-
1 iman
iman [iːmɑːn] (-e) Glaube m (an A); Annahme f des Islams; feste(r) Glaube;-e iman etmek glauben (an A);iman getirmek den Islam annehmen;iman sahibi Gläubige(r);iman tahtası fam Brust f, Busen m;imana gelmek den Islam annehmen; fig Vernunft annehmen;-i imana getirmek jemanden zum Islam bekehren; jemanden zur Vernunft bringen;-in imanı gevremek fam sich ganz kaputtmachen (-den mit D);imanı yok herzlos, grausam; nieder mit ihm!;imanım fam mein Lieber, mein Bester!; du lieber Himmel!;imanına kadar bis zum Rande voll;imanına kadar dolu gerammelt voll;-in imanını gevretmek jemandem den Rest geben
См. также в других словарях:
imanım — argo (imanım) kardeş, arkadaş anlamında bir seslenme sözü … Çağatay Osmanlı Sözlük
Salacıoğlu — (also named in full as Salacıoğlu Mustafa Celveti or Giritli Salacıoğlu Mustafa Celveti, sometimes with the title sheikh added) was a Turkish Cretan sufi poet of the late 18th century and early 19th century, author of one collection of poetry and … Wikipedia
iman — is., din b., Ar. īmān 1) İnanç 2) mec. Güçlü inanç, inan Kalpleri vatan aşkı ve imanı ile doluydu. H. C. Yalçın Birleşik Sözler iman sahibi iman tahtası Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller iman etmek iman getirmek imana gelmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
imanı gevremek — tkz. (imanı) çok yorulmak veya sıkıntı çekmek Ben bu devreyi geçirinceye kadar imanım gevremiştir. S. F. Abasıyanık … Çağatay Osmanlı Sözlük
iman — is. <ər.> 1. İnanma, dərin inam. <Nüşabə:> Sənə qəlbimdə bir iman vardı; Könlümü şübhə, tərəddüd sardı. A. Ş.. <Kərimxan:> Hələ də öz imanında möhkəm qalmaq istəyirdi. M. İ.. // İslamiyyətdə: dinə, Allahın birliyinə,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti