-
1 imprescriptible
Un panorama unique de l'anglais et du français > imprescriptible
-
2 непреложный
-
3 غير قابل للتقادم
imprescriptible -
4 неотъемлемый
неотъе́млемая часть — partie intégrante
неотъе́млемое пра́во — droit m imprescriptible
* * *adj1) gener. inhérent, indispensable, imprescriptible, inaliénable2) relig. inamissible -
5 auctorĭtās
auctorĭtās, ātis, f. [st1]1 [-] accomplissement, production, invention. - auctoritatis facti comprobatores, Cic. Inv. 1: ceux qui approuvent l'accomplissement du fait. - quod si exquiratur usque ab stirpe auctoritas (rumoris), Plaut. Trin.: si on remontait à la source du bruit. - fulmen auctoritatis, Sen.: foudre qui suit le fait accompli. [st1]2 [-] exemple, précédent, modèle. - valuit auctoritas, Cic. Tusc. 2: l'exemple fit son effet. - auctoritatem alicui dare (praescribere), Cic.: donner à qqn un exemple. - aliorum auctoritati parere, Cic. Leg. 1: se conformer à l'usage, se conformer aux précédents. - publicorum aedificiorum auctoritates, Vitr.: édifices publics offerts comme modèles (comme types). [st1]3 [-] garantie (pécuniaire ou morale), caution, responsabilité. - auctoritatem promittere, Sen.: se donner pour caution. - auctoritatem rei defugere, Cic.: décliner la responsabilité de qqch. [st1]4 [-] créance, crédibilité, validité d'un témoignage; au plur. hommes ou choses qui font autorité, actes qui font foi, titres authentiques, documents authentiques. - justitia satis habet auctoritatis, Cic. Off. 2: la justice inspire assez de confiance. - auferre testibus auctoritatem, Quint.: discréditer des témoins. - repetere auctoritatem ab ultimis, Cic.: remonter aux plus anciens témoignages. - auctoritates contemnere, Cic. Nat. 3: dédaigner les autorités (les noms qui font autorité). - auctoritates principum conjurationis, Cic. Sull. 13: les noms des chefs de la conspiration. - legationes cum publicis auctoritatibus, Cic. Verr. 1: députations munies de pièces authentiques. [st1]5 [-] opinion, conseil, avis; approbation, consentement. - suam auctoritatem defendere, Cic.: défendre son opinion. - eorum auctoritate, Cic.: d'après leurs conseils. - ejus mihi vivit auctoritas, Cic. Att. 10: il me semble encore entendre ses recommandations. [st1]6 [-] volonté, commandement; sentence, décret. - legio auctoritatem Caesaris persecuta est, Cic. Phil.: la légion se rangea sous les ordres de César. - verba servire hominum auctoritatibus, Cic.:... que les mots sont assujettis aux intentions des hommes. - senatūs auctoritas, Cic.: décret du sénat, sénatus-consulte. - auctoritas populi, Cic.: décision du peuple. - auctoritas censoria, Cic.: blâme infligé par les censeurs. - ex auctoritate, Caes.: au nom de l'Etat, en vertu d'un mandat public. [st1]7 [-] pouvoir de faire, puissance légale, autorité, initiative. - non deest rei publicae consilium neque auctoritas hujus ordinis; nos, nos, dico aperte, consules desumus, Cic. Cat. 1, 2 ni la clairvoyance ni l'énergie n'ont manqué à la république et au sénat que voici; c'est nous, je le dis ouvertement, c'est nous, consuls, qui avons manqué à la république. - auctoritas legum dandarum, Cic. Verr. 2: pouvoir de donner des lois. - legatos cum auctoritate mittere, Cic.: envoyer des ambassadeurs munis des pleins pouvoirs. - auctoritas consulum: puissance consulaire. [st1]8 [-] autorité morale, ascendant, considération, crédit (d'une personne); importance, poids, valeur, prix (d'une chose). - auctoritatem habere (tenere): être estimé, avoir l'estime. - auctoritatem afferre (facere): donner de la considération. - auctoritate magis quam imperio regere loca, Liv.: gouverner un pays par son ascendant plutôt que par une autorité réelle. - bos in pecuaria maxima debet esse auctoritate, Varr. R. R. 2, 5: le boeuf doit compter pour beaucoup. - auctoritas praecipua lupo (pisci), Plin. 9, 17, 28, 61: le loup marin fut le plus estimé des poissons. [st1]9 [-] droit de propriété, droit de revendication, droit d'éviction. - adversus hostem aeterna auctoritas, Tab.: contre un étranger le droit est imprescriptible. -
6 birthright
Jur. droit naturel, inhérent à la condition humaine; droit imprescriptible/inaliénableEnglish-French dictionary of law, politics, economics & finance > birthright
-
7 indefeasible
adj.Jur. inaliénable; irrévocable; imprescriptibleEnglish-French dictionary of law, politics, economics & finance > indefeasible
-
8 irrevocable
adj.irrévocable; imprescriptibleEnglish-French dictionary of law, politics, economics & finance > irrevocable
-
9 not time-barred
Jur. imprescriptibleEnglish-French dictionary of law, politics, economics & finance > not time-barred
-
10 overriding
adj.prioritaire; majeur; prépondérant; impératif; imprescriptibleEnglish-French dictionary of law, politics, economics & finance > overriding
-
11 имущество, на которое не распространяется действие приобретательной давности
nlaw. bien imprescriptibleDictionnaire russe-français universel > имущество, на которое не распространяется действие приобретательной давности
-
12 не подвергающийся действию срока давности
prepos.law. imprescriptibleDictionnaire russe-français universel > не подвергающийся действию срока давности
-
13 незыблемый
inébranlable, immuable; ferme, intangibleнезы́блемая осно́ва — base f intangible
* * *adjgener. immuable, imprescriptible, intangible, fixe -
14 незыблемый закон природы
Dictionnaire russe-français universel > незыблемый закон природы
-
15 неотъемлемое право
adjgener. droit imprescriptible -
16 imprescrittibile
-
17 odbicie
1. bond2. bricole3. calque4. contrecoup5. empreinte6. frappe7. image8. imprescriptible9. impression10. rebond11. reflet12. rejaillissement13. rescousse14. ricochet15. réflexion16. répercussion17. réverbération -
18 odcisk
1. ampoule2. cal3. calus4. cor5. durillon6. empreinte7. frappe8. imprescriptible9. impression10. éprouver -
19 неписан
прил imprescriptible, non écrit, e; неписан закон loi non écrite. -
20 indefeasible
indefeasible [‚ɪndɪ'fi:zəbəl]Law (right, possession) irrévocable, imprescriptible►► indefeasible interest intérêt m indestructibleUn panorama unique de l'anglais et du français > indefeasible
- 1
- 2
См. также в других словарях:
imprescriptible — [ ɛ̃prɛskriptibl ] adj. • 1481; de 1. in et prescriptible 1 ♦ Dr. Qui n est pas susceptible de prescription. Biens inaliénables et imprescriptibles. La propriété est un droit imprescriptible. Crime imprescriptible. 2 ♦ Qui a une existence, une… … Encyclopédie Universelle
Imprescriptible — Im pre*scrip ti*ble, a. [Pref. im not + prescriptible: cf. F. imprescriptible.] 1. Not capable of being lost or impaired by neglect, by disuse, or by the claims of another founded on prescription; of rights. [1913 Webster] The right of navigation … The Collaborative International Dictionary of English
imprescriptible — im·pre·scrip·ti·ble /ˌim prē skrip tə bəl/ adj: not subject to prescription: inalienable Merriam Webster’s Dictionary of Law. Merriam Webster. 1996. impre … Law dictionary
imprescriptible — (adj.) inalienable, not subject to prescription, 1560s, Fr. imprescriptible (16c.) or a native formation from assimilated form of IN (Cf. in ) (1) not, opposite of + L. praescriptus, pp. of praescribere to write beforehand (see PRESCRIBE (Cf.… … Etymology dictionary
imprescriptible — adjetivo 1. Que no puede prescribir: Es un derecho imprescriptible, lo tendré mientras viva … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
imprescriptible — Imprescriptible. adv. de tout genre. Qui ne peut estre prescrit. Droits imprescriptibles … Dictionnaire de l'Académie française
imprescriptible — (De in 2 y prescriptible). adj. Que no puede prescribir … Diccionario de la lengua española
imprescriptible — [im΄pri skrip′tə bəl] adj. [Fr: see IN 2 & PRESCRIPTIBLE] 1. that cannot rightfully be taken away, lost, or revoked; inviolable 2. Law not subject to PRESCRIPTION (n. 5) imprescriptibly adv … English World dictionary
imprescriptible — ► adjetivo Que no puede ser prescrito. * * * imprescriptible adj. Se dice de lo que no prescribe o no puede prescribir: ‘El imprescriptible derecho de los ciudadanos a elegir sus gobernantes’. * * * imprescriptible. (De in 2 y prescriptible). adj … Enciclopedia Universal
imprescriptible — (in prè skri pti bl ) adj. Terme de droit. Qui n est pas susceptible de prescription. Droits imprescriptibles. Il se dit dans le langage ordinaire avec une signification analogue. • La loi de la nature, cette loi simple, imprescriptible, qui … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
imprescriptible — {{#}}{{LM I21158}}{{〓}} {{[}}imprescriptible{{]}} ‹im·pres·crip·ti·ble› {{《}}▍ adj.inv.{{》}} {{♂}}Referido especialmente a un derecho o a una responsabilidad legal,{{♀}} que no puede prescribir o desaparecer: • En un régimen democrático, la… … Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos