-
81 sekretuvar
Sekretor:1. Şirə ifraz edən2. Şirə ifrazı ilə bağlı -
82 seröz
Seroz:1. Qan zərdabı və ya qan zərdabına bağlı maye ilə bağlı2. Qan zərdabına bənzər maye ifraz edən3. Qan zərdabına bənzər qatılığa malik -
83 serümen
Qulaq çirki; xarici qulaq yolu ətrafındakı vəzilər tərəfindən ifraz edilən maddə -
84 serüminöz
Xarici qulaq yolu ətrafındakı vəzilər tərəfindən ifraz edilən maddə ilə bağlı -
85 sinoviparöz
Oynaq mayesi ifraz edən -
86 siyaloz
Həddən artıq tüpürcək ifraz olunması -
87 sudorez
Həddən artıq tər ifraz olması -
88 sudoriferoz
1. Tər ifraz etdirən2. Təri dəri səthinə daşıyan -
89 sudoriparöz
Tər yaradan; tər ifraz etdirən -
90 sukkore
Həzm sistemi ilə bağlı hər hansı sekretin (tüpürcək; mədə şirəsi və s.) Həddən artıq ifraz olunması -
91 sukkus
1. Toxuma mayesi; heyvan və ya bitki mənşəli toxumanın tərkibində olan maye2. Hər hansı orqan tərəfindən ifraz olunan maye -
92 südasyon
Tər vəzilərindən tərin ifraz olması -
93 tekom
Graf qovuqcuğunun xarici zarından inkişaf edən estrogen ifraz edən xoş xassəli yumurtalıq törəməsi -
94 timozin
Timusda ifraz edilərək T limfositlərin immunoloji qabiliyyətini inkişaf etdirici hormon -
95 tiroidizm
Tiriodizm; hipertriodizm; qalxanabənzər vəzidən həddən artıq hormon ifraz edilməsi -
96 toksijenöz
Toksin yaradan; toksin ifraz edən -
97 tripsinojen
Tripsinogen; pankreasdan ifraz edilərək onikibarmaq bağırsağa daxil olan və tripsinə çevrilən maddə -
98 undinizm
Maye axmasının; sidik ifrazının və ya sidik ifraz edəni müşahidə etmənin cinsi oyanma yaratması halı -
99 ürinasyon
Sidik ifraz etmə -
100 üriniparz
Sidik ifraz etdirən
См. также в других словарях:
ifraz — is., esk., Ar. ifrāz 1) Bir arazinin bölünmesi, parsellere ayrılması 2) biy. Salgı Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller ifraz etmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
ifraz — is. <ər.> fiziol. Orqanizmin bir yerindən (yaradan və s. dən) bir şey (maye) çıxma, axma. Narzan mədə şirəsinin ifrazını artırır. Ə. Əliyev. İfraz etmək – ayırmaq, axıtmaq, dışarı çıxarmaq. Yaranın ifraz etdiyi irin … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ifrâz — (A.) [ زاﺮﻓا ] 1. parçalara bölme. 2. parselleme. 3. salgı. ♦ ifraz edilmek salgılanmak, çıkarılmak … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
ifraz — ə. 1) ayırma; 2) axma, sızma; 3) bax: ifrazat … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
İFRAZ — Vazifeye tayin etmek. * Farzedip vermek … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
ifraz — arazinin parçalanması; bölünmesi; parsellere ayırma; araziyi imar açısından uygun parçalara bölme … Hukuk Sözlüğü
ifraz etmek — 1) bir araziyi bölmek, parsellere ayırmak 2) biy. salgılamak … Çağatay Osmanlı Sözlük
İFRAZ HAZİNESİ — Tar: Kullanılmayan kıymetli eşyanın saklandığı yer. Bu gibi kıymetli şeylerden ikinci dereceden olanların muhafaza olunduğu yere de Bodrum Hazinesi denilirdi … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
ifrazat — ə. «ifraz» c. t. bədənin müəyyən üzvlərindən maddələrin çıxması … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
MÜTEFERRİZ — (İfraz. dan) Ayrılmış, ayrılan, teferrüz eden … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
TEFERRÜZ — (İfrâz. dan) Ayrılma … Yeni Lügat Türkçe Sözlük