-
1 imperátor
imperator -
2 imperator
impĕrātor ( inp-), ōris (archaic form induperator, Enn. Ann. v. 86; 332; 350; 552 Vahl.; Lucr. 4, 967; 5, 1227; cf. 1. init.; but in Enn. also imperator, Trag. v. 34 Vahl.), m. [id.].I.Orig., milit. t. t., a commander-in-chief, general, = stratêgos (cf.: dux, ductor).A.In gen.: si forte quaereretur, quae esset ars imperatoris, constituendum putarem principio, quis esset imperator: qui cum esset constitutus administrator quidam belli gerendi, tum adjungeremus de exercitu, de castris, etc.... de reliquis rebus, quae essent propriae belli administrandi: quarum qui essent animo et scientia compotes, eos esse imperatores dicerem, utererque exemplis Africanorum et Maximorum;B.Epaminondam atque Hannibalem atque ejus generis homines nominarem,
Cic. de Or. 1, 48, 210:aliae sunt legati partes, aliae imperatoris: alter omnia agere ad praescriptum, alter libere ad summam rerum consulere debet,
Caes. B. C. 3, 51, 4:sapiens et callidus imperator,
Cic. Inv. 1, 34, 58:bonus ac fortis,
id. de Or. 2, 44, 187; cf.:egregie fortis et bonus,
id. ib. 2, 66, 268:eosdem labores non aeque esse graves imperatori et militi,
id. Tusc. 2, 26, 62:ego sic existimo in summo imperatore quatuor has res inesse oportere, scientiam rei militaris, virtutem, auctoritatem, felicitatem, etc.,
id. de Imp. Pomp. 10, 28:unum ad id bellum imperatorem deposci,
id. ib. 2, 5:nomen invicti imperatoris,
id. Verr. 2, 4, 38, § 82:Themistocles... imperator bello Persico,
id. Lael. 12, 42:cum pro se quisque in conspectu imperatoris... operam navare cuperet,
Caes. B. G. 2, 25 fin.: insece, Musa, manu Romanorum induperator Quod quisque in bello gessit cum rege Philippo, Enn. ap. Gell. 18, 9, 3 (Ann. v. 332 Vahl.):induperatores pugnare ac proelia obire,
Lucr. 4, 967.—As a title, placed after the name:M. Cicero S. D. C. Antonio M. F. Imp.,
Cic. Fam. 5, 5 inscr.:Cn. Pompeio Cn. F. Magno Imperatori,
id. ib. 5, 7 inscr.:Vatinio Imp. S.,
id. ib. 5, 11 et saep. —In partic., pregn., in the times of the republic, a title of honor conferred on a general after any important victory:II.his rebus gestis Curio se in castra ad Bagradam recepit, atque universi exercitus conclamatione Imperator appellatur,
Caes. B. C. 2, 26, 1; cf.:Pompeius eo proelio Imperator est appellatus,
id. ib. 3, 71, 3; Cic. Phil. 14, 4, 11; 14, 5, 12; Caes. B. C. 3, 31, 1; Liv. 27, 19, 4; Inscr. Orell. 542; 3417 sq. (cf. also Plin. Pan. 12, 1).—Transf. beyond the milit. sphere.A.In gen., a commander, leader, chief, director, ruler, master:B.(Romani) immutato more annua imperia, binos imperatores sibi fecere,
i. e. consuls, Sall. C. 6, 7:(vis venti) Induperatorem classis super aequora verrit,
admiral, Lucr. 5, 1227:imperator histricus,
director, manager, Plaut. Poen. prol. 4:di te servassint semper... salus interioris hominis amorisque inperator,
id. As. 3, 3, 66:familiae,
id. Capt. 2, 2, 57: nolo eundem populum imperatorem et portitorem esse terrarum, Cic. Fragm. ap. Non. 24, 22 (Rep. 4, 7 Mos.):dux et imperator vitae mortalium animus est,
Sall. J. 1, 3:vitae nostrae necisque,
Plin. 29, 1, 5, § 11.—In partic.1.An epithet of Jupiter, Cic. Verr. 2, 4, 58, § 129:2.signum Jovis Imperatoris,
Liv. 6, 29, 8.—The conqueror at a game of chess, Vop. Proc. 13, 2.—3.The title of the Roman emperors, placed either before or after the name (cf. I.);before it,
Suet. Caes. 76; Claud. 12; 26:IMP. CAESARI DIVI IVLI F.,
Inscr. Orell. 596; so ib. 597; 600; 602; 604 sq.;after it,
Suet. Oth. 2; Plin. 5, 2, 1, § 20; Plin. Ep. 3, 5, 9; 4, 17, 8; 4, 22, 4.—Hence afterwards absol.:Imperator,
a Roman emperor, Tac. A. 3, 74:velut praesagium insequentis casus, quo medius inter utriusque filios exstitit Imperator,
Suet. Galb. 6; id. Claud. 13; 29; id. Galb. 3, 6, 20; id. Vit. 3 et saep. -
3 imperator
-
4 imperator fk
imperator -
5 Imperator
m; -s, -en imperator* * *der Imperatoremperor* * *Im|pe|ra|tor [ɪmpe'raːtoːɐ]m -s, Imperatoren (HIST)emperor; (MIL) general* * *Im·pe·ra·tor<-s, -en>[ɪmpeˈra:to:ɐ̯, pl ɪmperaˈto:rən]m HIST imperator, emperorImperator Rex King Emperor* * *der; Imperators, Imperatoren (hist.)1) (Feldherr) imperator2) (Kaiser) emperor* * ** * *der; Imperators, Imperatoren (hist.)1) (Feldherr) imperator2) (Kaiser) emperor -
6 imperator
* * *mpThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > imperator
-
7 imperator
• emperor; imperator -
8 Imperator
-
9 imperator
emperor; general; ruler; commander (-in-chief) -
10 imperator
(Russian) emperor -
11 imperator
n. emperor, ruler, sovereign -
12 Imperator
• (Imp.)• Emperor -
13 imperator
commander in chief, general, emperor. -
14 imperator
emperor, empress (qadın) -
15 Imperator
memperor -
16 imperātor (inp-)
imperātor (inp-) ōris, m [impero], a commander-in-chief, general: imperatoris virtus, T.: invictus: partes imperatoris, Cs.: id est dominum, non inperatorem esse, S.— Imperator (a title conferred on a victorious general): Pompeius eo proelio Imperator est appellatus, Cs.—A commander, leader, chief, director, ruler, master: (Romani) binos imperatores sibi fecere, i. e. consuls, S.: inperator vitae mortalium animus est, S.— An epithet of Jupiter, C., L.—An emperor, chief of the empire: Traianus, Ta. -
17 Boa Constrictor Imperator
Jocular: BCIУниверсальный русско-английский словарь > Boa Constrictor Imperator
-
18 George Rex Imperator
Names and surnames: GRIУниверсальный русско-английский словарь > George Rex Imperator
-
19 Rex Imperator
Latin: RI -
20 Nihil est--In vita priore ego imperator romanus fui
Latin Quotes (Latin to English) > Nihil est--In vita priore ego imperator romanus fui
См. также в других словарях:
IMPERATOR — À Rome, à l’origine, l’imperator est celui qui commande (imperat , étymologiquement: «préparer pour», d’où «ordonner») ou qui possède l’imperium ; celui ci est le pouvoir souverain, délégué par Jupiter (?), dont la volonté se manifesterait (au… … Encyclopédie Universelle
Imperator — (lateinisch) bezeichnete in der Römischen Republik ursprünglich den Träger einer militärischen Gewalt (imperium). Ab dem späten 3. Jahrhundert v. Chr. (Scipio Africanus) aber wurde die Bezeichnung zunehmend speziell für einen militärischen… … Deutsch Wikipedia
Impérator — Imperator Cette page d’homonymie répertorie les différents sujets et articles partageant un même nom. Monarchie romaine 753 – 509 av. J. C. République rom … Wikipédia en Français
imperator — IMPERÁTOR, imperatori, s.m. Titlu onorific care se conferea generalilor romani de către soldaţi sau de către senat după repurtarea unei mari victorii; persoană care purta acest titlu. – Din lat. imperator. Trimis de gall, 22.11.2007. Sursa: DEX… … Dicționar Român
imperator — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. imperatororze; lm M. imperatororzy || owie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dawniej: tytuł dziedzicznego władcy w niektórych monarchiach; cesarz, car (w Rosji); także osoba… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Imperator — (Ним,Франция) Категория отеля: 4 звездочный отель Адрес: 15 rue Gaston Boissier, 30900 Ним … Каталог отелей
Imperator — (Ницца,Франция) Категория отеля: Адрес: 6 bld Gambetta/39 bld Promenade des Anglais, 0600 … Каталог отелей
impèrātor — (imperȃtor) m 1. {{001f}}pov. u Rimu nositelj vrhovne vlasti: a. {{001f}}atribut najviših bogova (Jupitera), kraljeva i vrhovnih vojskovođa b. {{001f}}naslov rimskih careva 2. {{001f}}pren. publ. onaj koji vlada kršeći demokratsku proceduru;… … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
imperator — impèrātor (imperȃtor) m DEFINICIJA 1. pov. u Rimu nositelj vrhovne vlasti: a. atribut najviših bogova (Jupitera), kraljeva i vrhovnih vojskovođa b. naslov rimskih careva 2. pren. publ. onaj koji vlada kršeći demokratsku proceduru; diktator… … Hrvatski jezični portal
Imperator — Im pe*ra tor, n. [L. See {Emperor}.] (Rom. Antiq.) A commander; a leader; an emperor; originally an appellation of honor by which Roman soldiers saluted their general after an important victory. Subsequently the title was conferred as a… … The Collaborative International Dictionary of English
Imperātor — (röm. Ant.), 1) Befehlshaber, Gebieter; 2) mit dem Oberbefehl (Imperium) Bekleideter, oberster Befehlshaber einer Armee, Ehrentitel, den ein Feldherr nach einem Siege von der Armee u. dem Senate erhielt u. den er seinem Namen nachsetzte; später… … Pierer's Universal-Lexikon