-
1 ikidilli
прил.1. двуязычный:1) пользующийся постоянно двумя языками как равноценными, равноправными. İkidilli əhali двуязычное население2) составленный, написанный на двух языках; билингвистический. İkidilli lüğət двуязычный словарь2. перен. лицемерный, двойственный в словах и высказываниях. İkidilli adam лицемерный человек -
2 ikidilli
двуязычный. -
3 …dilli
второй компонент сложных прилагательных, соответствующий русскому … язычный. İkidilli двуязычный, türkdilli тюркоязычный -
4 leksikoqrafiya
Iсущ. лексикография (теория и практика составления словарей). Müasir leksikoqrafiya современная лексикография, ikidilli leksikoqrafiya двуязычная лексикографияIIприл. лексикографический. Leksikoqrafiya bölməsi лексикографический раздел, leksikoqrafiya ənənələri лексикографические традиции, leksikoqrafiya işi лексикографическая работа -
5 titanik
прил. титанический:1. отличающийся огромной нравственной силой, умом, талантом. Füzuli poeziyada titanik bir simadır Физули – титаническая натура в поэзии2. огромный по силе, размаху, напряженности. Titanik fəaliyyət титаническая деятельность, ikidilli böyük lüğətlərin tərtibi titanik səy(güc) tələb edir составление больших двуязычных словарей требует титанических усилий
См. также в других словарях:
ikidilli — sif. 1. Eyni dərəcədə iki dildə danışan, məişətdə iki dildən istifadə edən. İkidilli xalq. 2. İki dildə tərtib edilmiş. İkidilli lüğətlər. 3. məc. Qeyri səmimi, ikiüzlü, aldadıcı, yalançı. Yaz günündə qar olmaz; Söyüd qalxar, bar olmaz; İkidilli… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
züllisaneyn — ə. ikidilli (iki dil bilən adam və ya iki dildə yazılmış əsər) … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
aladil — I (Qazax) hiylə ◊ Ala dilə tutmax – aldatmaq. – Üşağı ala dilə tutuf, qarpızın yaxşısını seçif II (Salyan) ikidilli, tez tez sözünü dəyişən. – Nəsib aladil adamdu … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
düzəban — f. ikidilli, yalançı … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
cəfakar — sif. və is. <ər. cəfa və fars. . . . kar> Cəfaverən, əzabverən, incidən, zülmkar. Ol cəfakar nəzərdən bizi atmış kimidir; Qeyr ilə həmdəm olub, ülfəti qatmış kimidir. Q. Z.. Ələsgər eşqə düşüb; Sevdi cəfakarı genə. A. Ə.. Nə rəhm bilər,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dilli — sif. 1. Ağzında dili olan. // Danışa bilən, danışmağa qadir olan. 2. məc. Dilavər, danışmaqda usta və cəsarətli. Dilli balalar isə, – «Ana, suyumuz yoxdur», – deyib boyunları buruq cavab verirlər. N. N.. O məni, mən onu sevdiyimdən daha artıq… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dilmanc — is. köhn. 1. Çar dövründə məhkəmədə və ya bəzi başqa idarələrdə tərcüməçi. <Məşədi İbad:> Rüstəm bəy! Çox adamlar mənimlə qohum olmaq istədilər, hətta qubernatın dilmancı Cəfər bəyin xalası oğlu Daşdəmir bəy. Ü. H.. Məmmədhəsən əminin… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
zərrə — is. <ər.> Bir şeyin ən kiçik hissəsi. <Qəhrəman:> Kənarda şiddətlə əsən qış ruzgarı birqat pəncərələri yumruqlayır, kiçik qar və buz zərrələri ilə bombardman edirdi. H. N.. Buradakı dağ günəşinin tərkibində olan zərrələr . . misilsiz… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
