-
1 icap
озвонч. -bı1) необходи́мость, потре́бностьasrın icapları — веле́ния ве́ка
nezaket icabı — из ве́жливости
icap etmek — быть необходи́мым / ну́жным; надлежа́ть
icabına bakmak — а) выполня́ть тре́буемое; б) арго уби́ть, прико́нчить кого
2) лог. утвержде́ние
См. также в других словарях:
icabına bakmak — 1) gereğini yerine getirmek 2) mec. bir kimseyi yok etmek, ortadan kaldırmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
icap — is., bı, Ar. īcāb 1) Gerek, gereklik, ister, lüzum Nezaket icabı bu cevaptan memnun görünmesi lazımdı. R. N. Güntekin 2) man. Olumlama Birleşik Sözler meslek icabı Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller icap etmek icap ettirmek icabına bakmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
