-
1 imperfectus
im-perfectus, a, um (in u. perfectus), unvollendet, unvollständig, unvollkommen (Ggstz. perfectus), I) im allg.: theatrum Niceae maximā iam parte constructum, imperfectum (unausgebaut) tamen, Plin. ep.: fossa imperfecta, Plin.: novissimus imperfectusque liber od. commentarius, Hirt. b. G.: aut imperfecta res est aut perfecta, ICt.: infans adhuc imp., Ov.: cibus, unverdaute, Iuven. (so auch quidquid assumptum est, imperfectum [unverdaut] protinus reddunt, Cels.): verba, Ov.: sermo, Quint.: reliquum corpus imperfectum ac rude relinquere, Cic.: u. so librum od. opus imperfectum relinquere, Suet.: pars imperfecta manebat, Verg. – neutr. subst., imperfecto nec absoluto simile pulchrum esse nihil potest, Cic.: Plur. imperfecta loqui, gebrochen reden, Plin. – Compar., insuavius hoc imperfectiusque est, Gell. 1, 7, 20. – II) insbes., sittlich unvollkommen (Ggstz. sapiens), ad imperfectos et mediocres et male sanos hic meus sermo pertinet, non ad sapientem, Sen. de tranqu. anim. 11, 1.
-
2 imperfectus
im-perfectus, a, um (in u. perfectus), unvollendet, unvollständig, unvollkommen (Ggstz. perfectus), I) im allg.: theatrum Niceae maximā iam parte constructum, imperfectum (unausgebaut) tamen, Plin. ep.: fossa imperfecta, Plin.: novissimus imperfectusque liber od. commentarius, Hirt. b. G.: aut imperfecta res est aut perfecta, ICt.: infans adhuc imp., Ov.: cibus, unverdaute, Iuven. (so auch quidquid assumptum est, imperfectum [unverdaut] protinus reddunt, Cels.): verba, Ov.: sermo, Quint.: reliquum corpus imperfectum ac rude relinquere, Cic.: u. so librum od. opus imperfectum relinquere, Suet.: pars imperfecta manebat, Verg. – neutr. subst., imperfecto nec absoluto simile pulchrum esse nihil potest, Cic.: Plur. imperfecta loqui, gebrochen reden, Plin. – Compar., insuavius hoc imperfectiusque est, Gell. 1, 7, 20. – II) insbes., sittlich unvollkommen (Ggstz. sapiens), ad imperfectos et mediocres et male sanos hic meus sermo pertinet, non ad sapientem, Sen. de tranqu. anim. 11, 1.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > imperfectus
-
3 imperfecte
imperfectē, Adv. (imperfectus), unvollkommen, unvollständig, Gell. 2, 8 in. Amm. 22, 16, 16.
-
4 imperfectio
imperfectio, ōnis, f. (imperfectus), die Unvollkommenheit, Unvollständigkeit, Augustin. de gen. ad litt. 1, 4 u.a.: Ggstz. perfectio, Augustin. in Galat. 12.
-
5 perfectus [1]
1. perfectus, a, um, PAdi. (perficio), I) vollkommen, vollendet, tüchtig (Ggstz. imperfectus, inchoatus), a) v. Pers.: homo, orator, Cic.: femina, Sen.: in dicendo, in arte, Cic.: C. Memmius perfectus litteris, sed Graecis, Cic. – Perfectissimus, Ehrentitel der spät. Kaiszt (s. Bünem. Lact. 5, 14, 18 u. Cellar. Lact. de mort. pers. 21, 3). – b) v. lebl. Subjj.: naturae, Cic.: officium, Cic.: eloquentia, Cic.: aetas, volles, reifes Alter von 25 Jahren, ICt.: defectio (solis), Sen. – valvas perfectiores nullas umquam ullo in templo fuisse, Cic. – quod ego summum et perfectissimum iudico, Cic.: argumentatio absolutissima et perfectissima, Cornif. rhet. – subst., ad perfectum pervenire, zur Vollkommenheit gelangen, Varro: ad perfectum, vollkommen, Augustin.: natura perfecta format et de perfectis ista procedunt, Macr. sat. 7, 16, 12. – II) vollendet, v. der Zeit, als gramm. t. t., perfectum tempus u. bl. perfectum, das Perfektum, plus quam perfectum (tempus), das Plusquamperfektum, minus quam perfectum (tempus), das Imperfektum, Cledon. 60, 23 K. u.a. Gramm.
-
6 imperfecte
imperfectē, Adv. (imperfectus), unvollkommen, unvollständig, Gell. 2, 8 in. Amm. 22, 16, 16.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > imperfecte
-
7 imperfectio
imperfectio, ōnis, f. (imperfectus), die Unvollkommenheit, Unvollständigkeit, Augustin. de gen. ad litt. 1, 4 u.a.: Ggstz. perfectio, Augustin. in Galat. 12.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > imperfectio
-
8 perfectus
1. perfectus, a, um, PAdi. (perficio), I) vollkommen, vollendet, tüchtig (Ggstz. imperfectus, inchoatus), a) v. Pers.: homo, orator, Cic.: femina, Sen.: in dicendo, in arte, Cic.: C. Memmius perfectus litteris, sed Graecis, Cic. – Perfectissimus, Ehrentitel der spät. Kaiszt (s. Bünem. Lact. 5, 14, 18 u. Cellar. Lact. de mort. pers. 21, 3). – b) v. lebl. Subjj.: naturae, Cic.: officium, Cic.: eloquentia, Cic.: aetas, volles, reifes Alter von 25 Jahren, ICt.: defectio (solis), Sen. – valvas perfectiores nullas umquam ullo in templo fuisse, Cic. – quod ego summum et perfectissimum iudico, Cic.: argumentatio absolutissima et perfectissima, Cornif. rhet. – subst., ad perfectum pervenire, zur Vollkommenheit gelangen, Varro: ad perfectum, vollkommen, Augustin.: natura perfecta format et de perfectis ista procedunt, Macr. sat. 7, 16, 12. – II) vollendet, v. der Zeit, als gramm. t. t., perfectum tempus u. bl. perfectum, das Perfektum, plus quam perfectum (tempus), das Plusquamperfektum, minus quam perfectum (tempus), das Imperfektum, Cledon. 60, 23 K. u.a. Gramm.————————Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > perfectus
См. также в других словарях:
Astragalus nuttallianus var. imperfectus — ID 8256 Symbol Key ASNUI Common Name turkeypeas Family Fabaceae Category Dicot Division Magnoliophyta US Nativity Native to U.S. US/NA Plant Yes State Distribution AZ, CA, NV, UT Growth Habit Forb/herb Duration … USDA Plant Characteristics
Astragalus nuttallianus DC. var. imperfectus (Rydb.) Barneby — Symbol ASNUI Common Name turkeypeas Botanical Family Fabaceae … Scientific plant list
Astragalus nuttallianus DC. var. imperfectus (Rydb.) Barneby — Symbol ASNUI Common Name turkeypeas Botanical Family Fabaceae … Scientific plant list
imperfecta — , imperfectus L. incomplete. 1) Only one floret of spikelet fertile. Melica imperfecta 2) only one spikelet of cluster developed. Aegopogon imperfectus … Etymological dictionary of grasses
Целый тон — (в ступенном выражении большая секунда) музыкальный интервал. В равномерно темперированном строе частоты двух тонов соотносятся как . В пифагорейском строе целый тон выражается отношением 8:9. Составленные вместе, два таких целых тона … Википедия
imparfait — imparfait, aite [ ɛ̃parfɛ, ɛt ] adj. et n. m. • 1372; lat. imperfectus I ♦ Adj. Qui n est pas parfait. 1 ♦ Qui n est pas achevé, pas complet. ⇒ inachevé, incomplet. Guérison imparfaite. Connaissance imparfaite. ⇒ insuffisant. (XVe) Gramm.… … Encyclopédie Universelle
Medieval music — Periods of Western art music Early Medieval (500–1400) Renaissance (1400–1600) Baroque (1600–1760) Common practice Baroque (1600–1760) … Wikipedia
imperfect — IMPERFÉCT, Ă, imperfecţi, te, adj. (Adesea adverbial) Lipsit de perfecţiune; cu defecte, cu lipsuri. ♢ Timp imperfect (şi substantivat, n.) = timp verbal care aparţine modului indicativ şi care exprimă o acţiune din trecut, neterminată în… … Dicționar Român
имперфект — а; м. [лат. imperfectus несовершенный] Грамм. Прошедшее время глагола в некоторых языках, выражающее длительность и незаконченность действия; прошедшее несовершенное. * * * имперфект (от лат. imperfectus незавершённый) (прошедшее несовершенное) … Энциклопедический словарь
Imperfekt — Vergangenheit; Mitvergangenheit (österr.); Präteritum * * * Ịm|per|fekt 〈n. 11〉 → Lexikon der Sprachlehre 1. 〈Gramm.〉 erste od. unvollendete Vergangenheit, eine Zeitform des Verbs 2. 〈dt. Gramm.〉 = Präteritum [<lat. imperfectum „das… … Universal-Lexikon
Mensural notation — A manuscript page of early mensural notation, late 14th century. The Agnus Dei of the Barcelona Mass. Mensural notation is the musical notation system which was used in European music from the later part of the 13th century until about 1600.… … Wikipedia