inkılâb

См. также в других словарях:

• inkılâb — (A.) [ بﻼﻘﻥا ] 1. devrim. 2. değişim, dönüşüm. ♦ inkılâb etmek dönüşmek. ♦ inkırâz bulmak tükenmek, çökmek …   Osmanli Türkçesİ sözlüğü

• İNKILÂB-I HAKAİK — Hakikatlerin tam zıddına dönmesi (ki, böyle bir şey mümkün değildir.) (Bak: İçtima ı zıdden) (İnkılâb ı hakaik ittifâken muhaldir. Ve inkılâb ı hakaik içinde muhal ender muhal, bir zıd, kendi zıddına inkılâbıdır. Ve bu inkılâb ı ezdâd içinde… …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

• İNKILÂB-I ŞİTEVÎ — Sonbaharın bitip, kış mevsiminin başlayışı. (Aralık ayının 21 ine rastlar İNKILÂB ALE L A KIB Ökçeler üzerine dönmek demektir ki, asker yürüyüşünde olduğu gibi, tam sağdan veya soldan geri dönmektir. İki ökçeyi birden yerinde çevirmek suretiyle… …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

• İNKILÂB — Başka tarza değişme. Bir hâlden diğer hâle geçme. Başka türlü olma. * Altüst olma …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

• İNKILÂB-I SAYFÎ — İlkbaharın bitip, yaz mevsiminin balayışı. Gün dönümü. (21 hazirana rastlar …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

• kozğun — inkilab …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• bulğağ — inkilab, keder, karışıklık …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• cedde — inkilab i hava, boran, tufan, deycur …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• çakçalağay — inkilab, berhem olmuş, devrilmiş …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• çaknaşık — inkilab, ihtilal, fitne …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• eltut — inkilab, karışıklık …   Çağatay Osmanlı Sözlük