-
101 obsequium
ob-sĕquĭum, ii, n. [obsequor].I.In gen., comptiance, yieldingness, complaisance, indulgence (class.; syn.: indulgentia, obsequentia): prosequium a prosequendo, obsequium ab obsequendo dicuntur, Paul. ex Fest. p. 226 Müll.:II.obsequium amicos, veritas odium parit,
Ter. And. 1, 1, 41:obsequium atque patientia,
Cic. Pis. 2, 5:obsequium et comitas,
id. Att. 6, 6:alicui tribuere,
Ov. Tr. 5, 6, 30:ventris,
i. e. gluttony, Hor. S. 2, 7, 104:animo sumere,
to follow the bent of one's inclinations, Plaut. Bacch. 4, 10, 7:in obsequio uxoris,
in the service of his wife, Vulg. 4 Reg. 5, 2.—Of inanim. things:flectitur obsequio curvatus ab arbore ramus,
by yielding, by its pliancy, Ov. A. A. 2, 179.—In plur.: omnia ei obsequia polliceor, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 11, 3.—In partic.A.Compliance in love, yielding, consent, Petr. 113; Col. 6, 27, 10; Curt. 6, 7, 1; 10, 1, 25.—B.Obedience, allegiance:in populum Romanum,
Liv. 29, 15, 3:principum,
i. e. towards them, Just. 3, 2, 9:ad obsequium redigere,
to subjugate, Suet. Aug. 21:nulla colonia vestra erit, quae nos obsequio erga vos fideque superet,
Liv. 7, 30, 19:obsequium in regem retinere,
Tac. A. 6, 37 (43) fin.; 13, 3; Just. 20, 4, 9: jurare in obsequium alicujus, to swear obedience or allegiance to one, Just. 13, 2:obsequium erga aliquem exuere,
to throw off, Tac. A. 3, 12. -
102 probo
prŏbo, āvi, ātum, āre, v. a. [1. probus].I.To try, test, examine, inspect, judge of any thing in respect of its goodness, fitness, etc. (rare in class. Lat.; not in Cic. or Cæs.; in eccl. Lat. very freq.).A.Lit.:B.militem neque a moribus neque a fortunā probabat, sed tantum a viribus,
Suet. Caes. 65:tus probatur candore, etc.,
Plin. 12, 14, 32, § 65:mucronem cultri ad buccam,
Petr. 70:terram amaram sive macram,
Plin. 17, 5, 3, § 33:denarios,
id. 33, 9, 46, § 132:pecuniam,
Dig. 46, 3, 39; cf.:sicut probavi ipse,
have learned, proved by experience, Pall. 12, 7, 22:aurum per ignem probatur,
Vulg. 1 Pet. 1, 7:juga boum,
id. Luc. 14, 19.—Trop.:II.tuo ex ingenio mores alienos probas,
judge of, Plaut. Pers. 2, 2, 30; id. Trin. 4, 3, 42:amicitias utilitate,
Ov. P. 2, 3, 8.— So, to test, try, prove, examine the mind or heart:ipsi vos probate,
Vulg. 2 Cor. 13, 5; cf. id. Zach. 13, 9; id. Psa. 138, 1 et saep.—To esteem as good, serviceable, fit, just, etc.; to be satisfied with, to approve a thing (class.; cf.B.comprobare): quis est, qui non probet, qui non laudet?
Cic. Mil. 28, 77:istam rationem laudo vehementer et probo,
id. Fam. 7, 1, 5: Cato ea sentit, quae non probantur in vulgus, id. Par. prooem.; id. Fin. 2, 1, 1:Asia picem Idaeam maxime probat,
Plin. 14, 20, 25, § 128.—With objectclause:Caesar maxime probat coactis navibus mare transire et Pompeium sequi,
Caes. B. C. 1, 29.—In partic. (mil. t. t.), to approve for military service, to recruit, enlist: quo (die) primum probati sunt, Traj. ap. Plin. Ep. 10, 30, 2.—C.To declare any thing well done, to express approbation of, to approve a thing:D.laudant fabrum atque aedes probant,
Plaut. Most. 1, 2, 20:domum,
Cic. Fam. 5, 6, 3:villam,
Liv. 4, 22:petentibus, ut ad opera probanda, anni et sex mensium tempus prorogaretur,
id. 45, 15:plausu probatae puellae,
Juv. 11, 164.—To approve a person, to recognize as fit or worthy:III.ad unum Vercingetorigem probant imperatorem,
Caes. B. G. 7, 63, 6:quā impudentiā est, eumne testem improbabit quem judicem probarit?
Cic. Rosc. Com. 15, 45.—To represent or show a thing to be good, serviceable, fit, right, etc., to make acceptable, to recommend; and: aliquid alicui, to convince one of any thing:B.quos (libros), ut spero, tibi valde probabo,
Cic. Att. 4, 14, 1:officium meum P. Servilio,
id. Verr. 2, 4, 38, § 82:causam alicui,
id. Quint. 30, 92:nostrum officium ac diligentiam,
id. Div. in Caecil. 22, 72:factum suum alicui,
id. Att. 16, 7, 4:omnia facta dictaque mea sanctissimis moribus tuis,
Plin. Ep. 10, 3 (20), 3.—With de:quibus de meo celeri reditu non probabam,
Cic. Att. 16, 7, 4: se alicui, to make one's self acceptable:(Epicurus) multis se probavit,
id. Fin. 2, 25, 81:quā in legatione (Ligarius) et civibus et sociis ita se probavit, ut, etc.,
id. Lig. 1, 2.— Pass.:mihi egregie probata est oratio tua,
has pleased, Cic. Tusc. 4, 4, 8.—In partic., to make a thing credible, to show, prove, demonstrate:C.crimen,
Cic. Fl. 37, 93:his ego judicibus non probabo, C. Verrem contra leges pecunias cepisse?
id. Verr. 2, 1, 4, § 10:causam paucis verbis,
id. Balb. 21, 49:se memorem probare,
grateful, id. Fam. 10, 24, 1:perfacile factu esse illis probat, conata perficere,
Caes. B. G. 1, 3:hoc difficile est probatu,
Cic. Tusc. 5, 1, 1:et patrio pater esse metu probor,
my paternal fear shows that I am your father, Ov. M. 2, 91:sicut Thrasvmachi probat exitus,
Juv. 7, 204.—With se: malo praesens observantiā, indulgentiā, assiduitate memorem me tibi probare, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 24, 1.—To represent, pass off a person for another:A. 1.loquebantur suppositum in ejus locum, quem pro illo probare velles,
Cic. Verr. 2, 5, 30, § 78:quod tu istis lacrumis te probare postulas, Non pluris refert quam, etc.,
Plaut. Ps. 1, 1, 101.—So absol.: forma et aetas ipsast, facile ut pro eunucho probes, pass for one, Ter. Eun. 2, 3, 84.—Hence, prŏbātus, a, um, P. a.Of persons:2.ceterarum homines artium spectati et probati,
Cic. de Or. 1, 27, 124:ingeniosos et opulentos, et aetatis spatio probatos,
id. Top. 19, 73:operum probatissimi artifices,
Col. 11, 1, 6:probatissima femina,
most excellent, Cic. Caecin. 4, 10.—Of things:B.argentum,
Plaut. Pers. 4, 6, 1:probata experimento cultura,
Quint. 10, 2, 2:boleti probatissimi,
Plin. 16, 5, 11, § 31:probatissima palma,
id. 23, 5, 52, § 98:probatissima statua,
id. 34, 8, 19, § 53: probata et exspectata adulescentia, Lucil. ap. Non. 437, 13:moneta,
Vulg. Gen. 23, 16.— -
103 timeo
tĭmĕo, ŭi, 2, v. a. and n. [root tam-; Sanscr. tam-yati, to be stupefied; tamas, darkness; cf. temulentus], to fear, be afraid of, to dread, apprehend; to be afraid or in fear, to be fearful, apprehensive, or anxious; constr. with acc., rel.-clause, inf., ne or ut, and absol.1.With acc. (class.;2.syn.: vereor, metuo, paveo): quamquam omnia sunt metuenda, nihil magis quam perfidiam timemus,
Cic. Fam. 1, 5, a, 2:timeo meos,
Plaut. Truc. 5, 63; cf.:quos aliquamdiu inermes timuissent,
Caes. B. G. 1, 40:oppidanos,
Hirt. B. G. 8, 27:saxum Tantalus,
Lucr. 3, 981 sq.:portus omnes,
Caes. B. C. 3, 6:reliquos casus,
id. ib. 3, 10:nomen atque imperium absentis,
id. ib. 1, 61:numinis iram,
Ov. M. 6, 314:flagitium pejus leto,
Hor. C. 4, 9, 50:cuncta (amantes),
Ov. M. 7, 719:aeternas poenas timendum'st,
Lucr. 1, 111.—In pass.:morbos esse timendos,
Lucr. 3, 41; so, si ipse fulgor timeretur, Quint. 8, 3, 5:si Cn. Pompeius timeretur,
id. 4, 2, 25. — Pregn., to have to fear, i. e. to be exposed to, contend against:pro telis gerit quae timuit et quae fudit,
Sen. Herc. Fur. 40 sq.; 793:feras,
id. Herc. Oet. 270. — With dat. of the object for which one fears something:nostrae causae nihil nos timere,
Quint. 11, 1, 75:patronum justitiae suae,
id. 4, 1, 9:furem caulibus aut pomis,
Juv. 6, 17:noxiam vini aegris,
Plin. 14, 16, 19, § 101. — With de:de suo ac legionis periculo nihil timebat,
Caes. B. G. 5, 57:nihil de bello,
id. ib. 3, 3:de se nihil timere,
Cic. Sest. 1, 1. — With pro and abl.:quid pro quoque timendum, aut a quoque timendum sit,
Cic. Ep. ad Brut. 1, 16, 2: pro amicis omnia timui, pro me nihil. Sen. Q. N. 4, praef. § 15. —With rel.-clause (class.):3.misera timeo, quid hoc sit negotii,
Plaut. Poen. 5, 4, 79:timeo, quid rerum gesserim,
id. Mil. 2, 4, 44:quid possem, timebam,
Cic. Att. 12, 24, 1:nunc istic quid agatur, magnopere timeo,
id. ib. 3, 8, 2;jam nunc timeo, quidnam... pro exspectatione omnium eloqui possim,
id. Div. in Caecil. 13, 42:misera timeo, incertum hoc quorsum accidat,
Ter. And. 1, 5, 29; cf.:haec quo sint eruptura timeo,
Cic. Att. 2, 20, 5. — With dat.:nunc nostrae timeo parti, quid hic respondeat,
Ter. And. 2, 5, 8. —With inf. (freq. since the Aug. per.;4.not in Cic.): Caesar etsi timebat tantae magnitudinis flumini exercitum obicere, etc.,
Caes. B. C. 1, 64:equites cum intrare fumum et flammam densissimam timerent,
Hirt. B. G. 8, 16:timebant prisci truncum findere,
Plin. 17, 14, 24, § 102:nec jurare time,
Tib. 1, 4, 21; Hor. C. 1, 8, 8; 3, 24, 56; id. S. 1, 4, 23; id. Ep. 1, 5, 2; 1, 7, 4; 1, 19, 27; 2, 1, 114; id. A. P. 170; 197; Ov. M. 1, 593; 12, 246.— Rarely with acc. and inf.:ni cedenti instaturum alterum timuissent,
Liv. 10, 36, 3.—With ne or ut (class.):5.metuo et timeo, ne hoc tandem propalam fiat,
Plaut. Mil. 4, 8, 38:timeo, ne malefacta mea sint inventa omnia,
id. Truc. 4, 2, 61: haec timeo ne impediantur, D. Brut. ap. Cic. Fam. 11, 10, 4:neque timerent, ne circumvenirentur,
Caes. B. G. 2, 26:non times, ne locum perdas,
Quint. 6, 3, 63:timuit, ne non succederet,
Hor. Ep. 1, 17, 37:timere, ne non virtute hostium, sed lassitudine suā vincerentur,
Curt. 3, 17, 9:timeo, ut sustineas,
Cic. Fam. 14, 2, 3:ut satis commode supportari posset (res frumentaria), timere dicebant,
Caes. B. G. 1, 39. —Absol. (freq. in prose and poetry):* 6.fac, ego ne metuam igitur et ut tu meam timeas vicem,
Plaut. Most. 5, 2, 24:salva est navis, ne time,
id. Merc. 1, 2, 64; so,ne time,
id. Am. 2, 2, 42; 5, 1, 12; id. Cas. 4, 4, 13; id. Curc. 4, 2, 34:timentibus ceteris propter ignorationem locorum,
Cic. Rep. 1, 17, 29; cf.:timentes confirmat,
Caes. B. G. 7, 7:cottidie aliquid fit lenius quam timebamus,
Cic. Fam. 6, 10, 5:timere et admirari,
Quint. 9, 2, 26; 9, 2, 86.—With de:de re publicā valde timeo,
Cic. Att. 7, 6, 2.—With ab:a quo quidem genere ego numquam timui,
Cic. Sull. 20, 59. — With pro ( poet. and post-Aug.):pro eo timebam,
Curt. 6, 10, 27:timentem pro capite amicissimo,
Plin. Ep. 3, 17, 3:quamvis pericliter, plus tamen pro te timeo,
Sen. Contr. 7, 20, 1:indulgentia pro suis timentium,
id. ib. 9, 26, 2, B:qui pro illo nimium timet,
id. Ep. 14, 1:qui eget divitiis timet pro illis,
id. ib. 14, 18;90, 43: pro Aristippi animā,
Gell. 19, 1, 10:timuere dei pro vindice terrae,
Ov. M. 9, 241.—Pregn., with abl. ( poet.):timuit exterrita pennis Ales,
expressed its fear, Verg. A. 5, 505. — Freq. with dat. of the object for which one fears:tibi timui,
Ter. Heaut. 3, 2, 20; cf.:qui sibi timuerant,
Caes. B. C. 3, 27:alicui,
Quint. 8, 5, 15; Verg. A. 2, 729; Hor. C. 3, 27, 7; id. S. 2, 1, 23:suis rebus,
Caes. B. G. 4, 16:huic loco,
id. ib. 7, 44:receptui suo,
id. B. C. 3, 69:urbi,
Hor. C. 3, 29, 26.— Impers. pass.:urbi timetur,
Luc. 7, 138: Sen. Med. 885.—Timens like timidus, with gen.:mortis timentes,
Lucr. 6, 1239. -
104 torpor
I.Lit.: tutantur se torpore torpedmes, * Cic. N. D. 2, 50, 127; cf. Cels. 2, 8 med.; Plin. 2, 101, 104, § 223; 19, 8, 44, § 155; 29, 4, 28, § 90:II.illi membra novus solvit formidine torpor,
Verg. A. 12, 867:torpor gravis illigat artus,
Ov. M. 1, 548; id. P. 1, 2, 30 al. —Trop., sluggishness, listlessness, inactivity (post-Aug.):implicitas magno torpore cohortes vidit,
Luc. 3, 432:torpor recens nimiā fortunae indulgentiā,
Tac. H. 2, 99 med.:torpor Vitellii (opp. vigilantia Vespasiani),
id. ib. 2, 77 fin.:procerum,
id. G. 46:utraque res detestabilis est, contractio et torpor,
Sen. Ep. 82, 3. -
105 venia
vĕnĭa, ae, f. [akin to veneror, q. v.], complaisance, indulgence, kindness, obliging disposition or conduct, mercy, grace, favor (class.; cf. indulgentia), most usual in the phrase veniam dare, to grant a favor, be favorable, to comply, consent.I.In gen.: Jane, Juppiter, Mars pater, etc.... vos precor, veneror, veniam peto feroque uti populo Romano Quiritium vim victoriamque prosperetis, an old formula of prayer in Liv. 8, 9, 7:B.ab Jove Opt. Max. ceterisque dis pacem ac veniam peto precorque ab iis, ut, etc.,
Cic. Rab. Perd. 2, 5:quaeso a vobis, ut in hac causā mihi detis hanc veniam, ut, etc.,
id. Arch. 2, 3; cf.:precor hanc veniam supplici des, ut, etc.,
Liv. 30, 12, 14:dabis hanc veniam, mi frater, ut, etc.,
Cic. de Or. 1, 6, 23:Caesar tibi petenti veniam non dedit,
id. Q. Fr. 3, 1, 11:datur haec venia antiquitati, ut miscendo humana divinis, primordia urbium augustiora faciat, Liv. prooem. § 7: mi gnate, da veniam hanc mihi: reduc illam,
Ter. Hec. 4, 2, 29:extremam hanc oro veniam, miserere sororis,
Verg. A. 4, 435:datur petentibus venia,
Caes. B. G. 7, 15:veniam petenti dedit,
Hirt. B. G. 8, 48; Cic. Att. 5, 21, 12:veniam quoque a deis spei alicujus audacioris petimus, in sinum spuendo,
Plin. 28, 4, 7, § 35:veniam mihi quam gravate pater dedit de Chrysalo!
Plaut. Bacch. 3, 6, 3:cum data esset venia ejus diei,
when indulgence had been granted for that day, Liv. 26, 17, 12:nobile illud nepenthes oblivionem tristitiae veniamque afferens,
a complaisant, mild disposition, Plin. 25, 2, 5, § 12.—Permission to do any thing, esp. In phrases: veniam petere (poscere) and veniam dare;C.veniā petitā puerum ad canendum ante tibicinem cum statuisset,
Liv. 7, 2, 9:petere veniam legatis mittendis,
id. 33, 11, 3:veniam dicendi ante alios exposcere,
Tac. A. 12, 5:datā veniā seducit filiam ac nutricem,
Liv. 3, 48, 5; cf.the context: qui censerent, dandam ceteris veniam talium conjugiorum,
Suet. Claud. 26.—Bonā veniā or cum bonā veniā.1.With audire, kindly, with favor, without prejudice:2.bonā veniā me audies,
Cic. N. D. 1, 21, 59; cf.:vos oro atque obsecro, judices, ut attente bonāque cum veniā verba mea audiatis,
id. Rosc. Am. 4, 9:cum bonā veniā se auditurum,
Liv. 29, 1, 7:cum bonā veniā, quaeso, audiatis id quod invitus dico,
id. 29, 17, 6.—With verbs of saying (mostly parenthet.), by your good leave, with your permission, without offence, etc.:II.nisi vero (bonā veniā hujus optimi viri dixerim) tu, etc.,
Cic. de Or 1, 57, 242:bonā hoc tuā veniā dixerim,
id. Div 1, 15, 25:atqui, frater, bonā tuā veniā dixerim ista sententia maxime fallit imperitos,
id. Leg. 3, 15, 34:bonā veniā vestrā liceat, etc., Liv 6, 40, 10: primum abs te hoc bonā veniā peto... mihi ut respondeas,
Ter. Phorm. 2, 3, 31:oravit etiam bonā veniā Quirites, ne quis, etc.,
Liv. 7, 41, 3.—Rarely veniā alone:neminem ex his, quos eduxeram mecum (veniā sit dicto) ibi amisi,
Plin. Ep. 5, 6, 46.—In partic., forbearance in view of any wrong that has been done, forgiveness, pardon, remission:venia est poenae meritae remissio,
Sen. Clem. 2, 7:errati veniam impetrare,
Cic. Lig. 1, 1:pacem veniamque impetrare a victoribus,
Liv. 37, 45, 7:veniam et impunitatem dare,
Cic. Phil. 8, 11, 32; cf.:cui non apud senatum... maximorum scelerum venia ulla ad ignoscendum duci possit,
id. Pis. 41, 98; id. Part. Or. 37, 131:cui errato nulla venia, recte facto exigua laus proponitur,
id. Agr. 2, 2, 5:cede deae, veniamque tuis, temeraria, dictis Supplice voce roga,
Ov. M. 6, 32; Hor. S. 1, 3, 75; id. Ep. 2, 1, 78: aliquem veniā donare [p. 1969] in praeteritum, Suet. Dom. 9:veniā dignus,
Quint. 1, 5, 11; cf.:legere cum veniā,
id. 10, 1, 72. -
106 BENEVOLENCE
[N]BENEVOLENTIA (-AE) (F)INDULGENTIA (-AE) (F)HUMANITAS (-ATIS) (F)BENIVOLENTIA (-AE) (F) -
107 CHARITY
[N]CARITAS (-ATIS) (F)INDULGENTIA (-AE) (F)BENEVOLENTIA (-AE) (F)VENIA (-AE) (F)STIPS (STIPIS) (F)SANCTITAS (-ATIS) (F)SANCTITUDO (-INIS) (F)SANCTIMONIA (-AE) (F)CHARITAS (-ATIS) (F) -
108 CLEMENCY
[N]CLEMENTIA (-AE) (F)INDULGENTIA (-AE) (F)MANSUETUDO (-INIS) (F)LENITAS (-ATIS) (F)LENITUDO (-DINIS) (F) -
109 FAVOR
[N]MOENUS (-ERIS) (N)MUNUS (-ERIS) (N)PAX (PACIS) (F)INDULGENTIA (-AE) (F)GRATIA (-AE) (F)BENEFICIUM (-I) (N)BENEFICENTIA (-AE) (F)FAVOR (-ORIS) (M)VENIA (-AE) (F)PRAEMIUM (-I) (N)COMPLEXUS (-US) (M)CONPLEXUS (-US) (M)STUDIUM (-I) (N)INCLINATIO (-ONIS) (F)BENIFICIUM (-I) (N)BENIVOLENTIA (-AE) (F)GRATUITAS (-ATIS) (F)[V]ADNUO (-ERE -NUI -NUTUM)ANNUO (-ERE -NUI -NUTUM)PROSPERO (-ARE -AVI -ATUM)SUFFRAGOR (-ARI -ATUS SUM)SUBFRAGOR (-ARI -ATUS SUM)FAVEO (-ERE FAVI FAUTUM)INCUMBO (-ERE -CUBUI -CUBITUM)ANTEPONO (-ERE -POSUI -POSITUM)INDULGEO (-ERE -DULSI -DULTUM)CUPIO (-ERE -IVI -ITUM)COSENTIO (-IRE -SENSI -SENSUS)- DO A FAVOR- FAVORS- IN FAVOR- IN FAVOR OF -
110 FAVOUR
[N]MOENUS (-ERIS) (N)MUNUS (-ERIS) (N)PAX (PACIS) (F)INDULGENTIA (-AE) (F)GRATIA (-AE) (F)BENEFICIUM (-I) (N)BENEFICENTIA (-AE) (F)FAVOR (-ORIS) (M)VENIA (-AE) (F)PRAEMIUM (-I) (N)COMPLEXUS (-US) (M)CONPLEXUS (-US) (M)STUDIUM (-I) (N)INCLINATIO (-ONIS) (F)BENIFICIUM (-I) (N)BENIVOLENTIA (-AE) (F)GRATUITAS (-ATIS) (F)[V]ADNUO (-ERE -NUI -NUTUM)ANNUO (-ERE -NUI -NUTUM)PROSPERO (-ARE -AVI -ATUM)SUFFRAGOR (-ARI -ATUS SUM)SUBFRAGOR (-ARI -ATUS SUM)FAVEO (-ERE FAVI FAUTUM)INCUMBO (-ERE -CUBUI -CUBITUM)ANTEPONO (-ERE -POSUI -POSITUM)INDULGEO (-ERE -DULSI -DULTUM)CUPIO (-ERE -IVI -ITUM)COSENTIO (-IRE -SENSI -SENSUS)- FAVOURS -
111 FONDNESS
[N]MULIEROSITAS (-ATIS) (F)AMOR (-ORIS) (M)INDULGENTIA (-AE) (F)CARITAS (-ATIS) (F) -
112 FORBEARANCE
[N]CLEMENTIA (-AE) (F)PATIENTIA (-AE) (F)INDULGENTIA (-AE) (F)SUSTENTATIO (-ONIS) (F)- WITH FORBEARANCE -
113 GENTLENESS
[N]LENITAS (-ATIS) (F)LENITUDO (-DINIS) (F)CLEMENTIA (-AE) (F)MOLLITIA (-AE) (F)MOLLITIES (-EI) (F)MOLLITUDO (-INIS) (F)MANSUETUDO (-INIS) (F)COMITAS (-ATIS) (F)INDULGENTIA (-AE) (F)REMISSIO (-ONIS) (F) -
114 INDULGENCE
[N]INDULGENTIA (-AE) (F)CLEMENTIA (-AE) (F)VENIA (-AE) (F)VENUS (-US) (M)OBSEQUIUM (-I) (N)OPSEQUIUM (-I) (N) -
115 INDULGENCY
[N]INDULGENTIA (-AE) (F)CLEMENTIA (-AE) (F)VENIA (-AE) (F)VENUS (-US) (M)OBSEQUIUM (-I) (N)OPSEQUIUM (-I) (N) -
116 KINDNESS
[N]BENIGNITAS (-ATIS) (F)BONITAS (-ATIS) (F)BENEVOLENTIA (-AE) (F)AEQUANIMITAS (-ATIS) (F)HUMANITAS (-ATIS) (F)COMITAS (-ATIS) (F)PIETAS (-ATIS) (F)BENEFICIUM (-I) (N)MERITUM (-I) (N)LIBERALITAS (-ATIS) (F)INDULGENTIA (-AE) (F)ALMITAS (-ATIS) (F)BENEFICIENTIA (-AE) (F)BENIFICIUM (-I) (N)BENIVOLENTIA (-AE) (F)- DO SMB. A KINDNESS- OUT OF KINDNESS -
117 LENIENCE
[N]LENITAS (-ATIS) (F)LENITUDO (-DINIS) (F)MOLLITIA (-AE) (F)MOLLITIES (-EI) (F)MOLLITUDO (-INIS) (F)MANSUETUDO (-INIS) (F)INDULGENTIA (-AE) (F)CLEMENTIA (-AE) (F)REMISSIO (-ONIS) (F)VENIA (-AE) (F) -
118 LENIENCY
[N]LENITAS (-ATIS) (F)LENITUDO (-DINIS) (F)MOLLITIA (-AE) (F)MOLLITIES (-EI) (F)MOLLITUDO (-INIS) (F)MANSUETUDO (-INIS) (F)CLEMENTIA (-AE) (F)INDULGENTIA (-AE) (F)REMISSIO (-ONIS) (F)VENIA (-AE) (F) -
119 MERCY
[N]CLEMENTIA (-AE) (F)MISERICORDIA (-AE) (F)INDULGENTIA (-AE) (F)ELEEMOSYNA (-AE) (F)ELEMOSINA (-AE) (F)ELEMOSYNA (-AE) (F) -
120 TENDER LOVE
[N]INDULGENTIA (-AE) (F)SINUM (-I) (N)SINUS (-US) (M)
См. также в других словарях:
Indulgentĭa — (lat., »Nachsicht. Gnade«), im römischen Rechtswesen Straferlaß, besonders bei feierlichen Anlässen im großen ausgeübt, entsprechend den Amnestieerlassen moderner Regenten; ferner eine auf Kaisermünzen dargestellte Personifikation der Gnade; in… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
indulgentia — index connivance, indulgence, patronage (power to appoint jobs), tolerance Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
90703 Indulgentia — Infobox Planet minorplanet = yes width = 25em bgcolour = #FFFFC0 apsis = name = Indulgentia symbol = caption = discovery = yes discovery ref = discoverer = F. Borngen discovery site = Tautenburg discovered = September 8, 1988 designations = yes… … Wikipedia
Indulgenz — Indulgentia (lat. „Nachsicht, Gnade“), im römischen Rechtswesen Straferlass, besonders bei feierlichen Anlässen im Großen ausgeübt, entsprechend den Amnestieerlassen moderner Regenten; ferner eine auf Kaisermünzen vorkommende Personifikation der… … Deutsch Wikipedia
ИНДУЛЬГЕНЦИЯ — • Indulgentia. Помилование виновного, возможное: 1. перед произнесением приговора, 2) после определения приговора перед выполнением его, 3) когда наказание уже началось. В республиканское время собственно помилование до или… … Реальный словарь классических древностей
INDULGENT — indulgentia, indulgentissimo … Abbreviations in Latin Inscriptions
ИНДУЛЬГЕНЦИЯ — Грамота о предоставлении индульгенции. 1399 г. (ГИМ) Грамота о предоставлении индульгенции. 1399 г. (ГИМ) [лат. indulgentia снисхождение, милость, освобождение от долга; англ., франц. indulgence; итал. indulgenza; испан. indulgencia; нем. Ablass … Православная энциклопедия
indulgence — [ ɛ̃dylʒɑ̃s ] n. f. • 1190 sens 2; lat. indulgentia « bonté », puis « remise d une peine » 1 ♦ (1564) Facilité à excuser, à pardonner. ⇒ bienveillance, bonté, charité, clémence, compréhension, générosité, humanité, longanimité, mansuétude,… … Encyclopédie Universelle
ИНДУЛЬГЕНЦИЯ — (лат. indulgentia, от in в, и dulcis сладкий). Отпущение грехов, даваемое папами при соблюдении некоторых условий; проща (добыть прощу). Словарь иностранных слов, вошедших в состав русского языка. Чудинов А.Н., 1910. ИНДУЛЬГЕНЦИЯ лат. indulgentia … Словарь иностранных слов русского языка
Schwestern der Perpetuellen Indulgenz — Schwestern der Häuser Berlin, Hamburg und Köln Die Schwestern der Perpetuellen Indulgenz (S.P.I., engl. „The Sisters of Perpetual Indulgence“, frz. Les Soeurs de la Perpetuelle Indulgence ) sind eine weltweit agierende Gemeinschaft von Menschen… … Deutsch Wikipedia
индульгенция — и; ж. [лат. indulgentia снисходительность, милость] В католической церкви в средние века: грамота об отпущении грехов, выдававшаяся за деньги или за какие л. заслуги перед церковью от имени папы римского. Дать, продать индульгенции. Купить… … Энциклопедический словарь