Перевод: со всех языков на английский

с английского на все языки

in+vitium+h

  • 1 vitium

    vĭtĭum, ii ( gen. plur. vitiūm, Titin. ap. Non. p. 495, 13), n. [from the same root with vieo, vitis, vitta; prop. a twist; hence], a fault, defect, blemish, imperfection, vice (syn. menda).
    I.
    Lit.: quomodo autem in corpore est morbus, est aegrotatio, est vitium: sic in animo. Morbum appellant totius corporis corruptionem: aegrotationem morbum cum imbecillitate: vitium, cum partes corporis inter se dissident;

    ex quo pravitas membrorum, distortio, deformitas. Itaque illa duo, morbus et aegrotatio, ex totius valetudinis corporis conquassatione et perturbatione gignuntur: vitium autem integrā valetudine ipsum ex se cernitur,

    Cic. Tusc. 4, 13, 29:

    corporis,

    Plaut. Most. 1, 3, 118; Ov. F. 4, 148:

    mancipii,

    Dig. 21, 1, 1, § 6:

    jumenti,

    ib. 21, 1, 38 init. —In buildings, a breach, defect:

    si nihil est in parietibus aut in tecto vitii,

    Cic. Fam. 9, 15, 5; cf.:

    si aedes corruerunt vitiumve fecerunt,

    have received damage, become damaged, id. Top. 3, 15.—In plants, a blemish, vice:

    sive illis (agris) omne per ignem Excoquitur vitium atque exsudat inutilis umor,

    Verg. G. 1, 88:

    vitio moriens sitit aëris herba,

    id. E. 7, 57.—In fruits, the useless part, the core:

    vitiumque cinctum fructu,

    Plin. 15, 28, 34, § 112.—
    II.
    Trop.
    A.
    In gen., a fault, defect, blemish:

    acutius atque acrius vitia in dicente quam recta videre,

    Cic. de Or. 1, 25, 116; cf.

    orationis,

    Quint. 1, 5, 1; 12, 1, 22:

    sermonis,

    id. 1, 1, 13:

    soloecismi,

    id. 1, 5, 53:

    ingenii,

    id. 10, 1, 60:

    mentis,

    id. 12, 1, 32:

    Stoicae sectae,

    id. 11, 1, 70:

    et illud mihi vitium'st maximum,

    my greatest fault, Ter. Hec. 1, 2, 37:

    huc si perveneris, meum vitium fuerit,

    my fault, Cic. Ac. 2, 16, 49:

    quamvis quis fortunae vitio, non suo decexisset,

    id. Phil. 2, 18, 44:

    honorem vitio civitatis, non suo, non sunt adsecuti,

    id. Har. Resp. 26, 56:

    male conjecta falsa sunt, non rerum vitio, sed interpretum inscientiā,

    id. Div. 1, 52, 118: animadverso vitio castrorum totā nocte munitiones proferunt, i. e. the faulty, unfavorable position (just before:

    natura iniquo loco castra ponunt),

    Caes. B. C. 1, 81:

    milites item conflictati et tempestatis et sentinae vitiis,

    the injurious effects, id. ib. 3, 28:

    sese nihil adhuc arbitrari vitio factum eorum,

    id. ib. 3, 57:

    vini vitio atque amoris feci,

    through the fault of, Plaut. Aul. 4, 10, 15.—
    B.
    In partic.
    1.
    A moral fault, failing, error, offence, crime, vice (the predom. signif. of the word in prose and poetry; cf.:

    scelus, delictum): nullam quidem ob turpitudinem, nullum ob totius vitae non dicam vitium, sed erratum,

    Cic. Clu. 48, 133:

    legibus et praemia proposita sunt virtutibus et supplicia vitiis,

    id. de Or. 1, 58. 247:

    virtus est vitium fugere, Hor. ep. 1, 1, 41: senectus est naturā loquacior, ne ab omnibus eam vitiis videar vindicare,

    Cic. Sen. 16, 55:

    in vitio esse,

    id. Off. 1, 19, 62: ne sibi vitio verterent, quod abesset a patriā, reckon it a fault, id. Fam. 7, 6, 1:

    te laudem Sex. Roscio vitio et culpae dedisse,

    id. Rosc. Am. 16, 48; Matius ap. Cic. Fam. 11, 28, 2.—
    b.
    In respect of female chastity (whether of maidens or wives), a violation:

    quia pudicitiae hujus (Alcumenae) vitium me hic absente est additum,

    Plaut. Am. 2, 2, 179:

    pudicitiae ejus nunquam nec vim nec vitium attuli,

    id. Ep. 1, 2, 7:

    quoi misere per vim vitium obtulerat,

    Ter. Ad. 3, 2, 10; so,

    offerre,

    id. ib. 3, 1, 9:

    virginis,

    id. Eun. 4, 4, 55; cf.:

    vitium auctore redemit,

    Ov. H. 16 (17), 49.—
    2.
    In relig. lang., a defect in the auspices or auguries: si cui servo aut ancillae dormienti evenit, quod comitia prohibere solet, ne id quidem mihi vitium facit, Cato ap. Fest. s. v. prohibere, p. 234 fin. Müll.; Ter. Hec. prol. 2; Liv. 8, 23, 16; 4, 7, 3:

    id igitur obvenit vitium, quod tu jam Cal. Jan. futurum esse provideras,

    Cic. Phil. 2, 33, 83:

    tabernaculum vitio captum,

    id. N. D. 2, 4, 11; cf.:

    vitio navigare,

    id. Div. 1, 16, 29:

    comitiorum solum vitium est fulmen,

    id. ib. 2, 18, 43.—
    3.
    A fault of language:

    barbarismi ac soloecismi foeditas absit... haec vitia, etc.,

    Quint. 1, 5, 5.—
    4.
    In coinage, t. t., base metal, alloy:

    in aurum vitii aliquid addere,

    Dig. 48, 10, 9 praef.; cf.:

    ignis vitium metallis Excoquit,

    Ov. F. 4, 785.

    Lewis & Short latin dictionary > vitium

  • 2 vitium

        vitium ī, n    [VI-], a fault, defect, blemish, imperfection, vice: vitium (appellant), cum partes corporis inter se dissident: corporis, O.: si nihil est in tecto vitii: si aedes conruerunt vitiumve fecerunt, have been damaged: vitio moriens sitit aëris herba, V.—A defect in the auspices, unfavorable sign, impediment: divinare, quid in castris vitii obvenisset, L.: vitio navigare: comitiorum solum vitium est fulmen.—In coinage, base metal, alloy: ignis vitium metallis Excoquit, O.—Fig., a fault, defect, blemish: acutius vitia in dicente quam recta videre: Et illud mihi vitiumst maximum, my greatest fault, T.: animadverso vitio castrorum, i. e. the unfavorable situation, Cs.: milites conflictati et tempestatis et sentinae vitiis, the injurious effects, Cs.—A moral fault, failing, error, offence, crime, vice: legibus proposita sunt supplicia vitiis: Virtus est vitium fugere, H.: ne sibi vitio verterent, quod abesset, i. e. blame him. —A crime against female chastity, violation: Quoi misere per vim vitium obtulerat, T.: vitium auctore redemit, O.
    * * *
    fault, vice, crime, sin; defect

    Latin-English dictionary > vitium

  • 3 vitium

    m.
    vitium, blemish.

    Spanish-English dictionary > vitium

  • 4 vitium

    fault, vice, crime.

    Latin-English dictionary of medieval > vitium

  • 5 Ephippiger vitium

    ENG katydid (N.A.)
    GER Steppensattelschrecke
    FRA ephippigere des vignes

    Animal Names Latin to English > Ephippiger vitium

  • 6 الصرع

    vitium caducum

    Arabic-English Medical Dictionary > الصرع

  • 7 عيب التشكل

    vitium conformationis

    Arabic-English Medical Dictionary > عيب التشكل

  • 8 عيب قلبي

    vitium cordis

    Arabic-English Medical Dictionary > عيب قلبي

  • 9 ex-coquō

        ex-coquō coxī, coctus, ere,    to boil out, melt out, dry up: Tam excoctam (ancillam) reddam, dried up, T.: ignis vitium metallis excoquit, O.: omne per ignīs vitium, V.: ferrum, quod excoquit ignis, tempers, O.

    Latin-English dictionary > ex-coquō

  • 10 excoquo

    ex-cŏquo, xi, ctum, 3, v. a., to boil out, melt out, dry up.
    I.
    Lit.:

    usque coquito, dum dimidium excoquas,

    i. e. you boil away, Cato, R. R. 107, 2:

    mustum ad dimidium,

    Col. 12, 19, 1:

    testudinem vino,

    to boil thoroughly, Plin. 32, 4, 14, § 38:

    glebas melle,

    id. 37, 12, 74, § 194:

    ferrum (ignis),

    i. e. to harden, Ov. M. 14, 712:

    harenas admixto nitro in vitrum,

    Tac. H. 5, 7:

    lapide cremato in caminis donec excoquatur in rubricam,

    Plin. 34, 13, 37, § 135:

    ignis vitium metallis excoquit,

    Ov. F. 4, 786:

    omne per ignes vitium,

    Verg. G. 1, 88;

    hence, excoctum argentum,

    i. e. purified, Gell. 6, 5, 9; cf.:

    excoxi te, non quasi argentum,

    Vulg. Isa. 48, 10:

    imagines excoctae flammis,

    melted down, Plin. Pan. 52, 5:

    excoctum parum habet suci,

    Varr. L. L. 5, § 109 Müll.:

    terram sol excoquit et facit are,

    dries up, Lucr. 6, 962; cf.:

    tam excoctam (ancillam) reddam atque atram quam carbo est,

    Ter. Ad. 5, 3, 63.—With an abstr. object: cruditatem Laconicis, qs. to boil out, i. e. to drive out by steam-baths, Col. 1 praef. §

    16: excocta maturitas hordei,

    i. e. overripe, Plin. 18, 7, 18, § 80.—
    II.
    Trop.:

    malum alicui,

    to devise, Plaut. Pers. 1, 1, 53 (cf. coquo):

    mentem,

    to plague, vex, Sen. Herc. Fur. 105 (cf. coquo).

    Lewis & Short latin dictionary > excoquo

  • 11 Fidentia

    1.
    fīdentĭa, ae, f. [fidens, from fido], confidence, self-confidence, boldness (a philosophical word of Cicero):

    ejus (fortitudinis) partes sunt magnificentia, fidentia, patientia, perseverantia... fidentia est, per quam magnis et honestis in rebus multum ipse animus in se fiduciae certa cum spe collocavit,

    Cic. Inv. 2, 54, 163: fidentiae contrarium est diffidentia, et ea re vitium est;

    audacia non contrarium sed oppositum est ac propinquum, et tamen vitium est,

    id. ib. §

    165: si fidentia, id est firma animi confisio, scientia quaedam est et opinio gravis non temere assentientis, metus quoque est diffidentia exspectati et impendentis mali,

    id. Tusc. 4, 37, 80.
    2.
    Fīdentĭa, ae, f., a small town in Gallia Cisalpina, between Parma and Placentia, now Borgo S. Donnino, Vell. 2, 28; Liv. Epit. 88. Its inhabitants are called Fīdentīni, Plin. 3, 15, 20, § 116; Mart. 1, 54.

    Lewis & Short latin dictionary > Fidentia

  • 12 fidentia

    1.
    fīdentĭa, ae, f. [fidens, from fido], confidence, self-confidence, boldness (a philosophical word of Cicero):

    ejus (fortitudinis) partes sunt magnificentia, fidentia, patientia, perseverantia... fidentia est, per quam magnis et honestis in rebus multum ipse animus in se fiduciae certa cum spe collocavit,

    Cic. Inv. 2, 54, 163: fidentiae contrarium est diffidentia, et ea re vitium est;

    audacia non contrarium sed oppositum est ac propinquum, et tamen vitium est,

    id. ib. §

    165: si fidentia, id est firma animi confisio, scientia quaedam est et opinio gravis non temere assentientis, metus quoque est diffidentia exspectati et impendentis mali,

    id. Tusc. 4, 37, 80.
    2.
    Fīdentĭa, ae, f., a small town in Gallia Cisalpina, between Parma and Placentia, now Borgo S. Donnino, Vell. 2, 28; Liv. Epit. 88. Its inhabitants are called Fīdentīni, Plin. 3, 15, 20, § 116; Mart. 1, 54.

    Lewis & Short latin dictionary > fidentia

  • 13 Fidentini

    1.
    fīdentĭa, ae, f. [fidens, from fido], confidence, self-confidence, boldness (a philosophical word of Cicero):

    ejus (fortitudinis) partes sunt magnificentia, fidentia, patientia, perseverantia... fidentia est, per quam magnis et honestis in rebus multum ipse animus in se fiduciae certa cum spe collocavit,

    Cic. Inv. 2, 54, 163: fidentiae contrarium est diffidentia, et ea re vitium est;

    audacia non contrarium sed oppositum est ac propinquum, et tamen vitium est,

    id. ib. §

    165: si fidentia, id est firma animi confisio, scientia quaedam est et opinio gravis non temere assentientis, metus quoque est diffidentia exspectati et impendentis mali,

    id. Tusc. 4, 37, 80.
    2.
    Fīdentĭa, ae, f., a small town in Gallia Cisalpina, between Parma and Placentia, now Borgo S. Donnino, Vell. 2, 28; Liv. Epit. 88. Its inhabitants are called Fīdentīni, Plin. 3, 15, 20, § 116; Mart. 1, 54.

    Lewis & Short latin dictionary > Fidentini

  • 14 intolerabilis

    I.
    Act., that cannot bear a thing, impatient (ante-class.): didicisset id ferre, et non esset intolerabilis, Afran. ap. Non. 125, 25 (Com. Fragm. v. 255 Rib.). —
    II.
    Pass., that cannot be borne, insupportable, intolerable (class.):

    sumptus,

    Plaut. Aul. 3, 5, 59:

    odor,

    Cic. N. D. 2, 50:

    frigus,

    id. Rosc. Am. 45: dolor, id. Ac. 2, 8:

    potentia,

    id. Verr. 1, 12, 35:

    vitium,

    id. Or. 65 fin.:

    verba,

    id. ib. 8, 26:

    insolentia,

    id. Q. Fr. 1, 1, 14:

    saevitia,

    Gai. Inst. 1, 53; Liv. 1, 53, 5:

    regium nomen Romae,

    id. 27, 19:

    Cornelius arrogantiā,

    Suet. Galb. 14:

    vitium,

    Juv. 6, 413: injuria, Mos. et Rom. Leg. Coll. 3, 3, 2.— Comp.:

    multo intolerabilior,

    Cic. Fam. 4, 3, 1:

    factum,

    Suet. Caes. 78:

    intolerabilius nihil est quam femina dives,

    Juv. 6, 460.—
    B.
    Irresistible:

    vis Romanorum,

    Liv. 6, 32, 8.— Adv.: intŏlĕrābĭlĭter, insupportably, intolerably, Col. 1, 4, 9.

    Lewis & Short latin dictionary > intolerabilis

  • 15 crimen

    m.
    1 crime.
    cometer un crimen to commit a crime
    sería un crimen dejar al bebé solo (informal) it would be criminal o a crime to leave the baby on its own
    ¡ese corte de pelo es un crimen! (informal) that haircut is awful o criminal!
    crimen de guerra war crime
    crimen organizado organized crime
    crimen pasional crime of passion, crime passionnel
    2 transgression of the law, offense, evildoing, misdeed.
    3 delinquency, vitium, crime, wrongdoing.
    * * *
    1 (delito) crime
    2 (asesinato) murder
    \
    crimen pasional crime of passion
    * * *
    noun m.
    * * *
    SM
    1) (=asesinato) murder; (=delito grave) crime

    crimen pasional — crime of passion, crime passionnel frm

    2) * (=barbaridad)
    * * *
    a) ( delito grave) serious crime; ( asesinato) murder
    b) (fam) (pena, lástima) crime (colloq)

    qué crimen!it's wicked o criminal

    * * *
    = crime, felony, criminality.
    Ex. Some headings are vague and without scope notes to define them: ROBBERS AND OUTLAWS; crime AND CRIMINALS; ROGUES AND VAGABONDS.
    Ex. Every state has its own statutes and codes that may make the theft or mutilation of library materials a misdemeanor or even a felony.
    Ex. Matters of civility rather than criminality are the focus of the discussion.
    ----
    * cometer un crimen = commit + murder.
    * crímen de guerra = war crime.
    * crimen organizado = organised crime.
    * escena del crimen = scene of the crime.
    * escenario del crimen = scene of the crime.
    * lugar del crimen = scene of the crime.
    * * *
    a) ( delito grave) serious crime; ( asesinato) murder
    b) (fam) (pena, lástima) crime (colloq)

    qué crimen!it's wicked o criminal

    * * *
    = crime, felony, criminality.

    Ex: Some headings are vague and without scope notes to define them: ROBBERS AND OUTLAWS; crime AND CRIMINALS; ROGUES AND VAGABONDS.

    Ex: Every state has its own statutes and codes that may make the theft or mutilation of library materials a misdemeanor or even a felony.
    Ex: Matters of civility rather than criminality are the focus of the discussion.
    * cometer un crimen = commit + murder.
    * crímen de guerra = war crime.
    * crimen organizado = organised crime.
    * escena del crimen = scene of the crime.
    * escenario del crimen = scene of the crime.
    * lugar del crimen = scene of the crime.

    * * *
    1 (delito grave) serious crime; (asesinato) murder
    2 ( fam) (pena, lástima) crime ( colloq)
    es un crimen tirar así la comida it's a crime to throw away food like that
    ¡qué crimen ponerle ese nombre a la criatura! it's wicked o criminal to give the child a name like that ( colloq)
    Compuestos:
    war crime
    violent crime
    la lucha contra el crimen organizado the fight against organized crime
    crime passionel, crime of passion
    * * *

    crimen sustantivo masculino ( delito grave) serious crime;
    ( asesinato) murder;

    crimen pasional crime of passion;
    es un crimen tirar esta comida it's a crime to throw away this food;
    ¡qué crimen! it's wicked o criminal
    crimen sustantivo masculino serious crime
    Esp murder

    ' crimen' also found in these entries:
    Spanish:
    acordonar
    - alguna
    - alguno
    - autor
    - autora
    - confesar
    - consumarse
    - denunciar
    - desalmada
    - desalmado
    - desentrañar
    - escena
    - evidencia
    - exonerar
    - inducir
    - nefanda
    - nefando
    - pagar
    - siglo
    - testigo
    - brutal
    - cometer
    - compinche
    - escalofriante
    - esclarecer
    - espantoso
    - horroroso
    - involucrar
    - monstruoso
    - pasional
    - precintar
    - repugnante
    - resolver
    - suceso
    English:
    admission
    - admit
    - apprehend
    - associate
    - baffle
    - close
    - cold-blooded
    - commission
    - commit
    - copycat
    - cover
    - cover up
    - crime
    - disown
    - divorce
    - epidemic
    - eyewitness
    - foul
    - full-scale
    - grievous
    - haul
    - hideous
    - indiscriminate
    - innocent
    - involvement
    - mastermind
    - passion
    - plot
    - punishable
    - rampant
    - report
    - rope off
    - scene
    - sex crime
    - undiscovered
    - vicious
    - gang
    - hang
    - perpetrator
    - such
    * * *
    crimen nm
    1. [delito] crime [serious];
    el autor del crimen [de asesinato] the murderer;
    cometer un crimen to commit a crime
    crimen de Estado state crime;
    crimen de guerra war crime;
    crimen contra la humanidad crime against humanity;
    crimen organizado organized crime;
    crimen pasional crime of passion
    2. Fam [cosa horrible]
    es un crimen derrochar tanto dinero en una fiesta it's criminal to spend so much money on a party;
    ¡ese corte de pelo es un crimen! that haircut is awful o criminal!;
    sería un crimen dejar al bebé solo it would be criminal o a crime to leave the baby on its own
    * * *
    m crime;
    crimen sexual sex crime
    * * *
    crimen nm, pl crímenes : crime
    * * *
    1. (delito) crime
    2. (asesinato) murder

    Spanish-English dictionary > crimen

  • 16 adultus

        adultus adj.    [1 adolesco], grown up, mature, adult, ripe: virgo: crinis, Ct.: fetus (of bees), V.: vitium propago, mature, H.: aetas: rei p. pestis, inveterate: res nondum adultae, L.
    * * *
    I
    adulta -um, adultior -or -us, adultissimus -a -um ADJ
    grown (up/fully), mature, ripe; adult; at peak/height/full strength
    II
    adult; one who has reached legal maturity (e.g., age 18 or 21)

    Latin-English dictionary > adultus

  • 17 autem

        autem    conj., an adversative particle which regularly follows an emphatic word, or two or more closely connected words, but, on the other hand, on the contrary, however: hostium vim sese perversurum putavit, pervertit autem suam: cum hic Roscius esset Ameriae, T. autem iste Roscius Romae: moleste enim tulerat... ego autem non moleste fero. — In contrasted conditions, si... si autem; si or nisi... sin autem: si non venit, quid attinet? si autem venit, quid attinuit? — In a condition in contrast with a preceding negative or question: nobiscum nec animo certe est nec corpore. si autem domi est. — Ellipt.: Thr. Ego non tangam meam? Ch. Tuam autem, furcifer? Yours, say you? T.: perii, quid hoc autemst mali? T.—In exclamations: ecce autem alterum, T.: eccui autem non proditur revertenti? — In a correction or explanation: num quis testis Posthumium appellavit? Testis autem? non accusator?: In Africam transcendes. Transcendes autem dico, L.: ab hostibus captae. quibus autem hostibus? nempe iis, etc.—In a transition, but, and now: atque haec in moribus. de benevolentiä autem, quam, etc.: de inferendā quidem iniuriā satis dictum est. praetermittendae autem, etc.— Introducing a parenthesis: quod vitium effugere qui volet (omnes autem velle debent) adhibebit, etc. — Resuming a thought: honestum autem id, quod exquirimus.—Adding a new circumstance or a climax: tulit hoc graviter filius; augebatur autem eius molestia, etc.: magnus dicendi labor, magna res, magna dignitas, summa autem gratia. —In a syllogism, to introduce the minor proposition, now, but, C.
    * * *
    but (postpositive), on the other hand/contrary; while, however; moreover, also

    Latin-English dictionary > autem

  • 18 cantor

        cantor ōris, m    [1 CAN-], a singer, poet: Omnibus hoc vitium est cantoribus, H.: formularum, one who harps on: Thamyras, Pr. — A eulogist: Euphorionis: Cantorum convicium, hired applauders, claque. — A reciter (of verses), actor, player: donec cantor ‘vos plaudite!’ dicat, H.
    * * *
    singer, poet; actor (of musical parts in play); precentor, cantor; eulogist

    Latin-English dictionary > cantor

  • 19 cēreus

        cēreus adj.    [cera], waxen, of wax: nihil: effigies, H.: neque proponi cereus opto, offered for sale in ( a statue of) wax, H.: castra, i. e. honeycomb, V.: regna, realms of bees, V.— Wax-colored: pruna, V.—Pliant, soft: bracchia Telephi, H.— Fig.: cereus in vitium flecti, easily persuaded, H.
    * * *
    I
    cerea, cereum ADJ
    waxed, waxen, of/like wax; wax colored/pale yellow; pliant/soft; easily moved
    II
    wax light, taper, candle

    Latin-English dictionary > cēreus

  • 20 comitiālis

        comitiālis e, adj.    [comitia], of an election, proper for comitia: dies, L.: biduum, Cs.: mensis.
    * * *
    I
    epileptic, one who has epilepsy; attacks of epilepsy (pl.)
    II
    comitialis, comitiale ADJ
    electoral; pertaining to/proper for comitia (assembly of Roman people); epileptic, suffering from epilepsy

    morbus/vitium comitialis -- major epilepsy

    Latin-English dictionary > comitiālis

См. также в других словарях:

  • Vitium —    • Vitĭum.          Когда нечаянно или намеренно нарушали предписания ауспиций (см. Divinatio, Дивинация, 18 слл.), или производились выборы, не прибегая к авспициям или не сообразуясь с полученными предзнаменованиями, или же когда начатое уже… …   Реальный словарь классических древностей

  • Vitium Urban Suites — (Мадрид,Испания) Категория отеля: 3 звездочный отель Адрес: Gran Vía, 61, Центр …   Каталог отелей

  • Vitĭum — (lat.), 1) Verletzung; 2) Versehen, Fehler; V. subreptionis, s. Subreptionsfehler; 3) Schade, Gebrechen; V. canonĭcum, körperliches Gebrechen, welches zur Erlangung einer geistlichen Weihe unfähig macht, gehört zu den Irregularitäten; 4) ein… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Vitium — Vitium, lat., Fehler, Gebrechen, Vergehen, Laster; vitiös, fehlerhaft, verdorben; Vitiosität, Verdorbenheit, Bösartigkeit …   Herders Conversations-Lexikon

  • vitium — index fallacy, flaw, foible, guilt Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • Vitium — Vi|ti|um 〈[ vi:tsjum] n.; s, Vi|tia [vi:tsja]; Med.〉 Fehler, Übel [<lat. vitium „Fehler, Gebrechen, Schaden“] * * * Vi|ti|um, das; s, Vitia [lat. vitium = Fehler, Schaden] (Med.): organischer Fehler od. Defekt. * * * Vitium   [v , lateinisch] …   Universal-Lexikon

  • vitium —    (s.m.) Mancanza di virtus. Lausberg individua due vizi estremi: un vitium per difetto, che deriva dal non potere , (mancanza di compe­tenza) e/o dal non volere (mancanza di cura e attenzione), e un vitium per eccesso, dove l intenzione… …   Dizionario di retorica par stefano arduini & matteo damiani

  • Vitium — Vi̱tium [aus lat. vitium, Gen.: vitii = Gebrechen, Schaden; Fehler] s; s, ...tia: organischer Fehler oder Defekt; meist Kurzbez. für: Vitium cordis. Vi̱tium cọrdis [↑Cor]: Herzfehler, Herzklappenfehler …   Das Wörterbuch medizinischer Fachausdrücke

  • Vitium — Vi|ti|um das; s, Vitia <aus lat. vitium »Fehler, Gebrechen, Schaden«> organischer Fehler od. Defekt …   Das große Fremdwörterbuch

  • Vitium — Unter einem Herzfehler (auch Herzfehlbildung, Herzvitium) versteht man eine angeborene oder erworbene Strukturbesonderheit des Herzens oder angrenzender Gefäße, die zu Funktionseinschränkungen des Herz Kreislauf Systems oder des Herz Lungen… …   Deutsch Wikipedia

  • Vitium cordis — Unter einem Herzfehler (auch Herzfehlbildung, Herzvitium) versteht man eine angeborene oder erworbene Strukturbesonderheit des Herzens oder angrenzender Gefäße, die zu Funktionseinschränkungen des Herz Kreislauf Systems oder des Herz Lungen… …   Deutsch Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»