-
1 iść po prośbie
= chodzić po prośbie идти́ (ходи́ть) по́ миру, побира́ться -
2 chodzić po prośbie
= iść po prośbie -
3 prośba
сущ.• запрос• заявка• заявление• инстанция• молитва• мольба• нужда• петиция• предложение• просьба• спрос• требование• ходатайство* * *prośb|a♀, мн. Р. próśb 1. просьба;zwolnić się z pracy na własną \prośbaę уволиться с работы по собственному желанию;
2. прошение ň;złożyć (wnieść) \prośbaę подать прошение;
● iść (chodzić) po \prośbaie идти (ходить) по миру, побираться+2. petycja
* * *ж, мн P próśb1) про́сьбаzwolnić się z pracy na własną prośbę — уво́литься с рабо́ты по со́бственному жела́нию
2) проше́ние n•- chodzić po prośbieSyn:petycja 2) -
4 pr|ośba
f 1. (proszenie) request- pokorna prośba a humble request- natarczywa prośba an importunate request- prośba o wodę/pomoc a request for water/help- na czyjąś prośbę at the request of sb- przychylić się do czyjejś prośby książk. to accede to sb’s request- spełnić a. uwzględnić czyjąś prośbę to comply with sb’s request- mam prośbę I need a favour- mam (do ciebie) jedną prośbę I’ve got a a. one request to make (of you)- uwzględniono jego prośbę o urlop he was granted his request for leave- nie zwracał uwagi na jej gorące a. usilne prośby he ignored her entreaties- zwrócić się do kogoś z pokorną prośbą to go to sb cap in hand- przyszedł do mnie z prośbą o radę/pomoc he sought my advice/help- zwrócili się do mnie z prośbą o pożyczkę they came to me a. asked me for a loan2. książk. (petycja) (formal) request- napisał/wniósł prośbę o ułaskawienie he submitted a plea for pardon a. a reprieve- wniósł prośbę o dymisję he tendered a. submitted his resignation■ prośby i groźby threats and entreaties- nie pomogły prośby ani groźby threats and entreaties were of no avail- ani prośbami ani groźbami nic nie wskórali they didn’t achieve anything with either threats or entreatiesThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pr|ośba
См. также в других словарях:
iść — 1. Alkohol (wino, wódka itp.) idzie, poszedł, uderza, uderzył komuś do głowy, idzie, poszedł komuś w nogi «alkohol zaczyna, zaczął działać na kogoś, powoduje, spowodował u kogoś zawroty głowy, trudności w chodzeniu; ktoś jest pijany»: (...)… … Słownik frazeologiczny
iść — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IXd, idę, idzie, idź, szedł, szła, szli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przemieszczać się w określonym kierunku, stawiając nogi tak, że w każdej chwili przynajmniej jedna dotyka… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
iść — ndk, idę, idziesz, idź, szedł, szła, szli 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, posuwać się stawiając kroki; stąpać, kroczyć; w pochodzie: maszerować» Iść pieszo, piechotą, na piechotę. Iść na palcach. Iść ostrożnie, pewnie, śmiało. Iść na… … Słownik języka polskiego
chodzić [iść, pójść] po prośbie — {{/stl 13}}{{stl 7}} żebrać, utrzymywać się z jałmużny : {{/stl 7}}{{stl 10}}W ostatnich latach życia musiał chodzić po prośbie, aby nie umrzeć z głodu. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pójść — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IXd, pójśćjdę, pójśćjdzie, pójdź, poszedł, poszli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} idąc, skierować się w którąś stronę, wybrać się dokądś, w jakimś celu; zacząć iść dokądś; podążyć;… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
chodzić — 1. Chodząca cnota, cnotliwość, dobroć, powaga, uczciwość itp. «o człowieku godnym, dobrym, rozsądnym, uczciwym itp.»: Moja teściowa, kobieta niezwykle energiczna i uczynna, uchodzi we wsi (...) za chodzącą dobroć. PorD 5/1999. 2. Chodząca kronika … Słownik frazeologiczny
chodzić — ndk VIa, chodzę, chodzisz, chodź, chodził 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, udawać się dokądś stawiając kroki, stąpając» Chodzić lekko, szybko, pieszo, piechotą. Chodzić na palcach, energicznym krokiem. Chodzić po lesie, po górach. Chodzić… … Słownik języka polskiego
prośba — (Ani) prośbą, ani groźbą; (ni) prośbą, ni groźbą «powiedzenie oznaczające, że nawet stosowanie skrajnie różnych metod nacisku nie daje efektów»: Jednak podczas 9 godzinnego przesłuchania Moniki ani prośbą, ani groźbą nie udało się młodej… … Słownik frazeologiczny
prośba — ż IV, CMs. prośbabie; lm D. próśb 1. «skierowanie do kogoś jakiegoś życzenia i naleganie na jego spełnienie; proszenie» Gorąca, natarczywa, pokorna, usilna prośba. Milcząca, niema prośba. Prośba o litość. Prośba o chleb, o wodę. Mieć do kogoś… … Słownik języka polskiego
prośba — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. prośbabie; lm D. próśb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} proszenie, zwrócenie się do kogoś z życzeniem i wywieranie wpływu, by zechciał je spełnić; wyrażone zwykle w uprzejmy… … Langenscheidt Polski wyjaśnień