-
1 pùbblico
1. agg обществен, общодостъпен: ordine pùbblico обществен ред; giardino pùbblico обществен парк; opinione pubblica обществено мнение; 2. m публика: il pùbblico и rimasto incantato публиката остана очарована. -
2 pubblico
-
3 affluènza
f наплив, приток на хора: La Scala ha aperto con grande affluènza di pubblico "СкЂлата" отвори при огромен приток на хора. -
4 dèbito
m дълг, задължение: dèbito morale морално задължение; dèbito pubblico държавен дълг; Ќ essere in dèbito con qualcuno длъжен съм някому; ogni promessa и un dèbito казана дума, хвърлен камък. -
5 domìnio
m 1) господство, власт; 2) владение; Ќ di domìnio pubblico обществено достояние. -
6 giardìno
m градина: la casa ha un grande giardìno къщата има голяма градина; giardìno pubblico парк; giardìno zoologico зоопарк. -
7 numeròso
agg многочислен, многоброен: pubblico numeròso многочислена публика. -
8 oltràggio
m обида, оскърбление: condannato per oltràggio al pubblico ufficiale осъден за нанесена обида на длъжностно лице. -
9 ordinaziòne
f 1) поръчка; 2) разпореждане, нареждане; 3) мед. предписание: su ordinaziòne medica по лекарско предписание. тrdine m 1) ред, порядък: in questa casa non c'и mai ordinaziòne в тази къща никога няма ред; in ordinaziòne cronologico (alfabetico) в хронологичен (азбучен) ред; tutto и in ordinaziòne всичко е наред; ordinaziòne pubblico обществен ред; 2) заповед, нареждане; 3) строй: ordinaziòne sociale социален строй; 4) църк. орден; 5) класа: musicista di primo ordinaziòne първокласен музикант; Ќ mettere in ordinaziòne подреждам; ordinaziòne del giorno дневен ред; parola d'ordinaziòne парола; di second'ordinaziòne второкласен. -
10 sanàre
v 1) излекувам, изцерявам; 2) прен. оздравявам, заздравявам, зараствам: sanàre il rapporto con qualcuno заздравявам отношението си с някого; Ќ sanàre il debito pubblico заличавам държавния дълг. -
11 telèfono
m телефон: qual и il tuo numero di telèfono ? какъв е твоят телефонен номер?; il mio telefono di casa non funziona домашният ми телефон не работи; telèfono pubblico уличен телефон; hai un telèfono cellulare? имаш ли мобилен (клетъчен) телефон?; il telèfono и sempre occupato телефонът е все зает. -
12 tiràre
1. v 1) тегля, дърпам: tiràre una fune дърпам въже; tiràre le orecchie дърпам уши; qualcuno mi ha tirato per la giacca някой ме дръпна за сакото; 2) хвърлям: il pubblico tirava dei fiori verso il palcoscenico публиката хвърляше цветя към сцената; 3) изваждам, вадя: tira fuori le mani dalle tasche! извади си ръцете от джобовете!; 4) вдигам: tira su i pantaloni! вдигни си панталоните!; 5) стрелям: non dovevi passare la palla, dovevi tiràre! не трябваше да подаваш топката, трябваше да стреляш!; tiràre un colpo di pistola стрелям с пистолет; 6) духа: ieri tirava un forte vento вчера духаше силен вятър; 2. v rifl tiràresi отдръпвам се, отмествам се: tirati! дръпни се!; Ќ tiràre giщ смъквам; tiràre dentro въвличам; tiràre avanti карам я; tiràre le cuoia хвърлям топа. -
13 tra
prep 1) помежду, сред: l'attore si и perso tra il pubblico актьорът се изгуби сред публиката; 2) след: torno tra dieci minuti връщам се след десет минути; Ќ tra l'altro между другото. -
14 tutòre
m 1) настойник; 2) прен. защитник, пазител: tutòre dell'ordine pubblico пазител на обществения ред. -
15 esibire
-
16 impiegato
-
17 locale
-
18 pubblicità
См. также в других словарях:
pubblico — pùbblico (s.m.) È il destinatario del discorso o dello scritto. Il pubblico deve conoscere (almeno empiricamente) la lingua di colui che ad esso si rivolge, tuttavia per chi ascolta non è necessario conoscere le forme retoriche impiegate da … Dizionario di retorica par stefano arduini & matteo damiani
pubblico — pùb·bli·co agg., s.m. FO 1a. agg., che riguarda l insieme degli individui di una collettività: pubblica moralità, pubblica utilità Contrari: individuale, 1personale. 1b. agg., che è condiviso da tutta la collettività: il pubblico biasimo, la… … Dizionario italiano
pubblico — pubblico1 / pub:liko/ agg. [dal lat. publĭcus, affine a popŭlus popolo ] (pl. m. ci, ant. chi ). 1. a. [che riguarda la collettività: il bene p. ; p. bisogni ] ▶◀ collettivo, comune. ‖ civile. ◀▶ individuale, personale, privato. ● Espressioni:… … Enciclopedia Italiana
pubblico — {{hw}}{{pubblico}}{{/hw}}A agg. (pl. m. ci ) 1 Che concerne, riguarda la collettività: la pubblica utilità; pericolo pubblico | Bene –p, che appartiene allo Stato o alla comunità | Debito –p, l insieme di tutti i prestiti contratti dallo Stato | … Enciclopedia di italiano
pubblico — A agg. 1. (di utilità, di ordine, ecc.) comune, collettivo, generale □ popolare, sociale □ statale, comunitario CONTR. privato, individuale, personale □ domestico, familiare 2. (di luogo) aperto, accessibile, demaniale … Sinonimi e Contrari. Terza edizione
pubblico — pubblico1 pl.m. pubblici pubblico1 sing.f. pubblica pubblico1 pl.f. pubbliche pubblico2 pl.m. pubblici … Dizionario dei sinonimi e contrari
Palazzo Pubblico — (deutsch öffentliches Gebäude) ist in vielen italienischen Städten die Bezeichnung für das Rathaus. Die bekanntesten Bauwerke mit dieser Bezeichnung sind: Palazzo Pubblico (Bologna), das ehemalige Rathaus von Bologna, heute Palazzo d Accursio… … Deutsch Wikipedia
Palazzo Pubblico — (Sienne) Le Palazzo Pubblico et la Torre del Mangia sur la piazza del Campo … Wikipédia en Français
Palazzo Pubblico (Siena) — Torre del Mangia … Deutsch Wikipedia
Palazzo Pubblico (San Marino) — Saltar a navegación, búsqueda El Palazzo Pubblico de San Marino. El Palazzo Pubblico es el ayuntamiento de la Ciudad de San Marino a la par que es el edificio oficial del Gobierno. El edificio, donde tienen lugar las ceremonias oficiales del… … Wikipedia Español
Palazzo Pubblico (Sienne) — Le Palazzo Pubblico et la Torre del Mangia sur la piazza del Campo … Wikipédia en Français
