Перевод: со всех языков на болгарский

с болгарского на все языки

indigène

  • 1 indigene

    {'indidʒi:n}
    n ост. туземец
    * * *
    {'indiji:n} n ост. туземец.
    * * *
    n ост. туземец
    * * *
    indigene[´indi¸dʒi:n] n туземец, прен. слабокултурен; първичен.

    English-Bulgarian dictionary > indigene

  • 2 indigène

    adj. (lat. indigena) 1. туземен, местен; plante indigène местно растение; 2. m., f. туземец; 3. шег. местен жител. Ќ Ant. allogène, exotique.

    Dictionnaire français-bulgare > indigène

  • 3 allogène

    adj. (gr. allogenês) който е от друга раса. Ќ Ant. autochtone, indigène.

    Dictionnaire français-bulgare > allogène

  • 4 alouate

    m. (d'un mot indigène de la Guyane) ревяща маймуна с червеникава козина от Централна Америка.

    Dictionnaire français-bulgare > alouate

  • 5 cannibale

    m., f. (esp. canibal, altér. de caribal, caribe, mot indigène "hardi", qui désigne les Caraïbes) 1. канибал, човекоядец, людоед; 2. разш. жесток човек; 3. adj. канибалски; 4. (Белгия) toast cannibale препечен хляб с татарски бифтек; 5. животно, което яде друго животно от своя вид.

    Dictionnaire français-bulgare > cannibale

  • 6 caraïbe

    adj. et n. (mot indigène karib) жител на Карибите; m. група индиански говори от района на Карибите.

    Dictionnaire français-bulgare > caraïbe

  • 7 endémie

    f. (gr. endêm(i)on nosêma "maladie indigène") мед. ендемия (болест, която върлува постоянно или често в дадена област).

    Dictionnaire français-bulgare > endémie

  • 8 esquimau,

    de adj. et n. (terme indigène inuit "homme") 1. ескимоски; 2. m. ескимоски език; 3. m. сладолед ескимо; 4. m., f. ескимос.

    Dictionnaire français-bulgare > esquimau,

  • 9 étranger1,

    ère adj. (de étrange) 1. чужд, чуждестранен, чуждоземен; langues étranger1,ères чужди езици; Ministère des Affaires étranger1,ères министерство на външните работи; 2. чужд; непознат; corps étranger1, мед. чуждо тяло; 3. незамесен, незапознат; 4. неподходящ, неприсъщ; 5. m.,f. чужденец; чужд човек; външно лице; 6. m. чужбина; voyager а l'étranger1, пътувам в чужбина. Ќ ceci est étranger1, а la question това няма нищо общо с въпроса. Ќ Ant. aborigène, indigène; compatriote (du nom); naturel, propre; connu, familier.

    Dictionnaire français-bulgare > étranger1,

  • 10 indigénat

    m. (de indigène) 1. местни жители, туземци; 2. право на гражданство на туземци.

    Dictionnaire français-bulgare > indigénat

  • 11 indigéniste

    adj. (de indigène) подкрепящ латиноамериканските индианци.

    Dictionnaire français-bulgare > indigéniste

  • 12 kurde

    adj. et n. (mot indigène) 1. кюрдски; 2. m. кюрдски език; 3. m., f. жител на Кюрдистан.

    Dictionnaire français-bulgare > kurde

  • 13 maori,

    e adj. et m. (mot indigène) маорски; le maori, маорски език от полинезийските.

    Dictionnaire français-bulgare > maori,

  • 14 maya

    adj. et n. (mot indigène) който се отнася до маите; le maya езикът на маите ( все още в употреба).

    Dictionnaire français-bulgare > maya

  • 15 mongol,

    e adj. et n. (mot indigène) 1. монголски; 2. m., f. монголец.

    Dictionnaire français-bulgare > mongol,

  • 16 ouistiti

    m. (adapt. d'un mot indigène) 1. зоол. уистити (вид малка маймуна); 2. инструмент за разбиване на врати, ключалки и др.; шперц. Ќ un drôle de ouistiti смешен, странен човек.

    Dictionnaire français-bulgare > ouistiti

  • 17 pampa

    f. (mot d'Amérique lat., empr. а une langue indigène) пампаси, южноамериканска тревиста равнина.

    Dictionnaire français-bulgare > pampa

  • 18 panda

    m. (du nom indigène de l'animal au Népal) зоол. панда (животно от рода на мечките, което се среща в Хималаите), Ailurus fulgens.

    Dictionnaire français-bulgare > panda

  • 19 pipa

    m. (mot indigène de la Guyane hollandaise) зоол. американска крастава жаба.

    Dictionnaire français-bulgare > pipa

  • 20 suricate

    ou surikate m. (mot indigène d'Afrique du Sud) зоол. ивичеста мангуста ( хищник).

    Dictionnaire français-bulgare > suricate

См. также в других словарях:

  • indigène — [ ɛ̃diʒɛn ] adj. et n. • 1743; h. 1532; lat. indigena 1 ♦ Rare Qui est né dans le pays dont il est question. ⇒ aborigène, autochtone; natif, naturel. La population indigène de Lorraine et les travailleurs étrangers. N. Les indigènes d Australie.… …   Encyclopédie Universelle

  • Indigene — Indigène  Pour l’article homonyme, voir Indigènes.  Indigène est en biologie un adjectif qui qualifie une espèce endémique dont l évolution s est faite dans le lieu dont on parle. Plus généralement, son emploi dans le domaine des… …   Wikipédia en Français

  • indigene — 1590s (adj.); 1660s (n.); from Fr. indigène (16c.), from L. indigena sprung from the land, as a noun, a native, lit. in born (see INDIGENOUS (Cf. indigenous)) …   Etymology dictionary

  • indigene — [in′dijənin′di jēn΄] n. [Fr indigène < L indigena < OL indu (L in), in + gignere, to be born: see GENUS] a native or indigenous person, animal, or plant: also indigen [in′dijən] …   English World dictionary

  • Indigene — In di*gene, n. [L. indigena: cf. F. indig[ e]ne. See {Indigenous}.] One born in a country; an aboriginal animal or plant; an autochthon. Evelyn. Tylor. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Indigene — Völker oder autochthone Völker sind nach einer international gebräuchlichen Definition marginalisierte Bevölkerungsgruppen, die Nachkommen einer Bevölkerung vor Eroberung, Kolonisation oder der Gründung eines Staates oder einer Region sind, die… …   Deutsch Wikipedia

  • indigene — index citizen Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • Indigene —   [lateinisch] Plural, Zoologie: Bezeichnung für bodenständige Tiere, d. h. Tiere, die in einem bestimmten Lebensraum zu Hause sind; im Gegensatz zu den Hospites (Tiere, die einen bestimmten Lebensraum regelmäßig und gezielt aufsuchen), den… …   Universal-Lexikon

  • Indigène —  Pour l’article homonyme, voir Indigènes.  Indigène est un adjectif indiquant que des personnes, des coutumes ou des formes d art sont nées dans le pays considéré (étymologie: du latin indigena, de indu forme renforcée archaïque de in… …   Wikipédia en Français

  • indigène — n., aborigène, autochtone : kâkon du pahi <quelqu un du pays>, omo /// fèna indigène du pahi <homme /// femme indigène du pays> (Albanais 001). A1) les indigènes : lé zhê // rlo indigène du pahi <les gens // ceux indigène du… …   Dictionnaire Français-Savoyard

  • INDIGÈNE — adj. des deux genres Qui est originaire du pays où il vit. La population indigène, et elliptiquement, comme nom, Un indigène. Les indigènes. Plantes indigènes. Animaux indigènes. Productions indigènes. Les troupes indigènes, Les troupes recrutées …   Dictionnaire de l'Academie Francaise, 8eme edition (1935)

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»