in+furto+comprehensus

furtum, i, n. [fur], theft, robbery (class. and freq.; syn.: latrocinium, raptum).

Lit.: fures privatorum furtorum in nervo atque in compedibus aetatem agunt: fures publici in auro atque in purpura, Cato ap. Gell. 11, 18, 18: SI NOX FVRTVM FACTVM SIT, SI IM OCCISIT IVRE CAESVS ESTO, Fragm. XII. Tab. ap. Macr. S. 1, 4:

verba sunt Sabini... Qui alienam rem adtrectavit, cum id se invito domino facere judicare deberet, furti tenetur. Item alio capite: Qui alienum tacens lucri faciendi causa sustulit, furti obstringitur, sive scit cujus sit, sive nescit,

Gell. 11, 18, 20 sq.; cf. Gai Inst. 3, 195; 197; Just. Inst. 4, 1, 1:

furtum facere (alicui),

Plaut. Rud. 4, 3, 15; 18:

Strato domi furtum fecit,

Cic. Clu. 64, 179; Quint. 3, 6, 49; 5, 10, 16; Dig. 47, 2, 69 et saep.:

furti se et illum astringere,

Plaut. Rud. 4, 7, 34; cf.:

furti se alligare,

Ter. Eun. 4, 7, 39:

in furto comprehensus,

Caes. B. G. 6, 16 fin.:

furti teneri,

Dig. 47, 2, 78:

furti agere, ib.: furti condemnare,

Gell. 11, 18, 24:

furti reus,

Quint. 4, 2, 51; 7, 2, 29 et saep.:

furtum erat apertum: cujus rei furtum factum erat?

Cic. Rosc. Com. 9, 26 sq.:

ubi oves furto periere,

Hor. Ep. 1, 7, 86:

callidum (Mercurium), quicquid placuit, jocoso Condere furto,

id. C. 1, 10, 8.—

Transf.

Concr., a stolen thing:

quae (furta) sine portorio Syracusis erant exportata,

Cic. Verr. 2, 2, 70, § 171:

quid est turpius ingenuo quam in conventu maximo cogi furtum reddere,

id. ib. 2, 2, 24, §

58: dum (puer) furta ligurrit,

Hor. S. 2, 4, 79.—

A secret action, crafty deceit, trick, artifice, stratagem (mostly poet. and in post-Aug. prose).

In gen.: etiam si, quid scribas, non habebis, scribito tamen, ne furtum cessationis quaesivisse videaris, a secret excuse, pretext, Q. Cic. ap. Cic. Fam. 16, 26, 2:

nec obsides, pignus futuros furto et fraude agendae rei, posceret,

Liv. 43, 10, 3; cf.:

haud furto melior, sed fortibus armis,

Verg. A. 10, 735:

furto, non proelio opus esse,

Curt. 4, 13; 4, 4, 15; cf.

also: furtum armorum,

Sil. 17, 91:

(fugam) abscondere furto,

Verg. A. 4, 337:

furto laetatus inani,

id. ib. 6, 568:

nec semel ergo mihi furtum fecisse licebit?

i. e. to eat in secret, Mart. 5, 50, 5.— In plur.:

furtis incautum decipit hostem,

Ov. M. 13, 104: furta belli, Sall. Fragm. ap. Serv. Verg. A. 11, 515; and ap. Non. 310, 15 (Hist. 1, 86 Dietsch); Verg. A. 11, 515.— Hence,

furtō, adv., i. q. furtim, by stealth, secretly, = lathra:

non ego sum furto tibi cognita,

Ov. H. 6, 43: obsides Porsenae dedistis;

furto eos subduxistis,

Liv. 9, 11, 6:

(hyaenae) gravidae latebras petunt et parere furto cupiunt,

Plin. 8, 30, 46, § 108.

In partic., stolen or secret love, intrigue (mostly in plur.):

plurima furta Jovis,

Cat. 68, 136 and 140; so in plur., Tib. 1, 2, 34; Prop. 2, 30 (3, 28), 28; Verg. G. 4, 346; Ov. M. 1, 606; 3, 7; 9, 558 al.:

hoc certe conjux furtum mea nesciat,

Ov. M. 2, 423; so in sing., id. ib. 1, 623; 3, 266; Verg. A. 6, 24; Sil. 7, 487; 13, 615 al.

furtum, i, n. [fur], theft, robbery (class. and freq.; syn.: latrocinium, raptum).

Lit.: fures privatorum furtorum in nervo atque in compedibus aetatem agunt: fures publici in auro atque in purpura, Cato ap. Gell. 11, 18, 18: SI NOX FVRTVM FACTVM SIT, SI IM OCCISIT IVRE CAESVS ESTO, Fragm. XII. Tab. ap. Macr. S. 1, 4:

verba sunt Sabini... Qui alienam rem adtrectavit, cum id se invito domino facere judicare deberet, furti tenetur. Item alio capite: Qui alienum tacens lucri faciendi causa sustulit, furti obstringitur, sive scit cujus sit, sive nescit,

Gell. 11, 18, 20 sq.; cf. Gai Inst. 3, 195; 197; Just. Inst. 4, 1, 1:

furtum facere (alicui),

Plaut. Rud. 4, 3, 15; 18:

Strato domi furtum fecit,

Cic. Clu. 64, 179; Quint. 3, 6, 49; 5, 10, 16; Dig. 47, 2, 69 et saep.:

furti se et illum astringere,

Plaut. Rud. 4, 7, 34; cf.:

furti se alligare,

Ter. Eun. 4, 7, 39:

in furto comprehensus,

Caes. B. G. 6, 16 fin.:

furti teneri,

Dig. 47, 2, 78:

furti agere, ib.: furti condemnare,

Gell. 11, 18, 24:

furti reus,

Quint. 4, 2, 51; 7, 2, 29 et saep.:

furtum erat apertum: cujus rei furtum factum erat?

Cic. Rosc. Com. 9, 26 sq.:

ubi oves furto periere,

Hor. Ep. 1, 7, 86:

callidum (Mercurium), quicquid placuit, jocoso Condere furto,

id. C. 1, 10, 8.—

Transf.

Concr., a stolen thing:

quae (furta) sine portorio Syracusis erant exportata,

Cic. Verr. 2, 2, 70, § 171:

quid est turpius ingenuo quam in conventu maximo cogi furtum reddere,

id. ib. 2, 2, 24, §

58: dum (puer) furta ligurrit,

Hor. S. 2, 4, 79.—

A secret action, crafty deceit, trick, artifice, stratagem (mostly poet. and in post-Aug. prose).

In gen.: etiam si, quid scribas, non habebis, scribito tamen, ne furtum cessationis quaesivisse videaris, a secret excuse, pretext, Q. Cic. ap. Cic. Fam. 16, 26, 2:

nec obsides, pignus futuros furto et fraude agendae rei, posceret,

Liv. 43, 10, 3; cf.:

haud furto melior, sed fortibus armis,

Verg. A. 10, 735:

furto, non proelio opus esse,

Curt. 4, 13; 4, 4, 15; cf.

also: furtum armorum,

Sil. 17, 91:

(fugam) abscondere furto,

Verg. A. 4, 337:

furto laetatus inani,

id. ib. 6, 568:

nec semel ergo mihi furtum fecisse licebit?

i. e. to eat in secret, Mart. 5, 50, 5.— In plur.:

furtis incautum decipit hostem,

Ov. M. 13, 104: furta belli, Sall. Fragm. ap. Serv. Verg. A. 11, 515; and ap. Non. 310, 15 (Hist. 1, 86 Dietsch); Verg. A. 11, 515.— Hence,

furtō, adv., i. q. furtim, by stealth, secretly, = lathra:

non ego sum furto tibi cognita,

Ov. H. 6, 43: obsides Porsenae dedistis;

furto eos subduxistis,

Liv. 9, 11, 6:

(hyaenae) gravidae latebras petunt et parere furto cupiunt,

Plin. 8, 30, 46, § 108.

In partic., stolen or secret love, intrigue (mostly in plur.):

plurima furta Jovis,

Cat. 68, 136 and 140; so in plur., Tib. 1, 2, 34; Prop. 2, 30 (3, 28), 28; Verg. G. 4, 346; Ov. M. 1, 606; 3, 7; 9, 558 al.:

hoc certe conjux furtum mea nesciat,

Ov. M. 2, 423; so in sing., id. ib. 1, 623; 3, 266; Verg. A. 6, 24; Sil. 7, 487; 13, 615 al.

* * *