-
1 iść w parze z czymś
сочета́ться с че́м-л., сопровожда́ться че́м-л. -
2 iść
глаг.• бродить• действовать• ездить• ехать• перейти• переходить• поводить• поехать• проходить• следить• следовать• слушать• ступать• съездить• ходить• шествовать* * *idę, idzie, idą, idź, szedł, szła, szli несов. 1. идти;\iść na piechotę идти пешком; \iść gęsiego идти друг за другом (гуськом); \iść tłumem валить толпой; идти гурьбой; \iść wprost do celu идти прямо к цели; \iść do łóżka ложиться спать; \iść na odsiecz, w sukurs идти на помощь; \iść dalej а) идти дальше;
б) продолжаться;2. идти, поступать (куда-л.);\iść
do szkoły поступать (идти) в школу; \iść na uniwersytet поступать в университет;3. о kogo-co безл. касаться кого-чего; о со idzie? в чём дело?; о чём разговор (речь)?;idzie o życie речь идёт о жизни; 4. удаваться, идти; wszystko idzie jak z płatka всё идёт как по маслу;● \iść do sądu обращаться в суд; \iść w zawody соревноваться, состязаться; \iść na emeryturę идти на пенсию; \iść na marne пропадать даром;
\iść w parze z czymś сочетаться с чём-л., сопровождаться чём-л.;towar idzie jak woda товар мгновенно раскупается; \iść za czyimś przykładem следовать чьему-л. примеру* * *idę, idzie, idą, idź, szedł, szła, szli несов.1) идти́iść na piechotę — идти́ пешко́м
iść gęsiego — идти́ друг за дру́гом (гусько́м)
iść tłumem — вали́ть толпо́й; идти́ гурьбо́й
iść wprost do celu — идти́ пря́мо к це́ли
iść do łóżka — ложи́ться спать
iść na odsiecz, w sukurs — идти́ на по́мощь
iść dalej — 1) идти́ да́льше; 2) продолжа́ться
2) идти́, поступа́ть (куда-л.)iść do szkoły — поступа́ть (идти́) в шко́лу
iść na uniwersytet — поступа́ть в университе́т
3) o kogo-co безл. каса́ться кого-чегоo co idzie? — в чём де́ло?; о чём разгово́р ( речь)?
idzie o życie — речь идёт о жи́зни
4) удава́ться, идти́wszystko idzie jak z płatka — всё идёт как по ма́слу
•- iść w zawody
- iść na emeryturę
- iść na marne
- iść w parze z czymś
- towar idzie jak woda
- iść za czyimś przykładem -
3 einhergehen
-
4 paaren
См. также в других словарях:
iść w parze — {{/stl 13}}{{stl 8}}{z czymś} {{/stl 8}}{{stl 7}} występować równocześnie z czymś, współgrać z czymś; być regularnym następstwem czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Terroryzm idzie w parze z przemocą. Nasze wysiłki idą w parze. Wojna idzie w parze z… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
iść — 1. Alkohol (wino, wódka itp.) idzie, poszedł, uderza, uderzył komuś do głowy, idzie, poszedł komuś w nogi «alkohol zaczyna, zaczął działać na kogoś, powoduje, spowodował u kogoś zawroty głowy, trudności w chodzeniu; ktoś jest pijany»: (...)… … Słownik frazeologiczny
iść — ndk, idę, idziesz, idź, szedł, szła, szli 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, posuwać się stawiając kroki; stąpać, kroczyć; w pochodzie: maszerować» Iść pieszo, piechotą, na piechotę. Iść na palcach. Iść ostrożnie, pewnie, śmiało. Iść na… … Słownik języka polskiego
para — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. parze {{/stl 8}}{{stl 7}} gazowy stan skupienia cieczy lub ciała stałego, tworzący się w czasie podgrzewania : {{/stl 7}}{{stl 10}}Para wodna. Pary benzyny, ołowiu. Kłęby pary. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
para — I ż IV, CMs. parze; lm D. par 1. «substancja w fazie gazowej, w temperaturze niższej od temperatury krytycznej» Para wodna. Para wodoru, cynku, alkoholu. Obłok, tuman, kłąb pary. Ciśnienie pary (w kotle). Para bucha, dymi, unosi się, idzie z… … Słownik języka polskiego
para — I. 1. Iść, ruszyć, pędzić itp. pełną, całą parą «iść, ruszyć, pędzić itp. z największą możliwą szybkością»: Okręt „Maurytania” szedł pełną parą ze zgaszonymi ogniami. B. Jasieński, Palę. Droga w świetle dziennym nie wydawała się taka zła, ruszyli … Słownik frazeologiczny
chodzić — 1. Chodząca cnota, cnotliwość, dobroć, powaga, uczciwość itp. «o człowieku godnym, dobrym, rozsądnym, uczciwym itp.»: Moja teściowa, kobieta niezwykle energiczna i uczynna, uchodzi we wsi (...) za chodzącą dobroć. PorD 5/1999. 2. Chodząca kronika … Słownik frazeologiczny
chodzić — ndk VIa, chodzę, chodzisz, chodź, chodził 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, udawać się dokądś stawiając kroki, stąpając» Chodzić lekko, szybko, pieszo, piechotą. Chodzić na palcach, energicznym krokiem. Chodzić po lesie, po górach. Chodzić… … Słownik języka polskiego