-
1 indigence
nнужда, злидні, бідність* * *nзлидні, бідність, убогість -
2 indigence
бідність; стан бідності (незаможності), статус бідняка -
3 indigence
nзлидні, бідність, убогість -
4 indigence
['ɪndɪʤ(ə)ns]nнужда́, зли́дні, бі́дність -
5 determination of indigence
= determination of indigency визначення (встановлення) стану неплатоспроможностіEnglish-Ukrainian law dictionary > determination of indigence
-
6 determination
вирішення; рішення, вирок; встановлення, визначення; припинення ( спору тощо); підрахунок; окрема постанова (ухвала) ( суду)determination of the cause of a sudden death — = determination of the cause of a unexpected death визначення причини раптової смерті
- determination of a contractdetermination of the cause of a unexpected death — = determination of the cause of a sudden death
- determination of adverse claim
- determination of foreign law
- determination of guilt
- determination of income
- determination of indigence
- determination of indigency
- determination of jurisdiction
- determination of law
- determination of loss
- determination of nullity
- determination of proceeding
- determination of proceedings
- determination of profit
- determination of punishment
- determination of trust -
7 determination of indigency
English-Ukrainian law dictionary > determination of indigency
См. также в других словарях:
indigence — [ ɛ̃diʒɑ̃s ] n. f. • 1265; lat. indigentia 1 ♦ Vieilli État d une personne indigente. ⇒ besoin, détresse, misère, pauvreté, privation. Être, vivre, tomber dans l indigence. 2 ♦ Fig. et mod. Pauvreté (intellectuelle, morale). « Cette grande… … Encyclopédie Universelle
indigence — Indigence. s. f. Grande pauvreté, defaut des choses necessaires. Extreme indigence. grande indigence. il est tombé dans l indigence … Dictionnaire de l'Académie française
Indigence — In di*gence, n. [L. indigentia: cf. F. indigence. See {Indigent}.] The condition of being indigent; lack of estate, or means of comfortable subsistence; penury; poverty; as, helpless indigence. Cowper. Syn: Poverty; penury; destitution; want;… … The Collaborative International Dictionary of English
indigence — (n.) late 14c., from O.Fr. indigence indigence, need, privation (13c.), from L. indigentia need, want; insatiable desire, from indigentem (nom. indigens), prp. of indigere to need, from indu in, within + egere be in need, want, from PIE *eg to… … Etymology dictionary
indigence — in·di·gence / in də jəns/ n: impoverished hardship and deprivation Merriam Webster’s Dictionary of Law. Merriam Webster. 1996. indigence … Law dictionary
indigence — penury, want, *poverty, destitution, privation Analogous words: strait, exigency, emergency, pass (see JUNCTURE) Antonyms: affluence, opulence … New Dictionary of Synonyms
indigence — Indigence, Tenuitas, Indigentia, Egestas … Thresor de la langue françoyse
indigence — [in′di jəns] n. [OFr < L indigentia] the condition of being indigent: also indigency SYN. POVERTY … English World dictionary
indigence — (in di jan s ) s. f. 1° Manque des choses utiles à la vie. • L indigence est à l homme un monstre redoutable, ROTR. St Genest, II, 8. • Nous avons des maximes pour toutes sortes de personnes..., pour les riches.... pour ceux qui sont dans l … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
INDIGENCE — s. f. Grande pauvreté, privation du nécessaire. Extrême indigence. Grande indigence. Il est tombé dans l indigence, dans la plus affreuse indigence. Être dans l indigence. Certificat d indigence. Il se dit absolument Des indigents en général.… … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 7eme edition (1835)
INDIGENCE — n. f. Grande pauvreté, privation du nécessaire. Extrême indigence. Il est tombé dans l’indigence, dans la plus affreuse indigence. être dans l’indigence. Fig., Indigence d’idées. Indigence d’esprit. Il se dit spécialement de l’état de pauvreté… … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 8eme edition (1935)