-
1 indigene
{'indidʒi:n}
n ост. туземец* * *{'indiji:n} n ост. туземец.* * *n ост. туземец* * * -
2 indigène
adj. (lat. indigena) 1. туземен, местен; plante indigène местно растение; 2. m., f. туземец; 3. шег. местен жител. Ќ Ant. allogène, exotique. -
3 allogène
adj. (gr. allogenês) който е от друга раса. Ќ Ant. autochtone, indigène. -
4 alouate
m. (d'un mot indigène de la Guyane) ревяща маймуна с червеникава козина от Централна Америка. -
5 cannibale
m., f. (esp. canibal, altér. de caribal, caribe, mot indigène "hardi", qui désigne les Caraïbes) 1. канибал, човекоядец, людоед; 2. разш. жесток човек; 3. adj. канибалски; 4. (Белгия) toast cannibale препечен хляб с татарски бифтек; 5. животно, което яде друго животно от своя вид. -
6 caraïbe
adj. et n. (mot indigène karib) жител на Карибите; m. група индиански говори от района на Карибите. -
7 endémie
f. (gr. endêm(i)on nosêma "maladie indigène") мед. ендемия (болест, която върлува постоянно или често в дадена област). -
8 esquimau,
de adj. et n. (terme indigène inuit "homme") 1. ескимоски; 2. m. ескимоски език; 3. m. сладолед ескимо; 4. m., f. ескимос. -
9 étranger1,
ère adj. (de étrange) 1. чужд, чуждестранен, чуждоземен; langues étranger1,ères чужди езици; Ministère des Affaires étranger1,ères министерство на външните работи; 2. чужд; непознат; corps étranger1, мед. чуждо тяло; 3. незамесен, незапознат; 4. неподходящ, неприсъщ; 5. m.,f. чужденец; чужд човек; външно лице; 6. m. чужбина; voyager а l'étranger1, пътувам в чужбина. Ќ ceci est étranger1, а la question това няма нищо общо с въпроса. Ќ Ant. aborigène, indigène; compatriote (du nom); naturel, propre; connu, familier. -
10 indigénat
m. (de indigène) 1. местни жители, туземци; 2. право на гражданство на туземци. -
11 indigéniste
adj. (de indigène) подкрепящ латиноамериканските индианци. -
12 kurde
adj. et n. (mot indigène) 1. кюрдски; 2. m. кюрдски език; 3. m., f. жител на Кюрдистан. -
13 maori,
e adj. et m. (mot indigène) маорски; le maori, маорски език от полинезийските. -
14 maya
adj. et n. (mot indigène) който се отнася до маите; le maya езикът на маите ( все още в употреба). -
15 mongol,
e adj. et n. (mot indigène) 1. монголски; 2. m., f. монголец. -
16 ouistiti
m. (adapt. d'un mot indigène) 1. зоол. уистити (вид малка маймуна); 2. инструмент за разбиване на врати, ключалки и др.; шперц. Ќ un drôle de ouistiti смешен, странен човек. -
17 pampa
f. (mot d'Amérique lat., empr. а une langue indigène) пампаси, южноамериканска тревиста равнина. -
18 panda
m. (du nom indigène de l'animal au Népal) зоол. панда (животно от рода на мечките, което се среща в Хималаите), Ailurus fulgens. -
19 pipa
m. (mot indigène de la Guyane hollandaise) зоол. американска крастава жаба. -
20 suricate
ou surikate m. (mot indigène d'Afrique du Sud) зоол. ивичеста мангуста ( хищник).
- 1
- 2
См. также в других словарях:
indigène — [ ɛ̃diʒɛn ] adj. et n. • 1743; h. 1532; lat. indigena 1 ♦ Rare Qui est né dans le pays dont il est question. ⇒ aborigène, autochtone; natif, naturel. La population indigène de Lorraine et les travailleurs étrangers. N. Les indigènes d Australie.… … Encyclopédie Universelle
Indigene — Indigène Pour l’article homonyme, voir Indigènes. Indigène est en biologie un adjectif qui qualifie une espèce endémique dont l évolution s est faite dans le lieu dont on parle. Plus généralement, son emploi dans le domaine des… … Wikipédia en Français
indigene — 1590s (adj.); 1660s (n.); from Fr. indigène (16c.), from L. indigena sprung from the land, as a noun, a native, lit. in born (see INDIGENOUS (Cf. indigenous)) … Etymology dictionary
indigene — [in′dijənin′di jēn΄] n. [Fr indigène < L indigena < OL indu (L in), in + gignere, to be born: see GENUS] a native or indigenous person, animal, or plant: also indigen [in′dijən] … English World dictionary
Indigene — In di*gene, n. [L. indigena: cf. F. indig[ e]ne. See {Indigenous}.] One born in a country; an aboriginal animal or plant; an autochthon. Evelyn. Tylor. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Indigene — Völker oder autochthone Völker sind nach einer international gebräuchlichen Definition marginalisierte Bevölkerungsgruppen, die Nachkommen einer Bevölkerung vor Eroberung, Kolonisation oder der Gründung eines Staates oder einer Region sind, die… … Deutsch Wikipedia
indigene — index citizen Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
Indigene — [lateinisch] Plural, Zoologie: Bezeichnung für bodenständige Tiere, d. h. Tiere, die in einem bestimmten Lebensraum zu Hause sind; im Gegensatz zu den Hospites (Tiere, die einen bestimmten Lebensraum regelmäßig und gezielt aufsuchen), den… … Universal-Lexikon
Indigène — Pour l’article homonyme, voir Indigènes. Indigène est un adjectif indiquant que des personnes, des coutumes ou des formes d art sont nées dans le pays considéré (étymologie: du latin indigena, de indu forme renforcée archaïque de in… … Wikipédia en Français
indigène — n., aborigène, autochtone : kâkon du pahi <quelqu un du pays>, omo /// fèna indigène du pahi <homme /// femme indigène du pays> (Albanais 001). A1) les indigènes : lé zhê // rlo indigène du pahi <les gens // ceux indigène du… … Dictionnaire Français-Savoyard
INDIGÈNE — adj. des deux genres Qui est originaire du pays où il vit. La population indigène, et elliptiquement, comme nom, Un indigène. Les indigènes. Plantes indigènes. Animaux indigènes. Productions indigènes. Les troupes indigènes, Les troupes recrutées … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 8eme edition (1935)