-
1 iftixarla
нареч. гордо, с гордостью. İftixarla danışmaq говорить с гордостью, iftixarla qeyd etmək с гордостью отметить, iftixarla cavab vermək гордо отвечать -
2 iftixarla
гордо, с сознанием собственного достоинства. -
3 kamali-iftixarla
нареч. с гордостью, с честью, с достоинством. Kamali-iftixarla danışmaq говорить с достоинством
См. также в других словарях:
iftixar — is. <ər.> 1. Fəxr, fəxr etmə. Bu gündən belə İran əhli öz millətləri ilə iftixara haqlıdır. Ü. H.. «Molla Nəsrəd din» bizim inkişaf tariximizdə, xalqımızın ictimai həyatında çox mühüm və iftixara layiq bir hadisədir. M. İ.. // Qürur hissi.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
fəxuranə — ə. və f. iftixarla … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
fərəh — <ər.> 1. is. Sevinc, şadlıq, könül açıqlığı. Analıq fərəhi. Fərəhdən ağlamaq. – İnsanın təbiətində iki ümdə xasiyyət qoyulubdur: biri qəm, biri fərəh; ağlamaq əlaməti qəmdir, gülmək əlaməti fərəhdir. M. F. A.. Etibar yeridikcə; Fərəhindən… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
fəxr — <ər.> 1. is. İftixar ediləcək, öyünüləcək şəxs, şey. Övlad atanın fəxridir. Doğma Vətənin fəxri. – <1 ci cəngavər:> Səyavuş bu yurdun fəxri, şanıdır. H. C.. Kazımın . . üzündə bir fəxr duyğusu ifadə olunurdu. Ç.. Fəxr etmək – iftixar… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
layla(y) — is. 1. Körpə uşaqları yatırtmaq üçün hava ilə oxunan həzin şeir parçası; nənni, beşik nəğməsi. Laylay çalmaq. Laylay demək. Laylay oxumaq. – Oturmuş ana; Basmış bağrına; Nazlı körpəsin; Layla der ona. A. S.. Gecə gündüz gözlərilə çəkmiş mənim… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qeyd — 1. is. <ər.> 1. Qısa surətdə yazma. Bloknotda edilən qeydlər. – . . Gözləri yazı stolunun üstündəki qeydlərinə sataşdı. M. Hüs.. // Kitab və s. haşiyəsində, yaxud altında edilən işarə və ya yazılan yazı. Səhifənin altında çoxlu qeyd var. // … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
vüqar — is. <ər.> Öz heysiyyətini, mənliyini yüksək tutma, mühafizə etmə; təmkin, ağırlıq, ciddiyyət, başıucalıq. Qartalgözlü Əmirxanın baxışlarında; Bir kişilik, bir də vüqar oxuyur gəlin. S. V.. <Qəhrəman:> Onlar nə qədər həyəcanlı olsalar… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yönlü — sif. dan. 1. Yararlı, lazımlı, gərəkli, münasib, əlverişli, yaxşı, əməlli başlı. Yönlü şey. 2. Yaxşı, üzüyola, sözəbaxan. <Əhməd> ürəyində öz özü ilə belə bir iftixarla danışırdı: – Ağıllı övlad, yönlü bala adamın qalxması üçün ən sehirli… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
