ibtidâ'î

См. также в других словарях:

• ibtida — is. <ər.> Başlanğıc, ilk, əvvəl (intiha ziddi.) Ayın ibtidası. – İnsan, ömrünün ibtidasından intihasına qədər möhtacdır təhsili ülumə. H. Z.. <Şeyx Sənan:> Bir səfərdir bu, adəta, məchul; Qayə məchul, ibtida məchul. . . H. C..… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• ibtidâ — (A.) [ اﺪﺘﺑا ] 1. ilkin, önce. 2. başlangıç. 3. başlama. ♦ ibtidâ etmek başlamak …   Osmanli Türkçesİ sözlüğü

• ibtidâ'î — (A.) [ ﯽﺋاﺪﺘﺑا ] 1. ilkel. 2. ilkokul …   Osmanli Türkçesİ sözlüğü

• ibtida’ — ə. 1) başlama; 2) başlanğıc, baş, əvvəl …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

• İBTİDA — Baş taraf. Evvel. Başlangıç. En önce, başta …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

• İBTİDA' — Benzeri olmayan bir şey yaratmak. (Bak: İbd …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

• ibtida — başlama; başlangıç; ilkin; en önce; başta …   Hukuk Sözlüğü

• İBTİDA-İ CÜLUS — Hükümdarlığın başlangıcı. Tahta çıkışın ilk zamanları …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

• İBTİDA-İ DÂHİL — Tar: Medreselerden orta tahsili verenler …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

• İBTİDA-ŞÜDEGAN — f. Stajyer …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

• HÜSN-Ü İBTİDA — Mevzuya münasib bir ifade ile söze başlama …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük