-
41 studiosus
stŭdĭōsus, a, um, adj. [studium], eager, zealous, assiduous, anxious after any thing, fond or studious of any thing.I.In gen.(α).With gen. (most freq.):(β).venandi aut pilae studiosi,
Cic. Lael. 20, 74:nemorum caedisque ferinae,
Ov. M. 7, 675:placendi,
id. A. A. 3, 423:culinae aut Veneris,
Hor. S. 2, 5, 80:florum,
id. C. 3, 27, 29:dicendi,
Cic. de Or. 1, 59, 251; Quint. 2, 13, 1:eloquentiae,
id. 5, 10, 122:summe omnium doctrinarum,
Cic. Fam. 4, 3, 3:musices,
Quint. 1, 10, 12:sapientiae,
id. 3, prooem. § 2;12, 1, 19: sermonis,
id. 10, 1, 114:juris,
occupied with, studious of, the law, Suet. Ner. 32.— Comp.:ille restituendi mei quam retinendi studiosior,
Cic. Att. 8, 3, 3.— Sup.:munditiarum lautitiarumque studiosissimus,
Suet. Caes. 46:aleae,
Aur. Vict. Epit. 1.—With dat.:* (γ).nisi adulterio, studiosus rei nulli aliae,
Plaut. Mil. 3, 1, 206:armorum quam conviviorum apparatibus studiosior,
Just. 9, 8, 4.—With ad:(δ).studiosiores ad opus,
Varr. R. R. 1, 17, 7.—With in:(ε).in argento,
Petr. 52, 1.—Absol.:II.homo valde studiosus ac diligens,
Cic. Ac. 2, 31, 98:putavi mihi suscipiendum laborem utilem studiosis,
id. Opt. Gen. 5, 13:aliquid studioso animo inchoare,
Plin. Ep. 6, 16, 9.—In partic.A.Zealous for any one, i. e. partial, friendly, attached, devoted to him (class.; esp. freq. in Cic.): omnem omnibus studiosis ac fautoribus illius victoriae parrêsian eripui, Cic. Att. 1, 16, 8:B.mei studiosos habeo Dyrrhachinos,
id. ib. 3, 22, 4:sui,
id. Brut. 16, 64:nobilitatis,
id. Ac. 2, 40, 125:studiosa Pectora,
Ov. Tr. 4, 10, 91.— Comp.:studiosior alterius partis,
Suet. Tib. 11 med.:te studiosiorem in me colendo fore,
Cic. Fam. 5, 19, 1.— Sup.:hunc cum ejus studiosissimo Pammene,
Cic. Or. 30, 105:existimationis meae studiosissimus,
id. Verr. 2, 2, 47, § 117:studiosissimum Platonis auditorem fuisse,
Tac. Or. 32.—Devoted to study or learning, learned, studious (not anteAug.; in Cic. always with gen.: litterarum, doctrinarum, etc.; v. supra, I. a, and cf. studeo, II. B.):quid studiosa cohors operum struit?
Hor. Ep. 1, 3, 6:ipse est studiosus, litteratus, etiam disertus,
Plin. Ep. 6, 26, 1:juvenis studiosus alioquin,
Quint. 10, 3, 32.— Transf., of things:studiosa disputatio,
a learned disputation, Quint. 11, 1, 70:otium,
Plin. Ep. 1, 22, 11.— Plur. subst.: stŭdĭōsi, ōrum, m., studious men, the learned, students, Cic. Opt. Gen. 5, 13; Quint. 2, 10, 5; 10, 1, 45; Plin. Ep. 4, 13, 11; 4, 28, 2.—Also, sing.: Stŭdĭōsus, i, m., The Student, the title of a work of the elder Pliny, Plin. Ep. 3, 5, 5.—Hence, adv.: stŭ-dĭōsē, eagerly, zealously, anxiously, carefully, studiously (freq. and class.):texentem telam studiose offendimus,
Ter. Heaut. 2, 3, 44:cum studiose pila luderet,
Cic. de Or. 2, 62, 253:libenter studioseque audire,
id. Div. in Caecil. 12, 39; cf. Tac. Or. 2:aliquid studiose diligenterque curare,
Cic. Att. 16, 16, A, §7: studiose discunt, diligenter docentur,
id. Q. Fr. 3, 3, 1:aliquid investigare,
id. Rep. 1, 11, 17:studiose cavendum est,
id. Lael. 26, 99.— Comp.:ego cum antea studiose commendabam Marcilium, tum multo nunc studiosius, quod, etc.,
Cic. Fam. 13, 54; Quint. 3, 1, 15; 3, 6, 61; Ov. M. 5, 578; Nep. Ages. 3, 2; Col. 8, 11, 2; Just. 43, 3, 5 al.— Sup.:aliquid studiosissime quaerere,
Cic. Rep. 1, 10, 15; id. Off. 3, 28, 101; Plin. Ep. 4, 26, 1; Suet. Calig. 54; id. Aug. 45. -
42 inchoo
(incoho), inchoavi, inchoatum, inchoare 1начинать(ся), класть начало, приступать
См. также в других словарях:
Vitae summa brevis spem nos vetat inchoare longam. — См. Век живи, век надейся … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)
inchoatif — inchoatif, ive [ ɛ̃kɔatif, iv ] adj. • 1380; lat. inchoativus, de inchoare « commencer » ♦ Ling. Qui sert à exprimer une action commençante, un devenir, une progression. Verbe, suffixe inchoatif. ● inchoatif, inchoative adjectif (bas latin… … Encyclopédie Universelle
inchoative — ● inchoatif, inchoative adjectif (bas latin inchoativus, du latin classique inchoare, commencer) inchoatif nom masculin (bas latin inchoativus, du latin classique inchoare, commencer) Se dit d une forme verbale qui indique que l action est… … Encyclopédie Universelle
incoar — (Del lat. inchoare.) ► verbo transitivo DERECHO Hacer la primera gestión o trámite en un proceso, pleito o expediente. SINÓNIMO [abrir,principiar] * * * incoar (del lat. «inchoāre») tr. Llevar a cabo la primera gestión o trámite en un ↘proceso,… … Enciclopedia Universal
inchoate — adjective Etymology: Latin inchoatus, past participle of inchoare to start work on, perhaps from in + cohum part of a yoke to which the beam of a plow is fitted Date: 1534 being only partly in existence or operation ; incipient; especially… … New Collegiate Dictionary
Inchoativ — oder Incohativ (lateinisch inchoare „anfangen“) bezeichnet die Aktionsart eines Verbs, die eine beginnende Handlung ausdrückt. Der Ausdruck für einen plötzlichen Beginn einer Handlung ist Ingressiv. Verba inchoativa ist der Begriff für die… … Deutsch Wikipedia
Ingressiv — Inchoativ (lateinisch inchoare oder incohare „anfangen“) bezeichnet die Aktionsart eines Verbs, die eine beginnende oder eine als unvollendet angesehene Handlung ausdrückt[1]. Verba inchoativa oder Verba incohativa ist der Begriff für die… … Deutsch Wikipedia
Verba Inchoativa — Inchoativ (lateinisch inchoare oder incohare „anfangen“) bezeichnet die Aktionsart eines Verbs, die eine beginnende oder eine als unvollendet angesehene Handlung ausdrückt[1]. Verba inchoativa oder Verba incohativa ist der Begriff für die… … Deutsch Wikipedia
Verba Incohativa — Inchoativ (lateinisch inchoare oder incohare „anfangen“) bezeichnet die Aktionsart eines Verbs, die eine beginnende oder eine als unvollendet angesehene Handlung ausdrückt[1]. Verba inchoativa oder Verba incohativa ist der Begriff für die… … Deutsch Wikipedia
век живи, век надейся — Ср. Лишь тот, кто под землей сокрыт, Надежды в сердце не таит!.. И в тех лишь нет надежды вновь, В ком навсегда застыла кровь. Некрасов. Новый год. Ср. Der Lebende soll hofien. Göthe. Faust. 2, 4. Mephist. Ср. Die Welt wird alt und wird wieder… … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона
Век живи, век надейся — Вѣкъ живи, вѣкъ надѣйся. Ср. Лишь тотъ, кто подъ землей сокрытъ, Надежды въ сердцѣ не таитъ!... И въ тѣхъ лишь нѣтъ надежды вновь, Въ комъ навсегда застыла кровь. Некрасовъ. Новый годъ. Ср. Der Lebende soll hoffen. Göthe. Faust. 2, 4. Mephist. Ср … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)