Lit.(α).With dat.:* (β).quid dicam de Socrate? cujus morti illacrimari soleo Platonem legens?
Cic. N. D. 3, 33, 82: perge, aude, nate;illacrima patris pestibus, id. poët. Tusc. 2, 9, 21: casu (i. e. casui),
Nep. Alc. 6, 4: qui meo infelici errori unus illacrimasti, Liv. 40, 56, 6; Ov. Tr. 5, 8, 6; Suet. Vesp. 15.—With acc.:(γ).ejusque mortem illacrimatum Alexandrum,
Just. 11, 12, 6.—With quod, Plin. Ep. 3, 7, 13. —(δ).Absol.;II.qui (Milo) aspexisse lacertos suos dicitur illacrimansque dixisse, etc.,
Cic. de Sen. 9, 27; Suet. Aug. 66:sparge, et si paulum potes, illacrimare,
Hor. S. 2, 5, 103:illacrimasse dicitur gaudio,
Liv. 25, 24, 11; Cels. 2, 6, 6.—
Перевод: с латинского на английский
с английского на латинский- С английского на:
- Латинский
- С латинского на:
- Английский