Перевод: с исландского на английский

с английского на исландский

in+receipt+of

  • 1 (viîtöku)kvittun

    Íslensk-ensk orðabók > (viîtöku)kvittun

  • 2 viîtaka

    Íslensk-ensk orðabók > viîtaka

  • 3 upp-nám

    n. = Dan. oppe-börsel, a receipt of a fee or the like; vera í uppnámi, to be in receipt of a thing, N. G. L. i. 76, 77; uppnáma-maðr, a receiver of a fee, id.
    2. a chess term; tefla í uppnám, to expose a piece so that it can be taken, Sturl. iii. 123; hence the phrase, vera í uppnámi, to be in imminent danger.

    Íslensk-ensk orðabók > upp-nám

  • 4 EYRIR

    (gen. -is, pl. aurar), m.
    1) ounce of silver, the eighth part of a mark (átta aurar í mörk); hringr, er stendr sex aura, a ring weighing or worth six aurar; verðr þá at hálfri mörk vaðmála e., then the eyrir is equal to half a mark in wadmal; e. brendr = e. brends silfrs, an ounce of pure silver;
    2) ounce (svá var haglit stórt, at hvert haglkornit vá eyri);
    3) money in general, property; ljósir aurar verða at löngum trega, bright silver brings long, woe; ilir af aurum, a miser; gefin til aura (= til fjár), wedded for money; hann vissi ekki aura sinna tal, he knew not the tale (extent) of his riches; lausir aurar, opp. to ‘fastr eyrir’, movables, chattels (lönd ok lausir aurar); fríðr eyrir (= frítt fé, kvikfé), cattle;
    4) money, currency; Flosi spurði í hverjum aurum hann vildi fyrir hafa, asked in what money he wished to be paid.
    * * *
    m., gen. eyris, dat. and acc. eyri; pl. aurar, gen. aura, dat. aurum; a word prob. of foreign origin, from Lat. aureus, Fr. or, Engl. ore; (A. S. ora is, however, prob. Danish.) The first coins known in Scandinavia were Roman or Byzantine, then Saxon or English; as the old word baugr (q. v.) denoted unwrought, uncoined gold and silver, so eyrir prob. originally meant a certain coin:
    I. an ounce of silver or its amount in money, the eighth part of a mark; an eyrir is = sixty pennies (penningar) = three ertog; tuttugu penningar vegnir í örtug, þrír örtugar í eyri. átta aurar í mörk, 732. 16; silfr svá slegit at sextigir penninga görði eyri veginn, Grág. i. 500; penning, þat skal hinn tíundi (prob. a false reading, x instead of lx) hlutr eyris, 357; hálfs eyris met ek hverjan, I value each at a half eyrir, Glúm, (in a verse); leigja skip þrem aurum, to hire a boat for three aurar, Korm.; einn eyrir þess fjár heitir alaðsfestr, Grág. i. 88: the phrase, goldinn liverr eyrir, every ounce paid; galt Guðmundr hvern eyri þá þegar, Sturl. i. 141; gjalda tvá aura fyrir einn, to pay two for one, Grág. i. 396, ii. 234; verðr þá at hálfri mörk vaðmála eyrir, then the eyrir amounts to half a mark in wadmal, i. 500; brent silfr, ok er eyririnn at mörk lögaura, pure silver, the ounce of which amounts to a mark in lögaurar, 392; hring er stendr sex aura, a ring worth or weighing six aurar, Fms. ii. 246; hence baugr tví-eyringr, tvítug-eyringr, a ring weighing two or twenty aurar, Eb., Glúm.
    β. as a weight of other things beside silver; hagl hvert vá eyri, every hail-stone weighed an ounce, Fms. i. 175; stæltr lé ok vegi áttjan aura, eggelningr, þeir skulu þrír fyrir tvá aura, a scythe of wrought steel and weighing eighteen aurar, an ell-long edge, three such cost two aurar (in silver), the proportion between the weight in wrought iron and the worth in silver being 1:28, Grág. i. 501.
    γ. the amount of an ounce, without any notion of the medium of payment, hence such phrases as, tólf aura silfrs, twelve aurar to be paid in silver, Nj. 54; eyrir brendr, burnt eyrir, i. e. an eyrir sterling, pure silver, D. N.
    II. money in general; skal þar sinn eyri hverjum dæma, to every one his due, his share, Grág. i. 125; in proverbs, ljósir aurar verða at löngum trega, bright silver brings long woe, Sl. 34; margr verðr af aurum api, Hm. 74; illr af aurum, a miser, Jd. 36; vára aura, our money, Vkv. 13; leggja aura, to lay up money, Eg. (in a verse); gefin til aura (= til fjár), wedded to money, Ísl. ii. 254 (in a verse); telja e-m aura, to tell out money to one, Skv. 3. 37, cp. 39: the phrase, hann veit ekki aura sinna tal, he knows not the tale of his aurar, of boundless wealth. Mar. 88: the allit. phrase, lönd (land, estate) ok lausir aurar (movables, cp. Dan. lösöre, Swed. lösören), Eg. 2; hafa fyrirgört löndum ok lausum eyri, K. Á. 94.
    2. money or specie; the allit. phrase, aurar ok óðal, money and estates, N. G. L. i. 48; ef hann vill taka við aurum slíkum ( such payment) sem váttar vitu at hann reiddi honum, 93; þeim aurum öllum ( all valuables) sem til bús þeirra vóru keyptir, Grág. i. 412; Flosi spurði í hverjum aurum hann vildi fyrir hafa, F. asked in what money he wished to he paid, Nj. 259; lögaurar, such money as is legal tender; þú skalt gjalda mér vaðmál, ok skilrað hann frá aðra aura, other kinds of payment, Grág. i. 392; útborinn eyrir, in the phrase, mér er það enginn utborinn (or útburðar-) eyrir, I do not want to part with it, offer it for sale; eyrir vaðmála, payment in wadmal (stuff), 300, Bs. i. 639: for the double standard, the one woollen (ells), the other metal (rings or coin), and the confusion between them, see Dasent’s Burnt Njal, vol. ii. p. 397 sqq.: at different times and places the ell standard varied much, and we hear of three, six, nine, twelve ell standards (vide alin, p. 13): in such phrases as ‘mörk sex álna aura,’ the word ‘mörk’ denotes the amount, ‘sex álna’ the standard, and ‘aura’ the payment = payment of ‘a mark of six ells,’ cp. a pound sterling, K. Þ. K. 172; hundrað (the amount) þriggja álna (the standard) aura, Sturl. i. 141, 163, Boll. 362, Ísl. ii. 28; mörk sex álna eyris, Fsk. 10, N. G. L. i. 65, 101, 389, 390; þrem mörkum níu álna eyris, 387–389; sex merkr tólf álna eyrir, 81.
    β. in various compds, etc.; land-aurar, land tax, Jb. ch. i, Ó. H. 54; öfundar-eyrir, money which brings envy, Fs. 12; sak-metinn e., sak-eyrir, sakar-eyrir, money payable in fines, Fms. vii. 300; ómaga-eyrir, the money of an orphan, K. Þ. K. 158, Grág. ii. 288; liksöngs-eyrir, a ‘lyke-fee,’ burial fee (to the clergyman); vísa-eyrir, a tax: góðr e., good payment, D. N.; verð-aurar, articles used for payment, id.; forn-gildr e., standard, sterling payment, id.; færi-eyrir = lausir aurar, Skv. 3. 50; flytjandi e., id., Fr.; kaupmanna e., trade money; búmanna e., D. N.; Norrænn e., Norse money, Lv. 25; Hjaltenzkr e., Shetland money, D. N. (vide Fritzner s. v.); fríðr e., ‘kind,’ i. e. sheep and cattle, Grág.
    COMPDS:
    I. pl., aura-dagr, m. pay-day, D. N. aura-lag, n. the standard of money, Fms. vii. 300, 304. aura-lán, n. worldly luck, 656 i. 3. aura-lógan, f. the squandering of money, 655 iii. 1. aura-lykt, n. payment, D. N. aura-skortr, m. scarcity of money, D. N. aura-taka, u, f. receipt of money, N. G. L. i. 93, Gþl. 298.
    II. sing., eyris-bót, f. fine of an eyrir, Grág. i. 158. eyris-kaup, n. a bargain to the amount of an eyrir, Gþl. 511. eyris-land, n. land giving the rent of an eyrir, Fms. x. 146. eyris-skaði, a, m. loss to the amount of an eyrir, Jb. 166. eyris-tíund, f. tithe of an eyrir, K. Þ. K. 148. eyris-tollr, m. toll of an eyrir, H. E. ii. 95.

    Íslensk-ensk orðabók > EYRIR

  • 5 fjár-viðtaka

    u, f. receipt of money, Ísl. ii. 146.

    Íslensk-ensk orðabók > fjár-viðtaka

  • 6 HAULL

    m. rupture, hernia.
    * * *
    m., acc. haul, a rupture, hernia, Bs. i. 208, Fél. ix. 218, where a distinction is made between kviðar-haull, nafla-h., nára-h., etc.: the passage höll við hýrógi, Hm. 138, is no doubt corrupt for við haulvi hýrógr, or hýrógr við haul, i. e. spurred rye ( ergot of rye) against hernia:—the sense is clear, though the exact wording is not; the whole verse is a rude old medic. receipt, and the explanation of this passage as given by translators and commentators is no doubt erroneous.

    Íslensk-ensk orðabók > HAULL

  • 7 kvittr

    I)
    (pl. -ir, acc. -u), m. loose rumour, report (sögðu af því slíkan kvitt, sem þeir höfðu heyrt); ljósta upp kvitt, to spread reports.
    a. quit, acquitted (kvittr um e-t).
    * * *
    adj. quit, acquitted, receipted; er hann skyldr kirkjunni sjötján aura en kvittr um allt annatt, Vm. 4; göra e-n kvittan ok liðugan, Dipl. iii. 1; handleggja kvitt ok liðugt, v. 1; gefa e-t kvitt, Fms. v. 291: the phrase, skilja kvittr við kvittan, to put clear from one another; um allt því eg kvittr er, Pass., Vídal. passim: whence kvittera, to give a receipt ( kvittering).

    Íslensk-ensk orðabók > kvittr

  • 8 við-taka

    or viðr-taka, u, f. a reception, receipt, receiving; fé heimt at viðtökum eðr handsölum, Grág. i. 84; frændr skolu skipta viðtökunni með sér, ii. 181; synja viðrtöku, Gþl. 147; beiða sér viðtöku, Fms. i. 110; hann fékk þar enga viðtöku, he was rejected, vii. 207; veita konungi viðrtöku, Hkr. ii. 40; beiddi sér viðtöku af landsmönnum, 262, Orkn. 384; til varðveizlu ok viðtöku, Grág. i. 245; handsala faðerni at barni ok viðtöku, 361; biðja e-m viðtöku, Sks. 336, Ld. 232; þar verðr rúmfátt til viðrtöku, Al. 79; hann hlaut mikla tign ok viðrtöku, Fms. x. 417.
    2. plur., esp. hospitality; vera góðr viðtakna, to be a good host, Ld. 268, Al. 79; þakka, fá góðar viðtökur, Fms. i. 20, vii. 247, Eg. 15, 75, 81, 172, Ld. 34, Nj. 4.
    3. resistance; var þar lítil viðtaka, Orkn. 296; viðrtaka, 292, Fms. i. 60: varð þar all-hörð viðrtaka, 178; varð engin viðrtakan í bænum, viii. 333; líkligt at þar mundi vera v. er bæjarmenn væri. Eg. 241; hann hafði enga viðtöku. Fms. i. 258; hann sá engi sín efni til viðtöku móti Hákoni, 22, v. l. viðtöku-maðr, m. a receiver, Grág. i. 394; v. arfs, Jb. 153.

    Íslensk-ensk orðabók > við-taka

  • 9 þága

    * * *
    u, f. [þiggja], a quittance, receipt; hvárki með gjöfum né þargum (sic), Anecd. 72 new Ed.: freq. in mod. usage, mín er þága, it is in my interest; or göra e-t í þágu e-s; þú skalt ekki göra það í mína þágu, thou shalt not do it for my sake.

    Íslensk-ensk orðabók > þága

  • 10 aurataka

    Íslensk-ensk orðabók > aurataka

  • 11 fjárviðtaka

    Íslensk-ensk orðabók > fjárviðtaka

См. также в других словарях:

  • receipt — re·ceipt /ri sēt/ n 1: the act, process, or fact of taking possession 2: something (as income) received usu. used in pl. 3: a writing acknowledging the receiving of goods or money Merriam Webster’s Dictionary of Law. Merriam Webster …   Law dictionary

  • Receipt — Re*ceipt (r[ e]*s[=e]t ), n. [OE. receite, OF. recete, recepte, F. recette, fr. L. recipere, receptum, to receive. See {Receive}.] 1. The act of receiving; reception. At the receipt of your letter. Shak. [1913 Webster] 2. Reception, as an act of… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Receipt — Re*ceipt , v. t. [imp. & p. p. {Receipted}; p. pr. & vb. n. {Receipting}.] 1. To give a receipt for; as, to receipt goods delivered by a sheriff. [1913 Webster] 2. To put a receipt on, as by writing or stamping; as, to receipt a bill. [1913… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • receipt — n 1 *reception 2 Receipt, recipe, prescription are comparable when they mean a formula or set of directions for the compounding of ingredients especially in cookery and medicine. Receipt is often employed as a designation of a formula for making… …   New Dictionary of Synonyms

  • receipt — receipt, recipe In current English the meanings of these two words are distinct and cause no difficulty, but readers of Victorian or earlier literature should bear in mind that a receipt could then be what we now know as recipe (‘a formula and… …   Modern English usage

  • receipt — [ri sēt′] n. [altered (infl. by L) < ME receite < Anglo Fr, for OFr recete < ML recepta < L, fem. of receptus, pp. of recipere: see RECEIVE] 1. old fashioned var. of RECIPE 2. a receiving or being received 3. a written acknowledgment… …   English World dictionary

  • Receipt — Re*ceipt , v. i. To give a receipt, as for money paid. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Receipt of stolen property — is a type of crime in the legal code of the United States. It is a federal crime under UnitedStatesCode|18|2315 to knowingly receive, conceal, or dispose of stolen property with a value at least $5,000 that is part of interstate commerce (i.e.,… …   Wikipedia

  • receipt — (n.) late 14c., statement of ingredients in a potion or medicine, from Anglo Fr. or O.N.Fr. receite receipt, recipe (c.1300), altered (by influence of receit he receives, from V.L. *recipit) from O.Fr. recete, from L. recepta received, fem. pp.… …   Etymology dictionary

  • receipt — [n1] acknowledgment of delivery cancellation, certificate, chit, counterfoil, declaration, discharge, letter, notice, proof of purchase, quittance, release, sales slip, slip, stub, voucher; concepts 271,332 receipt [n2] delivery of goods… …   New thesaurus

  • receipt for payment — index binder Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»