Перевод: со всех языков на русский

с русского на все языки

iniuria

  • 1 iniuria

    1) вообще неправда (pr. J. 4, 4. 1. 1 pr. D. 47, 10); напр. iniuria rem suam amittere (1. 1 D. 3, 5. 1. 3 § 2 D. 48, 7); особ. а) = culpa, вина (pr. J. cit. cf. 1. 5 § 1 D. 9, 2);

    damnum iniuria datum;

    damni iniuriae teneri, agere, actio damni iniuriae (см. damnum); (1. 1 § 3 D. 9, 1);

    impubes iniuriae capax (1. 5 § 2 D. 9, 2);

    b) несправедливость судьи (pr. J. cit. 1. 1 pr. D. 47, 10); напр. iniuriam iudicis s. a iudice pati;

    iniuria iudicis condemnari, vinci (1. 50 pr. D. 15, 1. 1. 52 § 18 D. 17, 2. 1. 5 D. 21, 2. 1. 29 § 1 D. 40, 7. 1. 67 D. 46, 1. 1. 13 D. 20, 6. 1. 50 § 1 D. 30. 1. 46 § 4 D. 3, 3);

    adversus ini. appellare (1. 7 § 2 D. 4, 4);

    c) повреждение, вред = damnum, напр. ad alienam ini. referre negligentiam, porrigere beneficium (1. 3 pr. D. 2, 15. 1. 40 D. 26, 7. 1. 12 D. 36, 1. 1. 75 D. 50, 17);

    iniuriam pati (1. 3 § 3 D. 2, 2. 1. 31 § 5 D. 21, 1. 1. 10 D. 37, 6);

    iniuria affici (1. 11 § 4 D. 13, 7. 1. 6 § 11 D. 42, 8. 1. 22 § 2 D. 46, 8. 1. 45 § 1 D. 40, 5. 1. 3 § 13 D. 37, 10. 1. 1 § 1 D. 43, 13);

    fundo ini. irrogata (1. 3 pr. D. 43, 11. 1. 21 § 2 D. 32).

    2) в тесн. см. - обида, которая состоит в умышленном оказании другому лицу пренебрежения или презрения,- неуважение личного достоинства человека (1. 2 § 9 D. 43, 8. 1. 13 § 7 D. 47, 10); особ. противозаконное оскорбление чести другого (tit. J. cit, D. 47, 10. C. 9, 35. pr. J. cit. 1. 1 § 1. 2 D. cit.);

    si iniuriam faxsit (L. XII. tab. VIII. 4);

    iniuriarum agere, actio s. iudicium, иск за личные оскорбления (1. 1 § 4. 9. 1. 7 pr. 1. 11 § 1 seq. 1. 12. 13. 15 pr. § 14. 24. 27 seq. eod. cf. 1. 5 § 1 D. 9, 2. 1. 2 § 4 D. 37, 6. 1. 34 pr. D. 44, 7. 1. 11 pr. D. 48, 2. 1. 15 § 6 D. 48, 5);

    ini. atrox (см.);

    lex Cornelia de iniuris (см. Cornelia s. a.).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > iniuria

  • 2 iniuria

    , ae f
    несправедливость

    Latin-Russian dictionary > iniuria

  • 3 damnum

    ущерб, вред, а) вообще убыточность, citra damnum. voluntatis (1. 23 § 2 D. 40. 5);

    damno infamiae subiici (1. 6 C. 2, 12); (1. un. C. 5, 47): (1. 1 C. 1, 54);

    b) особ. имущественный вред, потеря имущественная (Gai. III. 160. 182. 211. IV. 37); (1. 3 D. 39, 2: damnum et damnatio ab ademtione et quasi deminutione patrimonii dicta sunt), в том см. damnum прот. contumelia s. iniuria, оскорблению чести (1. 5 § 1 D. 9, 2. и 1. 34 pr. D. 44, 7); (1. 15 § 46 D. 47, 10); в обширнейшем смысле обозн. damnum не только понесенный ущерб, но и невырученную прибыль (§ 10. J. 4, 3. 1. 11. pr. D. 10, 4. 1. 2 § 11. D. 43, 8); (1. 26 D. 39, 2); обыкновенно подразумевается наличный, имущественный убыток: damnum infligere противоп. lucrum extortguere (1. 6 § 11 D. 42, 8); (1. 30 D. 17, 2);

    compensare luarum s. commodum cum damno (1. 11 D. 3, 5. 1. 23 § 1 D. 17, 2. I. 42 D. 19, 1); (1. 3 pr. D. 37, 1);

    damnum litis - проигрыш процесса (1. 53 D. 42, l);

    d. fatale (см. fatum s. 2);

    damna, quae casu contigerunt (1. 41 § 7 D. 40, 5);

    d. culpa s. iniuria datum (1. 5 § 1. 1. 49 § 1 D. 9, 2), (Gai. III. 182. 202. 210-21), (1. 54 § 2 D. 41, 1. 1. 31 pr. D. 47, 2); (1. 23 eod. 1. 14 § 3 D. 19, 5);

    actio damni iniuriae (1. 6 § 1. 4 D. 4, 9. 1. 32. 41 D. 9, 2. 1. 57 D. 19, 2); (1. 151 D. 50, 17); (1. 203 eod.);

    damnum praestare, sarcire, вознаградить вред и убытки (1. 26 D. 32. 1. 7 § 1. 1. 22. 24 D. 39, 2); иногда damnum praestare обознач. причинить вред (1. 23 § 3 D. 4, 2);

    damnum datum consequi, получить вознаграждение за вред и убытки (1. 81 D. 50, 16);

    damnum decidere, совершить мировую сделку касательно вознаграждения за вред (1. 7 pr. D. 13, 1. 1. 47 § 5. 1. 63 § 1 D. 47, 2);

    damnum infectum - вред, который может причинить соседний участок собственнику другого участка (tit. D. 39, 2. 1. 2 h. t.);

    damni infecti cavere, promittere, repromittere, satisdare (1. 9 § 1. 4. 5. 1. 13 § 3. 1. 15 § 3. 1. 26. 43. 44. pr. eod.);

    damni infecti stipulari, stipulatio (1. 7 § 2. 1. 18 § 16. 1. 23. 28. 30 pr. 32. 40 pr. 42 eod.);

    damni inf. actio (1. 33 eod.);

    damni inf. nomine mitti in possesx. (1. 15 § 16. I. 21. 44. § 1 eod.); (1. 18 § 3 eod.); (Gai. IV. 31);

    c) иногда: денежный штраф (1. 8 pr. D. 48, 19. cf. § 2 J. 4, 18).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > damnum

  • 4 aboltere

    изглаживать, уничтожать, прекращать, turpitudo non aboletur (1. 43 § 4 D. 23, 2);

    omnem. metum abol. (1. 11 § 1. D. 47, 10);

    sententia abolita = improbata (1. 38 D. 41, 3);

    actio (iniuriarum) aboletur, иск погашается (1. 11 § 1 cit.);

    iniuria aboletur (1. 17 § 6 D. eod.);

    nomen rei abol., освободить кого от ответственности по исковому делу (1. 3 § 1 D. 48, 2);

    accusalionem abolere, прекратить обвинение по поводу уголовного преступления (1. 1 § 10 D. 48, 16); то же самое обоз. abol. crimen s. reum (1. 16. 17 D. eod.).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > aboltere

  • 5 consummare

    1) сосчитывать: cons. quantitatem sortis et usurarum (1. 3 pr. C. 7, 54). 2) совершать, исполнять, производить, окончить: cons. aedificium (1. 139 § 1 D. 50, 16), viam (1. 38 D. 8, 3), mandatum susceptum (1. 21 § 11 D. 17, 1), donationem (1. 4 D. 39, 5);

    iniuria consummata, прот. coepta (1. 1 § 2 D. 2, 2);

    consummato anno, прот. initio anni (1. 8 § 6 D. 2, 15).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > consummare

  • 6 contumelia

    оскорбление, бесчестие (1. 1 D. 37, 14 1. 33 D. 47, 10. 1. 38 § 1 D. 48, 5. Gai. III. 222);

    contumeliosus, бесчестный, contumeliosum sibi libertum queri (1. 1 § 10 D. 1, 12);

    iniuria contumeliosior (1. 7 § 7 D. 47, 10);

    contumeliose (adv.) оскорбительно (1. 27 § 1 D. 7, 1).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > contumelia

  • 7 corpus

    1) тело, corporalis, телесный, физический: vitium corporis s. corporale, прот. v. animi (1. 1 § 10 D. 21, 4);

    in corpore vel in animo damnum sentire (1. 9 § 3 D. 1, 3);

    in suum corpus saevire (1. 9 § 7 D. 15, 1);

    corpore quaestum faecre (1. 47 D. 23, 2);

    corpus miscere cum aliquo, совокупляться (1. 144 D. 50, 16);

    causae corpori cohaerentes, телесные качества раба (1. 22 § 1 D. 9, 2);

    liberum corpus, тело свободного человека, aestimationem non recipit (1. 3 D. 9, 1. 1. 7 D, 9. 3. 1. 2 § 2 D. 14, 2);

    praesentia corporis (1. 1 § 1 D. 26, 8);

    in corpore hominis errare, ошибка в лице (1. 9 pr. D. 28, 5);

    corpus ac salus furiosi, против. patrimonium (1. 7 pr. D. 27, 10);

    corpori indicta obsequia прот. onera patrimonii (1. 4 § 2 D. 50. 4);

    corporale munus, ministerium, corpor. labor (1. 3 § 3 1. 18 § 1. 26 eod. 1. 8 § 4 D. 50, 5);

    corpus, мертвое тело, труп (1. 1 § 5. 1. 14 § 5. 1. 38-40 D. 11, 7. 1. 3 § 4. 5. 1. 7. 11 1). 47, 12).

    2) физическое действие: соrpore apprehendere, acquirere possessionem, possidere (1. 1 pr. 21 1. 3 § 1. 8 D. 41, 2); (1. 44 § 2 eod.);

    corporalis possessio, владение вещью (1. 24. 25 § 2 eod. 1. 40 § 2 D. 13, 7)ж corporaliter tenere (1. 24 cit.), omittere possessionem (1. 23 § 1 eod.);

    jusjurandum, sacramentum corporaliter praestare (1. 1 C. 2, 28. 1. 3 C. 2, 43);

    corporalis iniuria (l. 2 C. 11, 13).

    3) вещество, материя: res abesse videntur etiam hae, quarum corpus manet, forma mutata est (1. 13 § 1 D. 50, 16);

    oсоб, физический предмет, res corporalis, quae tangi potest. прост., "quae iu iure consistit" (1. 1 § 1 D. 1, 8); также corpus прот. ius, например universae res hereditatis - sive iura, sive corpora sint (1. 18 § 2 D. 5, 3); (1. 50 pr. eod.);

    bona - sive in corporibus sunt sive in actionibus (1. 3 pr. D. 37, 1); 1. 3 § 1 eod.), corporale pignus прот. nomen (1. 15 § 10 D. 42, 1);

    possideri possunt, quae sunt corporalia (I. 3 pr. D. 41, 2); (1. 2 § 3 D. 43, 26); (1. 222 D. 50, 16), sive corporis dominus, sive is, qui ius habet (1. 13 § 1 D. 39, 2);

    sive in corpore, sive in iure, loci, ubi aqua oritur, habeat quis ius (1. 8 D. 39, 3); (1. 4 pr. D. 8, 5);

    corpus прот. pecunia (1. 9 pr. D. 4, 4. 1. 13 § 2 D. 20, 1. 1. 21 § 2 D. 21, 2. 1. 5 pr. D. 25, 1);

    corpora nummorum. отдельные монеты (I. 19 § 2 D. 12, 6. 1. 24 D. 16, 3. 1. 51 D. 30. 1. 29 pr. D. 45, 1), также corpor. pecuniae (1. 34 § 2 D. 20, 1);

    corp. instrumentorum (1. 3 § 5 D. 43, 5), rationum, счетные книги (1. 37 D. 40, 5); (1. 40 D. 19, 1);

    si de corpore conveniat, error autem sit in vocabulo (1. 6 § 4 D. 6, 1);

    in corpore consentire, dissentire (1. 9 pr. D. 18, 1. 1. 34 pr. D. 41, 2);

    corporaliter, относительно материального состава вещи: corp. deminii (1. 5 pr. D. 25, 1);

    corp. rem transferre (1. 1 § 5 D. 43, 3);

    pignori dare (1. 1 § 15 D. 41, 2).

    4) совокупность различных предметов, как одно целое: corp. instrumentorum (1. 15 D 42, 5);

    corpus servorum (l. 195 § 3 D. 50, 16); (§ 18 J. 2, 20. 1. 23 § 5D. 6, 1. 1. 30 pr. В. 41, 3);

    corpus matrimonii, состояние, имущественная масса (1. 20 D. 4, 2. 1. 9 § 5 D. 22, 6. 1. 23. 25 D. 34, 4);

    corpus Homeri, все сочинения Гомера (1. 52 § 2 D. 32);

    omne corpus iuris, собрание всех законов (1. 1 pr. C. 5, 13).

    4) корпорация, общество: collegia v. corpora, quibus ius coeundi lege permissum est (1. 5 § 12 D. 50, 6);

    corpus cui licet coire (1. 21 D 34, 5);

    corpus habere, составлять корпорцию (1. 1 pr. § 1 D. 3, 4);

    a municipibus et societatibus et corporibus bon. poss. agnosci potest (1. 3 § 4 D. 37, 1);

    qui manumittitur a corpore aliquo s. collegio (I. 10 § 4 D. 2, 4); (1. 17 § 2 D. 27, 1);

    corpus mensorum frumenti (1. 10 § 1 D. 50, 5); отсюда corporatus, принадлежащий к известной корпорации, особ. цеховой член, напр. corporati urbis Romae (tit. C. 11, 14), civitatis Alexandrinae (1. un. C. 11, 28);

    municipes et corporati eiusdem loci (I. 8 C. 11, 1).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > corpus

  • 8 culpa

    вина, 1) всякое противозаконное нарушение права, напр. in culpa vel crimine deprehendi (1. 2 C. 9, 4); (1. 14 § 1 D. 49, 16); (1. 14 pr. D. g 48, 3); (1. 9 § 3 D. 4, 4. 1. 22 § 7. 1. 38. 44 § 1. 1. 45 D. 24, 3. 1. 11 § 13 D. 48, 5. 1. un. § 5 C. 5, 13. 1. 11 § 1 C. 5. 17); (1. 29 § 1 D. 21, 2. 1. 15 D. 43, 16. 1. 7 § 12 D. 41, 1): то же самое обозн. culpa в определении: damnum culpa datum, касательно нарушения прав по имуществу, именно повреждения чужой собственности, нормированного Аквилиевым законом = damnum iniuria datum (1. 5 § 1 D. 9, 2. 1. 15 § 46 D. 47, 10); особенно по толкованию Аквилиева закона, culpa обозн. Противоправное действие, направленное на причинение ущерба другому лицу (culpa in faciendo, вину в тесн. см. слова- Аквилиева вина) (1. 5 § 2. D. 9, 2. 1. 30 § 3 eod. 1. 31 eod. Gai. III. 202);

    culpae в упомянут. смысле противоп. casus, случайная потеря предмета обязательства, которая не была вызвана содействием лица (1. 52 § 4. eod. § 3 J. 4, 3).

    2) в учении об обязательствах, по отношению к вознаграждению за вред и убытки, отличается culpa от dolus (сознание противоправности) и обозн. в тесном смысле - небрежность, т. е. недостаток осторожности, при которой можно было бы избежать нанесения вреда другому лицу, - прот. casus (1. 23 D. 50, 17. 1. 5 § 2 D. 13, 6. cf. 1. 11. 32 pr. D. 3, 5. 1. 13 § 1 D. 13, 7. 1. 1 § 35 D. 16, 3. 1. 52 § 2. 1. 72 pr. D. 17, 2. 1. 68 pr. D. 18, 1. 1. 18 § 1 D. 24, 3. 1. 39 § 2. 7. 1. 57 pr. D. 26, 7. 1. 1 pr. D. 27, 3. 1. 108 § 12. D. 30);

    imperitia culpae adnumeratur (1. 132 D. 50, 17. cf. 1. 9 § 5 D. 19, 2); (1. 36 D. 50, 17); (1. 23 eod. cf. 1. 18 pr. D. 13, 6. 1. 52 § 3 D. 17, 2); видом вины в тесном смысле слова считается а) culpa lata, грубая вина, т. е. незнание того, что известно всем, неосторожность, которую нельзя допускать и для каждого обыкновенного человека (1. 213 § 2 D. 50, 16: "lata culpa est nimia negligentia, i. e. non intelligere, quod omnes intelligunt" (1. 32 D. 16, 3); (1. 1 § 1 D. 11, 6: "Lata c. dolo comparabitur". т. е. равняется предумышленной вине, cf. 1. 5 § 15 D. 36, 4); также magna с. (1. 226 D. 50, 16 "Magna negligentia culpa est, magna c. dolus est"); также с. dolo proxima (1. 8 pr. D. 2, 13. 1. 11 § 11 D. 11, 1. 1. 47. § 5 D. 30. 1. 22. § 3. D. 36, 1. 1. 11. D. 47, 9);

    b) отлична от culpa lata есть culpa levis, легкая вина, т. е. нарушение осторожности хорошего, порядочного хозяина, отца семейства (1. 47 § 5 cit. 1. 22 § 3 cit. 1. 20 C. 2, 19. 1. 7 C. 5, 51); также с. omnis (1. 31 § 12 D. 21, 1). Прежде принимали еще с) culpa levissima (1. 44. D. 9, 2), но это не имеет основания, как несомненно доказал Гассе в своем сочинении: Die Culpa des rom. Rechts. 1838.

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > culpa

  • 9 exolescere

    терять силу, значение: leges exoleverunt (1. 2 § 3 D. 1. 2);

    quum per metum facta iniuria anno utili exoleverit (l. 14 § 2 D. 4, 2).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > exolescere

  • 10 exolere

    терять силу, значение: leges exoleverunt (1. 2 § 3 D. 1. 2);

    quum per metum facta iniuria anno utili exoleverit (l. 14 § 2 D. 4, 2).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > exolere

  • 11 gravis

    1) густой, fumus non gr. (1. 8 § 6 D. 8, 5);

    a) беременный: gravi utero uxor (1. 11 D. 29, 7);

    b) тягостный, строгий, резкий;

    graviter (adv.) = dure, mereri graviorem poenam, sententiam (1. 3 § 17. D. 29, 5. 1. 1. § 5 D. 49, 7. 1. 7 D. 47, 9. 1. 13 D. 48, 19. 1. 1 § 7 D. 1, 12. 1. 1 § 8 D. 26, 10. 1. 5 § 2 D. 49, 16. 1. 20 § 5. 1. 24 D. 8, 2. 1. 11 § 5 D. 4, 4. 1. 23 § 3 D. 28, 5. 1. 7 § 22 D. 48, 22. 1. 3 D. 13, 4. 1. 12 § 9 D. 17, 1. 1. 47 D. 19, 1. l. 11 pr. D. 22, 1. 1. 7 § 8. 1. 9 § 4 D. 26, 7);

    conditio gravior (1. 35. D. 35, 1. 1. 5 pr. D. 46, 3);

    c) важный, graviora crimina (1. 1 § 5 D. 49, 7);

    gravissima iniuria afficere aliq. (1. 10 § 12 D. 2, 4);

    d) тяжкий, сильный, gravissimae inimicitiae (1. 3 § 11. 1. 22 D. 34, 4. 1. 3 pr. D. 29, 5. 1. 40 § 3 D. 40, 7);

    e) трудный, graviter = difficulter;

    res gravis ad recuperandum (1. 25 D. 13, 7);

    graviter loqui (1. 9 D. 21,1).

    2) постоянный, твердый, строгий, congruit bono et gravi Praesidi (1. 13 pr. D. 1, 18. 1. 13 C. 2, 12). Gravitas, a) сила, твердость (1. 18 pr. D. 21, 1. 1. 2 D. 22, 5);

    b) достоинство, militaris grav. (1. 4 C. 4, 52. 1. 18 C. 2, 3. 1. 4 C. 2, 27. 1. 5 C. 3, 34. 1. 16 C. 5, 62); отсюда grav. tua, vestra, титул чиновников (1. 27 pr. D. 40, 12. 1. 3 C. 3, 3. 1. 7 C. 3, 26. 1. 4 C. 5, 73. 1. 1 C. 10, 10).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > gravis

  • 12 infamis

    1) бесчестный (см. iufamia s. 2). 2) известный по (1. 31 § 21. D. 20, 1). 3) постыдный, позорный = ignominiosus, turpis, напр. infami iniuria affecti servi (1. 2 D. 1, 6. 1. 34 C. 10, 31).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > infamis

  • 13 intolerabilis

    intolerandus, несносный: iniuria intolerab. (1. 2 D. 1, 6. Gai. I. 53. 1. 7 C. Th. 1, 16).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > intolerabilis

  • 14 magnus

    maior, maximus, великий, большой, а) относит. объема, количества, числа, напр. magna, maior possessio (1. 5 § 10 D. 27, 9);

    maior domus (1. 38 § 4 D. 32. 1. 38 § 1 D. 39, 2. 1. 22 pr. D. 33, 7: 1. 126. cf. 1. 163 pr. D. 50, 16. 1. 90 eod. 1. 11 § 1 D. 2, 1. 1. 4 D. 4, 1. 1. 20 D 3, 3. 1. 18 § 3 D. 4, 3. 1. 38 D. 3, 5. 1. 9 § 1 D. 22, 1. 1. 54 D. 26, 7. 1. 89 § 2 D. 46, 3. 1. 4 § 3. 1. 5 D. 10, 2. 1. 7 § 19. cf. 1. 8 D. 2, 14. cf. 1. 14 pr. D. 16, 3. 1. 15 pr. D. 42, 5. 1. 2 pr. D. 42, 7. 1. 3 pr. D. 3, 1. cf. 1. 19 § 1 D. 26, 2. 1. 32 § 13 D. 4, 8. cf. 1. 18 D. 5, 1. 1. 19 D. 50, 1. cf. 1. 160 § 1. D. 50, 17);

    maior pars diei (1. 2 § 1 D. 50, 16. 1. 156 eod.);

    b) по отнош. к стоимости, цене: magni pretii esse (1. 14 § 5 D. 47, 2);

    mai. pretii res (1. 26 § 4. D. 12, 6. 1. 33 pr. D. 9, 2. 1. 22 § 10 D. 48, 10);

    magni facere, весьма почитать, aestimare (1. 36 D. 38, 2);

    maiore valere (1. 5 C. 2, 20);

    c) относит. важности, силы, magna (et iusta s. idonea) causa (1. 8 § 17 D. 5, 2. 1. 4 § 3 D. 12, 3. 1. 4 § 3 D. 42, 1. 1. 53 § 2 eod. § 2 I. 3, 14. 1. 7 pr. D. 2, 13. 1. 3 § 1 D. 4, 9. 1. 30 D. 13, 7. 1. 2 § 1 D. 18, 6. 1. 9 § 2. 1. 25 § 6 1. 33. 36 D. 19, 2. 1. 17 § 5 D. 19, 5. 1. 1 § 4 D. 44, 7. 1. 1 § 5 eod. 1. 226 D. 50, 16);

    mai. rei impetus (1. 2 D. 4, 2);

    timor mai. mali (1. 5 eod.);

    maior, max. metus (1. 8 § 1. 2 eod.);

    magna captio (1. 43 D. 9, 2);

    iniuria maior (1. 7 § 7 D. 47, 10);

    mai. delicta (1. 5 § 2 D. 48, 19. 1. 11 D. 1, 16. 1. 54 D. 5, 1);

    magna s. max. capitis deminutio (см. caput s. 5);

    d) о значении, о рангах (1. 14 D. 2, 1. 1. 58 D. 5, 1. 1. 1 § 3 D. 49, 1. 1. 6 C. 3, 22. 1. 54 § 1 D. 42, l. 1. 7 § 22 D. 48, 22);

    mai. magistratum gerere (1. 14 § 5 D. 50, 4);

    max. Principes (1. 30 pr. D. 27, 1. 1. 8 pr. § 5 D. 50, 5);

    maiores, начальники (1. 3 C. 1, 9);

    e) по отнош. к имуществу: maior centenario (см.);

    f) о возрасте человека: б) период жизни (maior natu) (1. 15 § 3. 1. 40 § 1 D. 1, 7. 1. 77 § 21 D. 31. 1. 21 § 5 D. 33, 1);

    maior natu XXV annis (l. 14 pr. D. 38, 2);

    maior XX annis (1. 5 § 1 D. 1, 5);

    LXX annis (1. 3 D. 50, 6. § 4 I. 1, 11); особ. обоз. maior - лицо, перешедшее возраст 25 лет, совершеннолетнее, mai. aetatis (constitutum) esse (1. 23. 48 § 2 D. 4, 4. 1. 3 § 11 eod.): minor, maior factus (1. 3 § 1. 2 eod. 1. 24 pr. eod.);

    maior aetate (1. 15 C. 4, 44); в) для обознач. родственников по боковой линии, которые состоят ближе всего к общему родителю (родоначальнику): patruus, avunculus magnus, maior, maximus;

    amita, matertera magna, maior, maxima = avi (aviae), proavi (proaviae), abavi (abaviae), frater, soror (1. 1 § 6 1. 10 § 15-17 D. 38, 10); г) maiores, бб.) дальние, восходящие: прародители (1. 10 § 7 eod. cf. 1. 4 § 2 D. 2, 4. 1. 35 D. 4, 4. 1. 36 D. 38, 2. 1. 3 D. 48, 22); вв) вооб. предки, a maioribus constituta (1. 20 D. 1, 3. 1. 12 § 9 D. 49, 15. 1. 35 D. 11, 7. 1. 3 pr. D. 24, 1. 1. 28 § 1 D. 48, 19);

    mos maiorum (1. 11 D. 1, 1. 1. 5 D. 2, 1. 1. 11 § 1 D. 3, 2. 1. 9 pr. D. 48, 9); гг) предшественник во владении (1. 11 C. 7, 32).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > magnus

  • 15 manus

    1) рука (1. 10 D. 28, 1. 1. 26 § 1 D. 20, 1);

    cavere testamento (1. 37 § 6 D. 32);

    declarare (1. 29 D. 26, 2. 1. 6 § 2 D. 29, 7. 1. 15 pr. D. 48, 10. 1. 2. 4 C. 9, 23. 1. 1 eod. 1. 8 § 6 D. 37, 4);

    adimere libertatem (1. 6 § 2 D. 48, 10); тк. собственноручное письмо: manum emittere (см. s. 2);

    debere (1. 1 C. 12, 41); сдеданный руками человеческими, прот. naturalis (1. 28 D. 8, 2. 1. 20 § 1 D. 8, 3. 1. 1 § 1. 1. 2 § 5. 6 D. 39, 3. 1. 1 § 8 D. 43, 12); рукоделие, manus pretium, цена ручной работы (1. 13 § 1 D. 50, 16);

    manupretium, плата за работу (1. 30 § 3 D. 19, 2);

    ad manum non habere pecuniam, nummos, не иметь под рукой (1. 27 D. 13, 7. 1. 19 § 5 D. 16, 1);

    manu longa tradita res (1. 79 D. 46, 3);

    brevi m. acceptum (1. 43 § 1 D. 23, 3);

    manum iniicere, manus iniectio (см.);

    manus iniectio esto (L. XII. tab. III. 2);

    manum endo iacito (tab. I. 2);

    manum conserunt (tab. VI. 5);

    manu fustive si os fregit (tab. VIII. 3);

    sibi manum depellere (Gai. IV. 24. 25. 1. 13 § 4 D. 5, 3. 1. 15 § 7 D. 42, 1. 1. 14 § 1 D. 11, 7. 1. 3 C. 9, 27);

    manus inferre (см. s. 4);

    obiicere (1. 5 C. 10, 1. 1. 1 § 1 D. 2, 10. 1. 1 § 12 D. 43, 16);

    ad manus aut ad ferrum venire, вступать в рукопашный бой (1. 11 § 2 D. 48, 19);

    manu armata aggredi (1. 3 § 7 D. 47, 12);

    manu capi ab hostibus (1. 4 § 3 D. 1, 5);

    ager manucaptus (1. 16 D. 41, 1. 1. 21 C. 6, 2).

    2) драка, насилие, manu damnum (iniuriam) dare (1. 29 § 2. 1. 37 pr. D. 9, 2);

    iniuria, quae manu fit (1. 5 pr. D. 47, 10); отсюда символическое действие для укрепления напр. устного заявления, per manum i. e. lapilli iactum, prohibere (1. 5 § 10 D. 39, 1. cf. 1. 50 D. 41, 1. 1. 20 § 1 D. 43, 24).

    3) отряд воинов, роma, adhibita manus per vim aedificare in solo alieno (1. 9 pr. D. 4, 2. 1. 6 pr. D. 48, 13. 1. 3 pr. D. 43, 4. cf. 1. 68 D. 6, 1);

    corrpere accusatos (1. 2 C. 9, 39).

    4) власть мужа над женой, по древн. рим. праву, in manum convenire, convent o;

    in m. recipere, in manu habere uxorem.;

    in manu (viri) esse (Gai. 1. 49. 108-113. 115 b 136. 137. 142. 148. 150. 159. II. 86. 90. 96. 98. 139. 159. III. 3. 14. 24. 84. 114, 163 192. IV. 80).

    5) власть господина или отца над рабами или детьми;

    in patr. pot.напр. manui et potestati suppositum esse;

    de manu missio (1. 4 D. 1, 1. § 6 I. 1, 12, 1. 6 C. 8, 49. 1. 1 § 2 C. 7, 40).

    6) произвол (1. 2 § 1 D. 1, 2).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > manus

  • 16 miserabilis

    (adi.) miserabiliter (adv.) l) сожаления достойный (1. 1C. 3, 14. 1. 1 pr. C. 1, 27). 2) несчастный, жалкий, miser. iniuria (1. 13 C. 12, 51).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > miserabilis

  • 17 solitudo

    уединение а) безлюдное место.напр. in solitudine (прот. in conspectu Praetoris) iniuria facta (1. 7 § 8 D. 47, 10. 1. 26 C. 10, 31. 1. 1 C. Th. 16, 3);

    b) уeдиненная, холостая жизнь (1. 2 § 1 C. Th. 3, 16).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > solitudo

  • 18 temperare

    1) надлежащим образом определять, по справедливости установлять, устраивать (1. 14. 43 § 6 D. 3, 3. 1. 16 D. 4, 6. 1. 85 § 2 D. 50, 17);

    cautionibus (1. 45 § 1 D. 35, 2. 1. 88 § 1 eod. 1. 11 D. 4, 3. 1. 4 pr. D. 35, 1).

    2) управлять;

    temper. dioeceses (1. 1 C. 12, 19).

    3) умерять, смягчать: temper. dolorem (1. 38 § 8 D. 48, 5. 1. 2 C. 8, 14); удерживать (1. 29 § 4 D. 9, 2). 4) наблюдать меру в чем (1. 1 D. 24, 1); избегать, воздержаться от чего (1. 1 § 9 D. 1, 12);

    ab iniuria (1. 5 C. 7, 14);

    temper. legato = abstinere (1. 41 D. 38, 2).

    6) temper. colores, смешивать в должной пропорции (Paul. III. 6 § 63).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > temperare

  • 19 velare

    покрывать: iniuria, quae inani honestatis colore velatur (1. 14 C. 4, 38).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > velare

См. также в других словарях:

  • Iniuria —    • Iniuria (юр.).          Оскорбление чести и вообще личное оскорбление. Уже в XII таблицах запрещены были оскорбления чести, но упоминались лишь два рода их, именно насмешливые стихи и пасквили (famosa или mala carmina), автор которых… …   Реальный словарь классических древностей

  • iniuria — index encroachment, grievance, injustice, oppression, wrong Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • iniuria — i·niù·ria s.f. LE var. → ingiuria …   Dizionario italiano

  • Summa Iniuria: Ein Pitaval der Justizirrtümer — (Untertitel: fünfhundert Fälle menschlichen Versagens im Bereich der Rechtsprechung in kriminal und sozialpsychologischer Sicht)[1], 1976 in Basel herausgegeben, ist die umfangreichste und neben Schiller als Arzt die bedeutendste Schrift von Hans …   Deutsch Wikipedia

  • Summum ius summa iniuria — es un aforismo latino que se puede traducir por sumo derecho, suma injusticia , a mayor justicia, mayor daño o suma justicia, suma injusticia , en el sentido de que la aplicación de la ley al pie de la letra a veces puede convertirse en la mayor… …   Wikipedia Español

  • summum ius summa iniuria — sụmmum ius sụmma iniuria   [lateinisch »höchstes Recht (kann) höchstes Unrecht (sein)«], ein von Cicero (»De officiis«, I, 10, 33) erwähntes Sprichwort. Es besagt, dass die buchstabengetreue Anwendung eines Rechtssatzes im Einzelfall zu größter …   Universal-Lexikon

  • summum ius summa iniuria — sum|mum ius sum|ma in|iu|ria <lat. ; »höchstes Recht (kann) größtes Unrecht (sein)«> altröm. Sprichwort (bei Cicero), das besagt, dass die buchstabengetreue Auslegung eines Gesetzes schwerwiegendes Unrecht bedeuten kann …   Das große Fremdwörterbuch

  • volenti non fit iniuria — vo|len|ti non fit in|iu|ria [v... ] <lat. ; »dem Wollenden geschieht kein Unrecht«> Grundsatz des röm. Rechts, wonach eine mit Einwilligung des Betroffenen ausgeführte Tat nicht rechtswidrig ist (Rechtsw.) …   Das große Fremdwörterbuch

  • AEAUUM EST NEMINERN CUM ALTERIUS DELRIRAENTO ET INIURIA FIERI LOCUPLETIOREM — – справедливость требует, чтобы никто не обогащался в ущерб другому лицу и неправомерно …   Советский юридический словарь

  • VOLENTI поп FIT INIURIA — – нет обиды тому, кто сам того захотел …   Советский юридический словарь

  • Hans Martin Sutermeister — (* 29. September 1907 in Schlossrued; † 5. Mai 1977 in Basel; Pseudonym: Hans Moehrlen[1]) war ein Schweizer Arzt, Schriftsteller und Politiker (LdU). Neben einer autobiografischen Novelle veröffentlichte Sutermeister hauptsächlich Schriften zu… …   Deutsch Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»