-
1 error
ērror, ōris m. [ erro I \]1) отклонение от прямого или правильного пути ( errore deferri in locum aliquem VF)2) промах, ошибка, погрешностьe. veri T — отклонение (уклонение) от истиныinducere aliquem in errorem C — вводить кого-л. в заблуждениеerrore duci или in errorem rapi (induci) C — быть в заблуждении (ошибаться)eripere alicui errorem C — вывести кого-л. из заблужденияe. H, V и e. mentis C — помрачение ума, безумие3) обман, ловушкаaliquis latet e. V — (здесь) таится какой-то обман4) блуждание, скитание, странствие (dissipatio atque e. C)5) колебание, недоумение, сомнение, неуверенность (e. viarum L — ср. 6.)6) поэт. изгиб, поворот, извилина, излучина (amnis O; viarum, sc. labyrinthi O — ср. 5.)7) панический страх (diffugiunt quo quemque agit e. O) -
2 spes
spēs, eī f.1) надежда, упование, чаяниеs. alicujus rei C etc. и de aliquā re Pl, Cs, Q — надежда на что-л.ad spem alicujus rei L, QC — в надежде на что-л.s. in aliquo est C — надежда возлагается на кого-л.aliquid in spe est C — есть надежда (виды) на что-л.s. me tenet (spem habeo или spe ducor) C — я надеюсьin spe habere (ponere) aliquid C — надеяться (рассчитывать) на что-л.spem alicui facere (dare или afferre) C — подать (внушить) кому-л. надежду, обнадёжить кого-л.in spem venire (ingrĕdi, adduci, induci) C — возыметь надеждуadulescens summae spei Cs — юноша, подающий большие надеждыspe dominationis или in spe potentiae T — в надежде достигнуть власти, т. е. из честолюбивых побуждений2) ожидание, предвидение, чаяниеspe serius C — позже, чем думалиspe celerius C — быстрее, чем можно было ожидатьpraeter или contra spem C, Cs, L — против ожидания (сверх всякого чаяния)spes (pl.) herēdis Iuli respĭce V — подумай о будущем (своего) наследника Иулаs. cogitationum et consiliorum C — замыслы и планыscribere aliquem in spem secundam T — назначить кого-л. второочередным наследником ( на случаи смерти основного)3) потомство, молодняк (s. gregis V)s. anni O — молодые всходы, т. е. виды на урожай4) опасение, боязнь ( naufragii Lcn) -
3 indurre
io induco, tu induci; fut. io indurrò; pass. rem. io indussi, tu inducesti; condiz. io indurrei, tu indurresti; part. pass. indotto1) побуждать, уговаривать, склонять••2) индуцировать3) делать индуктивное умозаключение, выводить* * *гл.1) общ. склонять, побуждать, подбивать, толкать, убеждать, уговаривать2) филос. заключать (от частного к общему)3) электр. индуктировать -
4 inducere
1) вводить a) приносить, проводить, относить, aquam ind. in fundum (1. 31 D. 8, 3);inducta, invecta, importata in praedia (1. 32 D. 20, 1. 1. 4 pr. 1. 7 § 1 D. 20, 2. 1. 5 C. 4, 65. 1. 3 pr. D. 7, 1 1. 11 § 1 D. 20, 1);
in possessionem (1. 35 § 1. D. 39, 5. 1. 33. 52 § 2 D. 41, 2. l. 15 § 6 D. 42, 1. 1. 7 § 19 D. 42, 4);
b) вводить: moribus et consuetudine inductum (1. 32 pr. D. 1, 3. 1. 3 pr. D. 47, 15. 1. 1 D 7, 5. 1. 29 pr. § 14 D. 28, 2. 1. 3 § 1 D. 4, 9. 1. 1 D. 10, 4. 1. 1 § 1 D. 39, 1);
2) предъявлять, induc. et actionem et exceptionem (1. 28 § 10 D. 12, 2);c) представлять свое дело в суд (1. 19 D. 49, 1).
3) допускать, применять, in bonorum possess. induc. aliquem: induci edieto Praetoris (1. 1 § 6 D. 37, 4. 1. 5 § 2. 1. 10 § 1 D. 38, 17. 1. 1 § 2. 1. 11 § 6. 1. 18 pr. 1. 32 § 4 D. 35, 2. 1. 18 § 1 eod. 1. 3 § 2 D. 38, 4. 1. 36 D. 26, 7);condictionem (1. 56 D. 12, 6).
4) приводить, дать: vitricum iuduc. pupillis (1. 1 C. 5, 49). 5) побуждать, склонять, ut fideiubeat (1. 48 § 1 D. 46, 1);officium Praetoris (1. 1 § 2 D. 8, 3. 1. 4 D. 5, 2).
6) заставлять, приучать (1. 11 D. 50, 4; по мнению других induere или imbuere). 7) покрывать, induc. tectorium (1. 38 D. 6, 1). 8) написанное (на дощечках) вновь покрыть воском, затирать написанное;calore inductus (1. 7 § 3 D. 48, 11).
9) отменять: cognitio appellationis inducenda (l. 9 D. 49, 14. 1. 7 pr. D. 5, 3).inductio, стирание, написание (1. 1 pr. § 1. 1. 2. 3 D. 28, 4. 1. 15 § 1 D. 29, 1. 1. 16. D. 34, 4. 1. 12. 16 § 2 D. 34, 9. 1 2 § 7 D. 37, 11. 1. 8 § 1 D. 48, 13. 1. 22 C. 8, 43).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > inducere
См. также в других словарях:
INDUCI — proprie calcei dicuntur. Tertullian. de Pallio, Impuro cruri purum aut mulleolum inducit calceum. Infra, Si quid calceatus inducitur. Cornific. de Rhetor. ad Herenn. l. 1. Soleae ligneae in pedibus inductae. Unde corrigendus Plin. l. 33. c. 11.… … Hofmann J. Lexicon universale
induciæ — … Useful english dictionary
consuetudo semel reprobata non potest amplius induci — /konswatyuwdow semal reprowbeyta non powtast asmpliyas ind(y)uwsay/ A custom once disallowed cannot be again brought forward [or relied on] … Black's law dictionary
consuetudo semel reprobata non potest amplius induci — /konswatyuwdow semal reprowbeyta non powtast asmpliyas ind(y)uwsay/ A custom once disallowed cannot be again brought forward [or relied on] … Black's law dictionary
Consuetudo semel reprobata non potest amplius induci — A custom once denied cannot be further invoked … Ballentine's law dictionary
Poppaea — Sabina (* ca. 30/32 n. Chr. in Pompeji; † Sommer 65 n. Chr. in Rom) war als zweite Frau Neros seit 62 n. Chr. römische Kaiserin. Inhaltsverzeichnis 1 Herkunft 2 Erste Ehe: Rufrius Crispinus … Deutsch Wikipedia
Poppaea Sabina — (* ca. 30/32 n. Chr. in Pompeji; † Sommer 65 n. Chr. in Rom) war die zweite Frau des römischen Kaisers Nero. Inhaltsverzeichnis 1 Herkunft 2 Erste Ehe: Rufriu … Deutsch Wikipedia
Poppäa Sabina — Poppaea Sabina (* ca. 30/32 n. Chr. in Pompeji; † Sommer 65 n. Chr. in Rom) war als zweite Frau Neros seit 62 n. Chr. römische Kaiserin. Inhaltsverzeichnis 1 Herkunft 2 Erste Ehe: Rufrius Crispinus … Deutsch Wikipedia
Sabina Poppaea — Poppaea Sabina (* ca. 30/32 n. Chr. in Pompeji; † Sommer 65 n. Chr. in Rom) war als zweite Frau Neros seit 62 n. Chr. römische Kaiserin. Inhaltsverzeichnis 1 Herkunft 2 Erste Ehe: Rufrius Crispinus … Deutsch Wikipedia
Sabina Poppäa — Poppaea Sabina (* ca. 30/32 n. Chr. in Pompeji; † Sommer 65 n. Chr. in Rom) war als zweite Frau Neros seit 62 n. Chr. römische Kaiserin. Inhaltsverzeichnis 1 Herkunft 2 Erste Ehe: Rufrius Crispinus … Deutsch Wikipedia
custom — cus·tom n 1: a practice common to many or to a particular place or institution; esp: a long established practice that is generally recognized as having the force of law see also section 1983 compare usage 2 pl … Law dictionary