-
1 incito
incĭto, āre, āvi, ātum - tr. - [st2]1 [-] mettre en mouvement, faire avancer, pousser; lancer; presser, hâter (au pr. et au fig.). [st2]2 [-] au fig. exciter, pousser, animer, exhorter, engager, porter, inciter. [st2]3 [-] augmenter, aggraver. - incitati studio: poussés par leur fougue. - se incitare: s’élancer. - incitato equo: à toute bride. - nec vehementius equos incitare poterant, Caes.: et ils ne pouvaient pas lancer leurs chevaux assez vivement. - incitare aliquem ad aliquid: pousser qqn à qqch. - Pythiam incitare: inspirer la Pythie. - celeritatem incitare: accroître la rapidité. - poenas incitare: aggraver les peines.* * *incĭto, āre, āvi, ātum - tr. - [st2]1 [-] mettre en mouvement, faire avancer, pousser; lancer; presser, hâter (au pr. et au fig.). [st2]2 [-] au fig. exciter, pousser, animer, exhorter, engager, porter, inciter. [st2]3 [-] augmenter, aggraver. - incitati studio: poussés par leur fougue. - se incitare: s’élancer. - incitato equo: à toute bride. - nec vehementius equos incitare poterant, Caes.: et ils ne pouvaient pas lancer leurs chevaux assez vivement. - incitare aliquem ad aliquid: pousser qqn à qqch. - Pythiam incitare: inspirer la Pythie. - celeritatem incitare: accroître la rapidité. - poenas incitare: aggraver les peines.* * *Incito, incitas, pen. corr. incitare. Esmouvoir, Inciter.\Incitare currentem. Cicero. Haster celuy qui de soymesme ne va que trop.\Equo incitato se in hostem immittere. Cic. A course de cheval.\Incitat auiditatem haec herba. Plin. Donne appetit.\Saliens incitat vnda sitim. Ouid. Fait avoir envie de boire. -
2 incito
incito incito, avi, atum, are подстрекать -
3 incito
incito incito, avi, atum, are побуждать -
4 incito
in-cito, āvī, ātum, āre1) приводить в быстрое движение ( naves remis Cs); погонять (equum calcaribus i. Su)i. currentem погов. C — погонять того, кто и так бежит (ср. «учить учёного»)i. equum Cs — пустить лошадь вскачьi. se — спешить, бежать, устремляться (i. se ex castris Cs; i. se in hostem Cs)2) ускорять ( motus incitatur C)3) усиливать, увеличивать (poenas T; celeritatem C)4) побуждать, поощрять, подстрекать (studium, animos C; aliquem ad laborem C, ad bellum Cs); возбуждать (sitim O; aviditatem PM); усиливать (ускорять) рост (i. nova sarmenta culturā C); разжигать, растравлять ( dolorem QC); поджигать, раздражать (i. aliquem in или contra consules L, C etc.; incitatus ob eam rem Cs); вдохновлять ( terrae vis incitabat Pythiam C)mente incitatus C — вдохновенный. — см. тж. incitatus -
5 incito
in-cito, āvī, ātum, āre, in rasche Bewegung setzen, antreiben, anregen, I) eig. u. übtr.: A) eig. (Ggstz. tardare), equos, Caes.: hastas, Val. Flacc.: naves remis, Caes.: currentem, s. curro(Bd. 1. S. 1839). – refl. se incitare u. medial incitari, sich in schnelle Bewegung setzen, seinen Lauf beschleunigen, alii ex castris sese incitant, stürzen aus usw., Caes.: ex alto se aestus incitat, dringt heran, Caes. – stellarum motus tum incitantur, tum retardantur, Cic. – B) übtr., erregen, aufregen, antreiben, anspornen, anstacheln, anfeuern, reizen, anreizen (Ggstz. reprimere, refrenare, languefacere), 1) im allg.: alcis animum (Ggstz. sedare, lenire), Cic.: studium, Cic.: sitim, Ov.: suos sensus voluptarios omnes, Cic.: incitatā illā suā vecordi mente, in heftiger Aufregung seines wahnsinnigen Geistes, Cic. – alqm cupiditate imitandi, Cic.: alqm ad studium, Cic.: ad id bellum, Caes.: his vocibus in se dictatorem, Liv. – 2) insbes.: a) divinatorisch anregen, begeistern, Pythiam, Cic.: quasi mente incitati, Cic. – b) feindlich aufregen, reizen, aufreizen, aufbringen, alqm in alqm, Cic., od. contra alqm, Hirt. b. G.: civitas ob eam rem incitata, Caes. – II) prägn., wachsen machen, vergrößern, A) eig.: 1) im allg.: amnis hibernus incitatus pluviis, Liv. 44, 8, 6. – 2) insbes., als t. t. des Landbaus = das Wachstum eines Baumes befördern, einen Baum treiben, vitem, Colum. u. Pallad. – B) übtr.: a) steigern, eloquendi celeritatem, Cic.: poenas, verschärfen, Tac. – b) Passiv incitari, lebhafter werden (v. Farben), Ggstz. relanguescere, Sen. nat. qu. 1, 3, 13.
-
6 incito
in-cito, āvī, ātum, āre, in rasche Bewegung setzen, antreiben, anregen, I) eig. u. übtr.: A) eig. (Ggstz. tardare), equos, Caes.: hastas, Val. Flacc.: naves remis, Caes.: currentem, s. curro (Bd. 1. S. 1839). – refl. se incitare u. medial incitari, sich in schnelle Bewegung setzen, seinen Lauf beschleunigen, alii ex castris sese incitant, stürzen aus usw., Caes.: ex alto se aestus incitat, dringt heran, Caes. – stellarum motus tum incitantur, tum retardantur, Cic. – B) übtr., erregen, aufregen, antreiben, anspornen, anstacheln, anfeuern, reizen, anreizen (Ggstz. reprimere, refrenare, languefacere), 1) im allg.: alcis animum (Ggstz. sedare, lenire), Cic.: studium, Cic.: sitim, Ov.: suos sensus voluptarios omnes, Cic.: incitatā illā suā vecordi mente, in heftiger Aufregung seines wahnsinnigen Geistes, Cic. – alqm cupiditate imitandi, Cic.: alqm ad studium, Cic.: ad id bellum, Caes.: his vocibus in se dictatorem, Liv. – 2) insbes.: a) divinatorisch anregen, begeistern, Pythiam, Cic.: quasi mente incitati, Cic. – b) feindlich aufregen, reizen, aufreizen, aufbringen, alqm in alqm, Cic., od. contra alqm, Hirt. b. G.: civitas ob eam rem incitata, Caes. – II) prägn., wachsen machen, vergrößern, A) eig.: 1) im allg.: amnis hibernus incitatus pluviis, Liv. 44, 8, 6. – 2) insbes., als t. t. des Landbaus = das Wachstum eines Baumes befördern,————einen Baum treiben, vitem, Colum. u. Pallad. – B) übtr.: a) steigern, eloquendi celeritatem, Cic.: poenas, verschärfen, Tac. – b) Passiv incitari, lebhafter werden (v. Farben), Ggstz. relanguescere, Sen. nat. qu. 1, 3, 13. -
7 incito
incitare, incitavi, incitatus Venrage; urge on; inspire; arouse -
8 incito
to excite, spur, inspire, increase / hasten, urge on. -
9 incito
in-cĭto, āvi, ātum, 1, v. a., to set in rapid motion, to hasten, urge forwards; and with se, to put one ' s self in rapid motion, to hasten, rush (freq. and class.).I.Lit.A.In gen.:B.vehementius equos incitare,
Caes. B. C. 2, 41, 4:saxa per pronum,
Sall. H. 3, 22 Dietsch:hastas,
Val. Fl. 1, 409:stellarum motus tum incitantur, tum retardantur,
Cic. N. D. 2, 40, 103:naves longas remis,
Caes. B. G. 4, 25, 1; cf.:lintres magno sonitu remorum incitatae,
id. ib. 7, 60, 4:navigio remis incitato,
id. ib. 3, 14, 6:alii ex castris sese incitant,
sally out, id. B. C. 2, 14, 3; cf.:cum ex alto se aestus incitavisset,
had rushed in, id. B. G. 3, 12, 1; and:quo major vis aquae se incitavisset,
id. ib. 4, 17, 7: duabus ex partibus sese (naves) in eam (navem) incitaverant, id. B. C. 2, 6, 4; cf. id. ib. 3, 24, 3.—Prov.: incitare currentem, to spur a willing horse, i. e. to urge a person who does not need urging, Cic. Phil. 3, 8, 19; cf. id. Q. Fr. 1, 1, 16; v. curro.—In partic., to cause to grow larger, i. e. to augment, increase, to promote the growth of (not ante-Aug.; cf.II. A.excito, I. B.): hibernis (Enipeus amnis) incitatus pluviis,
swollen, Liv. 44, 8, 6:frequentibus fossuris terra permiscetur, ut incitari vitis possit,
Col. 4, 22, 3; 4, 33. fin.; 3, 21, 7.—In gen.:B.aliquem imitandi cupiditate,
Cic. Brut. 92, 317:quibus (causis) mentes aut incitantur aut reflectuntur,
id. de Or. 1, 32, 53:animos, opp. sedare,
id. Or. 19, 63:ipsum ingenium diligentia etiam ex tarditate incitat,
id. ib. 2, 35, 147:quorum studio legendi meum scribendi studium in dies incitatur,
id. Div. 2, 2, 5:quamquam ea incitatur in civitate ratio vivendi,
id. de Or. 3, 60, 226:stultas cogitationes,
Hirt. B. G. 8, 10, 4:quoniam ad hanc voluntatem ipsius naturae stimulis incitamur,
Cic. Rep. 1, 2 fin.; cf.:juvenes ad studium et ad laborem,
id. de Or. 1, 61, 262:aliquem ad servandum genus hominum,
id. Fin. 3, 20, 66:multa Caesarem ad id bellum incitabant,
Caes. B. G. 3, 10, 1:aliquem ad bellum atque arma,
Liv. 1, 27, 3:aliquem ad amplissimam spem,
Suet. Caes. 7:cujus voluptatis avidae libidines temere et effrenate ad potiundum incitarentur,
Cic. de Sen. 12, 39:incitabant (animum ferocem) praeterea conrupti civitatis mores,
Sall. C. 5, 8:cum tibia lumbos incitat,
Juv. 6, 315. —In partic.1.To inspire. nam terrae vis Pythiam Delphis incitabat, naturae Sibyllam, Cic. Div. 1, 36, 79:2.mente incitati,
id. Ac. 2, 5, 14; id. Cat. 63, 93.—In a bad sense, to excite, arouse, stir up:3.neque enim desunt, qui istos in me atque in optimum quemque incitent,
Cic. Fl. 28, 66; cf. id. Fam. 12, 2, 1:et consules senatum in tribunum et tribunus populum in consules incitabat,
Liv. 4, 2, 1:his vocibus cum in se magis incitarent dictatorem,
id. 8, 33, 1:opifices facile contra vos incitabuntur,
Cic. Ac. 2, 47, 144 (shortly before, concitentur); Hirt. B. G. 8, 35 fin.:milites nostri pristini diei perfidiā incitati,
Caes. B. G. 4, 14, 3:civitas ob eam rem incitata,
id. ib. 1, 4:judices,
Quint. 6, 4, 10.—(Acc. to I. B.) To augment, increase, enhance:A.consuetudo exercitatioque et intellegendi prudentiam acuit et eloquendi celeritatem incitat,
Cic. de Or. 1, 20, 90; so,caelibum poenas,
Tac. A. 3, 25.—Hence, incĭtātus, a, um, P. a. (set in rapid motion; hence), swiftly running, flowing, sailing, flying, etc.; in gen., rapid, swift.Lit.:B.imperator equo incitato se in hostes immittens,
at full speed, Cic. N. D. 3, 6, 15:equo incitato,
Caes. B. G. 4, 12 fin. (for which: citato equo;v. cito): milites cursu incitato in summo colle ab hostibus conspiciebantur,
advancing rapidly, id. ib. 2, 26, 3; cf.in the foll. B.: mundi incitatissima conversio,
Cic. Rep. 6, 18 (shortly before: conversio concitatior).—Trop.:cursus in oratione incitatior,
Cic. Or. 59, 201; cf.so of speech: Herodotus sine ullis salebris quasi sedatus amnis fluit: Thucydides incitatior fertur,
id. ib. 12, 39.— Adv.: incĭtātē (acc. to B.), of speech, quickly, rapidly, violently:fluit incitatius,
Cic. Or. 63, 212:quod incitatius feratur (locutio),
id. ib. 20, 67. -
10 incito
, incitavi, incitatum, incitare 1приводить в быстрое движение, подгонять, возбуждать, побуждать♦ equum incitare пришпоривать коня, пускать вскачь -
11 incitatus
[st1]1 [-] incitātus, a, um: part. passé de incito; rapide, impétueux, vif, animé. [st1]2 [-] incitātŭs, ūs, m. (seul. à l'abl. incitatu): rapidité, élan.* * *[st1]1 [-] incitātus, a, um: part. passé de incito; rapide, impétueux, vif, animé. [st1]2 [-] incitātŭs, ūs, m. (seul. à l'abl. incitatu): rapidité, élan.* * *Incitatus, pen. prod. Participium, siue Nomen ex participio. Esmeu, Incité.\Quasi mente incitati. Cic. Comme troublez de leur esprit.\Gradu incitato accurrit. Senec. Hastivement, A grand haste.\Populum incitatum mitigare. Cic. Esmeu, Mutiné, Irrité.\Incitatus furor. Cic. Vehemente.\Incitatissima conuersio. Cic. Fort soubdaine et viste, Allant de grand randon et vistesse. -
12 incitatus
-
13 incitamentum
incitāmentum, ī n. [ incito ]побудительная причина, побуждение, стимул, мотив (cupidinis T; educandi PJ; ad honeste moriendum QC); побудитель, подстрекатель (i. mortis esse T) -
14 incitatio
incitātio, ōnis f. [ incito ]1) быстрое движение, скорость, быстрота, стремительность ( sol magna fertur incitatione C)2) возбуждение, побуждениеi. animi C — внутреннее побуждение, стремление3) полёт, порыв, подъём (i. orationis C) -
15 incitatus
1. incitātus, a, umpart. pf. к incito2. adj.быстрый, скорый, стремительный (cursus Cs, C); возбуждённый (legio As. Pollio ap. C); сильный, бурный ( odium VM)amnis i. pluviis L — река, вздувшаяся от дождей -
16 incitabilis
incitābilis, e (incito) = παροξυντικός, ermunternd, Gloss. II, 399, 11.
-
17 incitabulum
incitābulum, ī, n. (incito), das Anreizungsmittel, ingenii virtutisque, Gell. 15, 2, 3.
-
18 incitamentum
incitāmentum, ī, n. (incito), das Anreizungs-, Aufmunterungsmittel, die Anreizung, der Antrieb, der Stachel, Sporn, (s. Mützell Curt. 4, 10 [41], 24), a) v. Lebl., absol., id maximum erat bellantibus incitamentum, Curt. 8, 14 (48), 11. – m. subj. Genet., inc. tubarum, Amm. 21, 12, 12. – mit obj. Genet., incitamenta animi, Sen.: magna cogitationis incitamenta, Plin. ep.: inc. cupidinis, Tac.: incitamenta irarum, Tac. – inc. periculorum et laborum, Cic.: incitamenta victoriae, Tac.: inc. educandi, Plin. pan. – mit ad u. Akk., pugnabat pro rege nominis fama, deinde desperatio, magnum ad honeste moriendum inc., Curt. 9, 5 (19), 6. – Ggstz., omnia animarum placamenta vel incitamenta, Apul. de deo Socr. 13. – b) v. Pers., m. obj. Genet., uxor, quae incitamentum mortis et particeps fuit, Anreizerin, Tac. ann. 6, 29. – m. ad u. Akk., Dareus curru sublimis eminebat, et suis ad se tuendum et hostibus ad incessendum ingens inc., Curt. 3, 11 (27), 7.
-
19 incitatio
incitātio, ōnis, f. (incito), das Antreiben, Anregen, I) aktiv (übtr.) = das Erregen, Anfeuern, die Aufregung, animi iudicis, Cic. de or. 2, 183: languentis populi, Cic. de or. 2, 35. – II) passiv = das Angetriebensein, die rasche Bewegung, A) eig.: sol tantā fertur incitatione, ut etc., wird mit solcher Gewalt vorwärts getrieben, daß usw., Cic. Acad. 2, 82. – B) übtr., a) v. der Rede, vis atque inc. orationis, Gewalt u. Schwung, Cic. de or. 1, 161. – b) v. Geiste, der innere Trieb, -Drang, mentis inc. et permotio divina, Cic. de div. 1, 89: quaedam animi inc., Caes. b. c. 3, 92, 3: inc. eius, Amm. 14, 1, 10.
-
20 incitator
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Incito-motor — In*ci to mo tor, a. [L. incitus incited + E. motor.] (Physiol.) Inciting to motion; applied to that action which, in the case of muscular motion, commences in the nerve centers, and excites the muscles to contraction. Opposed to {excito motor}.… … The Collaborative International Dictionary of English
Incito-motory — In*ci to mo to*ry, a. (Physiol.) Incitomotor. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
incito-moteur — incito moteur, trice (in si to mo teur, tri s ) adj. Terme de physiologie. Action incitomotrice, action des centres nerveux qui détermine la contraction des muscles par l intermédiaire des nerfs moteurs. ÉTYMOLOGIE Inciter, moteur … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
incito-motricité — (in si to mo tri si té) s. f. Action incito motrice. ÉTYMOLOGIE Inciter, et motricité … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
incito-motor — … Useful english dictionary
Backmasking — El Backmasking, popularmente conocido como mensajes al revés y cuya traducción literal sería enmascaramiento hacia atrás , es una técnica sonora en la cual, los sonidos son grabados a la inversa sobre una pista musical planeada para ser tocada… … Wikipedia Español
Café — Para otros usos de este término, véase Café (desambiguación). Café … Wikipedia Español
Cometa Hale-Bopp — C/1912 O1 (Hale Bopp) Descubrimiento Descubridor Alan Hale y Thomas Bopp … Wikipedia Español
Francia en época merovingia — Reinos Francos Reinos Francos Merovingios ← … Wikipedia Español
Guerra del Brasil — Batalla de Juncal Fecha 25 de octubre de 1825 28 de agosto de 1828 … Wikipedia Español
Historia de Túnez — Batalla de Zama, símbolo de la decadencia de la República cartaginesa … Wikipedia Español