-
1 curiosus
cūriōsus, a, um, Adi. m. Compar. u. Superl. (cura), I) (v. cura no. I) voll Sorge oder Sorgfalt, voll Interesse, A) im allg.: a) aktiv = mit großer Sorgfalt-, mit großem Interesse- (mit großer Teilnahme-), mit großer Aufmerksamkeit verfahrend, sorgfältig, es genau nehmend, aufmerksam, α) absol.: pastor, Varro: pictor, manus, Petron.: quidam curiosior, gar teilnehmend, Phaedr.: curiosis (mit forschenden) oculis perspici non posse, Cic.: curiosis oculis speculari alqd, Val. Max.: auribus erectis curiosisque audire alqd, Sen. – β) mit Genet. = Sorge tragend für usw., sich kümmernd um usw., sich interessierend für usw., medicinae peculiariter c., Plin.: memoriae curiosi, Geschichtschreiber, Aur. Vict.: iuvenis cito omnis officii curiosus, Sen.: deus non exaudiens vota nec nostri curiosus, Sen.: famae suae curiosissimus, Capit. – γ) mit in u. Abl.: permulta alia colligit Chrysippus, ut est in omni historia (in allem Geschichtlichen) curiosus, Cic. Tusc. 1, 108. – δ) m. ad u. Akk.: quo minus familiaris sum, hoc sum ad investigandum curiosior, desto angelegener lasse ich es mir sein, ihn auszuforschen, Cic. ep. 4, 13, 5. – ε) m. circa u. Akk.: circa uxoris pudicitiam minus curiosus fuit, Capit. Pert. 13, 8. – b) passiv = mit großer Sorgfalt (Aufmerksamkeit) betrieben, sorgfältig, aufmerksam, victus, Cels.: consilia, Quint.: curiosior sui cul tus, Val. Max.: curiosior observatio, Cels. u. Val. Max. – m. ad (in bezug auf) u. Akk.: fuit vestitu ad munditiem curioso, Macr. sat. 2, 9 (3, 13), 4: oculis ad libidinem curiosis, Cypr. de habit. virg. 19. – B) insbes.: a) wißbegierig, neugierig, vorwitzig, isti curiosi, Cic.: sunt homines naturā curiosi, Plin. ep.: ut ipse nosti curiosus, Hor.: primum patĕre me esse curiosum, Cic.: nihil curiosius otiosis, Plin. ep.: ne curiosissimi quidem homines exquirendo audire tam multa possunt, quam etc., Cic. – m. in u. Abl., si me nihilo minus nosti curiosum in re publica quam te, Cic. ad Att. 5, 14, 3. – dah. zur Kaiserzeit, curiosum ac speculatorem ratus, für einen Aufpasser u. Späher, Suet. Aug. 27, 3: später eine bes. Klasse geheimer Aufpasser, Polizeispitzel, Angeber, Denunzianten, Cod. Theod. 12. tit. 23. – b) pedantisch im Ausdrucke, überfein, Quint. 8, 3, 55. – II) (v. cura no. II) »kummervoll«; dah. vor Kummer abgezehrt, Afran. com. 250.
-
2 curiosus
cūriōsus, a, um, Adi. m. Compar. u. Superl. (cura), I) (v. cura no. I) voll Sorge oder Sorgfalt, voll Interesse, A) im allg.: a) aktiv = mit großer Sorgfalt-, mit großem Interesse- (mit großer Teilnahme-), mit großer Aufmerksamkeit verfahrend, sorgfältig, es genau nehmend, aufmerksam, α) absol.: pastor, Varro: pictor, manus, Petron.: quidam curiosior, gar teilnehmend, Phaedr.: curiosis (mit forschenden) oculis perspici non posse, Cic.: curiosis oculis speculari alqd, Val. Max.: auribus erectis curiosisque audire alqd, Sen. – β) mit Genet. = Sorge tragend für usw., sich kümmernd um usw., sich interessierend für usw., medicinae peculiariter c., Plin.: memoriae curiosi, Geschichtschreiber, Aur. Vict.: iuvenis cito omnis officii curiosus, Sen.: deus non exaudiens vota nec nostri curiosus, Sen.: famae suae curiosissimus, Capit. – γ) mit in u. Abl.: permulta alia colligit Chrysippus, ut est in omni historia (in allem Geschichtlichen) curiosus, Cic. Tusc. 1, 108. – δ) m. ad u. Akk.: quo minus familiaris sum, hoc sum ad investigandum curiosior, desto angelegener lasse ich es mir sein, ihn auszuforschen, Cic. ep. 4, 13, 5. – ε) m. circa u. Akk.: circa uxoris pudicitiam minus curiosus fuit, Capit. Pert. 13, 8. – b) passiv = mit großer Sorgfalt (Aufmerksamkeit) betrieben, sorgfältig, aufmerksam, victus, Cels.: consilia, Quint.: curiosior sui cul-————tus, Val. Max.: curiosior observatio, Cels. u. Val. Max. – m. ad (in bezug auf) u. Akk.: fuit vestitu ad munditiem curioso, Macr. sat. 2, 9 (3, 13), 4: oculis ad libidinem curiosis, Cypr. de habit. virg. 19. – B) insbes.: a) wißbegierig, neugierig, vorwitzig, isti curiosi, Cic.: sunt homines naturā curiosi, Plin. ep.: ut ipse nosti curiosus, Hor.: primum patĕre me esse curiosum, Cic.: nihil curiosius otiosis, Plin. ep.: ne curiosissimi quidem homines exquirendo audire tam multa possunt, quam etc., Cic. – m. in u. Abl., si me nihilo minus nosti curiosum in re publica quam te, Cic. ad Att. 5, 14, 3. – dah. zur Kaiserzeit, curiosum ac speculatorem ratus, für einen Aufpasser u. Späher, Suet. Aug. 27, 3: später eine bes. Klasse geheimer Aufpasser, Polizeispitzel, Angeber, Denunzianten, Cod. Theod. 12. tit. 23. – b) pedantisch im Ausdrucke, überfein, Quint. 8, 3, 55. – II) (v. cura no. II) »kummervoll«; dah. vor Kummer abgezehrt, Afran. com. 250.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > curiosus
-
3 curiosus
cūrĭōsus, a, um, adj. [cura].I.(Acc. to cura, I.) Bestowing care or pains upon a thing, applying one's self assiduously, careful, diligent, thoughtful, devoted (class.; esp. freq. in Cic.).A.In gen.(α).With in or ad:(β).in omni historiā curiosus,
Cic. Tusc. 1, 45, 108:si me nihilo minus nosti curiosum in re publicā quam te,
id. Att. 5, 14, 3:ad investigandum curiosior,
id. Fam. 4, 13, 5.—With gen. (post-Aug.):(γ).medicinae,
Plin. 25, 2, 3, § 7:memoriae,
Aur. Vict. Caes. 20 fin.:curiosissimus famae suae,
Capitol. Anton. Philos. 20.—With circa:(δ).circa uxoris pudicitiam minus curiosus fuit,
Capitol. Pert. 13, 8.—Absol.:* 2.non quidem doctus, sed curiosus,
Petr. 46, 6; so,pictor,
id. 29, 4:felicitas Horatii,
id. 118, 5:manus,
id. 13, 1:consilia,
Quint. 7, 5, 2:interpolatione,
Plin. 13, 12, 23, § 75 al. —With the access. idea of excess, too eager:B.est etiam supervacua (ut sic dixerim) operositas, ut a diligenti curiosus et a religione superstitio distat,
Quint. 8, 3, 55.—In partic., inquiring eagerly or anxiously about a thing, inquiring into, in a good or bad sense; curious, inquisitive.1.In gen.:2.ne curiosissimi quidem homines exquirendo audire tam multa possunt, quam, etc.,
Cic. N. D. 1, 35, 97; id. Fam. 3, 1, 1; Varr. R. R. 2, 3, 5; Quint. 1, 8, 21; 11, 3, 143; * Hor. Epod. 17, 77 al.:curiosis oculis perspici non possit,
Cic. Sest. 9, 22.—Implying censure ( = polupragmôn), meddlesome, officious, curious, prying, inquisitive:b.primum patere me esse curiosum,
Cic. Fl. 29, 70; id. Fin. 2, 9, 28 Madv.; 1, 1, 3; id. Att. 15, 26, 5; cf.:quare ut homini curioso ita perscribe ad me,
id. ib. 4, 11, 2:curiosum aliquem extimescere,
Petr. 127:Quae (basia) nec pernumerare curiosi Possint,
Cat. 7, 11 Ellis ad loc.—Post-Aug., subst.: cūrĭōsus, i, m., of one who is prying, a spy, scout:II.curiosum ac speculatorem ratus,
Suet. Aug. 27.—Later, a class of secret spies, secret police, an informer, etc.; cf. Cod. Just. 12, tit. 23: De Curiosis et Stationariis al.—(Acc. to cura, II.) Lit., that injures himself by care; hence, transf., emaciated, wasted, lean:A.belua,
Plaut. Aul. 3, 6, 26 (v. the passage in connection); cf.: nempe ille vivit carie curiosior, Afran. ap. Non. p. 21, 28 (Com. Rel. v. 250 Rib.).— Adv.: cūrĭŏsē.(Acc. to I. A.) With care, carefully:* 2. B.involvendus vestimentis,
Cels. 2, 17; cf. Petr. 63, 6; Col. 12, 55, 2:cavere,
Suet. Aug. 40 al. — Comp., Vitr. 7, 4.— Sup., Col. 11, 2, 18.—(Acc. to I. B. 2.) Inquisitively, curiously:inquirerem,
Suet. Vesp. 1.— Comp.:curiosius conquiram,
Cic. Brut. 35, 133:facere aliquid,
id. N. D. 1, 5, 10:animadvertunt ea, quae domi fiunt (pueri),
id. Fin. 5, 15, 42. -
4 cūriōsus
cūriōsus adj. with comp. and sup. [cura], bestowing care, painstaking, careful, diligent, thoughtful, devoted, attentive: in omni historiā: ad investigandum curiosior.—Inquiring eagerly, curious, inquisitive: nemo, T.: in re p.: curiosissimi homines: oculi.—Meddlesome, officious, curious, prying, inquisitive: patere me esse curiosum: homo.* * *Icuriosa -um, curiosior -or -us, curiosissimus -a -um ADJcareful, diligent, painstaking; attentive; fussy; meddlesome, interfering; labored/elaborate/complicated; eager to know, curious, inquisitive; carewornIIspy, one who is prying; scout; informer; class of secret spys; secret police -
5 curiosus
[st1]1 [-] curĭōsus, a, um: - [abcl][b]a - soigneux, appliqué, exact, minutieux. - [abcl]b - curieux, avide de savoir. - [abcl]c - curieux, trop empressé de savoir, indiscret. - [abcl]d - rongé par les soucis, maigre, décharné.[/b] [st1]2 [-] curiosus, i, m.: celui qui est trop empressé de savoir, un espion, un dénonciateur, un agent de police. [st1]3 [-] curiosus, i, m.: intendant, administrateur, agent.* * *[st1]1 [-] curĭōsus, a, um: - [abcl][b]a - soigneux, appliqué, exact, minutieux. - [abcl]b - curieux, avide de savoir. - [abcl]c - curieux, trop empressé de savoir, indiscret. - [abcl]d - rongé par les soucis, maigre, décharné.[/b] [st1]2 [-] curiosus, i, m.: celui qui est trop empressé de savoir, un espion, un dénonciateur, un agent de police. [st1]3 [-] curiosus, i, m.: intendant, administrateur, agent.* * *Curiosus, pen. prod. Curieux.\In bonum: Cic. Homo non modo prudens, verumetiam (quod iuuet) curiosus. Soingneux.\Curiosis oculis perspicere. Regarder de pres, et aguement ou soingneusement et diligemment.\Curiosus medicinae. Plin. Curieux de scavoir la medecine.\In malum: Cic. Ista studia, si ad imitandos summos viros spectant, ingeniosorum sunt: sin tantummodo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum. Curieux.\Curiosus, pro Delatore. Suet. Un rapporteur, Accusateur, Emputeur, Qui fait mestier d'espier ce que les autres dient, ou font, pour les emputer et accuser.\Curiosus agnus. Plaut. Maigre, comme s'il estoit amaigri de soulci.\Curiosus dicitur lib. 12. Codicis, Le maistre des postes, et chevaulx et mulets publiques et destinez à courir pour les affaires de L'empereur, ou de ceulx qui avoyent permission d'en user. -
6 curiosus
I cūriōsus, a, um [ curo ]1) заботливый, старательный, тщательный, внимательный (ad investigandum C; observatio CC, VM)2) интересующийся (medicinae c. PM; in omni historia C); заинтересованный ( famae suae curiosissimus Capit)3) пытливый, любознательный ( sunt homines naturā curipsi PJ)5) педантичный, преувеличенно мелочной QII cūriōsus, ī m. (в императ. Риме)шпион, соглядатай Su, CTh -
7 curiosus
(adi.) 1) старательный (1 § 2 D. 22, 6. 1. 3 § 9 D. 15, 3). 2) любопытный (1. 19 D. 46, 2).Латинско-русский словарь к источникам римского права > curiosus
-
8 curiosus
careful, attentive/ curious, inquisitive/ worn out by cares. -
9 curiosus
, curiosa, curiosumлюбопытный, занимательный, внимательный, заботливый, старательный -
10 in-cūriōsus
in-cūriōsus adj., careless, negligent: suorum aetas, Ta.: serendis frugibus, Ta. -
11 per-cūriōsus
per-cūriōsus adj., very curious, highly inquisitive: servolus. -
12 belle
bellē [ bellus ]мило, прекрасно, прелестно, остроумно (scribere, dicere C); превосходно, отлично ( navigare C)b. negare C — учтиво отрицатьb. adhuc — до сих пор всё в порядкеb. curiosus C — изрядно любопытныйb. esse, (se)habere C — быть здоровымb. facere мед. Cato — оказывать хорошее действие -
13 curiose
-
14 curiositas
cūriōsitās, ātis f. [ curiosus ]пытливость, любознательность C etc.; любопытство ( curiositates illicitae Aug) -
15 curiosulus
cūriōsulus, a, um [demin. к curiosus I ]довольно любопытный, отличающийся некоторым любопытством Ap -
16 incuriosus
in-cūriōsus, a, um1) небрежный, неряшливый, тж. равнодушно относящийся, беспечный, беззаботный (in aliquā re Su, aliquā re T, alicui rei T или alicujus rei T, PJ etc.)i. periculi Ap — не думающий (не заботящийся) об опасностиproximorum i. PJ — пренебрегающий ближайшей действительностью2) небрежно исполненный, неряшливо написанный ( historia Su)res acribus initiis, incurioso fine T — дело, которое вначале проводилось энергично, а под конец кое-как -
17 percuriosus
per-cūriōsus, a, umвесьма любознательный, очень любопытный C -
18 curagulus
cūragulus, ī, m. (cura u. ago) = curiosus (w. s.), Prisc. part. XII vers. Aen. 4, 92. p. 480, 9 K.
-
19 curiose
cūriōsē, Adv. m. Compar. u. Superl. (curiosus), mit großer Sorgfalt, mit großem Interesse, mit allem Bedachte, mit großer Aufmerksamkeit, I) im allg.: alqm vestimentis c. involvere, Cels.: c. (auf interessante Weise) ac facunde referre alqd, Val. Max.: c. cavere de alqa re, Suet.: c. prospicere, ne etc., Cels.: satis c. inquirere, Suet. – curiosius scriptae litterae, Plin. ep.: curiosius alqm observare, Val. Max.: conquirere ista curiosius, Cic.: animadvertere ea, quae domi fiunt, curiosius (mit größerem Interesse), Cic. – curiosissime pangere alqd, Col. 11, 2, 18. – II) insbes.: a) neugierig, qui autem requirunt, quid quaque de re ipsi sentiamus, curiosius id faciunt, quam necesse est, Cic. de nat. deor. 1, 10. – b) pedantisch im Ausdrucke, überfein, curiose potius loqui, quam Latine, Quint. 8, 1, 2.
-
20 curiositas
cūriōsitās, ātis, f. (curiosus), die Mißbegierde, Neugierde, der Vorwitz, Cic. ad Att. 2, 12, 2. Oros. 1, 10, 17. Tert. apol. 25. Apul. met. 1, 12. Spart. Pesc. 8, 3. Vopisc. Aurel. 10, 1. Macr. sat. 1, 11, 45. Vulg. num. 4, 20: Plur., non est lapsus ad curiositates sacrilegas atque inlicitas, Augustin. de civ. dei 5, 26 in.
См. также в других словарях:
curiosus — index inquisitive Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
Croton curiosus — Croton curiosus … Wikipédia en Français
Croton curiosus — Croton curiosus … Wikipédia en Français
Notozomus curiosus — Notozomus curiosus … Wikipédia en Français
Western Talma — Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum: Chordata Class: Actinopterygii … Wikipedia
curieux — curieux, ieuse [ kyrjø, jøz ] adj. et n. • v. 1125; lat. curiosus « qui a soin de » I ♦ (Toujours apr. le nom) 1 ♦ Vx Qui a soin, souci de qqch. ⇒ intéressé. 2 ♦ Mod. Qui est désireux (de voir, de savoir). Curieux d apprendre. ⇒ avide. Je serais… … Encyclopédie Universelle
curios — CURIÓS, OÁSĂ, curioşi, oase, adj. 1. Care manifestă curiozitate. ♦ Indiscret. 2. Care stârneşte curiozitate; ciudat, straniu; surprinzător, neobişnuit; original. [pr.: ri os] – Din fr. curieux, lat. curiosus, it. curioso. Trimis de romac,… … Dicționar Român
Curious wormfish — Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum: Chordata Class: Actinopterygii … Wikipedia
Eugene Aisberg — Eugène Aisberg Eugène Aisberg est un journaliste et vulgarisateur français d origine ukrainienne, né en 1905 à Odessa et mort en 1980 à Paris. Il est le créateur de la revue Toute la Radio en 1934 (renommée Toute l Électronique après la Seconde… … Wikipédia en Français
Eugène Aisberg — est un journaliste et vulgarisateur français d origine ukrainienne, né en 1905 à Odessa et mort en 1980 à Paris. Il est le créateur de la revue Toute la Radio en 1934 (renommée Toute l Électronique après la Seconde Guerre mondiale). Mais il a… … Wikipédia en Français
Logothete du Drome — Logothète du Drome Pour les articles homonymes, voir Drome. Dans la terminologie byzantine, la fonction de logothète désigne au départ une responsabilité d ordre financier. La charge de logothetes tou dromou ou « Logothète de la… … Wikipédia en Français