iść+w+jakimś+kierunku

См. также в других словарях:

• iść — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IXd, idę, idzie, idź, szedł, szła, szli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przemieszczać się w określonym kierunku, stawiając nogi tak, że w każdej chwili przynajmniej jedna dotyka… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zmierzać — ndk I, zmierzaćam, zmierzaćasz, zmierzaćają, zmierzaćaj, zmierzaćał książk. «iść w jakimś kierunku, iść ku czemuś; dążyć, podążać» Pochód zmierzał w kierunku pomnika. Wojsko zmierzało na północ. Zmierzać do szkoły. przen. Zmierzać do celu,… …   Słownik języka polskiego

• nieść — ndk XI, niosę, niesiesz, nieś, niósł, niosła, nieśli, niesiony 1. «iść dokądś z czymś, trzymając coś, najczęściej w rękach lub w jakiś sposób na sobie, przytrzymując rękami» Nieść paczkę w ręku, pod pachą. Nieść worek na plecach. Nieść walizkę.… …   Słownik języka polskiego

• kierunek — m III, D. kieruneknku, N. kieruneknkiem; lm M. kieruneknki 1. «strona, ku której zwraca się jakiś ruch lub zwrócony jest jakiś przedmiot; droga, linia prowadząca do jakiegoś miejsca, celu» Kierunek niewiadomy, południowy, poziomy, przeciwny.… …   Słownik języka polskiego

• krok — m III, D. u, N. krokkiem; lm M. i 1. «ruch wykonywany przy chodzeniu, polegający na uniesieniu i postawieniu nogi, stąpnięcie; długość drogi o jaką przesuwa się idący za każdym stąpnięciem; w lp także: stąpanie, kroczenie, kroki» Krok defiladowy …   Słownik języka polskiego

• krok — 1. Ani na krok «wcale, w ogóle, ani trochę, ani na chwilę»: Tymczasem nie jej, która cię porzuciła, ale mnie jesteś winien wdzięczność i przywiązanie. Mnie, który się tobą opiekował przez całe życie, nie odstąpił cię ani na krok, zapewnił ci… …   Słownik frazeologiczny

• ponieść — dk XI, ponieśćniosę, ponieśćniesiesz, ponieśćnieś, ponieśćniósł, ponieśćniosła, ponieśćnieśli, ponieśćniesiony, ponieśćniósłszy ponosić ndk VIa, ponieśćnoszę, ponieśćsisz, ponieśćnoś, ponieśćsił, ponieśćnoszony 1. tylko dk «niosąc, dźwigając… …   Słownik języka polskiego

• prowadzić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, prowadzićdzę, prowadzićdzi, prowadzićadź, prowadzićdzony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wieść do jakiegoś celu, w jakieś miejsce kogoś (coś), kto (co) nie zna drogi lub nie może …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• kierunek — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. kieruneknku {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} strona, w którą zmierza ruch lub zwrócony jest jakiś przedmiot; też: droga, linia prowadząca do celu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kierunek… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• ruszać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, ruszaćam, ruszaća, ruszaćają, ruszaćany {{/stl 8}}– ruszyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, ruszaćszę, ruszaćszy, ruszaćszony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zaczynać… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zatrzymywać się – zatrzymać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przestawać się poruszać (iść, biec, jechać, toczyć się, przesuwać itp.) w jakimś kierunku; stawać w miejscu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Autobus zatrzymał się na przystanku. Zatrzymać… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień