Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

in-fŏdĭo

  • 1 fodio

    fŏdĭo, ĕre, fōdi, fossum - tr. - [st2]1 [-] fouir, fouiller, creuser, travailler en creusant. [st2]2 [-] retirer en creusant, tirer, extraire. [st2]3 [-] piquer, percer; traverser, crever; pousser (pour avertir). [st2]4 [-] piquer, stimuler, déchirer, torturer, tourmenter.    - fodit, invenit auri aliquantulum, Cic.: il fouille et trouve un peu d'or.    - vineas novellas fodere, Varr. R. R. 1, 31, 1: fouir les nouvelles vignes.    - salix crebro foditur, Col.: on déchausse fréquemment le saule.    - fodere arva, Ov. M. 11, 33: retourner la terre.    - fodere hortum, Cato, R. R. 2, 4: bêcher un jardin.    - fodere murum, Ov. M. 11, 535: miner un mur.    - fodere fundamenta, Plin. 28, 2, 4, § 15: creuser les fondations.    - fodere puteum, Plaut.: creuser un puits.    - fodere gypsum e terra, Plin. 36, 24, 59, § 182: extraire du plâtre.    - fodere metalla, Plin.: exploiter des mines.    - fodere argentum, Plin.: tirer de l'argent d'une mine.    - fodere stimulis, Plaut.: piquer de l'aiguillon.    - fodere gladio, Tac.: percer de l'épée.    - equi fodere armos calcaribus, Virg. En. 6, 881: éperonner un cheval.    - fodere guttura cultro, Ov. M. 7, 315: plonger un couteau dans lea gorge.    - fodere ora hastis, Liv. 8, 10, 6: labourer le visage à coups de lance.    - fodere aequora remis, Sil. 14, 359: fendre les flots avec la rame.    - fodere oculos (lumina): crever les yeux.    - noli fodere, Ter. Hec. 3, 5, 17: ménage mes côtes (ne me coudoie pas).    - cor stimulo foditur, Plaut. Bacch. 5, 2, 39: le remords torture son coeur.    - dolor te fodiat, Cic.: que la douleur te brise.    - fodere pectus in iras, Sil. 5, 159: provoquer une violente colère.
    * * *
    fŏdĭo, ĕre, fōdi, fossum - tr. - [st2]1 [-] fouir, fouiller, creuser, travailler en creusant. [st2]2 [-] retirer en creusant, tirer, extraire. [st2]3 [-] piquer, percer; traverser, crever; pousser (pour avertir). [st2]4 [-] piquer, stimuler, déchirer, torturer, tourmenter.    - fodit, invenit auri aliquantulum, Cic.: il fouille et trouve un peu d'or.    - vineas novellas fodere, Varr. R. R. 1, 31, 1: fouir les nouvelles vignes.    - salix crebro foditur, Col.: on déchausse fréquemment le saule.    - fodere arva, Ov. M. 11, 33: retourner la terre.    - fodere hortum, Cato, R. R. 2, 4: bêcher un jardin.    - fodere murum, Ov. M. 11, 535: miner un mur.    - fodere fundamenta, Plin. 28, 2, 4, § 15: creuser les fondations.    - fodere puteum, Plaut.: creuser un puits.    - fodere gypsum e terra, Plin. 36, 24, 59, § 182: extraire du plâtre.    - fodere metalla, Plin.: exploiter des mines.    - fodere argentum, Plin.: tirer de l'argent d'une mine.    - fodere stimulis, Plaut.: piquer de l'aiguillon.    - fodere gladio, Tac.: percer de l'épée.    - equi fodere armos calcaribus, Virg. En. 6, 881: éperonner un cheval.    - fodere guttura cultro, Ov. M. 7, 315: plonger un couteau dans lea gorge.    - fodere ora hastis, Liv. 8, 10, 6: labourer le visage à coups de lance.    - fodere aequora remis, Sil. 14, 359: fendre les flots avec la rame.    - fodere oculos (lumina): crever les yeux.    - noli fodere, Ter. Hec. 3, 5, 17: ménage mes côtes (ne me coudoie pas).    - cor stimulo foditur, Plaut. Bacch. 5, 2, 39: le remords torture son coeur.    - dolor te fodiat, Cic.: que la douleur te brise.    - fodere pectus in iras, Sil. 5, 159: provoquer une violente colère.
    * * *
        Fodio, fodis, fodi, fossum, fodere. Plautus. Fouir la terre et creuser. Bescher.
    \
        Fodere argentum. Liuius. Fouiller et fouir la terre pour en tirer de l'argent.
    \
        Fodere calcaribus armos equi. Virgil. Picquer des esperons.
    \
        Guttura cultro fodit. Ouid. Il a percé.
    \
        Latus alicuius fodere. Horat. Percer.
    \
        Fodere terram. Plaut. Houer, ou fouir la terre.
    \
        Foditur cor stimulo. Plaut. On me perce le coeur.
    \
        Fodiri, penul. prod. a quarta coniugatione. Columella. Estre fouy.

    Dictionarium latinogallicum > fodio

  • 2 fodio

    fodio fodio, fodi, fossum, ere копать, рыть

    Латинско-русский словарь > fodio

  • 3 fodio

    fodio fodio, fodi, fossum, ere добывать

    Латинско-русский словарь > fodio

  • 4 fodio

    fodio, fōdī, fossum, ere (vgl. griech. βόθρος, Grube, βοθρόω u. βοθρεύω, graben), I) intr. graben, in fundo fodere aut arare, Ter.: fodit; invenit auri aliquantum, Cic. – II) tr.: A) graben, d.i. 1) durch Graben bearbeiten, umgraben, a) übh.: argenti fodinas aut alia metalla, Varro: vineam, Cato u. Mart.: hortum, Plaut. u. Cato: humum, Verg. u. Boëth.: solum, Plin.: im obszönen Sinne, Ps. Mart. 7, 101, 4. – b) prägn., den Boden um etw. umgraben, vites, Quint. 9, 4, 5: vitem quotannis, Ambros. hexaëm. 4, 1, 1. – 2) aufgraben, aufwühlen, terram (v. Eber), Phaedr. 2, 4, 8: terras (v. Goldsucher), Flor. 4, 2, 11: poet., mersis aequora remis, Sil. 14, 359. – 3) = effodio, a) aufgraben, ausgraben, argentum, Liv.: gypsum et e lapide coquitur et e terra foditur, Plin. – b) graben = durch Graben machen, puteos, Caes.: fossam, Liv.: scrobes, Caes.: vallum, Tac.: cubilia, Verg.: specus, minieren, Vitr.: absol., fodientes, die Minierer, Liv. 38, 7, 8. – 4) = defodere, eingraben = begraben, mortuos, Mela 1, 9, 6 (1. § 57). – B) stechen, 1) eig.: a) durchstechen, durchbohren, alqm stimulis, Plaut.: multos pugionibus, Tac.: militem hastā, Tac.: spumantis equi fodere calcaribus armos, Verg.: pectora telis, Ov.: aversos (elephantos) sub caudis, Liv.: repugnantes, einhauen in usw., Curt.: resistentium adversa ora, fugientium terga, von vorn-, von hinten einhauen in usw., Curt.: noli fodere (sc. latus), nur nicht so derb zugestoßen, Ter. Hec. 467: im obszönen Sinne, Priap. 52, 8. – b) ausstechen, quid fodis immeritis, Phineu, sua lumina natis, Ov. art. am. 1, 339: et ecce inanes manibus infestis petit foditque vultus, Sen. Oedip. fr. (Phoeniss.) 42 sq. – 2) übtr.: a) v. Schmerz, pungit dolor, vel fodiat sane, es sticht der Schmerz, ja er mag sich sogar einwühlen, Cic. Tusc. 2, 33. – b) reizen, pectus in iras, Sil.: mentes invidiae stimulo, Sil. – / Vulg. Perf. fodiit, Itala Tob. 8, 11: fodivit, Fulgent. mythol. 3, 9. p. 73, 21 Helm. – Archaist. Infin. Pass. fodīrī, Cato r. r. 2, 4. Col. 11, 2, 35; arb. 30, 2. Amm. 24, 6, 1. – Archaist. Nbf. fodo, āre (s. Paul. ex Fest. 84, 7), sicis fodantes, *Enn. ann. 504. – Nbf. nach der 2. Konj. fodent = fodiunt, Ven. Fort. 9, 2, 14: fodentes, Enn. ann. 504 codd. (s. vorher).

    lateinisch-deutsches > fodio

  • 5 fodio

    fodio, fōdī, fossum, ere (vgl. griech. βόθρος, Grube, βοθρόω u. βοθρεύω, graben), I) intr. graben, in fundo fodere aut arare, Ter.: fodit; invenit auri aliquantum, Cic. – II) tr.: A) graben, d.i. 1) durch Graben bearbeiten, umgraben, a) übh.: argenti fodinas aut alia metalla, Varro: vineam, Cato u. Mart.: hortum, Plaut. u. Cato: humum, Verg. u. Boëth.: solum, Plin.: im obszönen Sinne, Ps. Mart. 7, 101, 4. – b) prägn., den Boden um etw. umgraben, vites, Quint. 9, 4, 5: vitem quotannis, Ambros. hexaëm. 4, 1, 1. – 2) aufgraben, aufwühlen, terram (v. Eber), Phaedr. 2, 4, 8: terras (v. Goldsucher), Flor. 4, 2, 11: poet., mersis aequora remis, Sil. 14, 359. – 3) = effodio, a) aufgraben, ausgraben, argentum, Liv.: gypsum et e lapide coquitur et e terra foditur, Plin. – b) graben = durch Graben machen, puteos, Caes.: fossam, Liv.: scrobes, Caes.: vallum, Tac.: cubilia, Verg.: specus, minieren, Vitr.: absol., fodientes, die Minierer, Liv. 38, 7, 8. – 4) = defodere, eingraben = begraben, mortuos, Mela 1, 9, 6 (1. § 57). – B) stechen, 1) eig.: a) durchstechen, durchbohren, alqm stimulis, Plaut.: multos pugionibus, Tac.: militem hastā, Tac.: spumantis equi fodere calcaribus armos, Verg.: pectora telis, Ov.: aversos (elephantos) sub caudis, Liv.: repugnantes, einhauen in usw., Curt.: resistentium adversa ora, fugientium terga, von vorn-, von hinten
    ————
    einhauen in usw., Curt.: noli fodere (sc. latus), nur nicht so derb zugestoßen, Ter. Hec. 467: im obszönen Sinne, Priap. 52, 8. – b) ausstechen, quid fodis immeritis, Phineu, sua lumina natis, Ov. art. am. 1, 339: et ecce inanes manibus infestis petit foditque vultus, Sen. Oedip. fr. (Phoeniss.) 42 sq. – 2) übtr.: a) v. Schmerz, pungit dolor, vel fodiat sane, es sticht der Schmerz, ja er mag sich sogar einwühlen, Cic. Tusc. 2, 33. – b) reizen, pectus in iras, Sil.: mentes invidiae stimulo, Sil. – Vulg. Perf. fodiit, Itala Tob. 8, 11: fodivit, Fulgent. mythol. 3, 9. p. 73, 21 Helm. – Archaist. Infin. Pass. fodīrī, Cato r. r. 2, 4. Col. 11, 2, 35; arb. 30, 2. Amm. 24, 6, 1. – Archaist. Nbf. fodo, āre (s. Paul. ex Fest. 84, 7), sicis fodantes, *Enn. ann. 504. – Nbf. nach der 2. Konj. fodent = fodiunt, Ven. Fort. 9, 2, 14: fodentes, Enn. ann. 504 codd. (s. vorher).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > fodio

  • 6 fodiō

        fodiō fōdī, fossus, ere    [FOD-], to dig, dig up: in fundo, T.: fodit, invenit auri aliquantum: humum, V.— To dig out, make by digging, excavate, mine: puteos, Cs.: cubilia (talpae), V.: argentum, L.: murum, undermine, O.— To prick, pierce, wound, thrust, stab: equi calcaribus armos, V.: ora hastis, L.: militem hastā, Ta.: Noli fodere, jog, T.: aquas (ungulā), O.—Fig., to goad, sting, disturb: te stimulis.
    * * *
    fodere, fodi, fossus V
    dig, dig out/up; stab

    Latin-English dictionary > fodiō

  • 7 fodio

    fŏdĭo, fōdi, fossum, 3 (ante-class. form of the inf. praes. pass. fodiri, Cato, R. R. 2, 4; Col. 11, 2, 35, but not in Plaut. Mil. 2, 4, 21, where the correct read. is exfodivi.— Also acc. to the first conj.: Illyrii restant sicis sibinisque fodantes, Enn. ap. Fest. p. 336 Müll.; cf.: fodare fodere, Paul. ex Fest. p. 84, 7 Müll.), v. n. and a. [Sanscr. root badh-, to dig, ava-bādha, dug out; Gr. bathos, bathus, benthos, abussos, etc., bothros, pit; hence, fossa, fundus (for fudnus); cf. Anglo-Sax. bodom; Engl. bottom; Germ. Boden, etc.; cf. Fick, Vergl. Wörterb. p. 131; Grimm, Deutsch. Wörterb. s. v. Boden], to dig, dig up, dig out (class.).—
    I.
    Lit.:

    numquam domum revertor, quin te in fundo conspicer Fodere aut arare,

    Ter. Heaut. 1, 1, 17; cf.: fodit;

    invenit auri aliquantum,

    Cic. Div. 2, 65, 134; and id. de Or. 2, 41, 174:

    vineas novellas fodere aut arare et postea occare,

    Varr. R. R. 1, 31, 1; cf.:

    ut hortum fodiat,

    Plaut. Poen. 5, 2, 59:

    hortum,

    Cato, R. R. 2, 4:

    arva,

    Ov. M. 11, 33:

    solum,

    Plin. 19, 6, 32:

    vites,

    Quint. 9, 4, 5:

    murum,

    to undermine, Ov. M. 11, 535; but, vallum, to dig out the earth needed for it, Tac. A. 11, 18:

    puteum ferramentis,

    to dig, Plaut. Rud. 2, 4, 19; so,

    puteos,

    Caes. B. C. 3, 49, 5:

    scrobes, trium in altitudinem pedum,

    id. B. G. 7, 73, 5:

    fundamenta,

    Plin. 28, 2, 4, § 15:

    cubilia (talpae),

    Verg. G. 1, 183:

    argentum etiam incolae fodiunt,

    Liv. 28, 3, 3:

    gypsum e terra,

    Plin. 36, 24, 59, § 182:

    oculos,

    Plaut. Mil. 2, 4, 21; cf.

    lumina,

    Ov. A. A. 1, 339:

    terram gramineam de cespite,

    Verg. Cul. 391.—
    II.
    Transf., to prick, pierce, wound, thrust, stab (class.):

    at ego te pendentem fodiam stimulis triginta dies,

    to prick, Plaut. Men. 5, 5, 48:

    quia non latus fodi (cultro),

    id. Aul. 3, 2, 4; so,

    equi armos calcaribus,

    Verg. A. 6, 881:

    guttura cultro,

    Ov. M. 7, 315:

    ora hastis,

    Liv. 8, 10, 6:

    aversos (elephantos) sub caudis, qua maxime molli cute vulnera accipiunt,

    id. 21, 55:

    multos pugionibus,

    Tac. H. 4, 29:

    Sarmatam levi gladio,

    id. ib. 1, 79:

    ora,

    id. A. 2, 21; id. Agr. 36:

    adversa ora resistentium,

    Curt. 4, 15: La. Dic jussisse te. Ph. Noli fodere:

    jussi,

    don't punch me in the side, Ter. Hec. 3, 5, 17 (cf. fodicare).— Poet.:

    Ausonius mersis celer fodit aequora remis,

    digs through, ploughs through, Sil. 14, 359:

    aquas (ungula),

    Ov. F. 3, 456.—In mal. part., Mart. 7, 102; Auct. Priap. 53.—
    III.
    Trop., to goad, sting, disturb:

    num exspectas, dum te stimulis fodiam?

    Cic. Phil. 2, 34, 86; cf.:

    cor stimulo foditur,

    Plaut. Bacch. 5, 2, 39:

    pungit dolor, vel fodiat sane,

    Cic. Tusc. 2, 14, 33:

    pectus in iras,

    to excite, stir, Sil. 5, 159.

    Lewis & Short latin dictionary > fodio

  • 8 fodio

    fodio, di, 3, dig, ||Mt. 21:33; 25:18; L. 6:48.

    English-Latin new dictionary > fodio

  • 9 fodio

    fōdī, fossum, ere
    1) копать, рыть (f. in campo, fossam L); вскапывать ( hortum Vr); окапывать ( vites Q); выкапывать, добывать из земли ( argentum L)
    2) выкалывать (f. lumina O, oculos Pl); прокалывать, пронзать (f. hostem pugione, militem hastā T); пробивать, проламывать ( murum O)
    3) толкать, подталкивать ( latus alicujus Ter)
    f. equum calcaribus Vшпорить коня
    5) закапывать, зарывать ( mortuos Mela)
    6) раздражать, возбуждать ( pectus in iras Sil)

    Латинско-русский словарь > fodio

  • 10 fodio

    thumb
    v
    * * *
    thumb
    eng. bodio

    Welsh-English dictionary > fodio

  • 11 fodio

    to prick, sting, jab.

    Latin-English dictionary of medieval > fodio

  • 12 fodio

    , fodi, fossum, fodere 3
      копать, рыть

    Dictionary Latin-Russian new > fodio

  • 13 cōn-fodiō

        cōn-fodiō fōdī, fossus, ere. — Prop.,    to dig up, dig over; hence, to transfix, stab, pierce: ibique pugnans confoditur, S.: aliquot volneribus, L.: confossus, V.: alqm harpe, O.—Fig., to transfix: tot iudiciis confossi, i. e. hopelessly convicted, L.

    Latin-English dictionary > cōn-fodiō

  • 14 dē-fodiō

        dē-fodiō fōdī, fossus, ere,    to dig deep, dig up, make by digging: specus, V.: terram, H. — To bury, cover with earth: thesaurum defossum esse sub lecto: signum in terram, L.: novaculam in comitio: alqm humo, O.: iacent defossa talenta, V.: abdita ac defossa (sc. loca), i. e. caves, Ta.— To hide, conceal, cover: defodiet (aetas) condetque nitentia, H.: Defossa in loculis sportula, Iu.

    Latin-English dictionary > dē-fodiō

  • 15 īn-fodiō

        īn-fodiō fōdī, fossus, ere,    to bury, inter: squalentīs conchas, V.: taleae in terram infodiebantur, Cs.: corpus procul ab eo loco, N.: infossus puer, H.

    Latin-English dictionary > īn-fodiō

  • 16 per-fodiō

        per-fodiō fōdī, fossus, ere,    to dig through, pierce through, transfix: parietes: thorax perfossus, V.—To make by digging, dig through: fretum manu, L.

    Latin-English dictionary > per-fodiō

  • 17 prae-fodiō

        prae-fodiō fōdī, —, ere,     to dig in front of: portas, V.— To bury in advance: aurum, O.

    Latin-English dictionary > prae-fodiō

  • 18 trāns-fodiō

        trāns-fodiō fōdī, fossus, ere,    to pierce through, run through, stab through, transfix, transpierce: Galli transfodiebantur, Cs.: fugienti latus, L.: pectora duro Transfossi ligno, V.

    Latin-English dictionary > trāns-fodiō

  • 19 affodio

    af-fodio (ad-fodio), ere, hinzugraben, furto vicino caespitem nostro solo affodimus, Plin. 2, 175.

    lateinisch-deutsches > affodio

  • 20 effodio

    ef-fodio (ecfodio = ex-fodio), fōdī, fossum, ere, I) ausgraben, aufgraben, A) im allg.: mortuum, Cic.: thesaurum, Plaut.: lapides, Plaut.: aes, ferrum, Cic.: sacrato loco vasa operis antiqui, Suet.: e cuniculis effossum sulphur, Plin.: ex hoc sepulcro vetere virginti minas, Plaut.: e sterquilino effosse, du aus dem Miste Ausgegrabener, Plaut. – B) insbes.: 1) ausstechen, auskratzen, oculum, Sall. fr. u.a.: oculos alci, Komik., Cic., Caes. u.a.: lumen, Verg.: radiis solis aciem luminis, Laber fr.: vesicam villico, Plaut.: subiectis viscera telis, Ov. – 2) prägn., aufgraben = grabend bilden, latebras, Verg.: portus, Verg.: lacum, Suet.: in proximo agro scrobem, Tac.: cuiuslibet altitudinis effodiendi sunt putei, Veget. mil. – II) aufgraben = umgraben, umwühlen, A) im allg.: humum rastello, Suet.: agrum, Tac.: terram, Liv.: terram alte, Quint.: exarare et effodere mala, die Erde um die Ä. aufackern u. aufgraben, Pallad. – B) prägn., durchwühlen, domos, Caes. b.c. 3, 42, 5. – / Archaist. Infin. Pass. exfodiri, Plaut. mil. 315 u. 374.

    lateinisch-deutsches > effodio

См. также в других словарях:

  • Fodio — est une localité du nord de la Côte d Ivoire qui se situe dans la Région des savanes, au nord de la ville de Boundiali. Elle se trouve à mi chemin entre Boundiali et Niofoin. Lien externe Situation sur Visiomap …   Wikipédia en Français

  • Fodio — Usman dan Fodio (* 1754 in Maratta (Nigeria); † 1817 in Sokoto) (auch: Shaikh Usman Ibn Fodio , Shehu Uthman Dan Fuduye, or Shehu Usman dan Fodio) war ein militärischer und religiöser Anführer der Qadiriyya Tariqa (siehe auch Sufismus) aus dem… …   Deutsch Wikipedia

  • Usman dan Fodio — Uthman dan Fodio Sultan of Sokoto, Amir al Muminin Reign 1804 1815 Born 1754 Birthplace Gobir Died 1817 …   Wikipedia

  • Ousman dan Fodio — Usman dan Fodio Pour les articles homonymes, voir Ousmane. Shaihu Usman dan Fodio, (Shehu Usman dan Fodio, Shaikh Usman Ibn Fodio ou Ousmane dan Fodio), (1754 1817) fut un écrivain et homme d État fulani. Il est proche de l école soufie (Tariqa)… …   Wikipédia en Français

  • Ousmane dan Fodio — Usman dan Fodio Pour les articles homonymes, voir Ousmane. Shaihu Usman dan Fodio, (Shehu Usman dan Fodio, Shaikh Usman Ibn Fodio ou Ousmane dan Fodio), (1754 1817) fut un écrivain et homme d État fulani. Il est proche de l école soufie (Tariqa)… …   Wikipédia en Français

  • Usman dan fodio — Pour les articles homonymes, voir Ousmane. Shaihu Usman dan Fodio, (Shehu Usman dan Fodio, Shaikh Usman Ibn Fodio ou Ousmane dan Fodio), (1754 1817) fut un écrivain et homme d État fulani. Il est proche de l école soufie (Tariqa) de la Qadiriyya …   Wikipédia en Français

  • Usman dan Fodio — Pour les articles homonymes, voir Ousmane. Shaihu Usman dan Fodio, (Shehu Usman dan Fodio, Shaikh Usman Ibn Fodio ou Ousmane dan Fodio), (1754 1817) fut un écrivain et homme d État fulani. Il est proche de l école soufie (Tariqa) de la Qadiriyya …   Wikipédia en Français

  • Osman dan Fodio — Usman dan Fodio (* 1754 in Maratta (Nigeria); † 1817 in Sokoto) (auch: Shaikh Usman Ibn Fodio , Shehu Uthman Dan Fuduye, or Shehu Usman dan Fodio) war ein militärischer und religiöser Anführer der Qadiriyya Tariqa (siehe auch Sufismus) aus dem… …   Deutsch Wikipedia

  • Usman Dan Fodio — (* 1754 in Maratta (Nigeria); † 1817 in Sokoto) (auch: Shaikh Usman Ibn Fodio , Shehu Uthman Dan Fuduye, or Shehu Usman dan Fodio) war ein militärischer und religiöser Anführer der Qadiriyya Tariqa (siehe auch Sufismus) aus dem Volk der Fulbe.… …   Deutsch Wikipedia

  • Usman dan Fodio — (* 1754 in Maratta, Nigeria; † 1817 in Sokoto) (auch: Shaikh Usman Ibn Fodio, Shehu Uthman Dan Fuduye, Shehu Usman dan Fodio) war ein militärischer und religiöser Anführer der Qadiriyya Tariqa (siehe auch Sufismus) aus dem Volk der Fulbe. Usman… …   Deutsch Wikipedia

  • Usuman dan Fodio — Usman dan Fodio (* 1754 in Maratta (Nigeria); † 1817 in Sokoto) (auch: Shaikh Usman Ibn Fodio , Shehu Uthman Dan Fuduye, or Shehu Usman dan Fodio) war ein militärischer und religiöser Anführer der Qadiriyya Tariqa (siehe auch Sufismus) aus dem… …   Deutsch Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»